Σχεδόν κάθε ιδιοκτήτης σκύλου έχει ζήσει την εμπειρία: αναζητά ένα παιχνίδι, μια μπλούζα ή μια κάλτσα (ή ακόμη και κομμάτι φαγητού) και τελικά το βρίσκει… κάτω από τον καναπέ ή κρυμμένο σε κάποιο άλλο σημείο του σπιτιού. Αυτή η συμπεριφορά, γνωστή και ως αποθησαύριση, δεν είναι τυχαία και έχει βαθιές ρίζες στην ψυχολογία του σκύλου.
Τα σκυλιά φέρουν ακόμα έντονα το ένστικτο των προγόνων τους. Στην άγρια φύση, η εύρεση τροφής ήταν συχνά αβέβαιη και τα ζώα που έθαβαν ή έκρυβαν την τροφή τους είχαν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης. Σήμερα, ακόμη και τα κατοικίδια διατηρούν αυτή την έμφυτη συνήθεια, κρύβοντας παιχνίδια ή λιχουδιές για αργότερα.
Η αποθησαύριση δεν περιορίζεται μόνο στα αντικείμενα τους. Πολλοί σκύλοι παίρνουν δικά μας πράγματα, είτε επειδή τα θεωρούν παιχνίδια, είτε επειδή θέλουν να τραβήξουν την προσοχή μας, να ξεπεράσουν την πλήξη ή ακόμα και λόγω της υφής του αντικειμένου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τάση αυτή είναι πιο έντονη σε σκύλους που έχουν περάσει δύσκολα, όπως αδέσποτα ή ζώα διάσωσης.
Όταν η συμπεριφορά γίνεται προβληματική, για παράδειγμα με προστασία αντικειμένων ή επιθετικότητα προς άλλα σκυλιά, η παρέμβαση ειδικού εκπαιδευτή είναι απαραίτητη. Για την καθημερινή διαχείριση, οι ιδιοκτήτες μπορούν να περιορίσουν τα μέρη όπου ο σκύλος κρύβει αντικείμενα, να προσφέρουν εναλλακτικά παιχνίδια ή λιχουδιές και να επενδύσουν σε άσκηση και ψυχική διέγερση. Με σωστή καθοδήγηση και προσοχή, η αποθησαύριση μπορεί να γίνει μια διαχειρίσιμη και ακόμη και διασκεδαστική πτυχή της ζωής με τον σκύλο μας.
