Ο αμερικανικός τηλεοπτικός σταθμός ABC ανακοίνωσε την Τετάρτη την άμεση απόλυση του Τζίμι Κίμελ και την οριστική διακοπή της εκπομπής «Jimmy Kimmel Live!». Αυτή η είδηση, που απασχολεί ήδη εδώ και δύο ημέρες και τα ελληνικά ΜΜΕ, σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής για έναν από τους πιο δημοφιλείς παρουσιαστές της αμερικανικής τηλεόρασης.
Ο Κίμελ, βρέθηκε στο επίκεντρο μιας θύελλας αντιδράσεων μετά από πρόσφατα σχόλιά του. Η απόλυση δεν προήλθε από κάποια απλή έκφραση άποψης ή κάποια μεροληπτική κριτική, αλλά από σοβαρές κατηγορίες για παραπληροφόρηση, που έθεσαν σε κίνδυνο την αξιοπιστία ενός από τους μεγαλύτερους τηλεοπτικούς σταθμούς των ΗΠΑ. Σε μια εποχή όπου η αλήθεια στα ΜΜΕ είναι πιο κρίσιμη από ποτέ, αυτή η εξέλιξη υπενθυμίζει ότι η ευθύνη των παρουσιαστών υπερβαίνει το χιούμορ ή τις απόψεις.
Ο Λόγος της απόλυσης: Ψέματα για τον δολοφόνο του Τσάρλι Κερκ
Η αιτία – αφορμή για κάποιους – για την απόλυση δεν ήταν η έκφραση μιας πολιτικής γνώμης, αλλά η σκόπιμη διάδοση ψευδών πληροφοριών. Στο πρόσφατο επεισόδιο της εκπομπής του, ο Κίμελ σχολίασε την εν ψυχρώ εκτέλεση του Τσάρλι Κερκ, ενός εξέχοντος συντηρητικού ακτιβιστή, που έλαβε χώρα στις 10 Σεπτεμβρίου 2025 στο campus του Utah Valley University.
Το FBI δημοσιεύει φωτογραφία υπόπτου για την δολοφονία του Τσάρλι Κερκ – Ζητάται η συνδρομή του κοινού για τον εντοπισμό του
Υπενθυμίζουμε ότι ο Κερκ δολοφονήθηκε από τον 22χρονο Τάιλερ Ρόμπινσον, έναν νεαρό με ιστορικό αριστερών απόψεων και μηνύματα μίσους κατά συντηρητικών φωνών. Ωστόσο, ο Κίμελ ισχυρίστηκε ότι ο δολοφόνος ήταν «ένας από αυτούς» – υπονοώντας τους υποστηρικτές του MAGA και του Ντόναλντ Τραμπ – και ότι προσπαθούσαν να «κρύψουν» την ταυτότητά του για πολιτικά οφέλη.
Αυτά τα σχόλια ωστόσο, δεν βασίζονταν σε γεγονότα: Οι αρχές έχουν επιβεβαιώσει ότι ο Ρόμπινσον είχε στείλει μηνύματα όπως «αρκετά ανέχθηκα το μίσος του», αναφερόμενος στον Κερκ, και δεν είχε καμία σύνδεση με δεξιές ομάδες. Αντιθέτως, η ίδια η οικογένειά του επιβεβαιώνει ότι φερόμενος δράστης είχε γύρει έντονα προς τα αριστερά την τελευταία διετία. Χρησιμοποιώντας το βήμα ενός κορυφαίου σταθμού όπως το ABC, ο Κίμελ δεν εξέφρασε απλώς άποψη ούτε έκανε σάτιρα, αλλά διέδωσε ανακρίβειες που πυροδότησαν περαιτέρω διχασμό. Το ABC και η ιδιοκτήτριά του, Disney, αντιμετωπίζοντας μαζικές καταγγελίες και πτώση θεαματικότητας, προχώρησε σε άμεση δράση, χαρακτηρίζοντας τα σχόλια «απαράδεκτα» και «επιβλαβή για την εταιρική εικόνα».
Πυρομαχικά του φερόμενου δολοφόνου του Τσάρλι Κερκ χαραγμένα με μηνύματα τρανς
Οι Συνέπειες της Παραπληροφόρησης στα ΜΜΕ
Η υπόθεση αυτή φωτίζει ένα μεγαλύτερο πρόβλημα: Την κατάχρηση της τηλεοπτικής πλατφόρμας για πολιτική προπαγάνδα. Το ABC, ως ένας από τους πυλώνες των αμερικανικών ΜΜΕ, δεν μπορεί να ανέχεται ψέματα που θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή. Η δολοφονία του Κερκ ήταν μια τραγωδία που προκάλεσε εθνικό σοκ, με συγκεντρώσεις προσευχής και ειρηνικές διαμαρτυρίες σε όλη τη χώρα. Αντί να προάγει τον διάλογο, ο Κίμελ συνέβαλε σε μια ατμόσφαιρα μίσους, κατηγορώντας λανθασμένα ομάδες ανθρώπων. Αυτό δεν είναι απλώς λάθος – είναι επικίνδυνο. Σε μια εποχή όπου οι ψευδείς ειδήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε βία, όπως φάνηκε από τα μηνύματα του Ρόμπινσον, οι δημοσιογράφοι και οι παρουσιαστές έχουν ευθύνη να βασίζονται σε αποδείξεις. Η απόλυση του Κίμελ δεν ήταν τιμωρία για το «χιούμορ» του, αλλά προστασία της ακεραιότητας του σταθμού, που κινδύνευε με νομικές και οικονομικές συνέπειες από μηνύσεις και απώλεια χορηγών.
