Στην Ελλάδα του 2025, η καταστροφή δεν σβήνεται μόνο με νερό – θέλει και το σωστό πλάνο κάμερας. Γιατί όταν οι εμπρηστές «πιάνονται», οι φωτογραφίες τους γυρίζουν στα δελτία σαν τηλεοπτικό reality. Μόνο που αυτή τη φορά, κάτι λείπει από το κάδρο: ο φωτογράφος.
Γύρισε, λέει, ο «ηγέτης» από τις διακοπές, πήρε τις οδηγίες από τον επικοινωνιολόγο, και έστησε το σενάριο. «Τέρμα οι ζωντανές συνδέσεις από τα κανάλια – 26 εκατομμύρια δίνουμε, δεν χρειάζονται αυθόρμητες εικόνες». Έπειτα, ήρθε και η δεύτερη πράξη του δράματος: «Βρείτε 2-3 πρόθυμους εμπρηστές, με το αζημίωτο, να δείξουμε ότι δουλεύει το κράτος».
Κι έτσι, εκεί που ο κόσμος καίγεται – κυριολεκτικά – η επικοινωνιακή μηχανή δουλεύει στο φουλ. Συνεντεύξεις, ανακοινώσεις, συλλήψεις μπροστά στις κάμερες, και το μήνυμα περνάει: «Μην ψάχνετε για ευθύνες, τους βρήκαμε τους κακούς».
Βέβαια, με την πρώτη βροχή, η φωτιά θα ξεχαστεί. Ο κόσμος θα πνίγεται, και η πολιτική ατζέντα θα έχει αλλάξει. Από τις φλόγες, στις πλημμύρες. Από τους εμπρηστές, στους «πρωτοφανείς καιρικούς φαινομένους». Και το αφήγημα θα συνεχίζεται σαν να μην συνέβη τίποτα.
Στο τέλος, οι μόνοι που θα θυμούνται είναι όσοι είδαν τα σπίτια τους να γίνονται στάχτη. Αλλά αυτοί δεν μπαίνουν σε τηλεοπτικό πλάνο. Δεν πουλάνε.
Η ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΡΜΟΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ
Όχι δεν πάει έτσι.
Ο εμπρηστής θα φάει την ανάκριση του και θα μαρτυρήσει ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός.
Γιατί όταν υπάρχουν ταυτόχρονες πολλαπλές εστίες, υπάρχει οργανωμένη κατάσταση και δεν πρόκειται περί αμέλειας ή πυρομανή ή κάποιου παππού με άνοια.
Τον ηθικό αυτουργό θέλουμε να βρουν για να πληρώσει αυτός κι όχι το λετσόνι που πήρε μεροκάματο για να κάψει.