Μήνυμα πως η Ελλάδα «έχει επιστρέψει»(στο «που» όμως δεν μας διευκρινίζει…) και δεν πρόκειται να βιώσει «σενάριο Βαϊμάρης» έστειλε ο Αντώνης Σαμαράς, κατά την ομιλία του στο «Athens Forum 2014 : Η Δημοκρατία υπό Πίεση».
Μήνυμα πως η Ελλάδα «έχει επιστρέψει» και δεν πρόκειται να βιώσει «σενάριο Βαϊμάρης» έστειλε ο Αντώνης Σαμαράς, δίνοντας παράλληλα έμμεση, σκληρή απάντηση στις εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα από τη ΔΕΘ.
Μιλώντας στο «Athens Forum 2014: Η Δημοκρατία υπό Πίεση», ο πρωθυπουργός σημείωσε πως βασικοί εχθροί της δημοκρατίας σε περιόδους κρίσης είναι ο «λαϊκισμός» και ο «εξτρεμισμός», τονίζοντας όμως πως ο ελληνικός λαός, με «μεγάλες θυσίες» κατόρθωσε να αντισταθεί «στα γλυκά τους ψέματα».
Παράλληλα, σε μία έμμεση αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Σαμαράς εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση στους «εχθρούς των μεταρρυθμίσεων», τους οποίους κατηγόρησε πως με μία «τελευταία εκστρατεία» προσπαθούν με «ψεύτικες υποσχέσεις» να «ανατρέψουν ό,τι πετύχαμε» και να γυρίσουν τη χώρα στο 2011.
«Αν οι πολίτες προτιμήσουν τα γλυκά ψέματα από τις σκληρές αλήθειες, θα πέσουν από τη μία αποτυχία στην άλλη», και οι «αποσταθεροποιητικοί παράγοντες» του λαϊκισμού και του εξτρεμισμού, με τις «εύκολες λύσεις» που προσφέρουν, «θα καταστρέψουν την κοινωνία και τη δημοκρατία», τόνισε ο κ. Σαμαράς, χωρίς να αναφερθεί ευθέως κάποιο ελληνικό κόμμα.
Αναφερόμενος στην απάντηση της κυβέρνησης στους κινδύνους που γέννησε η κρίση για τη δημοκρατία, ο κ. Σαμαράς επισήμανε πως η Αθήνα έθεσε σε κίνηση «ριζικές και καλά ενορχηστρωμένες» μεταρρυθμίσεις για την πραγματική αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Προειδοποίησε όμως, σε ένα έμμεσο μήνυμα στους δανειστές, πως η ταχύτητα του μεταρρυθμιστικού προγράμματος «πρέπει να είναι συμβατή με τον πολιτικό κύκλο». Διαφορετικά, σημείωσε, μπορεί να δημιουργηθούν καταστάσεις που θα αφαιρέσουν από μία κυβέρνηση την «πολιτική νομιμοποίηση», δίνοντας την «ευκαιρία σε λαϊκισμό και εξτρεμισμό να εκτροχιάσουν τις μεταρρυθμίσεις».
Προέβλεψε πως το τρίτο τρίμηνο η Ελλάδα θα καταγράψει θετική ανάπτυξη για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια, ενώ από το 2015, πέραν του πρωτογενούς πλεονάσματος, θα μπορεί να καλύψει και το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της.
«Η ανάκαμψη είναι προ των πυλών», σχολίασε.
Στο πλαίσιο αυτό, υπογράμμισε πως δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα για τη λειτουργία της δημοκρατίας υπό πίεση στην εποχή μας από την Ελλάδα.
«Η Ελλάδα είναι ο τέλειο παράδειγμα να κοιτάξουμε για δημοκρατία υπό πίεση», τόνισε.
