Τα τουρκικά ΜΜΕ μετέδωσαν την αυξανόμενη ανησυχία της Άγκυρας για τις πληροφορίες ότι η Ινδία ενδέχεται να προσφέρει τον εγχώρια ανεπτυγμένο πύραυλο cruise μεγάλης εμβέλειας για επίθεση ξηράς (LR-LACM) στην Ελλάδα.
Το TR Haber ανέφερε ότι η Ινδία έχει προσφέρει τον πύραυλο, ο οποίος έχει αναπτυχθεί από τον Οργανισμό Έρευνας και Ανάπτυξης Άμυνας (DRDO), ενώ η εφημερίδα Sabah κάνει λόγο για «βρώμικη προσφορά από την Ινδία στην Αθήνα»! Στο ίδιο μήκος κύματος και η Milliyet.
Ωστόσο, τόσο οι ινδικές όσο και οι ελληνικές Αρχές απέφυγαν να κάνουν επίσημες δηλώσεις επί του θέματος. Τα ΜΜΕ αναφέρουν ότι αυτή η σιωπή υποδηλώνει συνεχιζόμενες ανεπίσημες συζητήσεις στο παρασκήνιο.
Ο LR-LACM, που αναπτύχθηκε από την DRDO, διαθέτει βεληνεκές 1.500 χιλιομέτρων. Η πρώτη επιτυχημένη δοκιμή του πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2024.
Αυτός ο υποηχητικός πύραυλος έχει αναπτυχθεί ως προηγμένο παράγωγο του προηγούμενου πυραυλικού έργου Nirbhay της DRDO (θα είναι μια παραλλαγή μεγαλύτερου βεληνεκούς).
Ο πύραυλος τροφοδοτείται από έναν κινητήρα turbofan με την ονομασία Manik, ο οποίος επίσης αναπτύχθηκε εγχώρια από την DRDO. Σχεδιασμένος για γρήγορη εκτόξευση και πτήση που «αγκαλιάζει» το έδαφος, ο πύραυλος μπορεί να αποφύγει την ανίχνευση ραντάρ παρά την υποηχητική του ταχύτητα, χάρη στη μοναδική τροχιά πτήσης του.
Ο LR-LACM παρουσιάστηκε στην αμυντική έκθεση DEEFA-25 που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, σηματοδοτώντας το ενδιαφέρον της Ινδίας να προσφέρει τον πύραυλο σε φιλικά έθνη, ιδίως στην Ευρώπη.
Η Ινδία και η Ελλάδα έχουν επί του παρόντος αυξανόμενη αμυντική συνεργασία, η οποία χαρακτηρίζεται από κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και υψηλού επιπέδου διπλωματικές και στρατιωτικές ανταλλαγές. Σε αυτό το εξελισσόμενο διμερές πλαίσιο, οι εικασίες γύρω από τη συμφωνία για τους πυραύλους έχουν κερδίσει έδαφος.
Την ίδια στιγμή, η Τουρκία είναι η πιο ανήσυχη, ειδικά εν μέσω της κλιμάκωσης των προκλήσεων κατά της Ελλάδας και την κατοχή στην Κύπρο.
Με την ικανότητα του LR-LACM να μεταφέρει τόσο συμβατικές όσο και πυρηνικές κεφαλές, η Ελλάδα θα αποκτήσει τη δυνατότητα να στοχεύει στρατηγικές τοποθεσίες εντός του τουρκικού εδάφους, συμπεριλαμβανομένων των αεροπορικών βάσεων.
Ο LR-LACM έχει σχεδιαστεί κυρίως για χτυπήματα ακριβείας εναντίον στρατηγικών στρατιωτικών υποδομών, όπως συστήματα ραντάρ, εγκαταστάσεις αεράμυνας και στρατιωτικές βάσεις. Το DRDO εργάζεται επίσης σε προσαρμοσμένες εκδόσεις του πυραύλου για τον Ινδικό Στρατό και το Ναυτικό.
Μια ναυτική παραλλαγή με βεληνεκές 1.000 χλμ. βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ανάπτυξη σε 30 ινδικά πολεμικά πλοία.
Για την Τουρκία, η προοπτική απόκτησης του LR-LACM από την Ελλάδα αποτελεί έναν στρατηγικό εφιάλτη.
Τα τουρκικά ΜΜΕ έχουν επισημάνει ανησυχίες ότι η εμβέλεια και η ακρίβεια του πυραύλου θα μπορούσαν να απειλήσουν βασικά στρατιωτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των αεροπορικών βάσεων στη Σμύρνη και το Τσανάκκαλε, των εγκαταστάσεων ραντάρ κατά μήκος των ακτών του Αιγαίου, ακόμη και των συστημάτων S-400 που έχουν αναπτυχθεί για την αντιμετώπιση της ελληνικής αεροπορικής ισχύος.
