Η Ρωσία ρίχνει στο τραπέζι το υπερόπλο της και αλλάζει τα δεδομένα στον αέρα. Το μαχητικό πέμπτης γενιάς Su-57 αποδεικνύεται πραγματικός εφιάλτης για τα αμερικανικά F-35 και τα κινεζικά J-20, καθώς σε δοκιμές και επιχειρησιακές αναλύσεις δείχνει να υπερέχει σε ταχύτητα, ευελιξία και φονική ισχύ. Η Μόσχα ανοίγει έτσι ένα νέο κεφάλαιο στρατιωτικής υπεροχής, στέλνοντας μήνυμα σε Ουάσιγκτον και Πεκίνο ότι στους ουρανούς υπάρχει πλέον νέος «κυρίαρχος». Το Su-57 δεν είναι απλά ένα μαχητικό, αλλά ο εφιάλτης κάθε αντίπαλου πιλότου.
Η διάσημη ρωσική εταιρεία Sukhoi σφυρηλατεί ένα θανατηφόρο στόλο drones, που συνεργάζονται μεταξύ τους, για να πολλαπλασιάσει την εμβέλεια Su-57 «Felon», ενώ ταυτόχρονα το κάνει πιο ικανό να πλήττει περισσότερους στόχους, ωθώντας το ρωσικό stealth μαχητικό πολύ πέρα από το εύρος αποστολής των σύγχρονων αμερικανικών και κινεζικών stealth μαχητικών. Ειδικότερα, το σχέδιο περιλαμβάνει:
- Drones «loyal-wingman» που λειτουργούν αυτόνομα και μπορούν να κινούνται στο έδαφος, να απογειώνονται και να προσγειώνονται χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.
- Ένα αυτόνομο UAV εσωτερικής αποθήκης σχεδιασμένο να εκτοξεύεται από το Felon, να πλήττει στόχους και να επιστρέφει αυτόνομα
- Στο εξωτερικό υπάρχουν αναλώσιμα επιθετικά drones που μπορούν να καθοδηγηθούν προς τον στόχο ή να εκτοξευθούν ως πυραύλοι κρουζ.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι ότι τα μαχητικά drones που αναπτύσσει η Sukhoi για συνεργατική μάχη βασίζονται σε εμπειρία μάχης peer-to-peer.
Το όραμα της Sukhoi
Το TASS επικαλείται τον Mikhail Strelets, πρώτο αναπληρωτή διευθυντή και γενικό διευθυντή της Sukhoi, να λέει ότι η τακτική αεροπορία πρέπει να μεταβεί από μια συλλογή μεμονωμένων αεροσκαφών υψηλής τεχνολογίας σε ολοκληρωμένα αεροπορικά συστήματα. «Η αντιμετώπιση πολλαπλών συστημάτων αεράμυνας με μόνο επανδρωμένα αεροσκάφη έχει καταστεί απαγορευτικά δαπανηρή. Συνεπώς, η έμφαση μετατοπίζεται προς ένα δίκτυο λειτουργικών συγκροτημάτων, το καθένα σχεδιασμένο να αντιμετωπίζει συγκεκριμένους στόχους και αποστολές. Αυτή τη στιγμή, εργαζόμαστε σε περίπου οκτώ διαφορετικές παραλλαγές UAV», δήλωσε ο Strelets.
Ορισμένα από τα μαχητικά drones που αναπτύσσει η Sukhoi είναι γνωστά και περιλαμβάνουν:
- S-70 Okhotnik Low Observable Collaborative Combat Aircraft (CCA)
- S-71M «Monochrome», προηγμένο αυτόνομο drone σχεδιασμένο για εσωτερική μεταφορά από το Su-57
- S-71K, αναλώσιμη εξωτερικά φερόμενη επιθετική παραλλαγή ή πύραυλος κρουζ
Το Okhotnik
Το Okhotnik (Κυνηγός) είναι ένα βαρύ (20–22 τόνους) αυτόνομο UCAV, που μπορεί να φτάσει ταχύτητες περίπου 1.000 km/h. Διαθέτει σχεδίαση τύπου «flying wing» και τροφοδοτείται από έναν κινητήρα, πιθανότατα τον AL-41F.
Το drone διαθέτει σχήμα «flying wing» με τριπλό σκέλος προσγείωσης. Το drone Skat που ανέπτυξε η MiG τη δεκαετία του 1990 βασιζόταν επίσης σε σχεδίαση «flying wing» και είναι πιθανό ότι ορισμένες τεχνολογίες του Skat χρησιμοποιούνται στο Okhotnik. Το drone, που διαθέτει διαμορφωμένη εξαγωγή κινητήρα, έχει καλύτερα χαρακτηριστικά stealth από το Su-57.
Με βάση ανάλυση φωτογραφιών, το 2019 η Pravda ανέφερε ότι το Okhotnik εξοπλίζεται με προηγμένο πολυλειτουργικό ραντάρ με ενεργή διάταξη φάσης.
Η χαμηλή αρχική παραγωγή του drone, που έχει συμμετάσχει σε αποστολές στην Ουκρανία, είναι σε εξέλιξη. Η Διεύθυνση Πληροφοριών της Ουκρανίας αναφέρει ότι τα Okhotnik πραγματοποιούν αναγνωριστικές πτήσεις στον ουκρανικό εναέριο χώρο από τον Ιούλιο του 2023.S-71 Drone
Η Sukhoi παρουσίασε δύο μεγάλες εκπλήξεις UAV κατά τη διάρκεια της Army 2024: ένα αυτόνομο logistics drone με την ονομασία S-76, ικανό να μεταφέρει 300 kg σε απόσταση 1.000 km, και ένα αεροεκτοξευόμενο stealth μαχητικό UAV με την ονομασία S-71.
