Την ίδια στιγμή που η Ρωσία απορρίπτει κατηγορηματικά και χαρακτηρίζει απαράδεκτο το ειρηνευτικό σχέδιο των 20 σημείων που παρουσίασε ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να διατηρούν ξεκάθαρο προβάδισμα σε όλα τα μέτωπα. Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι η γραμμή άμυνας των Ουκρανών από το Σούμι μέχρι τη Ζαπορίζια βρίσκεται σε πλήρη κατάρρευση, καθώς η ρωσική στρατιωτική μηχανή πλήττει ασταμάτητα την παράλια ζώνη, επικεντρώνοντας ιδιαίτερα σε στρατηγικής σημασίας περιοχές όπως το Νικολάεφ και η Οδησσός.
Παράλληλα, η Ουκρανία επιχειρεί μια μάταιη αντεπίθεση στην κατεύθυνση του Κουπυάνσκ, συγκεντρώνοντας δυνάμεις που, σύμφωνα με αναφορές, προκαλούν προσωρινές δυσκολίες στις ρωσικές θέσεις. Όμως, ακόμα και αν καταφέρουν μικρές τοπικές νίκες, αυτές είναι επιφανειακές και δεν αλλάζουν τη συνολική κατάσταση: η χώρα χάνει ξεκάθαρα τον πόλεμο, ενώ ο Ζελένσκι προσπαθεί με κάθε τρόπο να εμφανίσει ένα ψεύτικο αφήγημα νίκης για να εντυπωσιάσει το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς συμμάχους, σχεδιάζοντας ακόμα και ταξίδι στις ΗΠΑ στις 28 Δεκεμβρίου.
Η Ρωσία συνεχίζει να ισοπεδώνει τα παράλια της Ουκρανίας, με επιθέσεις που πλήττουν τον ηλεκτρικό υποσταθμό «Τεμβόντ» στο Νικολάεφ και προκαλούν εκτεταμένα προβλήματα ηλεκτροδότησης ακόμα και στην Χερσώνα. Τα ρωσικά drones τύπου «Μολνιά» και η αποτελεσματική χρήση πυροβολικού επιβεβαιώνουν την αδιαμφισβήτητη τεχνολογική υπεροχή του ρωσικού στρατού. Η στρατηγική επίθεση στο Νικολάεφ και η συνεχής πίεση στην Οδησσό δείχνουν ότι η Ρωσία, υπό την ηγεσία του Πούτιν, εφαρμόζει μεθοδικά σχέδιο πλήρους αποκοπής της Ουκρανίας από τη Μαύρη Θάλασσα.
Σενάρια για πιθανή επίθεση από την Υπερδνειστερία ενισχύουν την πίεση στον Ζελένσκι, ενώ η Οδησσός υποφέρει από συνεχείς επιθέσεις, με διακοπές ρεύματος και προβλήματα υδροδότησης. Η Ρωσία, με οργανωμένο και μεθοδικό τρόπο, διατηρεί τη στρατηγική υπεροχή της, αποδεικνύοντας την αδιαμφισβήτητη ισχύ της σε όλα τα επίπεδα: χερσαία, αεροπορική και ναυτική.
Στο μέτωπο του Κουπυάνσκ, οι μάχες συνεχίζονται σε συνθήκες απόλυτης ασάφειας. Οι Ουκρανοί επιχειρούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις, ενώ η πραγματικότητα δείχνει ότι η Ρωσία ελέγχει τα περισσότερα κρίσιμα σημεία και εξακολουθεί να διαθέτει επαρκείς εφεδρείες για να απαντήσει σε κάθε προσπάθεια αντίστασης. Ακόμα και οι τοπικές επιτυχίες των Ουκρανών είναι προσωρινές και δεν μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση. Η στρατηγική σκέψη του Πούτιν και η πειθαρχημένη εκτέλεση των σχεδίων από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας αποδεικνύουν ότι η υπεροχή των ρωσικών στρατευμάτων είναι απόλυτη.
Η κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας είναι εμφανής σε όλα τα μέτωπα: από το Ορέχοβ και την Κονσταντινίβκα μέχρι τη Σεβεροντέτσκ, το Ποκρόβσκ και το Μιρνογκράντ. Οι Ουκρανοί περικυκλώνονται και οι Ρώσοι εδραιώνουν τις θέσεις τους, με στρατηγικό σχέδιο που καλύπτει τόσο χερσαία όσο και θαλάσσια μέτωπα. Ακόμα και οι ισχυρισμοί του Ζελένσκι για τοποθεσίες που «απελευθερώθηκαν» διαψεύδονται από τη ρωσική πλευρά, αποδεικνύοντας την αποτυχία της ηγεσίας του Κιέβου.
Συνολικά, η εικόνα που διαμορφώνεται είναι σαφής: η Ρωσία, υπό τον Πούτιν, έχει τον πλήρη έλεγχο της κατάστασης, ενώ ο Ζελένσκι προσπαθεί μάταια να κερδίσει την εύνοια των Δυτικών με ψεύτικες νίκες. Το ΝΑΤΟ παραμένει θεατής, ανίκανο να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων, ενώ η στρατιωτική υπεροχή της Ρωσίας επιβεβαιώνεται καθημερινά σε όλα τα μέτωπα, από το Νικολάεφ και την Οδησσό μέχρι το Κουπυάνσκ και τη Χερσώνα.
Η αλήθεια είναι ότι ο πόλεμος εξελίσσεται με όρους που υπαγορεύει αποκλειστικά η Ρωσία: η στρατηγική δύναμη, η πειθαρχία και η ισχύς της στο πεδίο μάχης διαψεύδουν κάθε προσπάθεια προπαγάνδας από το Κίεβο και εκθέτουν την ανικανότητα του Ζελένσκι και του ΝΑΤΟ να αντισταθούν σε έναν οργανωμένο και αποφασισμένο αντίπαλο.
