Σε Έδεσσα και Λάρισα επέστρεψαν μετά από 51 χρόνια τα οστά ηρώων της ΕΛΔΥΚ που «έπεσαν» στην Κύπρο το 1974

Κοινοποίηση:
eldyk

Στις πόλεις που γεννήθηκαν επέστρεψαν μετά από 51 χρόνια, τα οστά δύο ηρώων της ΕΛΔΥΚ που «έπεσαν» στην Κύπρο το 1974.

Και οι δύο εξαφανίστηκαν στο ύψωμα «Α» του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, στη Λευκωσία, μαχόμενοι κατά των Τούρκων, στις 16 Αυγούστου 1974. Για δεκαετίες χαρακτηρίζονταν αγνοούμενοι. Μέχρι που, χάρη στο πολύχρονο έργο ταυτοποίησης λειψάνων της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οικογένειες τους έλαβαν την απάντηση που περίμεναν μισό αιώνα, και σήμερα έγιναν οι κηδείες στους τόπους καταγωγής τους.

 Στον μητροπολιτικό ναό Αγίας Σκέπης της Έδεσσας, κάτω από έναν βουβό καλοκαιρινό ήλιο, δεκάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να συνοδεύσουν τον Θεόδωρο Χαραλαμπίδη στο τελευταίο του ταξίδι.

Συγκινητική και μεστή ιστορικού φορτίου ήταν η ομιλία του Γενικού Προξένου της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη, Κωνσταντίνου Πολυκάρπου, ο οποίος απέδωσε φόρο τιμής στον Χαραλαμπίδη, σκιαγραφώντας το ανθρώπινο και στρατιωτικό του ανάστημα:

«Μία τέτοια εξαιρετική περίπτωση ΕΛΔΥΚάριου ήταν ο ήρωας Θεόδωρος Χαραλαμπίδης, του Ιορδάνη και της Κασσιανής, γεννημένος το 1953. Κατ’ επιλογήν κατετάγη στην ΕΛΔΥΚ, για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία την ταραγμένη περίοδο του 1973, χωρίς βεβαίως να μπορεί να φανταστεί, ούτε αυτός, ούτε η οικογένεια του τι του επιφύλασσε η μοίρα».

Ο γενικός πρόξενος της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη, Κωνσταντίνος Πολυκάρπου / ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η θητεία του, όπως ανέφερε ο Γενικός Πρόξενος, ήταν απαιτητική από την αρχή. «Χειριστής Πυροβόλου Άνευ Οπισθοδρομήσεως (ΠΑΟ) 106 χιλιοστών κατά τη θητεία του, ενός βαρέως όπλου η χρήση του οποίου απαιτεί προσήλωση, ακρίβεια και γενναιότητα. Γενναιότητα, καθώς το όπλο είναι φτιαγμένο, κυρίως, για χρήση κατά των αρμάτων μάχης του εχθρού, σε περίοδο πολέμου. Με άλλα λόγια, ένας άνθρωπος κατά των σιδηρόφρακτων αρμάτων του εχθρού», εξήγησε.

Η τελετή αποχαιρετισμού στον ήρωα της ΕΛΔΥΚ, Θεόδωρο Χαραλαμπίδη / ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Θεόδωρος Χαραλαμπίδης επρόκειτο να απολυθεί μαζί με τη σειρά του στις 16-19 Ιουλίου 1974, ωστόσο τα σχέδια του διακόπηκαν απότομα με την τουρκική εισβολή.

Ο Θεόδωρος Χαραλαμπίδης πολέμησε με όλη τη δύναμη του χαρακτήρα του και την πίστη του στην αποστολή. Ο Κύπριος γενικός πρόξενος συνέχισε: «Η σειρά αυτή της ΕΛΔΥΚ δεν απολύθηκε ποτέ από το χρέος του Έλληνα στρατιώτη. Κλήθηκε να εκπληρώσει τον όρκο και το χρέος της υπεράσπισης των εθνικών εδαφών του Ελληνισμού στην Κύπρο, από τη θηριώδη, παράνομη, πλήρους στρατιωτικής κλίμακας και βαρβαρότητας εισβολή στην Κύπρο».

