Για ακόμη μία φορά, στις 13 Ιουνίου φέτος, η ιρανική αεράμυνα δεν κατάφερε να ανταποκριθεί κατάλληλα στις ανάγκες των περιστάσεων κατά την διάρκεια της ισραηλινής επιχείρησης Ανατέλλων Λέων.
Μεταξύ των υποδομών που επλήγησαν περιλαμβάνονταν και πυρηνικά εργοστάσια, τα οποία εκτιμάται πως συνέδραμαν στις προσπάθειες των Ιρανών να αναπτύξουν τα πρώτα τους πυρηνικά όπλα.
Αντίθετα, όταν το Ιράν απάντησε στην ισραηλινή επίθεση, εκτοξεύοντας βαλλιστικούς πυραύλους κατά του εβραϊκού κράτους, η ισραηλινή αεράμυνα λέγεται πως αναχαίτισε σημαντικό ποσοστό των εισερχόμενων απειλών.
Δεδομένων όλων αυτών, εύλογα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως τα ιρανικά συστήματα αεράμυνας απλά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των περιστάσεων έναντι των προηγμένων ισραηλινών πυρομαχικών. Το ίδιο ισχύει και για τα αναχαιτιστικά μαχητικά αεροσκάφη της ιρανικής πολεμικής αεροπορίας, τα οποία -αν και απογειώθηκαν για να αναχαιτίσουν εισερχόμενους πυραύλους- δεν πρόλαβαν να κάνουν την διαφορά.
Αυτήν την στιγμή παραμένει αβέβαιο τι είδους συστήματα αεράμυνας διέθετε το Ιράν στα σημεία που στόχευσε το Ισραήλ. Δεδομένης της μεγάλης στρατηγικής σημασίας των στόχων αυτών, εκτιμούμε πως τους στόχους προστάτευαν οι πιο προηγμένες πλατφόρμες στο ιρανικό οπλοστάσιο.
Για παράδειγμα ένας από τους κρισιμότερους στόχους που χτύπησε το Ισραήλ ήταν το κέντρο εμπλουτισμού ουρανίου Natanz, κρίκος που διαδραματίζει καίριο ρόλο στο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας. Παρά την λειτουργία ιρανικών συστημάτων αεράμυνας στην ευρύτερη περιοχή, ισραηλινοί πύραυλοι λέγεται πως έπληξαν με επιτυχία την υποδομή, προκαλώντας εκτενείς ζημιές.
Είναι πολύ πιθανό οι Ιρανοί να προστάτευαν το κέντρο Natanz με συστήματα αεράμυνας τύπου Bavar 373-II, τα οποία όπως αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά.
Πάντως και το Τελ Αβίβ δεν βγήκε αλώβητο με πολλούς πυραύλους να τρυπούν το φημισμένο Iron Dome και να χτυπούν την πρωτεύουσα, όπως γράψαμε νωρίτερα στο makeleio.gr.
