Ο ΘΕΟΣ «υπέγραψε» τη Θέωση του ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Με «Εντολή» ΘΕΟΥ παραδίδεται στον άνθρωπο η ΕΔΕΜ

Μια φορά κι έναν καιρό…

Όταν μελετάς το ΣΧΕΔΙΟ του ΘΕΟΥ, ένα πράγμα πρέπει να έχεις μόνιμα στο μυαλό σου …Ότι μελετάς την ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ! …Ό,τι το αφορά θα είναι ΤΕΛΕΙΟ! …Ούτε θα περισσεύει κάτι ούτε κάτι άλλο δεν θα φτάνει! Ακόμα κι αν κάτι φαίνεται παράλογο, παράδοξο ή κι αδύνατο να γίνει, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι αυτό το ΣΧΕΔΙΟ θα το κάνει πραγματοποιήσιμο. Το ΣΧΕΔΙΟ του ΘΕΟΥ πρέπει να το αντιμετωπίσεις ως ένα τέλειο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΗΜΑ!!! …Ο ΘΕΟΣ είναι ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ και ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ!!! …

Αυτό σημαίνει ότι εκείνο το οποίο περιμένεις να δεις ως «Έργο Θεού», θα πρέπει να θεωρείς βέβαιο ότι εκτός από πανέμορφο θα είναι κι απολύτως λειτουργικό και εξίσου ισχυρό! Δεν θα γίνεται πουθενά «συμβιβασμός», ώστε να θυσιαστεί κάτι χρήσιμο για να εξασφαλιστεί κάτι άλλο. Αυτό σημαίνει ότι, εάν φτάσεις στο σημείο ν’ αναρωτιέσαι για το εάν είναι δυνατόν αυτό το οποίο σου έχει «υποσχεθεί» να μπορεί να «θεμελιωθεί», να είσαι σίγουρος ότι ΑΥΤΟΣ θα το «θεμελιώσει»! …Εάν η ανθρώπινή σου γνώση δεν μπορεί να εξηγήσει τα όσα μέχρι στιγμής κατορθώνεις κι αντιλαμβάνεσαι, περιμένεις και κάνεις υπομονή μέχρι αυτά να σου «αποκαλυφθούν»!

Εάν «βλέπεις» για παράδειγμα ένα «κλιμακοστάσιο», το οποίο δεν οδηγεί πουθενά, ΔΕΝ υπάρχει λάθος! …Απλά δεν έχει ολοκληρωθεί το ΣΧΕΔΙΟ! Εάν φτάνεις μπροστά σε μια «πόρτα», που πίσω της δεν υπάρχει αυτό το οποίο —με βάση τη λογική— υποθέτεις ότι θα έπρεπε να βρίσκεται, ΔΕΝ υπάρχει λάθος! …Δεν είναι ένα «μπάλωμα» σε ένα «άνοιγμα» που απλά προέκυψε! …Απλά ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η «κατασκευή»! Τίποτε στο ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ του ΘΕΟΥ δεν είναι «στο περίπου» ή «προϊόν φαντασίας» ή «συμβιβασμού»! Τα πάντα είναι μελετημένα με την Τελειότητα που ΜΟΝΟΝ ο Θεός μπορεί να σχεδιάσει και να υλοποιήσει! Τα πάντα πρέπει να είναι ΤΕΛΕΙΑ! Εάν σε κάποια στιγμή δεν φαίνονται τέλεια, ΔΕΝ υπάρχει ΛΑΘΟΣ στο ΣΧΕΔΙΟ!

