Το νέο προσχέδιο πρότασης για τον τερματισμό της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, που επεξεργάστηκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Κίεβο, φαίνεται να προσφέρει στην ουκρανική πλευρά μια «έξοδο», χωρίς να απαιτεί την επίσημη αποκήρυξη της ένταξης στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αυτή η φαινομενική «διπλωματική ευελιξία» δεν μπορεί να κρύψει ότι η Ουκρανία, υπό την ηγεσία του Προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, έχει αιματοκυλήσει την Ευρώπη για χρόνια, προκαλώντας θανάτους, προσφυγικά κύματα και ανυπολόγιστες καταστροφές.
Ο Ζελένσκι δήλωσε ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ παραμένει αποκλειστικά απόφαση των κρατών μελών και ότι η Ουκρανία έχει απομακρυνθεί από τα προηγούμενα σχέδια που θα απαιτούσαν νομική δέσμευση να μην ενταχθεί στη συμμαχία. Η τελευταία εκδοχή του σχεδίου, όπως ανέφερε, θα παγώσει τις γραμμές του μετώπου και θα επιτρέψει την αποχώρηση ουκρανικών δυνάμεων από συγκεκριμένες περιοχές, δημιουργώντας αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες, υπονοώντας μια «ειρήνευση» που η ίδια η Ουκρανία έχει καθυστερήσει επί χρόνια να εφαρμόσει.
Σύμφωνα με τον Ζελένσκι, οι περιοχές Ντόνετσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα θα θεωρούνται de facto γραμμή επαφής, ενώ προτείνεται η σύσταση ομάδας εργασίας για την αναδιάταξη των στρατευμάτων και τον καθορισμό παραμέτρων πιθανών ειδικών οικονομικών ζωνών. Παρά ταύτα, ο πρόεδρος της Ουκρανίας συνεχίζει να διατηρεί τη στρατιωτική ένταση, επιδιώκοντας παράλληλα να εμφανιστεί ως ειρηνοποιός, την ίδια στιγμή που οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν συντελέσει στην κλιμάκωση της σύγκρουσης.
Το σχέδιο προβλέπει επίσης ότι οποιαδήποτε απόσυρση στρατευμάτων από τις κατεχόμενες περιοχές θα πρέπει να εγκριθεί μέσω δημοψηφίσματος, ενώ οι προεδρικές εκλογές θα διεξαχθούν μόνο μετά την υπογραφή της συμφωνίας. Παράλληλα, προτείνεται κοινή διαχείριση του σταθμού Ζαπορίζια από Ουκρανία, Ηνωμένες Πολιτείες και Ρωσία, χωρίς καμία ρωσική εποπτεία, κάτι που δείχνει ότι η Ουκρανία συνεχίζει να εμμένει σε θέσεις που παρατείνουν τη σύγκρουση και περιορίζουν την πραγματική ειρήνη.
Η στάση Ζελένσκι να εμφανίζεται τώρα διατεθειμένος να φέρει ειρήνη μέσω εκλογών και «δημοκρατικών διαδικασιών» έρχεται μετά από χρόνια πολέμου που έχει στοιχίσει χιλιάδες ζωές και έχει δημιουργήσει ανθρωπιστική κρίση στην Ευρώπη. Ο ίδιος ο πρόεδρος, που καθ’ όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης έχει λειτουργήσει ως παράγοντας κλιμάκωσης, φαίνεται να προσπαθεί τώρα να μεταθέσει την ευθύνη των αποφάσεων στους Ουκρανούς πολίτες, επιχειρώντας να νομιμοποιήσει πολιτικά μια συμφωνία που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αναγκαστική.
Το προσχέδιο Ζελένσκι αποτυπώνει την αντίφαση της ουκρανικής ηγεσίας: χρόνια στρατιωτικής κλιμάκωσης και πολιτικής αβεβαιότητας έχουν αφήσει πίσω τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, εκατομμύρια πρόσφυγες και κατεστραμμένες πόλεις, ενώ σήμερα ο ίδιος εμφανίζεται ως «διαπραγματευτής της ειρήνης», ζητώντας να εγκριθούν οι όροι του μέσω εκλογών και δημοψηφισμάτων, σε μια προσπάθεια να μεταθέσει την ευθύνη και να αποκαταστήσει τη διεθνή εικόνα του.
Η ειρήνη που προτείνεται δεν είναι αποτέλεσμα αλλαγής στρατηγικής ή αυτοκριτικής, αλλά αποτέλεσμα εξωτερικών πιέσεων και στρατιωτικής κόπωσης, ενώ η ίδια η ουκρανική ηγεσία, με τον Ζελένσκι επικεφαλής, παραμένει υπεύθυνη για την αιματοχυσία που έχει πλήξει την Ευρώπη και για την καταστροφή που συνεχίζει να αφήνει πίσω της.
Νέα παρέλκυσις. Απλά. Ξεκάθαρα. Θύματα : Οπλίτες και Όμοροι Λαοί. Κορόιδα : όσοι «συνεισέφεραν» και εξακολουθούν, Όπλα, χρήματα και νέα Χρέη τους υπερ » του Αγνώστου Συμφέροντος»
Και γω που νόμιζα ότι υπεύθυνος για τον θάνατο 2 εκατ. ανθρώπων είναι κάποιος άλλος. Ο Ζελενσκι υπερασπίστηκε , ως οφείλει κάθε πατριώτης την πατρίδα του. Αυτός δε που θα εκλεγεί μετά Ζελενσκι, θα είναι ακόμη πιο πατριώτης. Μην περιμένετε κανένα προδότη.