Η Ελευθερία του Λόγου και η Λανθασμένη Υποστήριξη από το Χόλιγουντ
Στο τέλος, η απόλυση του Κίμελ δεν συνιστά παραβίαση της ελευθερίας του λόγου. Η ελευθερία αυτή προστατεύει απόψεις, όχι ψέματα. Η διάδοση ψευδών ειδήσεων δεν είναι δικαίωμα, αλλά αδίκημα που μπορεί να προκαλέσει βλάβη – από κοινωνική αναταραχή μέχρι κίνδυνο για ζωές.
Το ABC, ως ιδιωτική εταιρεία, έχει δικαίωμα να απολύει υπαλλήλους που θέτουν σε κίνδυνο την επιχείρηση. Παρόλα αυτά, αστέρες του Χόλιγουντ όπως ο Στίβεν Κόλμπερτ και άλλες προσωπικότητες από το στρατόπεδο των Δημοκρατικών και της Αριστεράς σπεύδουν να τον υποστηρίξουν, επικαλούμενοι «λογοκρισία». Λένε «σήμερα είμαστε όλοι Κίμελ», βλέποντας συνωμοσίες και πιέσεις από την κυβέρνηση Τραμπ. Και αυτό ακόμη είναι ψευδές: Η απόφαση ήταν εσωτερική του ABC, εμπνευσμένη από παρόμοιες κινήσεις άλλων ΜΜΕ, και όχι πολιτική παρέμβαση. Τάσσονται όμως υπέρ της ελευθερίας του λόγου μόνο όταν ταιριάζει στις απόψεις τους, αγνοώντας ότι τα ψέματα δεν προστατεύονται.
Το ίδιο ισχύει και για το Forbes, το οποίο σε σχετικό του άρθρο έφτασε στο σημείο να συγκρίνει τον Κίμελ με τον Κικέρωνα, τον Οβίδιο και τον Βολταίρο, οι οποίοι είχαν είτε φονευθεί είτε εξοριστεί είτε φυλακισθεί για την σάτιρα εις βάρος της εξουσίας. Μόνο που ο Τζίμι Κίμελ, στο συγκεκριμένο του σχόλιο τουλάχιστον, δεν έκανε καμία σάτιρα ούτε φυσικά και χιούμορ. Είπε ένα ψέμα, κακοήθες και πολύ επικίνδυνο.
Αν λοιπόν όλοι αυτοί οι τιμητές της ελευθερίας του λόγου πραγματικά νοιάζονταν για ελευθερία, θα καταδίκαζαν την παραπληροφόρηση που οδήγησε στη δολοφονία του Κερκ. Αντίθετα, η στάση τους ενισχύει τον διχασμό, αποδεικνύοντας ότι η «υπεράσπιση» είναι επιλεκτική και όχι γνήσια.
Τα ελληνικά ΜΜΕ
Αρχής γενομένης από την ελληνική κρατική τηλεόραση μέχρι και την «Εφημερίδα των Συντακτών», το αφήγημα που υποστηρίζεται ως προς την απόλυση του Κίμελ είναι αυτό της λογοκρισίας και της φίμωσης. Η ΕφΣυν μάλιστα πριν την απόλυση είχε προωθήσει και το ενδεχόμενο ο δράστης να ήταν «ακροδεξιός», μέλος της ομάδος των Groypers του Τσάρλι Φουέντες σε ανυπόγραφο ουσιαστικά άρθρο του Γ.Τσ. με τίτλο «Μέλος νεοναζιστικής σέχτας ο Τάιλερ Ρόμπινσον, καταρρέει το αφήγημα Τραμπ», καθώς και με άρθρο της Κορίνας Βασιλοπούλου με τίτλο «Σκοτεινά κίνητρα και ακροδεξιός δάκτυλος». Λογικό λοιπόν και το αίσθημα «αλληλεγύης» της φυλλάδας. Κίμελ και Εφημερίδα των Συντακτών υπηρετούν το ίδιο ψέμα και την ίδια ιδεοληψία. Το ίδιο φυσικά και όλοι οι λοιποί που αναπαράγουν αυτό το ψέμα – ευχολόγιο. Ευχολόγιο, γιατί στην πραγματικότητα το ψέμα αυτό εκπροσωπεί αυτό που θα εύχονταν να είχε συμβεί και όχι αυτό που συνέβη.
Θα τολμήσω να προβλέψω, ότι τις επόμενες ημέρες οι αναφορές στην απόλυση Κίμελ θα συνεχιστούν και μάλιστα θα αναμασούν συγχρόνως και την «σχέση» του δολοφόνου με την άκρα δεξιά. Άλλωστε, στην Ελλάδα δεν υπάρχει δημοσιογραφική δεοντολογία ή ηθική. Η ΕΣΗΕΑ που θα έπρεπε να τα ελέγχει όλα αυτά είναι ένα κλειστό κλαμπ, το οποίο προστατεύει το «συνάφι» και όχι το επάγγελμα και το κύρος του. Γι’ αυτό άλλωστε είναι… «αντιδεοντολογικό» να ασκείς κριτική σε συναδέλφους δημοσίως. Για γέλια!
