«Ο ελλαδικός χώρος μπορεί να δώσει σεισμούς 7 – 7,5 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ. Κάθε αναφορά για σεισμούς 9 Ρίχτερ στην Ελλάδα στερείται κάθε επιστημονικής βάσης και δεν είναι αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας», δηλώνει κατηγορηματικά ο κ. Κωνσταντίνος Μακρόπουλος, διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.
Διαψεύδει έτσι τα γνωστά δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου, που βασιζόμενα σε δήλωση Γάλλου σεισμολόγου, μίλησαν ακόμα και για σεισμούς 9 Ρίχτερ στον ελλαδικό χώρο, σε περιοχές στις οποίες περιλαμβάνονταν η Αχαΐα, η Κεφαλονιά και η Ζάκυνθος. Ταυτόχρονα, ο κ. Μακρόπουλος σημειώνει ότι η σεισμική δραστηριότητα στην Ελλάδα, που παρουσιάζει μια «αφύπνιση» το τελευταίο διάστημα, «είναι εντός του σεισμικού υποβάθρου της χώρας και απλώς επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα είναι η πλέον σεισμογενής χώρα της Ευρώπης», όπως γράφει στην Καθημερινή ο Γιάννης Ελαφρός.
Ο κ. Μακρόπουλος συμμετείχε στο μεγάλο ευρωπαϊκό επιστημονικό πρόγραμμα SHARE (Seismic Hazard Harmonization in Europe), το οποίο ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2012. «Τα δεδομένα που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα δόθηκαν από τα αρμόδια ελληνικά ιδρύματα. Αρα δεν προκαλεί έκπληξη το κόκκινο χρώμα με το οποίο απεικονίζεται η Ελλάδα. Στη χώρα μας απελευθερώνεται το 50% της ευρωπαϊκής σεισμικής ενέργειας», εξηγεί ο κ. Μακρόπουλος.
Όμως τα συμπεράσματα του SHARE δεν έχουν καμία σχέση με «προβλέψεις» για σεισμούς 9 Ρίχτερ, τονίζει. «Υπάρχουν επιστημονικά εργαλεία που συνδέουν την ένταση του σεισμού με το μήκος του ρήγματος, που τον προκάλεσε. Για να προκύψει σεισμός 9 Ρίχτερ απαιτούνται 545 χιλιόμετρα γεωλογικού ρήγματος. Δεν υπάρχει τέτοιο ρήγμα στον ελλαδικό χώρο!», τονίζει ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου.
«Δεν υπάρχει στοιχείο που να προειδοποιεί για μεγάλο σεισμό», ξεκαθαρίζει ο κ. Μακρόπουλος, παρά την πρόσφατη αναθέρμανση της σεισμικής δραστηριότητας, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον σεισμό του Αυγούστου στο Καλλίδρομο Φθιώτιδας, τις δονήσεις στην Αμφίκλεια αλλά και μια σειρά μικρών δονήσεων στην περιοχή του Αιγίου νωρίτερα.
Βεβαίως, εάν στο μέτωπο των σεισμών δεν χωρά κινδυνολογία, ακόμα περισσότερο δεν μπορεί να υπάρχει εφησυχασμός στην αντισεισμική προστασία. «Οι αντισεισμικοί κανονισμοί για την οικοδόμηση κτιρίων στη χώρα μας, ειδικά από το 2000 και μετά, είναι πολύ καλοί. Μάλιστα, δεν υπολείπονται ιδιαίτερα ακόμα και από τις επιταχύνσεις που καταγράφει το πρόγραμμα SHARE (δεν μιλώ για τις υπερβολές που είδαν το φως της δημοσιότητας). Βεβαίως, μερικές φορές η φύση μάς διαψεύδει, γι’ αυτό πρέπει να είμαστε καλά προετοιμασμένοι», τονίζει ο κ. Κοσμάς Στυλιανίδης, πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται, σύμφωνα με τον κ. Στυλιανίδη, η κατάσταση και η συμπεριφορά των κτιρίων που ανεγέρθησαν πριν από το 1985, όταν αναθεωρήθηκε ο αντισεισμικός κανονισμός του 1959.
«Πολλά από τις 80.000 δημόσια κτίρια, χώροι δημόσιας συνάθροισης, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Ξεκινήσαμε το 2001 ένα πρόγραμμα, με πρώτο βήμα τον οπτικό έλεγχο των κτιρίων». Δυστυχώς, παρότι πέρασαν 12 χρόνια έχουν εξεταστεί μόλις 12.000 δημόσια κτίρια! Με αυτούς τους ρυθμούς θα χρειαστούν… 70 χρόνια, στην πιο σεισμογενή χώρα της Ευρώπης.
