Ανακοίνωση «καταπέλτη» εξαπέλυσε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων κατά της κυβέρνησης που δεν επέλεξε κανέναν από τους αρεοπαγίτες που είχαν ψηφιστεί ψηφιστεί από τους συναδέλφους τους για τις θέσεις των αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου.
Με αυστηρά επικριτικό ύφος, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων επισημαίνει ότι οι ψευδαισθήσεις που είχαν καλλιεργηθεί «κατέρρευσαν με πάταγο τέτοιο που δονεί την Ευελπίδων και την Λεωφόρο Αλεξάνδρας». Συγκεκριμένα, τονίζει ότι αρεοπαγίτες με αναγνωρισμένο κύρος και ήθος, που απολαμβάνουν την εκτίμηση ολόκληρου του νομικού κόσμου και διαθέτουν άρτια νομική κατάρτιση, παρότι πρώτευσαν στην εκλογική διαδικασία μεταξύ των μελών του Δικαστηρίου, δεν κρίθηκαν ικανοί να αναλάβουν καμία από τις οκτώ κενές θέσεις.
«Πώς η κυβέρνηση ακυρώνει έναν νόμο στην πράξη»
Κάνοντας αναφορά στο ΦΕΚ της 22ης Ιουλίου 2025, που αφορά τον ορισμό των αντιπροέδρων, οι δικαστές και οι εισαγγελείς σχολιάζουν ότι επιβεβαιώθηκε το λαϊκό ρητό ότι «στην Ελλάδα έχουμε νόμους αλλά δεν εφαρμόζονται» και ότι το παράδειγμα για το πώς ακυρώνεται ένας νόμος στην πράξη το δίνει η ίδια η κυβέρνηση που εισηγήθηκε και ψήφισε τη σχετική νομοθεσία.
Το καλοκαίρι του 2024, το Υπουργείο Δικαιοσύνης είχε φέρει προς ψήφιση τον νόμο 5123/2024, ο οποίος εισήγαγε διαδικασία μυστικής ψηφοφορίας στα Ανώτατα Δικαστήρια για την επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, ως προστάδιο της τελικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου. Η νομοθετική αυτή ρύθμιση προέκυψε από παρότρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου η Ελλάδα να ευθυγραμμιστεί με την ευρωπαϊκή πρακτική που προβλέπει τη συμμετοχή των δικαστών στην επιλογή της ηγεσίας τους.
Γιατί προχώρησαν σε αυτή τη νομοθετική ρύθμιση αφού θέλουν να αποφασίζουν εκείνοι αντί για την ηγεσία της Δικαιοσύνης;
Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων θέτει το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση προχώρησε σε αυτή τη νομοθετική ρύθμιση, εφόσον δεν επιθυμούσε να απωλέσει το προνόμιό της να αποφασίζει ανεξέλεγκτα για την ηγεσία της Δικαιοσύνης. Η απάντηση που δίνει είναι διττή: αφενός να κερδίσει επικοινωνιακά στο εσωτερικό, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι σέβεται την άποψη των αρμοδίων, και αφετέρου να καθησυχάσει την Ευρώπη ότι στη χώρα υπάρχει το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο.
Με έμφαση, η Ένωση δηλώνει ότι δεν έχει ανάγκη έναν νόμο που αξιοποιείται «a la carte» μόνο όταν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας συμβαδίζει με τις κυβερνητικές επιλογές και καλεί για την κατάργησή του, χαρακτηρίζοντας αυτό πιο ειλικρινές. Τέλος, τονίζει ότι αποτελεί απαίτηση όχι μόνο του Δικαστικού Σώματος αλλά και ώριμο κοινωνικό αίτημα ο αυτοπεριορισμός της εκτελεστικής εξουσίας, ώστε να χειραφετηθεί ουσιαστικά η Δικαιοσύνη στη χώρα μας.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων:
Το τέλος των ψευδαισθήσεων ή μαθήματα για το πως ακυρώνεται ένας νόμος στην πράξη
Το χθεσινό ΦΕΚ 2693/22-7-2025 για τον ορισμό Αντιπροέδρων στον Άρειο Πάγο επιβεβαίωσε με τον πιο εμφατικό τρόπο το λαϊκό ρητό πως στην Ελλάδα έχουμε νόμους αλλά δεν εφαρμόζονται. Κι εδώ το παράδειγμα για το πώς ακυρώνεται ένας νόμος στην πράξη το δίνει η ίδια η Κυβέρνηση που εισηγήθηκε και ψήφισε τον νόμο.