«Πριν από δύο χρόνια η χώρα κατέρρεε, μια μακρά περίοδος ύφεσης ξεκινούσε, οι αγορές είχαν κλείσει, η ανεργία είχε εκτοξευτεί, ενώ η δημόσια τάξη βρισκόταν εν κινδύνω και τα κεφάλαια έφευγαν από την χώρα. Σήμερα έχουμε πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα και θα έχουμε και το 2014, θα καλύψουμε τις υποχρεώσεις μας το 2015 και θα έχουμε πετύχει την μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έγινε ποτέ. Παράλληλα κάναμε άλμα στην ανταγωνιστικότητα βελτιώνοντας την θέση της χώρας σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, κατά 111 θέσεις. Στο τελευταίο τρίμηνο του έτους το ΑΕΠ θα έχει θετικό πρόσημο. Η ανεργία που είναι αβάσταχτα υψηλή μειώνεται ενώ και το χρέος έχει αρχίσει ονομαστικά να πέφτει και ο τουρισμός κατέγραψε ρεκόρ. Επίσης βγήκαμε στις αγορές δύο χρόνια πριν από το προβλεπόμενο. Είμαστε ευγνώμονες στους εταίρους. Οι μεταρρυθμίσεις μας θα συνεχιστούν, θα ανέβουμε ακόμη περισσότερο στην ανταγωνιστικότητα».
H προτελευταία του πρόταση είναι όλα τα λεφτά!
..Διέλαθε της προσοχής…Προσέξτε την!
«Είμαστε ευγνώμονες στους εταίρους»!
Σαμαράς 2014
«Ευχαριστούμε την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών»!
Σημίτης 1996
Σαν να μην πέρασε μια μέρα…
ΤΟΥΣ ΠΕΤΑΞΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΞΩ… ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΚΙ ΑΠΟ ΤΑ EXIT POLL… ΣΤΟ 13,1% ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΟΙ ΣΟΥΗΔΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕ 47 ΕΔΡΕΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΠΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΓΧΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ — ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΝΕ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ
Σε τρίτη εκλογική δύναμη και ρυθμιστής του αποτελέσματος αναδείχθηκε το Εθνικιστικό κόμμα της Σουηδία αν και τα υπόλοιπα κόμματα έχουν αρνηθεί κάθε συνεργασία μαζί του. Οι Σουηδοί Δημοκράτες με 13,1% (ενώ τα exit poll τους έδιναν 10,5) έφτασαν τις 47 έδρες και έχουν κάθε δικαίωμα να πανηγυρίζουν τη νίκη τους…
Τα τρία κόμματα της κεντροαριστεράς και της αριστεράς συγκεντρώνουν το 43,7% των ψήφων έναντι ενός 39,1% για το συντηρητικό συνασπισμό του πρωθυπουργού Φρέντρικ Ράινφελτ.
Το αποτέλεσμα μοιάζει να σημαίνει πως θα σχηματισθεί μια κυβέρνηση μειοψηφίας χωρίς μεγάλα περιθώρια για την προώθηση σημαντικών νομοθετημάτων. Ο Ράινφελτ —ο οποίος τάσσεται εναντίον της συνεργασίας με την άκρα δεξιά— είχε υποσχεθεί πως θα επιτρέψει στην κεντροαριστερά να σχηματίσει κυβέρνηση εάν το ποσοστό της είναι υψηλότερο από αυτό της δικής του συμμαχίας κομμάτων.
Οι Δημοκράτες της Σουηδίας, με το 13% των ψήφων που συγκέντρωσαν στις σημερινές βουλευτικές εκλογές, έγιναν το τρίτο κόμμα και είναι σε θέση πλέον να κρίνουν την ισορροπία των δυνάμεων στη Βουλή—όλα τα υπόλοιπα κόμματα όμως αρνούνται να συνεργαστούν μαζί τους.
Ο ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΛΛΙΔΕΙΟ
Πολλάκις τον έχουμε χαρακτηρίσει ως χαμαιλέοντα της πολιτικής σκηνής, ως μεγαλοαστό με ασφαλή προλεταριακή διαλεκτική, ως κόλακα και συνδαιτυμόνα των ισχυρών με επαναστατικό προσωπείο.