…Απλά αυτό δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί!!! …Και, εάν δεν μπορείς ούτε καν να διανοηθείς πώς ακριβώς μπορεί να γίνει αυτό, μην ανησυχείς. ΔΕΝ είσαι σε λάθος «δρόμο» σκέψης, γιατί απλά αυτή είναι και η διαφορά σου με τον ΘΕΟ! Αυτό το οποίο ούτε καν φαντάζεσαι ότι υπάρχει ως πρόβλημα, ο ΘΕΟΣ το έχει επιλύσει κιόλας. Αυτό το «ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ», όπως και όλα τα οικοδομήματα, απαιτεί χρόνο και κόπο για την ολοκλήρωσή του!!! Ο ΘΕΟΣ, ως ΜΕΓΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ, κάνει τα ΣΧΕΔΙΑ, αλλά οι άνθρωποι είναι οι ΕΡΓΑΤΕΣ που θα «χτίσουν» τον ΟΙΚΟ, ο οποίος στη συνέχεια θα τους χαριστεί για να τον χαίρονται αιωνίως! Από τους ΕΡΓΑΤΕΣ και τις δυνατότητές τους εξαρτάται ο χρόνος τής ανοικοδόμησης. Ο ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ απλά μπορεί όλη την οικοδομική διαδικασία να τη βελτιώσει, αλλά όχι να την παρακάμψει!

Το ΣΧΕΔΙΟ του ΘΕΟΥ για τη ΘΕΩΣΗ του ανθρώπου είχε έναν πολύ υψηλό στόχο: …Την εξασφάλιση ενός πολύ υψηλού βιοτικού επιπέδου για τον άνθρωπο! …Μόνιμα υψηλού, απόλυτα εξασφαλισμένου και με ελάχιστη προσπάθεια! Δεν θα άλλαζε τα χαρακτηριστικά τού δικού Του δημιουργήματος! …Θα βελτίωνε τις συνθήκες μέσα στις οποίες αυτό το δημιούργημα θα διαβιούσε! Αυτός ήταν ο στόχος. Αυτό όμως προϋπέθετε την τεχνολογική ανάπτυξη του ανθρώπου!!! …Απαιτούσε τη δημιουργία ενός οργανωμένου ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ —το οποίο θα είχε ένα τέλειο «λειτουργικό»— και ταυτόχρονα απαιτούσε και τεχνολογική γνώση παραγωγής, ώστε να δημιουργηθούν τα απαραίτητα μέσα που έπρεπε να διαθέτει ο άνθρωπος για να ζει θεϊκά μέσα στο ΣΥΣΤΗΜΑ αυτό! Το «θεϊκά» σ’ αυτήν την περίπτωση σημαίνει άκοπα, πλούσια και με απόλυτη ασφάλεια.

Για να καταλάβει κάποιος πόσο υψηλός ήταν αυτός ο στόχος, θα πρέπει να σκεφτεί σε ποιο σημείο βρισκόταν ο άνθρωπος όταν ξεκίνησε την εξελικτική του πορεία και πού ακριβώς βρίσκεται σήμερα που τελειώνει αυτήν την πορεία …Να σκεφτεί από πού «ξεκίνησε» και πού ήθελε ο Θεός να τον «φτάσει». Όλα αυτά ήταν αδύνατον να επιτευχθούν χωρίς τη δημιουργία ενός πανίσχυρου Συστήματος —και βέβαια μέσα σε ένα μεγάλο «βάθος» χρόνου—. Ενώ όμως το «λειτουργικό» για το Σύστημα ήταν εύκολο για τον Θεό να το δώσει απευθείας στον άνθρωπο, η τεχνογνωσία των μέσων που χρειαζόταν ο άνθρωπος —για να ζει σαν θεός— προκαλούσε καθυστέρηση, γιατί η ανάπτυξή της ήταν θέμα τού ανθρώπου να περατωθεί και όχι του Θεού! Ο Θεός απλά θα δημιουργούσε τις ιδανικότερες συνθήκες, ώστε η γνώση αυτή ν’ αναπτυχθεί στο υψηλότερο επίπεδο και στον ελάχιστο χρόνο. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει κάτι άλλο, εφόσον τα πάντα εξαρτιόταν από τις δυνατότητες του ανθρώπου —και τις οποίες ο Ίδιος τις γνώριζε επακριβώς, εφόσον Αυτός τον δημιούργησε—.

