Τον Μαρτίου του 1999, ερευνητές της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανικών και Ατμοσφαιρικών Ερευνών (NOAA) κατέγραψαν ένα παράξενο ηχητικό σήμα στον ανατολικό ισημερινό Ειρηνικό Ωκεανό.
Ο ήχος, που πήρε το όνομα «κραυγή της Τζούλια», διήρκεσε σχεδόν τρία λεπτά και σόκαρε τους επιστήμονες λόγω της εκπληκτικής ομοιότητάς του με τη φωνή μιας γυναίκας.
Τα υποβρύχια εντόπισαν… την κραυγή της Τζούλια
Αυτό που έκανε το φαινόμενο ακόμα πιο εκπληκτικό ήταν η έκταση του σήματος.
Ο ήχος της «Τζούλια» καταγράφηκε από υποβρύχια μικρόφωνα σε απόσταση άνω των 4.800 χιλιομέτρων από το εκτιμώμενο σημείο προέλευσής του — μια ένδειξη της εξαιρετικής δύναμης του ήχου.
Σύμφωνα με τα δεδομένα της NOAA, το σήμα προήλθε από μια περιοχή μεταξύ του Στενού του Μπράνσφιλντ και του Ακρωτηρίου Άνταρε, κοντά στην ακτή της Ανταρκτικής.
Αυτή η απομακρυσμένη ζώνη είναι γνωστή για το σφοδρό κλίμα της, κάτι που καθιστά τις άμεσες έρευνες δύσκολες και περιπλέκει την αναζήτηση για οποιαδήποτε οριστική πηγή του ήχου.
Επίσημη Υπόθεση: Ένας Παγετώνας
Στην επίσημη αναφορά της NOAA, περιλαμβάνεται η εξής δήλωση:
«Η πιο πιθανή πηγή του ήχου που είναι γνωστός ως ‘Τζούλια’ είναι ένας μεγάλος παγετώνας που προσάραξε κοντά στην ακτή της Ανταρκτικής. Λόγω αβεβαιότητας στην κατεύθυνση μετάδοσης του σήματος, η πηγή θεωρείται ότι βρίσκεται μεταξύ του Στενού του Μπράνσφιλντ και του Ακρωτηρίου Άνταρε, που αντιστοιχεί περίπου στην ώρα 21:05 GMT της 60ης ημέρας του 1999».
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η κίνηση ή οι δομικές μετατοπίσεις των τεράστιων σχηματισμών πάγου, ιδιαίτερα όταν αλληλεπιδρούν με τον πυθμένα της θάλασσας, μπορεί να παράγουν τόσο ισχυρούς ηχητικούς κραδασμούς.
Οι… εναλλακτικές Υποθέσεις
Δεν είναι όλοι οι ερευνητές πεπεισμένοι για την εξήγηση με τον παγετώνα.
Έχουν αναπτυχθεί και άλλες εναλλακτικές υποθέσεις, όπως:
Σεισμική δραστηριότητα από υποβρύχια ηφαίστεια
Θερμοκρασιακές αλληλεπιδράσεις με τα χαρακτηριστικά του πυθμένα
Άλλες ανεξήγητες γεωφυσικές διαδικασίες
Σε κάθε περίπτωση, το μυστήριο γύρω από τον ήχο της «Τζούλια» έχει προκαλέσει συνεχιζόμενη συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα.
Ένα άλυτο μυστήριο 25 χρόνια μετά
Παρά τις σημαντικές εξελίξεις στην υδροακουστική τεχνολογία τα τελευταία είκοσι χρόνια, η ακριβής φύση του σήματος της «Τζούλια» παραμένει άλυτη.
Έχει καταστεί ένα από τα πιο διάσημα ανεξήγητα φαινόμενα στην ακουστική ωκεανογραφία.
Το ενδιαφέρον για το θέμα συνεχώς αυξάνεται.
Τα δίκτυα υποβρύχιας έρευνας επεκτείνονται, ενώ αναπτύσσονται νέα όργανα μέτρησης.
Παρόλα αυτά, ακόμα και μετά από 25 χρόνια, αυτή η παράξενη «φωνή» του ωκεανού συνεχίζει να φυλάει τα μυστικά της.
