Η Τουρκία ξεδιπλώνει ανοιχτά τα σχέδιά της: να σβήσει την ελληνοϊσραηλινή συμμαχία από τον χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου. Με πλάτες από την Ισπανία, η Άγκυρα ετοιμάζεται για γεωπολιτικό «μπαμ» που θα βάλει φωτιά στην περιοχή. Δημοσίευμα-φωτιά της τουρκικής Daily Sabah μιλά ευθέως για την ανάγκη «εξάλειψης» της συνεργασίας Ελλάδας–Ισραήλ, θεωρώντας τη εμπόδιο στα τουρκικά συμφέροντα. Το παιχνίδι χοντραίνει και η Αθήνα καλείται είτε να ξυπνήσει… είτε να πληρώσει το τίμημα της αδράνειας.
Μάλιστα, η τουρκική εφημερίδα το πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, καθώς εξ όσων υπονοεί η Άγκυρα φέρεται να θεωρεί απαραίτητη την «εξάλειψη» της ελληνικής και ισραηλινής επιρροής στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα προτείνεται η σύναψη στρατηγικής συμμαχίας με την Ισπανία.
Εύλογα, η ρητορική του άρθρου πυροδοτεί ανησυχίες για τις στρατιωτικές επιδιώξεις της κυβέρνησης Erdogan, που δεν πρέπει να αγνοηθούν από την ελληνική ηγεσία… τη στιγμή που οι στρατηγικοί άξονες και οι ενεργειακές διεκδικήσεις στην περιοχή παραμένουν ανοιχτές και εύφλεκτες, με την Ανατολική Μεσόγειο να αναδεικνύεται σε μια νέα παγκόσμια πυριτιδαποθήκη… Ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, «Η λεκάνη της Μεσογείου ανέκαθεν κατείχε τεράστια γεωπολιτική σημασία ως σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας.
Στο εγγύς μέλλον, η ανάδυση ενός νέου μπλοκ εξουσίας με επίκεντρο τη Μεσόγειο, σε αντίθεση με τη νεοαποικιοκρατική ατζέντα της Δύσης, έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει ριζικά την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων.
Η αναδυόμενη αυτή συμμαχία διαθέτει όλα τα βασικά πλεονεκτήματα –νερό, τρόφιμα, ενέργεια, άμυνα, εμπορικές οδούς και τουρισμό– για να είναι αυτάρκης, χωρίς εξάρτηση από εξωτερικές δυνάμεις.
Πριν αναλύσουμε το πιθανό μπλοκ Τουρκίας-Ισπανίας ως μια συμμαχία μεσογειακού χαρακτήρα, είναι σημαντικό να σκιαγραφηθεί το σημερινό γεωπολιτικό τοπίο.
Αδιέξοδο στην Ανατολική Μεσόγειο
Σύμφωνα με την Daily Sabah, το 2025, η Ανατολική Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε μία από τις πιο έντονες γεωπολιτικές αρένες ανταγωνισμού σε ενέργεια, άμυνα και διπλωματική επιρροή.
Η συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών που υπεγράφη μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης έχει καταστεί βασικός πυλώνας της στρατηγικής «Γαλάζια Πατρίδα» της Τουρκίας. Ανέτρεψε δε σε μεγάλο βαθμό τον χάρτη θαλάσσιας κυριαρχίας που προσπαθούσαν να εδραιώσουν η Ελλάδα, η Κυπριακή Δημοκρατία, το Ισραήλ και η Γαλλία.
Η Συμφωνία ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης, που υπεγράφη στις 27 Νοεμβρίου 2019, αναδιαμόρφωσε τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες στην Ανατολική Μεσόγειο και αποτέλεσε στρατηγική πράξη που νομιμοποίησε τις ενεργειακές και πολιτικές κινήσεις της Άγκυρας στην περιοχή. Η συμφωνία περιλάμβανε τόσο την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών όσο και στρατιωτική συνεργασία. Επιπλέον, οι νέες συμφωνίες ασφάλειας συνόρων και εδάφους με τη Συρία και η πιθανότητα μελλοντικής συμφωνίας ΑΟΖ με αυτήν ενισχύουν τη διπλωματική εμβέλεια της Τουρκίας και υπογραμμίζουν τις αυξανόμενες δυνατότητές της σε ενέργεια και άμυνα, εδραιώνοντάς την ως κυρίαρχη δύναμη στη Μεσόγειο.
Παράλληλα, καθώς η Τουρκία επεκτείνεται στον διάδρομο Μεσογείου-Αφρικής, έχει συνάψει επίσημες συμφωνίες ΑΟΖ με τη Λιβύη και τη Βόρεια Κύπρο (ΤΔΒΚ), εξασφαλίζοντας στρατηγική υπεροχή στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο ενεργειακός διάδρομος με το Αζερμπαϊτζάν (TANAP-TAP), οι επενδύσεις LNG και άμυνας με το Κατάρ, οι συνεργασίες εξερεύνησης υδρογονανθράκων και ναυτικής υποδομής με τη Σομαλία, καθώς και οι κοινές πρωτοβουλίες εξερεύνησης ΑΟΖ και ναυτικής εκπαίδευσης αποδεικνύουν το ευρύ στρατηγικό ναυτικό πλέγμα της Τουρκίας.
Στη Σομαλία, η Τουρκία έχει λάβει δικαιώματα για εξερεύνηση πετρελαίου, φυσικού αερίου και αλιείας, ενώ είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια των θαλάσσιων συνόρων, τη ναυτική εκπαίδευση και την προστασία των ακτών.