Στην έκθεση DEEFA-25, ο ινδικός πύραυλος προσέλκυσε σημαντική προσοχή από Έλληνες αξιωματούχους, επισκιάζοντας ακόμη και τους αμερικανικούς πυραύλους Tomahawk και τους ρωσικούς πυραύλους Kalibr.
Η Ινδία εξέφρασε επίσης την προθυμία της να αναπτύξει από κοινού τον πύραυλο με τους συμμάχους της, ενισχύοντας περαιτέρω την ελκυστικότητά του.
Η πιθανότητα μιας τέτοιας συμφωνίας για πυραύλους μεταξύ Ινδίας και Ελλάδας έχει ήδη αναστατώσει την Άγκυρα και θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει τη στρατιωτική ισορροπία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Και στην Ινδία όμως, το θέμα πήρε έκταση, με μια από τις χαρακτηριστικότερες αναφορές να είναι η εξής:
«Οι σύμμαχοι του Πακιστάν θα φύγουν πανικόβλητοι! Ο άσπονδος εχθρός της Τουρκίας παίρνει θανατηφόρους πυραύλους από την Ινδία»!
Γιατί… αναστατώνεται η Άγκυρα
Η Τουρκία είναι ολοένα και πιο ανήσυχη καθώς η Ελλάδα εμβαθύνει τους στρατιωτικούς δεσμούς της με την Ινδία — από το ενδιαφέρον για τους υπερηχητικούς πυραύλους BrahMos μέχρι τα λεγόμενα περιφερόμενα drones (σ.σ. loitering drones) και την κοινή ναυτική συνεργασία.
Η Τουρκία ανησυχεί γιατί (σύμφωνα με το WarMonitor):
• Ανατροπή της ισορροπίας στο Αιγαίο: Εάν η Ελλάδα αναπτύξει BrahMos, θα μπορούσε να εξουδετερώσει την τουρκική ναυτική παρουσία σε αμφισβητούμενες-κατά την Τουρκία- ζώνες.
• Στρατηγική περικύκλωση: Η αυξανόμενη παρουσία της Ινδίας στην Ελλάδα, την Αρμενία και την Κύπρο θεωρείται ως αντίβαρο στο μπλοκ Πακιστάν-Αζερμπαϊτζάν της Τουρκίας.
• Πλήγμα στην αξιοπιστία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών: Τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται από το Πακιστάν είχαν χαμηλότερη απόδοση από την ινδική αεράμυνα — βλάπτοντας τη φήμη της Άγκυρας.
• Χασούρα στην αμυντική αγορά: Η Τουρκία έχει εκδιωχθεί από τα ινδικά ναυτικά έργα. Η Ινδία πλέον ευνοεί την Αθήνα.
• Αφήγημα εκδίκησης: Τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι η Ινδία «παίζει το χαρτί της Ελλάδας» σε αντίποινα για τη φιλοπακιστανική στάση της Τουρκίας.
Από τη Μεσόγειο έως τον Ινδο-Ειρηνικό, ένας νέος στρατηγικός άξονας αναδύεται σιωπηλά — και στην Άγκυρα δεν αρέσει καθόλου αυτό!
Όπως σχολιάζει πάντως το Indian Defence Research Wing ενώ οι δυνατότητες του LR-LACM είναι εντυπωσιακές, η πιθανή μεταφορά του στην Ελλάδα εγείρει ερωτήματα.
Πρώτον, ο πύραυλος βρίσκεται ακόμη σε φάση δοκιμών, με μια δεύτερη δοκιμαστική πτήση να έχει προγραμματιστεί για το 2025 και επιχειρησιακή ανάπτυξη που αναμένεται έως το 2028-29. Οποιαδήποτε μεταφορά πιθανότατα θα πραγματοποιηθεί μόνο αφού η Ινδία ολοκληρώσει τη δική της προμήθεια, η οποία εκτιμάται σε 14.000 εκατομμύρια λίρες για 200 πυραύλους.
Δεύτερον, η ενσωμάτωση του LR-LACM με ελληνικές πλατφόρμες όπως τα Rafale και τα F-16 θα απαιτούσε σημαντική τεχνική συνεργασία, συμπεριλαμβανομένων τροποποιήσεων στα συστήματα ελέγχου πυρός και εκπαίδευσης για το ελληνικό προσωπικό.
Yes, please! Μακάρι και όσο πιό σύντομα γίνεται …