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί δεν είναι υπερβολικοί ή ανυπόστατοι, αλλά αντιθέτως ανταποκρίνονται απόλυτα στην παρούσα πραγματικότητα.
Ο λόγος για ποιόν άλλον, από τον νέο «Τσέ Γκεβάρα», Αλέξη Τσίπρα και την ομιλία του στο Βελλίδειο.
Φυσικά δεν ήταν κάτι που δεν περιμέναμε, ούτε ποτέ είχαμε φανταστεί ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα καταδίκαζε το μνημόνιο και θα διεμήνυε μια πολέμια τακτική εναντίον των δανειστών με μονομερή καταγγελία της δανειακής σύμβασης, όπως άλλωστε διαμήνυε πριν λίγο καιρό. Αντιθέτως είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι μέσω της ομιλίας του θα καθιστούσε σαφές ότι προκειμένου να καθίσει στον πρωθυπουργικό θρόνο, δεν διστάζει να υποκλιθεί εμπρός στην οικονομική ολιγαρχία, επιβεβαιώνοντάς τους ότι τα εν Ελλάδι συμφέροντά τους δεν πρόκειται ούτε κατ ελάχιστο να κινδυνεύσουν με αυτόν στην εξουσία.
Ως γνωστόν και σύμφωνα με την φίλια τακτική του ανακάτεψε στην ομιλία του λίγο απ’ όλα προσπαθώντας να καλύψει και να ικανοποιήσει όλες τις πλευρές.
Προς την αριστερά διεμήνυσε «κανένας Έλληνας χωρίς τροφή, ρεύμα και στέγη» αποφεύγοντας φυσικά να διευκρινίσει πώς θα το διεκδικήσει και πώς θα το απαιτήσει από μια ανηλεή και ανυποχώρητη συμμορία τραπεζιτών και τοκογλύφων που επιβάλλουν μειώσεις μισθών και συντάξεων, απολύσεις και εκποίηση σπιτιών.
Ενώ προς την δεξιά ανέφερε τις συνεχείς επαφές του με ευρωπαϊκούς οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι σύμφωνα με τον αγαπητό Αλέξη αποτελούν ευήκοα ώτα για τις διαπραγματεύσεις που πρόκειται να προτείνει.
Όπως λοιπόν φαίνεται το πρόσφατο πλήρες επαναστατικότητας μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ, «ή αυτοί ή εμείς» πέρασε στην Ιστορία, αφού πλέον δεν εξυπηρετεί και δεν στηρίζει τις φιλοδοξίες του κυρίου Τσίπρα, ειδικά κατόπιν της επισκέψεως και των συζητήσεων που είχε στο Κόμο.
Αυτά λοιπόν που θέλησε να δείξει με την ομιλία του και φυσικά φάνηκαν εμμέσως πλην σαφώς, είναι τρία σημεία.
Πρώτον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί πλέον ένα αμιγώς αριστερό και καλά επαναστατικό κόμμα ή ιδεολογικό χώρο, αλλά ένα προοδευτικό πολιτικό σχήμα το οποίο έχει πλέον ξεπεράσει την προλεταριακή διαλεκτική της «πάλης των τάξεων» και της «αλλαγής των σχέσεων παραγωγής» και ανοίγει διάπλατα τις πύλες του προς κάθε πολιτικό χώρο με το σιωπηρό, πλην σαφές κάλεσμα, «όσοι πιστοί προσέλθετε». Επιπλέον προτίθεται να διαπραγματευθεί με τους δανειστές, όπως φυσικά μπορεί να ερμηνευθεί ο όρος διαπραγμάτευση με «ευρωπαϊκό» πνεύμα, συνεσταλμένα και πειθήνια και όχι να απαιτήσει και να καταγγείλει, όπως πριν λίγο καιρό εξήγγειλε.
