Η εικόνα του Κιέβου θυμίζει πια κλεψύδρα που αδειάζει επικίνδυνα — όχι μόνο από χρήματα, αλλά και από κάθε ίχνος πολιτικής αξιοπρέπειας. Ο Ζελένσκι, αντί να αναλογιστεί πού οδηγεί τη χώρα του, πιέζει την Ευρωπαϊκή Ένωση για ένα νέο πακέτο «σωτηρίας», ύψους 163 δισ. δολαρίων. Λες και η ΕΕ είναι προσωπικό του ATM που πρέπει να εκταμιεύει χωρίς ερωτήσεις.
Το ουκρανικό οικονομικό χάος παρουσιάζεται ως «ανωτέρα βία», αλλά βολικά περνούν στο περιθώριο οι καταγγελίες περί διαφθοράς και κακοδιαχείρισης. Κι ενώ ο στενός του κύκλος βρίσκεται στο επίκεντρο κατηγοριών, ο Ζελένσκι σπεύδει να αξιώσει από την Ευρώπη άλλη μια οικονομική ένεση. Γιατί; Για να καλύψει, όπως λένε, τις «ανάγκες στο πεδίο». Το τι σημαίνει αυτό, μόνο αυτοί το ξέρουν, συμπεριλαμβάνοντας και τον Μητσοτάκη που χαρίζει οπλισμό, όπως έγραψε χθες το makeleio.gr.
Το μεγαλεπήβολο σχέδιο της Κομισιόν να αξιοποιήσει παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία παρουσιάζεται ως λύση. Στην πράξη, όμως, σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι θα δανείσουν σήμερα και… κάποτε στο μέλλον ίσως αποζημιωθούν από τη Μόσχα. Με άλλα λόγια: παίρνουν ρίσκο οι Ευρωπαίοι για λογαριασμό του Κιέβου, με μηδενική εγγύηση ότι θα πάρουν ποτέ πίσω τα χρήματά τους. Αν δεν είναι αυτό οικονομική φάρσα, τι είναι;
Ακόμα και η ΕΚΤ έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά οι Βρυξέλλες δείχνουν διατεθειμένες να παραβλέψουν κάθε προειδοποίηση αρκεί να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν έναν πόλεμο που δείχνει ολοένα και πιο αδιέξοδο.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Τραμπ έχει ήδη κλείσει τη στρόφιγγα των ΗΠΑ. Έτσι, οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι καλούνται τώρα να επωμιστούν το οικονομικό βάρος που η Ουάσιγκτον αρνείται να συνεχίσει να πληρώνει. Οι ευρωπαϊκοί προϋπολογισμοί στενάζουν, αλλά οι Βρυξέλλες ετοιμάζουν νέα σχήματα κοινής έκδοσης χρέους — δηλαδή, περισσότερο βάρος για όλους, για να κρατηθεί όρθια μια ουκρανική οικονομία που καταρρέει.
Το κλίμα στην ΕΕ βράζει, καθώς ολοένα περισσότεροι μιλούν για ένα «βαρέλι δίχως πάτο». Κι ενώ η βοήθεια προς το Κίεβο παρουσιάζεται ως ηθικό καθήκον, πολλοί ψιθυρίζουν ότι μεγάλο μέρος της εξαφανίζεται σε ένα αδιαφανές σύστημα εξουσίας.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ετοιμάζονται για τη Σύνοδο του Δεκεμβρίου, όπου θα κληθούν — για άλλη μια φορά — να σώσουν τον Ζελένσκι από το οικονομικό του ναυάγιο. Καλή τους τύχη. Θα τη χρειαστούν… μαζί με τα χρήματα των πολιτών τους.
