ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΤΡΟΜΟΣ! Η ΚΙΝΑ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ – ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΚΡΑΧ ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ! ΤΡΑΜΠ ΞΑΝΑΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ – ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΑΓΟΡΕΣ, ΧΡΕΟΚΟΠΙΕΣ ΣΑΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ!

Με τα μελανότερα χρώματα περιγράφει ο οικονομολόγος Daniel Lacalle τη σημερινή κατάσταση της κινεζικής οικονομίας, προειδοποιώντας για μια εν εξελίξει καταιγίδα με παγκόσμιες επιπτώσεις.
Η υπερπαραγωγή, οι ανεξέλεγκτες χρεοκοπίες και η κατάρρευση του κλάδου των ακινήτων συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα που απειλεί να σαρώσει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου.
Ειδικότερα, όπως επισημαίνεται, την τελευταία δεκαετία, η κινεζική οικονομία έχει επεκτείνει το κεντρικά σχεδιασμένο νεο-Κεϋνσιανό της μοντέλο, το οποίο απλώς δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς μια εμπορική συμφωνία.
Ο κινεζικός βιομηχανικός τομέας ακολουθεί μια στρατηγική «τρέχω για να μείνω στάσιμος», η οποία δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς το τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η υπερπαραγωγική ικανότητα του κινεζικού μεταποιητικού τομέα δεν είναι απλώς μια εξαίρεση. Είναι ο κανόνας.
Η Κίνα παράγει το 30% των παγκόσμιων βιομηχανικών προϊόντων αλλά καταναλώνει λιγότερο από το 18%, σύμφωνα με στοιχεία του CKGSB.
Επιπλέον, το ποσοστό χρησιμοποίησης της βιομηχανικής ικανότητας της Κίνας υποχώρησε στο 74,1% το πρώτο τρίμηνο του 2025.
Το Κεϋνσιανό μοντέλο κεντρικού σχεδιασμού της Κίνας αποσκοπεί στη μεγιστοποίηση της απασχόλησης και στη διατήρηση ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης, παρά τους χρηματοπιστωτικούς περιορισμούς και την υπερβολική χρέωση.
Έτσι, είναι αναγκαίο να πωλείται η υπερπαραγωγή για να αποφευχθεί ένα τεράστιο πρόβλημα κεφαλαίου κίνησης.

