«Θέλω να δω τα παιδιά μου»: Τα τελευταία λόγια της Ντενίζ Λι πριν τη φρικτή δολοφονία της

Κοινοποίηση:
c4642317-lee - mitera

Μια από τις πιο ανατριχιαστικές και τραγικές υποθέσεις απαγωγής και δολοφονίας στις Ηνωμένες Πολιτείες συγκλόνισε τη Φλόριντα και οδήγησε σε νομοθετική αλλαγή που στόχο είχε να σώσει ζωές στο μέλλον.

Η 21χρονη Ντενίζ Άμπερ Λι, μητέρα δύο μικρών παιδιών, απήχθη από το ίδιο της το σπίτι το απόγευμα της 17ης Ιανουαρίου 2008. Λίγες ώρες αργότερα, η φωνή της θα ηχούσε για τελευταία φορά μέσα από μια κλήση στο 911 που πάγωσε το αίμα όσων την άκουσαν.

Η Ντενίζ, παγιδευμένη μέσα στο αυτοκίνητο του απαγωγέα της, Μάικλ Κινγκ, κατάφερε να καλέσει τις αρχές από το τηλέφωνό του. Η φωνή της, με δυσκολία, εκλιπαρούσε: «Σε παρακαλώ… Θέλω μόνο να ξαναδώ τα παιδιά μου». Η δραματική αυτή κλήση, που μεταδόθηκε αργότερα από την εκπομπή «20/20» του ABC, έγινε η ηχητική μαρτυρία ενός εγκλήματος που θα μπορούσε να είχε αποτραπεί.

Ο δράστης είχε εντοπιστεί νωρίτερα από γείτονες να κινείται ύποπτα γύρω από το σπίτι της Λι, ενώ στη συνέχεια επισκέφθηκε τον ξάδελφό του ζητώντας φτυάρι, βενζίνη και φακό – αντικείμενα που έδειχναν ξεκάθαρα την πρόθεσή του.

Παρά τις εκκλήσεις της Ντενίζ αλλά και άλλης μάρτυρος, της Τζέιν Κοβάλσκι, η οποία είχε καλέσει και εκείνη το 911 περιγράφοντας το αυτοκίνητο και την τοποθεσία του απαγωγέα, η ανταπόκριση των αρχών αποδείχθηκε τραγικά ανεπαρκής. Οι πληροφορίες δεν αξιοποιήθηκαν εγκαίρως και η κλήση της Κοβάλσκι ποτέ δεν έφτασε στην ομάδα που ερευνούσε την εξαφάνιση της Λι.

Η Ντενίζ βασανίστηκε, κακοποιήθηκε και τελικά δολοφονήθηκε. Το σώμα της βρέθηκε σε ρηχό τάφο. Ο Κινγκ συνελήφθη, καταδικάστηκε σε θάνατο τον Αύγουστο του 2009 και παραμένει στο σωφρονιστικό ίδρυμα Union.

Το σοκ που προκάλεσε η υπόθεση ενεργοποίησε την πολιτεία της Φλόριντα. Τον Απρίλιο του 2008, ψηφίστηκε ομόφωνα ο Νόμος Denise Amber Lee, ο οποίος επιβάλλει αυστηρότερη εκπαίδευση στους τηλεφωνητές του 911 – μια ελάχιστη απόδοση δικαιοσύνης για μια ζωή που χάθηκε άδικα.

Σήμερα, τα δύο παιδιά της Ντενίζ, πλέον έφηβοι, μεγαλώνουν με τη μνήμη της μητέρας τους ως σύμβολο δύναμης και θυσίας.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

Leave a Response