Φαντάσου να εξαφανίζεται ολόκληρο το σύμπαν… μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου….
Όχι από κάποιον αστεροειδή, ούτε από μαύρη τρύπα, αλλά από μόνο του – χωρίς καμία προειδοποίηση.
Ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας;
Κι όμως, είναι ένα απολύτως υπαρκτό ενδεχόμενο, το οποίο έχουν πλέον προσομοιώσει επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Leeds.
Tο ψευδές κενό
Στην καρδιά της θεωρίας βρίσκεται η έννοια του λεγόμενου «ψευδούς κενού».
Σύμφωνα με αυτή, ο κόσμος μας ίσως δεν είναι τόσο σταθερός όσο νομίζουμε – μοιάζει με υπέρψυκτο νερό: ήρεμο και όμορφο, μέχρι να συμβεί μια μικροσκοπική κβαντική αστοχία που πυροδοτεί μια μη αναστρέψιμη αντίδραση.
«Ο κόσμος μας μπορεί να βρίσκεται σε κατάσταση ψευδούς κενού – σαν ένα κάστρο στην άμμο που καταρρέει με το παραμικρό φύσημα του αέρα», εξηγεί ο καθηγητής Zlatko Papic.
Χρησιμοποιώντας έναν κβαντικό προσομοιωτή της εταιρείας D-Wave, οι επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά να παρατηρήσουν πώς δημιουργούνται φυσαλίδες «πραγματικού κενού» και πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σε ένα εικονικό περιβάλλον – σαν σταγόνες νερού πάνω σε καυτό τηγάνι, αλλά σε κοσμική κλίμακα.
Γιατί είναι τόσο επικίνδυνο;
Αυτές οι φυσαλίδες μπορούν να προκαλέσουν κάτι που ονομάζεται «κβαντικός καταλύτης» – μια αλυσιδωτή αντίδραση στην οποία μια ασήμαντη διαταραχή καταστρέφει την ίδια τη δομή του χωροχρόνου.
Και η αντίδραση αυτή θα εξαπλωθεί με ταχύτητα φωτός.
Δηλαδή, ακόμα κι αν ξεκινήσει, δεν θα προλάβουμε ποτέ να το μάθουμε.
Θα έχει ήδη τελειώσει.
Η θεωρία του ψευδούς κενού απασχολεί την επιστημονική κοινότητα εδώ και πάνω από 50 χρόνια.
Μόνο τώρα, όμως, υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία για να προσομοιωθεί το τι ακριβώς θα μπορούσε να συμβεί.
Και παρόλο που τα αποτελέσματα τρομάζουν, ανοίγουν νέους ορίζοντες στην κατανόηση του πόσο εύθραυστο μπορεί να είναι το σύμπαν μας.
ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ
Κάποια στιγμή έτσι κι αλλιώς θα σβήσει ο ήλιος, αλλά θα χρειαστούν εκατομμύρια χρόνια.