Η δολοφονία του υποστράτηγου Φανίλ Σαρβάροφ στη Μόσχα δεν ήταν τυχαίο γεγονός, αλλά μια ενέργεια με σαφή στρατηγική σημειολογία.
Ο Σαρβάροφ, ανώτερο στέλεχος της δομής επιχειρησιακής εκπαίδευσης του ρωσικού στρατού, είχε καθοριστικό ρόλο στη μεταφορά εμπειριών από τις μάχες της Ουκρανίας και στην εκπαίδευση των επόμενων διοικητών. Ο θάνατός του σηματοδοτεί πλήγμα στην καρδιά του επιτελικού συστήματος της Μόσχας και θεωρείται νίκη υψηλού συμβολισμού για το Κίεβο.
Η δολοφονία εντάσσεται σε ένα ευρύτερο μοτίβο επιθέσεων εντός Ρωσίας, που περιλαμβάνει drones και χτυπήματα χαμηλού ίχνους με υψηλή ψυχολογική αξία. Στόχος δεν είναι η μαζική καταστροφή, αλλά η διάβρωση της αίσθησης ασφάλειας και η πίεση προς το κράτος.
Η στρατηγική αυτή καθρεφτίζεται και στις ουκρανικές επιχειρήσεις, με στοχευμένα πλήγματα κατά στελεχών και κρίσιμων υποδομών. Η σύγκρουση πλέον δεν περιορίζεται στο πεδίο μάχης: η ασφάλεια δεν είναι εγγυημένη ούτε στις πρωτεύουσες, ούτε στα σπίτια, ούτε στις βασικές δομές των κρατών. Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας εισέρχεται σε μια νέα φάση, όπου το μέτωπο είναι παντού και η στρατηγική φθοράς των συστημάτων αποτελεί τη νέα κανονικότητα.