Αυτή ήταν η «βοήθεια» που ήταν στα μέτρα του ανθρώπου να λάβει από τον Θεό. Ο Θεός θα παρέδιδε τη Γνώση, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες παραγωγής τεχνογνωσίας από τον άνθρωπο, αλλά δεν ήταν δυνατόν να του δώσει ο Ίδιος την τεχνογνωσία που εκείνος είχε ανάγκη …Θα δημιουργούσε τις συνθήκες να χτιστούν εργοστάσια, αλλά όχι ένα «manual» για να κατασκευάσει ο άνθρωπος αυτοκίνητα ή κινητά τηλέφωνα! ΔΕΝ υπήρχε δυνατότητα μετάγγισης αυτού του όγκου Γνώσης σε πρωτόγονους ανθρώπους χωρίς καμία προηγούμενη γνώση κι εμπειρία! Ένα σύγχρονο υψηλής τεχνολογίας προϊόν έχει μέσα του τεχνογνωσία από χιλιάδες διαφορετικούς τομείς —παντελώς άσχετους μεταξύ τους—! Μπορεί να φανταστεί κάποιος πώς ακριβώς μπορεί να «μοιραστεί» η σύγχρονη ανθρώπινη τεχνολογία σ’ έναν πρωτόγονο λαό, ο οποίος απλά επιβιώνει αναζητώντας τροφή; …ΔΕΝ υπάρχει τέτοια πιθανότητα, γιατί απλούστατα ΔΕΝ μπορεί ο άνθρωπος να την «απορροφήσει»!

Αυτό στην εποχή τής «τεχνητής νοημοσύνης» —τού «AI»— είναι εύκολα κατανοητό. Πιο εύκολα κατανοητό απ’ ό,τι θα ήταν για άλλες γενιές. Το ότι ο ΘΕΟΣ είχε στη διάθεσή Του όλες τις γνώσεις, δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος μπορούσε να τις παραλάβει και να τις εκμεταλλευτεί. Ας φανταστεί ο αναγνώστης τον ΘΕΟ τής Αρχής τής Δημιουργίας —και άρα στην έναρξη του ΣΧΕΔΙΟΥ— ως ένα ΟΝ με τεχνολογικές γνώσεις ανάλογες μ’ αυτές που σήμερα διατίθενται μέσω της τεχνητής νοημοσύνης. Πώς θα μπορούσε αυτό το γεγονός να βοηθήσει τον πρωτόγονο άνθρωπο; Πώς θα μπορούσε αυτός ο πρωτόγονος άνθρωπος να τις δεχτεί, να τις αφομοιώσει και να του είναι χρηστικές; Είναι σαν να δώσεις σήμερα υπολογιστή και πρόσβαση στο «AI» σε μια πρωτόγονη φυλή και να περιμένεις μετά από λίγο καιρό να πας και να δεις εργοστάσια, αυτοκινητόδρομους και ουρανοξύστες, επειδή αυτή η τεχνογνωσία υπήρχε διαθέσιμη στο «ΑΙ»! …ΔΕΝ υπάρχει τέτοια περίπτωση!

Αυτή η ανάγκη αφομοίωσης, επειδή εξαρτιόταν από τις δυνατότητες του ανθρώπου, ήταν εκείνη που έκανε το ΣΧΕΔΙΟ του Θεού χρονοβόρο! …Οι αδυναμίες τού «ανήλικου» ανθρώπου ήταν εκείνες που για την κάλυψή τους απαιτούσαν μεγάλη ποσότητα χρόνου! Ο ΘΕΟΣ θα έπρεπε να πάρει αποφάσεις για το Δημιούργημά Του. Απλά, με τις γνώσεις Του θα έκανε τον καλύτερο δυνατό Σχεδιασμό …Θα αναζητούσε το ταχύτερο αποτέλεσμα μέχρι το σημείο που γνώριζε ότι μπορεί να «φτάσει» ο άνθρωπος. Γνώριζε τον άνθρωπο ως Δημιουργός του και άρα γνώριζε τι μπορούσε να περιμένει απ’ αυτόν. Με τις γνώσεις Του θα σχεδίαζε τις ιδανικές συνθήκες «εργασίας» του. Αυτός ήταν το ΣΧΕΔΙΟ και τα σχέδια έχουν στόχους. Η ανάπτυξη αυτής της τεχνογνωσίας εκ μέρους τού ανθρώπου ήταν ο μόνος τρόπος για ν’ «ανέβει» αυτός στο επίπεδο του Θεού! …Ο μόνος τρόπος για να φτάσει ο άνθρωπος εκεί όπου τον προόριζε ο Θεός! …Ο γυμνός άνθρωπος της Δημιουργίας!…