Η θυσία του δεν ήταν μοναχική. Ολόκληρη η γενιά των ΕΛΔΥΚαρέων έγραψε μια ξεχωριστή σελίδα: «Ο γνήσιος και αγνός πατριωτισμός των “ελδυκαρέων” έγραψε και γράφει ιστορία, και οι θυσίες και οι αγώνες τους αποτελούν τεράστια παρακαταθήκη στον απανταχού Ελληνισμό μας, είπε τις προάλλες ο ΠτΔ», υπογράμμισε.

Για τον Θεόδωρο Χαραλαμπίδη, οι μαρτυρίες των συμπολεμιστών του επιβεβαιώνουν τη γενναιότητα που έδειξε μέχρι τέλους: «Σύμφωνα με μαρτυρία φίλου και συμπολεμιστή του, που με δικαιολογημένη υπερηφάνεια μοιράστηκε μαζί μου ο αδερφός του, Αθανάσιος Χαραλαμπίδης, “ο Θεόδωρος αποδείχθηκε ότι ήταν θαραλλέο παιδί”. Συμμετείχε ενεργά στη μάχη, καλύπτοντας συμπολεμιστές του, ενώ έφερνε τραυματίες στο στρατόπεδο και με γενναιότητα ξαναορμούσε», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κύπριος Γενικός Πρόξενος. Και η μαρτυρία κορυφώθηκε με μια φράση που η οικογένεια κρατά ως κειμήλιο ψυχής: «Δεν φεύγω. Αν δεν ρίξω 10 αεροπλάνα, δεν γυρίζω πίσω».

Ο γενικός πρόξενος της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη, Κωνσταντίνος Πολυκάρπου / ΑΠΕ-ΜΠΕ

Έξω από τον ναό είχαν από νωρίς παραταχθεί στρατιώτες, για να αποδώσουν την οφειλόμενη τιμή στον ήρωα της ΕΛΔΥΚ, ενώ ανάμεσα στα στεφάνια, που είχαν τοποθετηθεί στο πλάι της εισόδου, πέραν αυτών της οικογένειας, ήταν αυτά της Κυπριακής Δημοκρατίας, του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια και του υφυπουργού Αθανάσιου Δαβάκη, του αρχηγού ΓΕΣ Γεώργιου Κωστίδη αλλά και των συμπολεμιστών του από τον Σύλλογο Βορειοελλαδιτών Πολεμιστών της ΕΛΔΥΚ ’74, αρκετοί εκ των οποίων ήταν παρόντες στην κηδεία του συντρόφου τους.

Μετά την εξόδιο ακολουθία, ακολούθησε η ταφή στα στρατιωτικά κοιμητήρια Έδεσσας, όπου από σήμερα αναπαύεται ο ήρωας της ΕΛΔΥΚ.

Την ώρα που η Έδεσσα αποχαιρετούσε τον Θεόδωρο Χαραλαμπίδη, στη Χαλκιδική η παραθαλάσσια κοινότητα του Νέου Μαρμαρά αποχαιρετούσε ένα από τα δικά της παιδιά: τον Στέφανο Κουτρούλη, γεννημένο το 1952. Και αυτός έπεσε μαχόμενος στην ίδια φονική μάχη, στο ίδιο ύψωμα, την ίδια μέρα. Όπως και ο Χαραλαμπίδης, έτσι και ο Κουτρούλης προήχθη μεταθανατίως στον βαθμό του Ανθυπασπιστή.

«Η Ελληνική Πολιτεία και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, εκπληρώνοντας την υποχρέωσή τους απέναντι στους οικείους του, παραδίδουν σήμερα τα οστά του ήρωα για να ταφούν στη Μητέρα Πατρίδα», αναφέρεται στο σύντομο βιογραφικό σημείωμα των δύο στρατιωτών που κηδεύτηκαν σήμερα.

Οι κηδείες των δύο στρατιωτών έγιναν στο πλαίσιο του επαναπατρισμού των ταυτοποιημένων λειψάνων 16 πεσόντων της ΕΛΔΥΚ, θυμάτων της τουρκικής εισβολής, πριν από λίγες ημέρες.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

Leave a Response