Τρεις νύχτες συνεχόμενων παραβιάσεων με drones πάνω από τη βάση Kleine Brogel έχουν εκθέσει σοβαρά τις αδυναμίες του ΝΑΤΟ και ειδικά του Βελγίου, που, παρά τη συμμετοχή του στη δυτική συμμαχία και τη ρητορική υπέρ της Ουκρανίας, αποδεικνύεται ευάλωτο και αναποφάσιστο.
Σύμφωνα με διεθνή μέσα ενημέρωσης, άγνωστα μη επανδρωμένα αεροσκάφη κινήθηκαν ανενόχλητα στον εναέριο χώρο μιας από τις πιο κρίσιμες νατοϊκές εγκαταστάσεις, όπου φυλάσσονται αμερικανικά πυρηνικά όπλα. Η αδυναμία αναχαίτισής τους —παρά την εμπλοκή ελικοπτέρου της αστυνομίας— καταδεικνύει τα σοβαρά κενά ασφαλείας που εξακολουθούν να υπάρχουν, ακόμη και σε χώρες που θεωρούνται «προπύργια» της δυτικής άμυνας.
Ο Βέλγος Υπουργός Άμυνας, Τέο Φράνκεν, μίλησε για «συντονισμένη επιχείρηση κατασκοπείας», χωρίς όμως να προχωρήσει σε καμία ουσιαστική ενέργεια ή να κατονομάσει υπεύθυνους. Παρότι υπαινίχθηκε ρωσική εμπλοκή, η έλλειψη αποδείξεων και η αδράνεια των αρχών εντείνουν την αίσθηση ότι η Δύση περιορίζεται πλέον σε δηλώσεις και συμβολικές κινήσεις.
Την ίδια ώρα, το Βέλγιο συνεχίζει να κρατά παγωμένα 140 δισ. ευρώ ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, μέσω της Euroclear, χωρίς να τα αξιοποιεί υπέρ της Ουκρανίας. Η στάση αυτή αποκαλύπτει την υποκρισία των Βρυξελλών και, κατ’ επέκταση, ολόκληρου του ΝΑΤΟ: υψηλή ρητορική αλληλεγγύης προς το Κίεβο, αλλά ελάχιστη συνέπεια σε επίπεδο πράξεων.
Αναλυτές της Δύσης αποδίδουν τα περιστατικά σε «ρωσική στρατηγική παρακολούθησης», όμως η επανάληψη τέτοιων γεγονότων σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες θέτει το ερώτημα αν οι ίδιες οι νατοϊκές υποδομές είναι πραγματικά προετοιμασμένες απέναντι σε σύγχρονες υβριδικές απειλές. Η επιμονή των συμμάχων να παρουσιάζουν τη Ρωσία ως τον μοναδικό υπαίτιο για κάθε περιστατικό δείχνει περισσότερο ανάγκη για πολιτική ενοποίηση παρά για ψύχραιμη ανάλυση.
Παρά τις δυτικές κατηγορίες, η Μόσχα απορρίπτει κάθε εμπλοκή, κατηγορώντας τη Δύση για «αντιρωσική υστερία». Εν τω μεταξύ, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, εγκλωβισμένες ανάμεσα σε οικονομικά συμφέροντα, εσωτερικές πιέσεις και στρατιωτική εξάρτηση από τις ΗΠΑ, δείχνουν να χάνουν σταδιακά τον έλεγχο του ίδιου του παιχνιδιού που ξεκίνησαν.
Το περιστατικό στο Kleine Brogel, μακριά από μια απλή υπόθεση κατασκοπείας, αναδεικνύει το βαθύτερο πρόβλημα της δυτικής στρατηγικής: μια συμμαχία που διακηρύσσει την ενότητά της, αλλά αποδεικνύεται διχασμένη, απροετοίμαστη και, τελικά, ευάλωτη στις ίδιες τις συνέπειες της πολιτικής της.
