Τα ξημερώματα της 10ης Αυγούστου 1954 είναι η τελευταία φορά που ο Μιχάλης Στεφανόπουλος, o «δράκος της Βουλιαγμένης» βλέπει το φως του ήλιου.
Ποια ήταν η Ελένη Κικίδου
Ο «Δράκος της Βουλιαγμένης»
Η άμαθη από ειδεχθή εγκλήματα ελληνική κοινή γνώμη των αρχών της δεκαετίας του ’50 συγκλονίστηκε με το περιστατικό του Αυγούστου του ’53 στο Μικρό Καβούρι. Ένα από τα πολλά ζευγάρια που συναντιούνται κρυφά στην περιοχή βρίσκεται αντιμέτωπο με τον εφιάλτη. Ακούγονται τέσσερις πυροβολισμοί. Μία από τις σφαίρες καταφέρνει διαμπερές τραύμα στον Θόδωρο Δέγλερη, άλλη μία σφηνώνεται σε δέντρο και δύο τραυματίζουν την Σοφία Μαναβάκη.

Η ώρα του μέντιουμ
Ο δημοσιογράφος της «Ακρόπολις», Θόδωρος Δράκος προσεγγίζει την Ελένη Κικίδου έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στις ιδιαίτερες ικανότητές της. Παρά την αρχική της άρνηση, τελικά πείθεται και μεταβαίνει στο σημείο του εγκλήματος. Εκεί περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τα «γεγονότα», ενώ δίνει και μια πλήρη περιγραφή του δολοφόνου. Την επόμενη μέρα η εφημερίδα ξεπουλά και η αστυνομία παίρνει την αμφιλεγόμενη απόφαση να ακολουθήσει τα λεγόμενά της.
Η Κικίδου κάνει λόγο για έναν άντρα ψηλό, αδύνατο, με ουλή και χαλασμένα δόντια. Το όνομά του ξεκινά από «Σ», σχετίζεται με στρατιώτες χωρίς να είναι ο ίδιος. Εργάζεται σε κουζίνα, φορά παπούτσι νούμερο 42 και έχει κλέψει το όπλο που χρησιμοποίησε για το φόνο. Οι «εικόνες» που συνέλαβε μέσω της ενόρασης αποκωδικοποιούνται από τις Αρχές που στρέφουν τις έρευνές τους σε πιθανούς υπόπτους. Τελικά, κάποιος, ταιριάζει απόλυτα στην περιγραφή.
Η πιο διάσημη διαισθητικός της Ελλάδας δεν θα συνεργαστεί ξανά με τις Αρχές. Θα μείνει όμως για πάντα συνδεδεμένη με την υπόθεση που συγκλόνισε την Ελλάδα.

