Επιστήμονες από την Κίνα ανακάλυψαν την πηγή ενέργειας για τους μικροοργανισμούς στα βάθη της Γης.
Η ζωή στον πλανήτη μας, όπως μας δίδαξαν στα σχολεία, εξαρτάται από τον Ήλιο.
Kαι είναι όπως το φαντάζεστε: Κάτω από τα πόδια μας, σε απόλυτο σκοτάδι και υπό πίεση ικανή να συνθλίψει το χάλυβα, αναβλύζει ζωή που δεν χρειάζεται καθόλου ηλιακό φως.
Αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά η βαθιά βιοσφαίρα — ένα τεράστιο, αλλά σχεδόν αόρατο οικοσύστημα, του οποίου η μάζα μπορεί να ξεπερνά εκατοντάδες φορές τη μάζα όλης της ανθρωπότητας.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, παρέμενε το κύριο ερώτημα: Με τι τρέφονται οι κάτοικοι αυτού του κόσμου;
Ένας κόσμος χωρίς Ήλιο — είναι εφικτός;
Σε βάθος αρκετών χιλιομέτρων δεν υπάρχει ούτε ακτίνα φωτός, ούτε υπολείμματα οργανικής ύλης.
Ωστόσο, εκεί ζουν αποικίες μικροβίων-εκτομφίλων.
Αυτά δεν αντλούν ενέργεια από τη φωτοσύνθεση, αλλά από χημικές αντιδράσεις μεταξύ νερού και πετρωμάτων — την χημοσύνθεση.
Το πρόβλημα ήταν ότι οι γνωστές διαδικασίες δεν μπορούν να εξηγήσουν την κλίμακα της ζωής στα βάθη της Γης.
Ρήγματα ως εργοστάσια τροφής
Επιστήμονες από την Κίνα αποφάσισαν να μοντελοποιήσουν τη διαδικασία που λαμβάνει χώρα στις ζώνες των τεκτονικών ρηγμάτων.
Όταν τα πετρώματα σπάζουν, στην επιφάνειά τους δημιουργούνται επιθετικοί ελεύθεροι ριζοσπάστες, οι οποίοι αντιδρούν με το νερό και διασπούν τα μόρια του.
Από αυτές τις αντιδράσεις σχηματίζονται:
Υδρογόνο (H₂) — το ιδανικό καύσιμο για τα μικρόβια.
Οξειδωτικά (όπως το H₂O₂) — για την «καύση» του καυσίμου κατά τον μεταβολισμό.
Αυτή η διαδικασία παράγει υδρογόνο 100.000 φορές πιο αποτελεσματικά από κάθε προηγούμενο γνωστό γεωλογικό μηχανισμό.
Ο σιδηρούχος κύκλος
Στα ρήγματα δημιουργείται ένα περιβάλλον με έντονες διακυμάνσεις του οξειδοαναγωγικού δυναμικού.
Εδώ, ο σίδηρος μετατρέπεται συνεχώς από τη μία μορφή στην άλλη, ενεργοποιώντας τους κύκλους του άνθρακα, του αζώτου και του θείου.
Αυτές οι διαδικασίες αποτελούν τη βάση για ολόκληρο το υπόγειο οικοσύστημα.
Νέοι ορίζοντες για την αναζήτηση ζωής
Αν η ζωή μπορεί να υπάρξει χάρη στην ενέργεια των ρηγμάτων, τότε η αναζήτηση της δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στη «ζώνη κατοικήσιμων περιοχών» γύρω από τα αστέρια.
Ο Άρης, η Ευρώπη, ο Εγκέλαδος — όλοι αυτοί οι κόσμοι μπορεί να κρύβουν κάτω από την επιφάνειά τους τους δικούς τους υπόγειους κόσμους.