Οι κυβερνήσεις που προσπαθούν να αποκαταστήσουν σχέσεις με τους Ταλιμπάν διακινδυνεύουν, στην πραγματικότητα, τη νομιμοποίηση της καταπίεσης. Ένας ανεξάρτητος ειδικός του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα προειδοποίησε στις 30 Οκτωβρίου ότι μια τέτοια στάση θα εμβαθύνει την κρίση στο Αφγανιστάν, καλώντας σε μια προσέγγιση αρχών που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών.
Καθώς οι Ταλιμπάν ενισχύουν τον έλεγχό τους στην κοινωνία του Αφγανιστάν, όλοι αναγκάζονται να ακολουθούν κανόνες και κανονισμούς που έχει επιβάλει η ομάδα.
Αυτό περιλαμβάνει την απαγόρευση της εργασίας των γυναικών και την υποχρέωση να φορούν μπουρκά και να συνοδεύονται από άνδρα όταν κινούνται εκτός σπιτιού.
Όλοι πρέπει να τηρούν αυστηρά τις ισλαμικές πειθαρχίες, ιδιαίτερα την προσέλευση στο τέμενος. Η μη συμμόρφωση με αυτές τις απαιτήσεις δημιουργεί υποψίες, και οποιοσδήποτε μπορεί να αναφέρει παραβάτες στον τοπικό ιμάμη ή στην αστυνομία ηθών.
Αναλυτές ωστόσο προειδοποιούν πως αυτό που φαντάζει ως μακρινή κατάσταση ενδέχεται σε λίγα χρόνια να αποτελεί κανονικότητα στην Ευρώπη, όπου η μαζική και ανεξέλεγκτη μετανάσταση από μουσουλμανικές χώρες αλλάζει τη δημογραφική σύνθεση των κοινωνιών!
Ένα κίνημα από τα παλιά
Οι Ταλιμπάν είναι ένα Σουνιτικό Ισλαμικό κίνημα που ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και κυβέρνησε το μεγαλύτερο μέρος του Αφγανιστάν από το 1996 έως τον Οκτώβριο του 2001.
Ο πυρήνας του κινήματος (η λέξη Ταλιμπάν στα παστού σημαίνει μαθητές) αποτελούνταν από αγρότες και άνδρες που σπούδαζαν Ισλάμ στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν.
Οι Ταλιμπάν εδραίωσαν την παρουσία τους και ενίσχυσαν τη δύναμή τους στη νότια περιοχή του Αφγανιστάν.
Μέχρι το 1994, οι Ταλιμπάν είχαν προχωρήσει στο νότο, καταλαμβάνοντας πολλές επαρχίες από διάφορες ένοπλες φατρίες που είχαν εμπλακεί σε εμφύλιο μετά την πτώση της σοβιετικής υποστηριζόμενης κυβέρνησης το 1992.
Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1996, κατέλαβαν την Καμπούλ, σκότωσαν τον πρόεδρο της χώρας και ίδρυσαν το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν.
Η πρώτη κίνηση των Ταλιμπάν ήταν η καθιέρωση διδασκαλίας του Κορανίου και της ισλαμικής νομοθεσίας. Στην πράξη, αυτό σήμαινε συχνά ανελέητη πολιτική απέναντι στις γυναίκες, σε πολιτικούς αντιπάλους και θρησκευτικές μειονότητες.
Capture_330.JPG
Στο στόχαστρο οι γυναίκες
Τον Αύγουστο του 2021, οι Ταλιμπάν ανέκτησαν τον έλεγχο και επανέφεραν αυστηρή Σαρία (ισλαμικό δίκαιο). Η ταχεία κατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν ανέστειλε την πρόοδο στα δικαιώματα των γυναικών που είχαν εισαχθεί με τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Το Αφγανιστάν είναι μια χώρα όπου οι γυναίκες παραδοσιακά είχαν χαμηλότερη κοινωνική θέση και θεωρούνταν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι πολλές από τις πολιτικές των Ταλιμπάν της δεκαετίας του 1990 επιστρέφουν. Ένα από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα είναι διάταγμα που διατάσσει την επανέναρξη λιθοβολισμού γυναικών ως ποινή για εγκλήματα!
Με την εξουσία στα χέρια των Ταλιμπάν, όλοι οι πολίτες του Αφγανιστάν αντιμετωπίζουν αυστηρούς περιορισμούς στην καθημερινή ζωή, με τις γυναίκες να υποφέρουν ακόμη περισσότερο.
