Σε μια εποχή γεμάτη δραστηριότητες, τεχνολογία και συνεχή ερεθίσματα, η φράση «βαριέμαι» από ένα παιδί συχνά προκαλεί άγχος στους γονείς.
Ωστόσο, ο Δρ. Sam Goldstein, νευροψυχολόγος και καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, υποστηρίζει σε άρθρο του στο Psychology Today ότι η πλήξη όχι μόνο δεν είναι πρόβλημα, αλλά μπορεί να αποτελέσει βασικό εργαλείο για την ανάπτυξη δεξιοτήτων ζωής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, όταν τα παιδιά μένουν χωρίς άμεσο εξωτερικό ερέθισμα, το μυαλό τους αναζητά διεξόδους – κάτι που συχνά οδηγεί σε αυθόρμητο παιχνίδι, δημιουργικότητα και ανακάλυψη. Το «κενό» αυτός χρόνος, υποστηρίζει, ενισχύει την υπομονή, την ευρηματικότητα και την ικανότητα αυτοδιαχείρισης.
Η σύγχρονη γονεϊκή προσέγγιση που προωθεί τη συνεχή απασχόληση, σύμφωνα με τον Goldstein, δεν αφήνει χώρο για αυτές τις στιγμές προσωπικής εξερεύνησης. Αντίθετα, ο «αδόμητος» χρόνος επιτρέπει στα παιδιά να ξεκουράζονται, να παρατηρούν τον κόσμο γύρω τους και να συνδέονται με τον εσωτερικό τους κόσμο – στοιχεία απαραίτητα για τη συναισθηματική τους ανάπτυξη.
Ο Δρ. Goldstein προτείνει στους γονείς να μην σπεύδουν να γεμίσουν το κάθε κενό με δραστηριότητες. Αντί για άμεση παρέμβαση, μια απλή φράση όπως «Αναρωτιέμαι τι θα σκεφτείς να κάνεις» μπορεί να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση του παιδιού και να το βοηθήσει να μάθει να βασίζεται στον εαυτό του.
Τελικά, όπως καταλήγει ο καθηγητής, η πλήξη δεν είναι ένα εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί, αλλά ένας απαραίτητος σταθμός στην πορεία του παιδιού προς την αυτονομία, τη δημιουργικότητα και την ψυχική ισορροπία.