Δεύτερον ότι θα στήριζε απόλυτα την κυβερνητική πολιτική στο θέμα εκλογής του προέδρου της δημοκρατίας σε περίπτωση που υποψήφιος ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Αυτό πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, από μια έμμεση υπόδειξη προς την κυβέρνηση όσον αφορά την επιλογή υποψηφίου.
Άλλωστε εδώ και πολλούς μήνες διαφαίνεται πλέον στην ατμόσφαιρα, ότι μια προοπτική συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας (όχι Αντώνη Σαμαρά) και ΣΥΡΙΖΑ σε μια κοινή φιλοευρωπαϊκή βάση, δεν αποτελεί πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και αυτό είναι απόλυτα φυσικό διότι οι ευρωπαίοι προκειμένου να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και να επιβάλλουν χωρίς κίνδυνο αντίδρασης τις εντολές τους, επιθυμούν μια κυβέρνηση αυτοδύναμη, με διασφαλισμένη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και όχι επί ξύλου κρεμάμενη. Και είναι κοινά παραδεκτό με τις σημερινές πολιτικές και ιστορικές συνθήκες, ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές κανείς δεν πρόκειται ν’ αποσπάσει την αυτοδυναμία. Τώρα θα πει κάποιος. Ναι, αλλά η προαιώνια ιδεολογική διάσταση ανάμεσα στην συντηρητική δεξιά και στην αριστερά;
Και απαντούμε. Κατ αρχάς ούτε η δεξιά είναι πλέον συντηρητική, ούτε η αριστερά, αριστερή. Και οι δυο συγκλίνουν προς μια κεντρώα ερμαφρόδιτη ιδεολογική θεώρηση και πολιτική πρακτική. Κατά δεύτερον μπροστά στον λουφέ η ιδεολογία λαμβάνει την άγουσα. Όσο για τους αμετανόητους ιδεολόγους διαφωνούντες, αυτούς θα τους φάει η μαρμάγκα. Ουδείς αναντικατάστατος.
Τρίτον πέταξε κατά πρόσωπο το χειρόκτιο στην αριστερή πτέρυγα και συγκεκριμένα στον κύριο Λαφαζάνη, θέτοντας πλέον επισήμως στο περιθώριο το Plan B με την δήλωσή του «το ευρώ είναι μονόδρομος αλλά εμείς μπορούμε να διαπραγματευτούμε καλύτερα». Ή με άλλα λόγια στην Αγγλική «my way, or the highway».
Τώρα θα ρωτήσει πάλι κάποιος, καλά δεν σκέπτεται το εσωτερικό κόστος, δεν φοβάται το ενδεχόμενο διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπολογίζει την αντίδραση των ακραίων συνιστωσών;
Αγαπητοί μου, η απάντηση είναι οφθαλμοφανής. Ο κύριος Τσίπρας δεν κάνει τίποτα περισσότερο, από αυτό που πιστεύει και αυτό που ανέκαθεν είχε υπ όψιν του να πράξει. Άλλωστε εδώ και δυο περίπου χρόνια οι επισκέψεις του στο εξωτερικό και οι συναντήσεις του με πρόσωπα της διεθνούς οικονομικής ελίτ, με αμερικανούς αξιωματούχους και στελέχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν δείχνουν άλλο τι, από την προετοιμασία της ατραπού του προς της εξουσία. Δηλαδή την ικανοποίηση της φιλαρχίας και της έντονης φιλαυτίας του.
Όσο είχε χρονικό περιθώριο ισορροπούσε με το ένα πόδι στην μια βάρκα και με το άλλο στην άλλη, εμφανίζοντας μια διπρόσωπη πολιτική φυσιογνωμία (αυτά τα έχουμε αναφέρει αμέτρητες φορές σε κείμενα στο παρελθόν).
Τώρα πλέον που έχει εξασφαλίσει το χρίσμα, ως ο νέος εκλεκτός των δανειστών δεν υπάρχει λόγος να προσποιείται και να περιβάλλεται τον επαναστατικό μανδύα του αδιαπραγμάτευτου και ανυποχώρητου κομμουνιστή.
