Στον απόηχο της πολύκροτης υπόθεσης της Ειρήνης Μουρτζούκου και της αναστολής λειτουργίας της Ιατροδικαστικής Πατρών ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ κατήγγειλε ότι ένας εκ των ιατροδικαστών της υπηρεσίας δεν εντόπισε σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης σε έφηβη παρότι υπήρχε σχετική καταγγελία. Η επίμαχη υπόθεση της έφηβης εξελίχθηκε σε τραγωδία καθώς αυτοκτόνησε υπό το βάρος των όσων βίωσε.
Ωστόσο μέχρι να «ξηλωθεί» η Ιατροδικαστική Πατρών οι γιατροί αντί να εισακουστούν, είδαν τις ιατροδικαστικές εκθέσεις να «κλείνουν» τις υποθέσεις χωρίς σαφείς απαντήσεις.
Όπως κατήγγειλε ο κ. Γιαννακός «πριν περίπου ένα χρόνο, ένα κακοποιημένο κορίτσι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ρίου. Γιατρός κατήγγειλε κακοποίηση. Εισαγγελέας διέταξε ιατροδικαστική. Η έκθεση ανέφερε ότι δεν προκύπτει σεξουαλική κακοποίηση. Το παιδί πήρε εξιτήριο από την παιδοψυχιατρική του Καραμανδανείου και στο νησί που πήγε, αυτοκτόνησε. Στη νεκροψία διαπιστώθηκαν ευρήματα σεξουαλικής κακοποίησης». Η υπόθεση αυτή, δεν είναι απλώς μια υπόθεση. Αλλά μια κραυγή για όσα φαίνεται να μην γίνονται σωστά, όπως λέει ο Μιχάλης Γιαννάκος.
Τι καταγγέλει το Χαμόγελο του Παιδιού για την αυτοκτονία της κακοποιημένης έφηβης
Το Χαμόγελο του Παιδιού που είχε εμπλακεί στην επίμαχη υπόθεση με ανακοίνωσή του «καρφώνει» το σύστημα και καταγγέλλει πλημμελή εποπτεία στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία που δυστυχώς έχει τραγικές συνέπειες για τα παιδιά θύματα. Σε σημερινή του ανακοίνωση ο Οργανισμός παίρνει θέση για τα όσα ακούγονται για τις πρόχειρες ιατροδικαστικές εκθέσεις και παρουσιάζει πώς το σύστημα άφησε απροστάτευτη μια έφηβη σε μια δύσκολη στιγμή γεγονός που συνέβαλε στο να οδηγηθεί στην αυτοχειρία.
Από το 2010 έως το 2015 έγιναν πέντε αναφορές προς τις αρμόδιες Αρχές για κακοποίηση και παραμέληση. Το 2013 ζητήθηκε η φιλοξενία αδελφών της 15χρονης, αλλά το αίτημα δεν ικανοποιήθηκε λόγω έλλειψης χώρου. Από το 2015 έως το 2019 δεν υπήρξε περαιτέρω επικοινωνία ή ενημέρωση για την υπόθεση. Το 2019, όταν η 15χρονη αυτοκτόνησε, δεν κατέστη εφικτός ο συσχετισμός της με τις προηγούμενες αναφορές, καθώς δεν υπήρχαν διαθέσιμα ταυτοποιητικά στοιχεία, ούτε έγιναν γνωστές οι αιτίες της αυτοχειρίας.
Όπως τονίζεται από το Χαμόγελο του Παιδιού «για πολλοστή φορά, μέσα από την τραγική ιστορία του 15χρονου κοριτσιού που αφαίρεσε τη ζωή του, αναδεικνύεται το μέγεθος της ανεπάρκειας του συστήματος να προστατέψει ένα παιδί. Πέντε (5) αναφορές σε διάστημα 5 ετών, δεν ήταν αρκετές, για να εξασφαλιστεί η προστασία αυτού του παιδιού το οποίο τελικά, νιώθοντας απροστάτευτο σε απόλυτη απόγνωση και απόλυτο αδιέξοδο, έδωσε τέλος στη ζωή του.Την οικογένεια αυτή και χιλιάδες ακόμα που βρίσκονται σε κρίση, ποιος τις παρακολουθεί, ποιος διασφαλίζει την προστασία των παιδιών, τη βελτίωση ή μη των συνθηκών που μεγαλώνουν;»
«Το Χαμόγελο του Παιδιού» ζητά την άμεση ενίσχυση των μηχανισμών παιδικής προστασίας, με στελέχωση, εκπαίδευση και θεσμική στήριξη, ώστε καμία φωνή κακοποιημένου παιδιού να μην χαθεί ξανά.
Στην Πάτρα όλα κουκουλώνονται…