Με το Σουδάν, υπάρχουν συμφωνίες ασφάλειας και ενεργειακής συνεργασίας. Παράλληλα, οι διαπραγματεύσεις με την Αλγερία και την Τυνησία σε θέματα ενέργειας και άμυνας προχωρούν.
Αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η Τουρκία οικοδομεί ένα στρατηγικό δίκτυο πρόσβασης στην ενέργεια, θαλάσσιων δραστηριοτήτων και αμυντικής ισχύος.
Το καλοκαίρι του 2025, η Τουρκία ξεκίνησε επίσης διαδικασία συγκρότησης κοινής επιτροπής με την Αίγυπτο.
Όπως επισημαίνει η τουρκική εφημερίδα, την ίδια ώρα, Ελλάδα, Γαλλία και Ισραήλ συνεργάζονται για να «περικυκλώσουν» την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, διεκδικώντας μαξιμαλιστικές θαλάσσιες ζώνες και προωθώντας τον αγωγό EastMed με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η Γαλλία έχει εμπλακεί ενεργά σε γεωτρήσεις μέσω των ενεργειακών της εταιρειών και έχει εγκαταστήσει στρατιωτικές βάσεις, ενώ η Ελλάδα έχει ενισχύσει τις αμυντικές της γραμμές στο Αιγαίο και την Κρήτη και έχει συνάψει συμφωνίες με την Αίγυπτο. Το Ισραήλ έχει προχωρήσει σε ενεργειακή διπλωματία με Ελλάδα και Κύπρο με σχέδια εξαγωγής φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα Leviathan και Tamar προς την Ευρώπη και συμμετέχει σε συμμαχίες ασφαλείας που αποκλείουν την Τουρκία.
Το τριμερές αυτό μπλοκ έχει αναπτύξει πολιτικές, στρατιωτικές και ενεργειακές συνεργασίες με στόχο να εμποδίσει μια τουρκοκεντρική ισορροπία δυνάμεων στη Μεσόγειο. Ωστόσο, ενώ χώρες όπως η Ελλάδα και η Γαλλία δρουν με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα, η Τουρκία έχει προσφέρει πιο ελκυστικές και αμοιβαία επωφελείς προτάσεις στους εταίρους της. Αυτό έχει καταστήσει την Άγκυρα πιο στρατηγικό, αξιόπιστο και ελκυστικό εταίρο τόσο στον οικονομικό όσο και στον αμυντικό τομέα.
Αυτή η δυναμική ενισχύει τη θέση της Τουρκίας και των συμμάχων της σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και στο σταυροδρόμι Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής. Εξάλλου, στον μεσογειακο-βαλκανικό διάδρομο, η Τουρκία συνεργάζεται με την Αλβανία και το Μαυροβούνιο σε πρωτοβουλίες ναυτικής άμυνας.
Σε ευρύτερο επίπεδο, η ενίσχυση των δεσμών της με Κατάρ, Πακιστάν και Αζερμπαϊτζάν αναδεικνύει την πρόοδο της Τουρκίας στον εμπορικό και αμυντικό βιομηχανικό άξονα.
Αυτή είναι η σημερινή εικόνα. Ποιο είναι το επόμενο βήμα ώστε να εξουδετερωθεί περαιτέρω ο άξονας Ελλάδας-Γαλλίας-Ισραήλ, που συνιστά μια σοβαρή, υποστηριζόμενη από τη Δύση, απειλή ασφάλειας στην περιοχή; Η απάντηση βρίσκεται στις στρατηγικές συνεργασίες μεταξύ της Ιβηρικής και της περιοχής του Μαγκρέμπ, σημειώνει η τουρκική εφημερίδα.
Μην ξεχνάμε πως η πτώση του Βυζαντίου οφειλόταν κυρίως στις επιδρομές των κατσαπλιάδων της Δύσης! Οι Καταλανοί (δηλαδή μεγάλο εθνοτικό τμήμα των σημερινών ισπανών) έσφαζαν επί δεκαετίες τους Έλληνες της κυρίως Ελλάδας και των νησιών του Ν. Αιγαίου και εγκαθιστούσαν αλβανούς σε διάφορα σημεία της χώρας μας, το ίδιο έκαναν και οι ενετοί (σημερινοί βορειο-ιταλοί) και οι φράγκοι (γάλλοι)! Στο τέλος με την «σταυροφορία» αποτελείωσαν ουσιαστικά την Βυζαντινή Αυτοκρατορία αφού κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, αφαίρεσαν όλο τον χρυσό και τα όποια αγάλματα υπήρχαν, κατεδάφισαν κτίσματα από ζήλια, έκλεψαν όσα γραπτά και βιβλία υπήρχαν και από τότε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δεν μπόρεσε να σηκώσει κεφάλι μέχρι βέβαια να επέλθει η κατάληψη της από τους σχιστομάτηδες οθωμανούς. Σκατά και στην Ισπανία λοιπόν και μακάρι να τους δούμε να τους σκοτώνουν οι ισλαμιστές από Μαρόκο, έτσι όπως οι ίδιοι συνεχίζουν ακόμα και στις μέρες μας να υποστηρίζουν την τουρκία με έμμεσο και άμεσο τρόπο, ενώ είναι παράλογη η ισπανοφιλία που υπάρχει γιατί έχουμε πολλές χαζές ελληνίδες που δεν έχουν ανοίξει ένα βιβλίο ιστορίας, ενώ πολλές έχουν μπερδέψει τους γοτθο-άραβες ισπανούς με τους μεξικανούς λόγω των μεξικάνικων σειρών.