Στις 15 Αυγούστου 2021, οι Ταλιμπάν ξεκίνησαν την σκοτεινή εκστρατεία τους για την εξαφάνιση των γυναικών από τη δημόσια ζωή. Από τότε έχουν εκδώσει πάνω από 70 διατάγματα που παραβιάζουν τα δικαιώματα των κοριτσιών και των γυναικών, ειδικά το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση.
Σήμερα, το Αφγανιστάν είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου η δευτεροβάθμια και ανώτερη εκπαίδευση είναι αυστηρά απαγορευμένη για κορίτσια και γυναίκες. Σχεδόν 2,2 εκατομμύρια κορίτσια δεν μπορούν να παρακολουθήσουν σχολείο πέραν του δημοτικού λόγω αυτής της οπισθοδρομικής απόφασης.
Επιπλέον, οι γυναίκες και τα κορίτσια εκδιώκονται από τις δουλειές τους, περιορίζεται η ελευθερία κινήσεών τους και τους αρνούνται δικαιώματα, σε ένα επίπεδο που αποτελεί δίωξη φύλου και έχει χαρακτηριστεί από κάποιους ως «πόλεμος των Ταλιμπάν κατά των γυναικών».
Διώξεις κατά Χριστιανών
Δεδομένου ότι οι Ταλιμπάν απολαμβάνουν ανεξέλεγκτη εξουσία και εφαρμόζουν την ισλαμική Σαρία, οι Χριστιανοί δεν μπορούν να αναμένουν καμία κοινωνική θέση. Ένας εκπρόσωπος των Ταλιμπάν έχει αρνηθεί κατηγορηματικά ότι υπάρχουν Χριστιανοί στο Αφγανιστά, και αυτή είναι η επίσημη θέση των Ταλιμπάν.
Το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν δεν επιτρέπει στους πολίτες να γίνουν Χριστιανοί ούτε αναγνωρίζει μεταστραφέντες ως τέτοιους!
Στο πλαίσιο των Ταλιμπάν, οποιαδήποτε απόκλιση από το Ισλάμ απαγορεύεται από τον νόμο και την παράδοση. Η μεταστροφή σε άλλη θρησκεία τιμωρείται με θάνατο.
Η θέση των Ταλιμπάν (και του μέσου Αφγανού) παραμένει ότι οι Αφγανοί δεν μπορούν να γίνουν Χριστιανοί και ότι είναι παράνομο και αδύνατο να ασπαστεί κάποιος άλλη πίστη εκτός από το Ισλάμ.
Η οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Open Doors αναφέρει ότι η τιμωρία για βλασφημία αποτελεί κοινωνικό ζήτημα στο Αφγανιστάν. Εκτελείται ταχύτατα από τις τοπικές ισλαμικές αρχές, τζιχαντιστικές ομάδες ή, μετά την ανάληψη εξουσίας από τους Ταλιμπάν, από τις αρχές του καθεστώτος.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι κατηγορίες βλασφημίας γίνονται για προσωπικές έχθρες ή φθόνο. Ακόμη και μια απλή υποψία ή καταγγελία μπορεί να καταλήξει σε άμεσο θάνατο ή στη φυγή του ατόμου.
Δεν υπάρχει δημόσια προσβάσιμη εκκλησία στο Αφγανιστάν. Για περίπου πενήντα χρόνια, η χώρα δεν έχει επίσημο εκκλησιαστικό κτήριο. Η μόνη λειτουργική εκκλησία βρισκόταν στο υπόγειο της ιταλικής πρεσβείας στην Καμπούλ και ήταν ανοιχτή μόνο για τον μικρό αριθμό υπαλλήλων του εξωτερικού που εξακολουθούν να εργάζονται στην πόλη – κυρίως διπλωματικό και στρατιωτικό προσωπικό – αλλά είναι προσωρινά κλειστή.
Σύμφωνα με την Open Doors, όλες οι χριστιανικές συγκεντρώσεις στο Αφγανιστάν είναι υπόγειες και μυστικές. Τα χριστιανικά υλικά κρύβονται, και ακόμη και η ηλεκτρονική διανομή τους μπορεί να αποβεί θανατηφόρα αν εντοπιστεί.
Όπως ανέφερε ένας ειδικός πεδίου της «Open Doors»: «Οποιοσδήποτε κατέχει χριστιανικά υλικά, ιδιαίτερα τη Βίβλο, θα υπόκειται σε αυστηρή τιμωρία, ακόμη και θάνατο. Φυσικά, αυτό θα επεκταθεί στην αναζήτηση της πηγής του υλικού».
Οι μικρές χριστιανικές κοινότητες της χώρας προσαρμόστηκαν στις νέες συνθήκες είτε μετακινούμενες εκτός της χώρας, αναζητώντας ασφάλεια στο εξωτερικό, είτε προσπαθώντας να παραμείνουν κρυφές.