…Ο άνθρωπος ο οποίος εκείνη την εποχή δεν ήταν τίποτε παραπάνω από ένα άτριχο πρωτεύον θηλαστικό …Ένα αδύναμο πλάσμα, που το μέγα συλλογικό του «επίτευγμα» μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ν’ ανάβει φωτιά για να ζεσταίνεται τα κρύα βράδια τού χειμώνα …Ένας περιφερόμενος τροφοσυλλέκτης, που μάχονταν για την επιβίωσή του σ’ έναν αφιλόξενο Πλανήτη …Το ον με ένα προσδόκιμο ηλικίας κοντά στα τριάντα χρόνια …Η γυναίκα στα δώδεκα τεκνοποιούσε, στα είκοσι-κάτι της ήταν γιαγιά και πριν τα τριάντα της πέθαινε «πλήρης» ημερών —εάν βέβαια επιβίωνε από αρρώστιες, στερήσεις και τον ανταγωνισμό των θηρίων—! Γι’ αυτόν τον άνθρωπο ο Θεός δρομολόγησε το Σχέδιό Του! Γι’ αυτόν τον άνθρωπο πήρε την ευθύνη των ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ μόνος Του. Αυτόν τον άνθρωπο τον έβαλε να «εργαστεί» —έστω και εν αγνοία του— για να δημιουργήσει τον τρομερό σημερινό κόσμο που ΜΟΝΟΝ ο Θεός γνώριζε ότι ο άνθρωπος είναι σε θέση να διεκπεραιώσει, καθώς ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ που τον δημιούργησε γνώριζε τις δυνατότητές του!…

…Δυνατότητες τεράστιες, γιατί ο ΘΕΟΣ, ο οποίος δημιούργησε εκείνον που εξωτερικά έμοιαζε με ένα κοινό άτριχο πρωτεύον θηλαστικό, φρόντισε κι έγχυσε μέσα του ύλη θεϊκή! Αυτόν ονόμασε Υιό Του και αυτόν ανέλαβε να τον κάνει θεό. Σε αυτού του όντος τη σάρκα θα έμπαινε ο Ίδιος, για να τον οδηγήσει στη θέωση! Αυτό κι αν ήταν «θαύμα» και μόνον που τέθηκε ως στόχος!!! …Ένας στόχος που ΜΟΝΟΝ ο ΘΕΟΣ μπορούσε να φέρει εις πέρας! Αυτό, όμως, δεν γινόταν χωρίς την παγίδευση του ανθρώπου! …Δεν μπορούσε να γίνει κατόπιν «συμφωνίας» μεταξύ Θεού κι ανθρώπων! Δεν θα δεχόταν ο άνθρωπος να εργαστεί, για να κερδίσει κάτι το οποίο θα ερχόταν αιώνες αργότερα και το οποίο όχι απλά δεν θα το απολάμβανε ποτέ, αλλά δεν θα μπορούσε ούτε καν να το δει. Δεν υπήρχε περίπτωση να μπει ο άνθρωπος σε κατάσταση σκληρής «εργασίας» χωρίς να παγιδευτεί!

Εν αρχή ην …ο τρόμος!