Σύμφωνα με τον Lacalle, ακόμα και η κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα με έμμεσο τρόπο, σημειώνοντας ότι ο ανταγωνισμός τύπου «involution» (δηλαδή, σπατάλη πόρων για εσωτερικό ανταγωνισμό) αποτελεί βασικό στόχο της οικονομικής πολιτικής του 2025, και λαμβάνονται μέτρα για τον περιορισμό των περιττών επενδύσεων και τον έλεγχο της ανάπτυξης σε ορισμένους κλάδους.
Ωστόσο, η υπερπαραγωγή στην Κίνα δεν είναι αναπόφευκτη• δημιουργήθηκε βάσει πολιτικής επιλογής, καθώς τοπικές και εθνικές αρχές προσπαθούν να ενισχύσουν το ΑΕΠ με κάθε κόστος.
Το μοντέλο στοχεύει στη διατήρηση πλήρους απασχόλησης και ανάπτυξης, ακόμη και όταν η οικονομική απόδοση είναι χαμηλότερη από το κόστος κεφαλαίου, και λειτουργεί σχεδόν… εφόσον η υπερπαραγωγή μπορεί να διοχετευτεί στο εξωτερικό, αποκομίζοντας αποθεματικά νομίσματα και διατηρώντας χαμηλά κόστη μέσω της μετακύλισης του κόστους κεφαλαίου κίνησης στους διεθνείς καταναλωτές και με τη χρήση συναλλαγματικών ελέγχων και τεχνητής ισοτιμίας.
Ωστόσο, ο συνδυασμός αυξανόμενου χρέους, σταθερά αποδυναμούμενου νομίσματος και κλιμακούμενων προβλημάτων χρεοκοπιών και ρευστότητας μπορεί να οδηγήσει αυτό το μοντέλο σε κατάρρευση, ακόμη και χωρίς επίσημη ύφεση.
Η Κίνα έχει καταλάβει πως δεν μπορεί να αντέξει έναν εμπορικό πόλεμο και δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον Αμερικανό καταναλωτή – τη μεγαλύτερη και πλουσιότερη αγορά στον κόσμο – με Ευρωπαίους ή Λατινοαμερικανούς καταναλωτές.
Συνεπώς, χρειάζεται επειγόντως μια εμπορική συμφωνία πριν το ντόμινο των χρεοκοπιών που πλήττει την κινεζική οικονομία από το 2021 εξελιχθεί σε πλήρη χρηματοπιστωτική κρίση.
Η Κίνα βρέθηκε επίσημα σε αποπληθωρισμό για τρίτο συνεχόμενο μήνα τον Απρίλιο. Οι επιχειρηματικές χρεοκοπίες αναμένεται να αυξηθούν κατά 7% το 2025 και κατά 10% το 2026, σύμφωνα με την Allianz, παρά τα επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα στήριξης από την κυβέρνηση.
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ιδιαίτερα οι εξαγωγικές, αντιμετωπίζουν αυξανόμενες χρεοκοπίες λόγω της μείωσης της ρευστότητας και της κατάργησης των αμερικανικών εξαιρέσεων δασμών.
Οι απώλειες θέσεων εργασίας αυξάνονται στις εξαγωγικά εξαρτημένες περιοχές, και το ποσοστό αστικής ανεργίας αναμένεται να φτάσει κατά μέσο όρο το 5,7% το 2025, ξεπερνώντας τον επίσημο στόχο, σύμφωνα με το CNBC.
Ο επίσημος Δείκτης PMI Μεταποίησης του NBS υποχώρησε απότομα στο 49,0 τον Απρίλιο του 2025 – η μεγαλύτερη πτώση από τον Δεκέμβριο του 2023 – αντικατοπτρίζοντας μείωση στην παραγωγή, στις νέες παραγγελίες και στην απασχόληση, ενώ οι ξένες παραγγελίες κατέγραψαν τη χαμηλότερη τιμή εδώ και έντεκα μήνες τουλάχιστον.
Η κατάρρευση του κλάδου των ακινήτων, που κάποτε συνεισέφερε έως και το 30% του ΑΕΠ, έχει αποδυναμώσει τις τράπεζες, μειώσει τον πλούτο των νοικοκυριών και δημιουργήσει ένα αρνητικό αποτέλεσμα πλούτου, το οποίο επιτείνει τη μείωση της κατανάλωσης και της ζήτησης για δανεισμό.

Τα ισχυρά σημεία

Τα ισχυρά σημεία της κινεζικής οικονομίας είναι γνωστά, αλλά οι αδυναμίες είναι πολύ σημαντικές για να αγνοηθούν.
Η κατάσταση υπενθυμίζει ότι ο κεντρικός σχεδιασμός ποτέ δεν αποδίδει.
Ό,τι είναι προβληματικό στην Κίνα προέρχεται από τα προηγούμενα χρόνια πολιτικών που στόχευαν στην τεχνητή ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω κατασκευών με την ελπίδα ότι κάποτε θα πουληθούν.
Επιπλέον, οι αυξανόμενες χρεοκοπίες, η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων και το αυξανόμενο χρέος των τοπικών κυβερνήσεων πιέζουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, την ώρα που τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια από την Πρωτοβουλία «Ζώνη και Δρόμος» (BRI) εκτινάσσονται.
Όταν όμως συνδυάζονται με ένα κεντρικά σχεδιασμένο σύστημα, κλειστό χρηματοπιστωτικό τομέα και ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων, δημιουργούν ένα επικίνδυνο μείγμα υπερπαραγωγής, φτώχειας και οικονομικής αδράνειας.
«Η Κίνα μπορεί να αρχίσει να αντιμετωπίζει το τεράστιο πρόβλημα του κεφαλαίου κίνησης μόνο μέσω μιας άμεσης και επιτυχημένης εμπορικής συμφωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η κινεζική οικονομία θα επωφεληθεί σημαντικά αν η κυβέρνηση ανοίξει την οικονομία της, άρει τους ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων και επιτρέψει στον ιδιωτικό τομέα να αναπνεύσει.
Μια εσωτερική κατάρρευση του προβλήματος υπερπαραγωγής, που έχει κρυφτεί από τα μέσα ενημέρωσης, και η αντιμετώπισή του με ακόμη περισσότερο κεντρικό σχεδιασμό και κρατικές ενέσεις ρευστότητας, το μόνο που θα καταφέρει είναι να αποδυναμώσει την Κίνα μακροπρόθεσμα» καταλήγει ο Lacalle.