Πολλοί ιδιωτικά ασφαλισμένοι που μπαίνουν στο χειρουργείο με την ασφάλειά τους νιώθουν ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά. Όμως δεν είναι λίγες οι φορές που ένα ιατρικό λάθος, μικρό ή μεγάλο, ανατρέπει τον προγραμματισμό και οδηγεί σε επιπλέον νοσηλεία, νέα φάρμακα και ακριβές θεραπείες. Το ερώτημα που γεννιέται πάντα είναι ποιος πληρώνει τον λογαριασμό.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες, σύμφωνα με τους όρους των προγραμμάτων τους, καλύπτουν όλες τις συνέπειες ενός ιατρικού λάθους όταν αυτό οδηγεί σε επιπλοκές που απαιτούν μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο ή πρόσθετες δαπάνες. Δεν κάνουν πίσω. Δεν αρνούνται την αποζημίωση. Στέκονται—τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι—δίπλα στον ασφαλισμένο που ήδη βιώνει την πίεση της υγείας του και των απρόβλεπτων εξόδων, όπως ακριβώς οι αγρότες που αγωνίζονται στα μπλόκα για το δίκιο τους.
Η εικόνα όμως αλλάζει όταν το ιατρικό λάθος δεν είναι απλώς μια επιπλοκή αλλά οδηγεί σε σοβαρή, ίσως ανήκεστη βλάβη. Εκεί αρχίζει μια δεύτερη, εξαντλητική μάχη: αυτή ανάμεσα στον ασφαλισμένο και τον γιατρό. Η αναζήτηση ευθυνών περνά στα δικαστήρια και τα έξοδα της νομικής διαδικασίας, κατά κανόνα, τα επωμίζεται ο ίδιος ο πολίτης. Κάποια συμβόλαια δίνουν μικρά επιδόματα για νομική βοήθεια, αλλά δεν καλύπτουν το σύνολο των εξόδων που μπορεί να απαιτηθούν για χρόνια δικαστικού αγώνα.
Η συμβουλή των ειδικών είναι σαφής: πριν κάποιος αποφασίσει να κινηθεί νομικά, πρέπει να εξετάσει προσεκτικά τους όρους του συμβολαίου του και να συμβουλευτεί ασφαλιστή που γνωρίζει σε βάθος τέτοιες υποθέσεις. Γιατί η υγεία και η δικαιοσύνη δεν είναι παιχνίδι, και ο καθένας πρέπει να γνωρίζει τι πραγματικά καλύπτει η ασφάλειά του όταν η κατάσταση ξεφεύγει από το αναμενόμενο.