Για να τα πάρουμε απ την αρχή: Πέρσι το καλοκαίρι το Υπουργείο Δικαιοσύνης φέρνει προς ψήφιση το ν. 5123/2024 ο οποίος εισάγει διαδικασία μυστικής ψηφοφορίας στα Ανώτατα Δικαστήρια για τα πρόσωπα που τελικά θα αναλάβουν την ηγεσία της Δικαιοσύνης ως ένα προστάδιο που προηγείται της τελικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου. Φυσικά ο νόμος αυτός ψηφίστηκε μετά από παρότρυνση και προτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε η χώρα μας να μην αποτελεί εξαίρεση στην ευρωπαϊκή πρακτική να έχουν λόγο οι δικαστές για την επιλογή της ηγεσίας τους.
Η Ένωσή μας αναγνώρισε τότε πως πρόκειται για ένα μικρό θετικό βήμα παρά τις πολλές ελλείψεις και τα κενά που υπήρχαν. Ο νόμος αυτός δοκιμάστηκε για πρώτη φορά αυτόν τον μήνα με τις επιλογές από την Κυβέρνηση των Αντιπροέδρων και αφού είχε προηγηθεί η μυστική ψηφοφορία στα Ανώτατα Δικαστήρια. Οι όποιες ψευδαισθήσεις είχαν καλλιεργηθεί, κατέρρευσαν με πάταγο τέτοιο που δονεί την Ευελπίδων και την Λ. Αλεξάνδρας. Αρεοπαγίτες εγνωσμένου κύρους και ήθους που χαίρουν εκτίμησης από όλον τον νομικό κόσμο, με άρτια νομική κατάρτιση, πρωτεύσαντες στην εκλογική διαδικασία μεταξύ των μελών του Δικαστηρίου, δεν κρίθηκαν ικανοί να καταλάβουν καμία από τις 8 θέσεις των Αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου που κενώθηκαν!
Και αναρωτιέται ο πολίτης εύλογα: εάν η κυβέρνηση δεν ήθελε να απωλέσει το προνόμιό της να αποφασίζει ανεξέλεγκτα για την ηγεσία της Δικαιοσύνης για ποιόν λόγο προέβη στην πιο πάνω νομοθετική ρύθμιση, πέρα από τους δύο προφανείς: αφενός να κερδίσει επικοινωνιακά στο εσωτερικό δίνοντας την ψευδαίσθηση πως σέβεται την άποψη των αρμοδίων και αφετέρου να καθησυχάσει την Ευρώπη πως στην χώρα μας υπάρχει το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο που εγγυάται τη συμμετοχή στις κορυφαίες διαδικασίες. Εμείς απαντάμε: Δεν τον έχουμε ανάγκη αυτόν τον νόμο που αξιοποιείται a la cart μόνο εάν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας συμβαδίζει με τις κυβερνητικές επιλογές. Καταργήστε τον! Είναι πιο ειλικρινές! Είναι απαίτηση όχι μόνο του Δικαστικού Σώματος αλλά ώριμο κοινωνικό αίτημα ο αυτοπεριορισμός της εκτελεστικής εξουσίας ώστε να χειραφετηθεί ουσιαστικά η Δικαιοσύνη στον τόπο μας.
