Εξαιρετικά οξυμένη και σαφώς ανώτερη από την ανθρώπινη είναι η ακοή των σκύλων, γεγονός που εξηγεί γιατί αντιδρούν σε ήχους που περνούν εντελώς απαρατήρητοι από εμάς. Από το αυτοκίνητο του ιδιοκτήτη που πλησιάζει μέχρι τον ήχο μιας σακούλας τροφής στο διπλανό δωμάτιο, οι σκύλοι «πιάνουν» λεπτομέρειες που ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν καταγράφει.
Η υπεροχή αυτή οφείλεται σε καθαρά ανατομικούς λόγους. Ο βαθύτερος ακουστικός πόρος κατευθύνει πιο αποτελεσματικά τα ηχητικά κύματα στο τύμπανο, ενώ τα αυτιά τους κινούνται ανεξάρτητα, επιτρέποντας ακριβή εντοπισμό της πηγής κάθε ήχου. Ακόμη και οι σκύλοι με κρεμαστά αυτιά διαθέτουν αυτή την ικανότητα, αν και τα όρθια αυτιά προσφέρουν σαφές πλεονέκτημα. Παράλληλα, το εσωτερικό αυτί τους είναι δομημένο έτσι ώστε να «μεγεθύνει» τους ήχους περισσότερο από το ανθρώπινο.
Σε επίπεδο συχνοτήτων, άνθρωποι και σκύλοι ακούνε παρόμοια χαμηλά, όμως οι σκύλοι ξεπερνούν κατά πολύ τα ανθρώπινα όρια στις υψηλές συχνότητες. Εκεί όπου το ανθρώπινο αυτί σταματά περίπου στις 20.000 Χερτζ, ο σκύλος μπορεί να φτάσει έως και τις 45.000, αντιλαμβανόμενος υπερηχητικούς ήχους.
Αυτό σημαίνει ότι ακούει ηλεκτρονικούς και μηχανικούς θορύβους από συσκευές, υπερηχητικές «σιωπηλές» σφυρίχτρες εκπαίδευσης, αλλά και ήχους από συσκευές απώθησης παρασίτων, οι οποίοι συχνά εκπέμπουν σε συχνότητες αόρατες για τον άνθρωπο. Παράλληλα, οι σκύλοι αντιλαμβάνονται ήχους χαμηλής έντασης και από πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις, κάτι που εξηγεί την άμεση αντίδρασή τους σε μακρινούς ή φαινομενικά «ανύπαρκτους» θορύβους.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι αυτή η ακουστική υπερευαισθησία κρύβει και κινδύνους. Οι δυνατοί και επαναλαμβανόμενοι θόρυβοι, ακόμη κι αν δεν ενοχλούν τους ανθρώπους, μπορούν να επιβαρύνουν σοβαρά την ακοή του σκύλου. Η προστασία από έντονα ηχητικά ερεθίσματα δεν είναι πολυτέλεια, αλλά βασικός κανόνας ευζωίας για τα ζώα που ακούν πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούμε να φανταστούμε.