Και από εκεί και ύστερα σε όποιον αρέσει. Σε όποιον δεν αρέσει «τον κράββατόν του». Υποψήφιοι στο σημερινό πολιτικό σκηνικό για να καλύψει τα κενά στις τάξεις του υπάρχουν ουκ ολίγοι. Στελέχη κομμάτων που πνέουν τα λοίσθια, ανεξάρτητοι, αποτυχημένοι, καιροσκόποι, πολιτικοί «μισθοφόροι» που είναι απόλυτα πρόθυμοι να καλύψουν τις απώλειες που πιθανά μπορεί να δημιουργήσει η αποχώρηση της αριστερής πτέρυγας. Εάν τελικά και αυτή πραγματοποιηθεί.
Είτε με τους ευρωπαίους, είτε με τους Αμερικάνους ο Αλέξης έχει καταστήσει τον εαυτό του ως το πρόσωπο κλειδί.
Ως τον νέο άνθρωπο, την νέα πολιτική φυσιογνωμία που ναι μεν θα διαφαίνεται ως ο μόνος εκφραστής της θέλησης και των ελπίδων του Λαού, αλλά θα είναι ο μόνος που θα μπορέσει να εκτονώσει το μένος και την αγανάκτηση που συσσώρευσε ο κύριος Σαμαράς, συνεχίζοντας συγχρόνως να υπηρετεί απόλυτα τα ίδια συμφέροντα που υπηρετούσε και αυτός.
Μη ντρέπεσαι. Πάμε μαζί περήφανα πατριωτικά: Χάιλ Χίτλερ.
σας πονεσαν οι επαναστατικες εξαγγελιες του ηγετη φυτα .μεινατε αφωνοι φυσικα ολο ασυρνατησιες ακουγατε 200 χρονια
MISTER TSIPRAS: ΔΕ ΘΑ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΩ ΜΕ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟ… ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΔΟΧΟΥΣ ΤΟΥΣ!
Μετά το ρεσιτάλ υποσχέσεων που έδωσε προς όλους, στην ομιλία του στην ΔΕΘ, ο mister Tsipras έδωσε και συνέντευξη τύπου, στην οποία ερωτήθηκε και για την πιθανότητα σχηματισμού «μεγάλης συγκυβέρνησης ιστορικού συμβιβασμού» με την ψοφοδεξιά και το κλεφτο-ΠΑΣΟΚ. Ιδού η απάντησή του:
«Συγκυβέρνηση με τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο δεν θα κάνουμε. Ούτε θα μας τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί να υπογράψουμε συμφωνίες για να γευτούμε λίγες ώρες τη γλύκα της εξουσίας. Εμείς είμαστε από άλλο ανέκδοτο».
Συμπέρασμα: Η σωστή απάντηση θα ήταν: «Δεν πρόκειται να κάνω συγκυβέρνηση ούτε με την ΝΔ ούτε με το ΠΑΣΟΚ». Άρα, ο mister Tsipras θα κάνει συγκυβέρνηση και με την ψοφοδεξιά νουδούλα και με το κλεφτο-ΠΑΣΟΚ (και θα πει κι ένα τραγούδι). Όσον αφορά τον «όρο» που βάζει, να μην είναι αρχηγοί τους οι Σαμαράς και Βενιζέλος, αυτό δεν είναι πρόβλημα, καθώς θα «αποκεφαλιστούν» και οι δύο τη νύχτα των εκλογών!
(ΥΓ): «Δεν αποτελεί προτεραιότητα μας, στις σημερινές συνθήκες, η έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ», είπε ο αμερικανοκομμουνιστής mister Tsipras. Άρα, για μια ακόμα φορά δικαιωνόμαστε με το σύνθημα που ρίξαμε προ ημερών: «ΣΥΡΙΖΑ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»!
EΙΔΕ Ο ΨΕΥΤΗΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΨΕΥΤΑΡΑ Κ ΦΟΒΗΘΗΚΕΜΗΝ ΤΟΥ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΚΟΥΤΑΛΑ