Η τουρκική παράνοια ξεπέρασε κάθε όριο! Σύμφωνα με απόρρητα στοιχεία που έρχονται στο φως, η ΜΙΤ, η διαβόητη τουρκική υπηρεσία πληροφοριών, στρατολογεί ακόμα και ανήλικα παιδιά στο πλαίσιο ενός ύπουλου σχεδίου υβριδικού πολέμου. Στόχος η αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και του Ισραήλ μέσω προπαγάνδας, κυβερνοεπιθέσεων και «ασύμμετρων» ενεργειών που θυμίζουν σκοτεινές εποχές.
Το καθεστώς Ερντογάν επιστρατεύει ψευδο-ΜΚΟ, σαλαφιστικά δίκτυα και θρησκευτικές οργανώσεις για να δημιουργήσει μια νέα γενιά πρακτόρων–μαριονετών.
Η Αθήνα σιωπά. Το Ισραήλ παρακολουθεί. Οι πολίτες όμως πρέπει να ξυπνήσουν… Πριν να είναι αργά
Σύμφωνα με την Ακαδημία, η σύγκρουση κατέδειξε πως ο σύγχρονος πόλεμος δεν περιορίζεται πλέον σε παραδοσιακές μορφές μάχης, αλλά περιλαμβάνει κυβερνοεπιχειρήσεις, ηλεκτρονικό πόλεμο, ψυχολογικές τακτικές και εκστρατείες παραπληροφόρησης. Η έκθεση καταγράφει λεπτομερώς την εξέλιξη του πολέμου και διατυπώνει στρατηγικές συστάσεις για την Τουρκία ώστε να προετοιμαστεί για παρόμοιες απειλές. Στην έκθεση υποστηρίζεται πως το έργο των πληροφοριών δεν μπορεί πλέον να περιορίζεται σε επίσημες υπηρεσίες, ειδικά σε περιόδους σύγκρουσης, και τονίζεται η ανάγκη για κινητοποίηση της κοινωνίας σε επίπεδο γειτονιάς.Αναδεικνύεται ο ρόλος των νυχτοφυλάκων ως κρίσιμος στην αναγνώριση απειλών πριν αυτές κλιμακωθούν.
Η έκθεση περιγράφει επίσης πώς το Ισραήλ κατέκτησε την αεροπορική υπεροχή έναντι του Ιράν στα πρώτα στάδια της σύγκρουσης, εκτελώντας συντονισμένες επιθέσεις με επανδρωμένα αεροσκάφη, drones και ηλεκτρονικά συστήματα πολέμου. Αναφερόμενη στον πόλεμο στην Ουκρανία, η έκθεση τονίζει τη σημασία όχι μόνο των προηγμένων οπλικών συστημάτων αλλά και της μαζικής παραγωγικής δυνατότητας. Σε αντίθεση με το Ισραήλ, το Ιράν δεν διέθετε σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης ούτε επαρκή αριθμό καταφυγίων, γεγονός που συνέβαλε στον υψηλό αριθμό θυμάτων σε πόλεις όπως η Τεχεράνη.
Ένα ακόμη πεδίο ανησυχίας είναι η τεχνολογική εξάρτηση.
Η έκθεση συνιστά όπως το λογισμικό και το υλικό που χρησιμοποιείται σε κρίσιμους κρατικούς θεσμούς να αναπτύσσεται εγχώρια.
Επισημαίνεται ότι οι τεχνολογίες πολιτικής χρήσης με στρατιωτικές δυνατότητες πρέπει να υπόκεινται σε αυστηρότερο έλεγχο και να προτιμώνται εθνικές εναλλακτικές όπου αυτό είναι εφικτό. Η έκθεση εντοπίζει το δίκτυο πληροφοριών του Ισραήλ εντός του Ιράν ως βασικό παράγοντα επιτυχίας στο πεδίο. Κέντρα διοίκησης, πυρηνικές εγκαταστάσεις και κρίσιμο προσωπικό αποτέλεσαν στόχους υψηλής ακρίβειας, εν μέρει λόγω μακρόχρονων μυστικών επιχειρήσεων. Αναφορά γίνεται και στις ψυχολογικές επιχειρήσεις.
Η έκθεση τεκμηριώνει πώς το Ισραήλ αξιοποίησε deepfake βίντεο, ψευδείς ειδοποιήσεις έκτακτης ανάγκης και εκστρατείες παραπληροφόρησης, ενώ το Ιράν χρησιμοποίησε μαζικά γραπτά μηνύματα, bots στα social media και παραπλανητικό περιεχόμενο σε ΜΜΕ.
Στρατηγικός ρόλος
Τoν στρατηγικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η δημόσια ραδιοτηλεόραση και η δημοσιογραφία στην ενίσχυση της «ευφυούς» εγρήγορσης του πληθυσμού τονίζει η νέα έκθεση της τουρκικής Εθνικής Ακαδημίας Πληροφοριών.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι δραστηριότητες των ΜΜΕ αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής στον τομέα αυτό, ενώ γίνεται έκκληση για διεύρυνση της στρατηγικής επικοινωνίας με σκοπό την ενίσχυση της δημόσιας ανθεκτικότητας απέναντι στην παραπληροφόρηση και την ψυχολογική πίεση κατά τη διάρκεια κρίσεων.
Η έκθεση προτείνει επίσης τη διεύρυνση της χρήσης εγχώριας τεχνολογίας κρυπτογράφησης, επιτήρησης και εντοπισμού για την ασφάλεια των κρατικών επικοινωνιών και των στρατιωτικών δικτύων.
Οι κυβερνοεπιθέσεις που εκδηλώθηκαν στο πλαίσιο της σύγκρουσης Ισραήλ–Ιράν φέρεται να στόχευσαν τραπεζικά συστήματα, πλατφόρμες κρυπτονομισμάτων και κόμβους επικοινωνιών. Σύμφωνα με το ίδιο κείμενο, η ομάδα χάκερ «Predatory Sparrow» κατέστρεψε κρίσιμες βάσεις δεδομένων ιρανικής κρατικής τράπεζας και υπεξαίρεσε ψηφιακά περιουσιακά στοιχεία από μεγάλο ανταλλακτήριο.
Η Ακαδημία προειδοποιεί ότι η Τουρκία οφείλει να προετοιμαστεί να αμυνθεί σε αυτόν τον χώρο, αναπτύσσοντας τόσο την τεχνολογική της επάρκεια όσο και την κοινωνική της αντοχή.
Παράλληλα, η έκθεση εντοπίζει σοβαρές αδυναμίες στη διοίκηση και τη δομή των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων, τις οποίες χαρακτηρίζει υπερβολικά συγκεντρωτικές και άκαμπτες —γεγονός που οδήγησε σε καθυστερήσεις και προβλήματα συντονισμού στα πρώτα στάδια της σύγκρουσης. Η Ακαδημία θεωρεί ότι η «ευφυής εγρήγορση» πρέπει να ενισχυθεί και σε τοπικό επίπεδο, με τη συμμετοχή της κοινότητας.
«Παρακαλώ πείτε στον μπαμπά μου να με αφήσει να δω όλο το επεισόδιο», έγραφε.

Ένα άλλο παιδί σημείωνε: «Δεν μπορώ να κοιμηθώ χωρίς τη μαμά μου. Μόλις αποκοιμηθώ, την ακολουθώ κρυφά σαν κατάσκοπος.
Προσπαθώ να μάθω τι κάνει, τι τρώει και με ποιον μιλάει. Αλλά συνήθως με πιάνει και με στέλνει πίσω στο κρεβάτι.»
Η ΜΙΤ υιοθετεί ολοένα και περισσότερο ρόλο που προσομοιάζει σε κομματικό βραχίονα, αντί να λειτουργεί αποκλειστικά ως κρατικός μηχανισμός υπό την ηγεσία του προέδρου Recep Tayyip Erdogan.