Η Sukhoi ξεκίνησε την ανάπτυξη του S-71 για να καλύψει τις προδιαγραφές του RuMoD που συντάχθηκαν το 2019, οι οποίες τόνιζαν τη δυνατότητα πολλαπλών αποστολών.
Ωστόσο, βασισμένη στην επιχειρησιακή εμπειρία, η Sukhoi τροποποίησε τις προδιαγραφές για να αυξήσει την εμβέλεια και να μειώσει την αντίσταση ραντάρ του drone. Η εμπειρία της Ρωσίας στην Ουκρανία τόνισε την ανάγκη για μεγαλύτερη εμβέλεια και αυξημένη επιβιωσιμότητα. Η ένταση της σύγκρουσης υπογράμμισε επίσης την ανάγκη για κλιμάκωση μέσω μειωμένου κόστους παραγωγής.
Το S-71 ξεκίνησε δοκιμές captive-carry τον Απρίλιο του 2024 στο Ρωσικό κέντρο πτήσεων στο Zhukovsky, με δοκιμαστικές πτήσεις που περιλάμβαναν το μαχητικό Su-57.
Στην τρέχουσα μορφή του, το S-71 είναι ένα αεροεκτοξευόμενο UAV που μπορεί να αναλάβει εντοπισμό, ταυτοποίηση και καθορισμό στόχων για καταστροφή κινούμενων στόχων.
Το drone διαθέτει τραπεζοειδές σχήμα ατράκτου παρόμοιο με το Storm Shadow, πτυσσόμενα φτερά και ουρά σε σχήμα ανεστραμμένου V. Τροφοδοτείται από μικρό κινητήρα turbofan, TRDD-50, με εσοχή πίσω εισαγωγή αέρα. Αυτός ο κινητήρας χρησιμοποιείται επίσης στους πυραύλους Kh-59M και Kh-101. Το drone μπορεί να φτάσει ταχύτητα περίπου Mach 0.6 και ύψος έως 8.000 μέτρα.Παραλλαγές S-71
Υπάρχουν δύο παραλλαγές του drone: S-71M Monochrome και S-71K Carpet.
Το S-71K λειτουργεί ως αεροεκτοξευόμενος πύραυλος κρουζ αέρος-εδάφους που μπορεί να καθοδηγηθεί στον στόχο. Διαθέτει modular κεφαλή (σμήνος, υψηλής έκρηξης και διαμορφωμένης φόρτισης), πιθανώς με ηλεκτρο-οπτική ή SALH καθοδήγηση.
Το S-71M εκτελεί πιο προηγμένο ρόλο. Μπορεί να αναζητά, να εντοπίζει και να πλήττει κινούμενους στόχους αυτόνομα χρησιμοποιώντας ηλεκτρο-οπτικούς αισθητήρες και να αποθηκεύει δεδομένα στόχευσης. Ένας χειριστής μπορεί να παραμείνει σε εγρήγορση για επικύρωση του στόχου ή καθοδήγηση του όπλου.
Σύμφωνα με το Aviation Week, το S-71K φέρεται εξωτερικά από το αεροσκάφος εκτόξευσης, ενώ το S-71M μπορεί να φέρεται είτε εξωτερικά είτε εσωτερικά στη θήκη όπλων ενός Su-57 ή ενός S-70 Okhotnik.
Το S-71K είναι πιθανό να είναι μεγαλύτερο και βαρύτερο με αρθρωτό σχεδιασμό. Το μεγαλύτερο μέγεθος του S-71K μπορεί να απαιτήθηκε για τη μεταφορά κεφαλών και υποπυρομαχικών.
Το S-71M περιορίζεται στη μεταφορά κεφαλών υψηλής έκρηξης και διαμορφωμένης φόρτισης.
Η ταξινόμηση του S-71M ως αεροεκτοξευόμενο UAV και όχι ως πύραυλος κρουζ υποδηλώνει ότι οι προηγμένες αυτόνομες δυνατότητες του drone του επιτρέπουν να επιστρέψει στο σημείο εκτόξευσης ή σε άλλο καθορισμένο σημείο μετά την αποστολή.Συμπέρασμα
Η Ρωσία υιοθετεί μια χαμηλού κόστους, εξελικτική προσέγγιση για να εξασφαλίσει τις μελλοντικές ικανότητες αεροπορικής μάχης. Αντί να αναπτύσσει επανδρωμένα συστήματα για επιχειρήσεις σε αμφισβητούμενο εναέριο χώρο, επικεντρώνεται σε μη επανδρωμένες stealth πλατφόρμες που μπορούν να διεισδύσουν βαθιά στο εχθρικό έδαφος, επεκτείνοντας την εμβέλεια μαχητικών όπως το Su-57, το οποίο μπορεί να παραμείνει ασφαλέστερα κοντά στο μέτωπο.
Το S-70 CCA και το stealth drone S-71M επεκτείνουν ουσιαστικά την εμβέλεια του Su-57 βαθιά μέσα σε προστατευμένο από πολυστρωματική αεράμυνα εναέριο χώρο χωρίς να κινδυνεύει ο πιλότος.
Ένα Su-57 μπορεί να εκτοξεύσει ένα S-71M για να εντοπίσει, ταυτοποιήσει και καθορίσει τον στόχο, και το S-71K μπορεί να εκτοξευθεί από ένα μη stealth μαχητικό όπως το Su-34 για να καταστρέψει τον στόχο με την κατάλληλη κεφαλή. Το επιχειρησιακό μοντέλο καθιστά την ικανότητα βαθιάς επίθεσης προσιτή. Αυτό είναι σημαντικό για την Ινδία, που εξετάζει την απόκτηση του Su-57.
