Ένα αποτύπωμα σε μέγεθος ανθρώπινης παλάμης, χαραγμένο σε αργιλώδη λάσπη στο βόρεια Καμερούν πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια, αποτέλεσε το κλειδί για την αποκάλυψη μιας αρχαίας διαδρομής μετανάστευσης δεινοσαύρων.
Την εποχή εκείνη, ο Ατλαντικός Ωκεανός δεν υπήρχε ακόμη — η Νότια Αμερική και η Αφρική ήταν ενωμένες με βαλτώδεις πεδιάδες.
Ένας «διάδρομος ζωής» ανάμεσα στις ηπείρους
Στις αρχές της Κρητιδικής περιόδου, το σημερινό Καμερούν συνορεύε με τη βορειοανατολική Βραζιλία.
Δεν επρόκειτο απλώς για μια γέφυρα ξηράς, αλλά για ένα πλήρες οικοσύστημα: λίμνες, ποτάμια, καλαμιώνες και μαλακά εδάφη, ιδανικά για τη διατήρηση αποτυπωμάτων αρχαίων πλασμάτων.
Η ερευνητική ομάδα του Louis L. Jacobs (Southern Methodist University – SMU) επιβεβαίωσε ότι τόσο στο Καμερούν όσο και στη Βραζιλία έχουν εντοπιστεί σχεδόν πανομοιότυπα αποτυπώματα δεινοσαύρων — όμοια σε σχήμα, ηλικία και γεωλογική σύνθεση.
«Οι δύο ήπειροι συνδέονταν με αυτό τον στενό ισθμό, και τα ζώα ένθεν και ένθεν είχαν τη δυνατότητα να διασχίζουν την περιοχή», εξηγεί ο Jacobs .
Αποτυπώματα θηροπόδων και σαυρόποδων
Οι κύριοι «υπογράφοντες» αυτής της αρχαίας γης ήταν οι τριδάκτυλοι θηρόποδοι — σαρκοφάγοι δεινόσαυροι με αιχμηρά νύχια.
Δίπλα τους βρέθηκαν ίχνη σαυρόποδων και ορνιθόποδων – φυτοφάγων γιγάντων που περιπλανιόνταν στις ίδιες περιοχές.
Η γύρη που εντοπίστηκε κοντά στα ίχνη είναι ηλικίας περίπου 120 εκατομμυρίων ετών, στοιχείο που ενισχύει τη θεωρία περί «διαδρόμου μετανάστευσης των δεινοσαύρων».
Ιστορία χαραγμένη στην πέτρα
Τα αποτυπώματα στις λεκάνες των περιοχών Koum (Καμερούν) και Borborema (Βραζιλία) δεν είναι απλώς σημάδια: είναι χρονικά αρχεία.
Με κάθε εποχή βροχών, νέα ίχνη σκέπαζαν τα παλιά, δημιουργώντας ένα φυσικό χρονικό της ζωής.
«Οι ιζηματογενείς λάσπες, απομεινάρια αρχαίων ποταμών και λιμνών, διέσωσαν αποτυπώματα δεινοσαύρων… αποδεικνύοντας ότι οι κοιλάδες αυτές μπορούσαν να λειτουργήσουν ως φυσικές διαδρομές μετακίνησης ζωής μεταξύ ηπείρων», προσθέτει ο Jacobs.
Στις ίδιες αποθέσεις έχουν εντοπιστεί και απολιθώματα αρχαίων κροκοδείλων, χελωνών, ψαριών και ακόμη και πρώιμων θηλαστικών — αποδείξεις ενός ακμαίου οικοσυστήματος της προϊστορίας.
Γιατί έχει σημασία σήμερα;
Η κατανόηση των διαδρομών μετανάστευσης βοηθά όχι μόνο στην ανασύσταση του αρχαίου χάρτη της Γης, αλλά και στην αναβάθμιση των σύγχρονων γεωλογικών μοντέλων.
Αυτές οι γνώσεις χρησιμοποιούνται στην αναζήτηση φυσικών πόρων, αλλά και στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι κλιματικές αλλαγές επηρεάζουν τη βιοποικιλότητα.
Τα ίχνη που άφησαν οι δεινόσαυροι σε αργιλώδη εδάφη πριν από εκατομμύρια χρόνια μάς μιλούν για μια εποχή όπου οι ήπειροι ήταν ακόμη ενωμένες.
Και όσο η γη κινούνταν αργά, οι δεινόσαυροι προχωρούσαν — διασχίζοντας διαδρόμους που σήμερα βρίσκονται κάτω από τα κύματα του ωκεανού.
