«Για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η περισσότερη εξουσία είναι δελεαστική. Σήμερα, μια βαθιά διχασμένη Τουρκία ψηφίζει για το εάν θα τον κάνει έναν πρόεδρο που θα κυβερνά χωρίς έλεγχο από μια πραγματικά διαχωρισμένη εξουσία» αναφέρουν σε άρθρο τους οι Financial Times.
«Ο κ. Ερντογάν, ο πιο ισχυρός ηγέτης της χώρας μετά τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος δημιούργησε τη σύγχρονη Τουρκία από τα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τώρα κυβερνά με διατάγματα στο πλαίσιο της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που επέβαλε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου» συμπληρώνει.
Ο αθρογράφος συνεχίσει –σύμφωνα με την μετάφραση του euro2day:
«Στόχος του δημοψηφίσματος της Κυριακής είναι να γίνει de jure αυτό που τώρα είναι de facto, δίνοντας στον πρόεδρο αμνηστία ενώπιον των δικαστηρίων και αφαιρώντας την λογοδοσία του στον Κοινοβούλιο. Οι υποστηρικτές του λένε πώς μόνο μια ισχυρή εκτελεστική προεδρία μπορεί να βγάλει την Τουρκία από τα μυριάδες προβλήματά της, από την παραπαίουσα οικονομία μέχρι τις πολλαπλές τρομοκρατικές επιθέσεις, και να την βάλει στον δρόμο προς το μεγαλείο.
Αν κερδίσει -και έχει κερδίσει κάθε ψηφοφορία, είτε επρόκειτο για τη θέση του πρωθυπουργού ή για αυτήν του προέδρου, από το 2002- δεν θα τελειώσει ο πλουραλισμός στην Τουρκία. Οι Τούρκοι έχουν τόση μεγάλη διαφοροποίηση που ακόμα και μια μορφή τόσο αυταρχική όσο ο κ. Ερντογάν και το νέο-ισλαμιστικό του κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (AKP) δεν θα μπορέσουν να τους ομογενοποιήσουν. Μπορούν, όμως, να φροντίσουν ώστε να είναι πολύ δύσκολο να ανατραπούν –μια προοπτική που είναι θολή δεδομένης της αποδιοργάνωσης στην διαιρεμένη και κυνηγημένη αντιπολίτευση.
Ωστόσο, πριν από τρεις εβδομάδες, υπήρχε πανικός στις τάξεις του AKP, καθώς οι δημοσκοπήσεις έδειξαν πως το ήμισυ ή και περισσότερο των Τούρκων είναι απρόθυμο να στηρίξει την ηγεμονία ενός ανθρώπου. Οι εσωτερικές δημοσκοπήσεις του κυβερνώντος κόμματος δείχνουν πως αυτό άλλαξε μόλις βγήκε στο «πεδίο» ο κ. Ερντογάν, βάζοντας «φωτιά» στον προεκλογικό δρόμο. Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς κάποιον άλλον πολιτικό που να έχει τέτοια υπερφυσική έλξη σε ένα πλήθος που να δείχνει τόση λατρεία.
