Εορταστικό «χα(λ)ϊ(γ)καλι»

«Στο αλαλούμ και το χαλιγκάλι που επικαλύπτει τον πολιτικό μας ορίζοντα

(ελλείψει πολιτικού βάθους) δεν θα πρέπει να μας διαφύγει το έντονο ύφος της διαμαρτυρίας συριζαίων και ΑΝΕΛων για την δικαστική απόρριψη του αιτήματος ενός εκ των πρωταγωνιστών του θεάτρου ποικιλιών, του αναβιβάσαντος προσφάτως το χορόδραμα «Ο Κλαυσίγελως του Δούναι και Λαβείν» για άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του έτερου Καππαδόκη, αμφοτέροι των οποίων μας προέκυψαν από το ευανθές φυτώριον «ΑΝΕΛ» (και στο βάθος κήπος).

Ουδείς όμως εκ των μετεχόντων εις τον αυτοδιαφημιζόμενο ως μετεκλογικό πολιτικό συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (κατά το «ο σκύλος και η ουρά του» σύμφωνα με τα μεγέθη τους) είχε διανοηθεί να υποστηρίξει την άμεση άρση του τηλεφωνικού απορρήτου που μετ’ επιτάσεως ζητούσε ο ηγέτης της Χρυσής Αυγής για να αποδειχθεί ότι ουδεμία σχέση ή επικοινωνία είχε με τους αναμειχθέντες στο επεισόδιο του Κερατσινίου με την γνωστή τραγική κατάληξη.

Σε σχέση πάντως με τα όσα υφίσταται η Χρυσή Αυγή (με φυλακισμένα άνευ δίκης – ή σε κατ’ οίκον περιορισμόν – όλα τα ηγετικά της στελέχη, εδώ και σχεδόν ενάμιση χρόνο, και με παράπλευρο αποτέλεσμα την ορατή καχεξία της την απορρέουσα από τα υποκατάστατα της ηγεσίας της), η ΑΝΕΛ φτηνά την γλύτωσε, απλά λοιδορούμενη από τα τηλεοπτικά παράθυρα.

Το αν η διακωμώδηση που επιχειρείται, γίνεται δικαίως ή αδίκως, είναι περισσότερο θέμα αισθητικής, αίσθησης χιούμορ ή και διάθεσης να γελάσει κανείς μέσα στον ζόφο των ημερών, παρά θέμα σοβαρού προβληματισμού αναφορικά με έναν πληθωριστικό και πολύχρωμο πολιτικό χώρο που, από την πρώτη στιγμή της (παρθενο;)γένεσής του, φαίνεται ότι ενδιατρίβει με εμμονή στην κατά Κούντερα «αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι».

Χρίστος Γούδης