Η «παγίδευση» κι ο εξαναγκασμός ήταν ο μοναδικός τρόπος για ν’ αρχίσει ο άνθρωπος να «εργάζεται» επάνω σε έναν Σχεδιασμό τον οποίο έτσι κι αλλιώς εκείνη την εποχή δεν ήταν σε θέση να τον κατανοήσει και αυτό το γνώριζε ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση. Θα ξεκινούσε ένα σχέδιο με «ανειδίκευτους» εργάτες κι έπρεπε αρχικά να τους ομαδοποιήσει και στη συνέχεια να τους κατευθύνει σαν κουτά κι άβουλα πρόβατα με εντολές και με «σφυρίγματα». Έπρεπε να γίνουν ομαδοποιήσεις για ν’ αλλάξουν οι κλίμακες. Έτσι ξεκίνησε το μέγα «ΕΡΓΟ»! Για να φτάσει ένας γυμνός άνθρωπος από τις λάσπες και τα χώματα στη σημερινή τεχνολογική «έκρηξη», θα έπρεπε να δημιουργηθούν γιγαντιαίες υποδομές στο σύνολο του Πλανήτη και αυτό δεν γινόταν ο Θεός να το «επικοινωνήσει» με ανθρώπους, οι οποίοι δεν είχαν καμία γνωστική βάση, προκειμένου να υπάρξει συνεννόηση. Επειδή λοιπόν οι γιγαντιαίες υποδομές απαιτούν αθάνατους «γίγαντες» για να τις δημιουργήσουν θα έπρεπε να τους «κοπαδοποιήσει».!

Αναγκαστικά, επειδή δεν υπάρχουν «γίγαντες» στον κόσμο, θα έπρεπε ο Θεός να τους δημιουργήσει με μέσον τους ανθρώπους …Θα έπρεπε να παγιδευτεί ο άνθρωπος σε μικρότερους «ρόλους», ώστε όλοι μαζί οι άνθρωποι —έστω και εν αγνοία τους— να συνθέσουν «τέρατα» …«Τέρατα» τα οποία θα ήταν παραγωγικά, αλλά δυστυχώς για την «επιβίωσή» τους θα «κατασπάραζαν» ανθρώπους! …«Τέρατα» τα οποία ήταν αθάνατα, αλλά για να το εξασφαλίζουν αυτό θα έπρεπε οι άνθρωποι να τα «συντηρούν» ζωντανά με το «αίμα» τους! …«Τέρατα» τα οποία θα είχαν όπλα που σκοτώνουν ανθρώπους, αλλά σε βάθος χρόνου θα κατασκεύαζαν και τεράστια εργοστάσια, για να παράγουν εκατομμύρια προϊόντα που θα κάλυπταν τις ανάγκες όλων των ανθρώπων.

Αντιλαμβανόμαστε ότι για να γίνει αυτό υπήρχε η απαίτηση να μπει ο άνθρωπος σε κατάσταση θυσίας …Να απαρνηθεί το έστω και ταπεινό του «βόλεμα» …Να ξεχάσει το «άραγμα» μιας ζωής τού τύπου «πέσε μήλο να σε φάω». Για να γίνει αυτό, κάποιος έπρεπε να τον «ταρακουνήσει», για να «παρατήσει» τη «βόλεψή» του …Να τρομοκρατηθεί σε βαθμό πανικού, ώστε να μην βλέπει τι κάνει και πού πάει …Να πανικοβληθεί και να μπει για πρώτη φορά —στη μικρή τότε ιστορία του— σε φάση «ο θάνατός σου η ζωή μου». Μέχρι τότε οι άνθρωποι ΔΕΝ ήταν ανθρωποκτόνοι! …Συνυπήρχαν σε έναν αραιοκατοικημένο Πλανήτη! …Συνυπήρχαν, έστω και με κάποιες μεταξύ τους μικροδιενέξεις για γυναίκες ή για τη διεκδίκηση κάποιου «φορτωμένου» με καρπούς δένδρου.

Με αυτόν τον αδύναμο άνθρωπο ως δεδομένο «ξεκίνησε» το ΣΧΕΔΙΟ του Θεού. Όχι κυρίαρχος στη φύση δεν ήταν ο άνθρωπος, αλλά ούτε καν κυρίαρχο είδος ανάμεσα στα άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά δεν ήταν! Το Δημιούργημα του Θεού ήταν γυμνό και άοπλο. Στο επίπεδο της φυσικής δύναμης και του «εξοπλισμού» του υστερούσε απ’ όλα τα παρόμοιου μεγέθους θηλαστικά όλων των ειδών. Σε κανέναν τομέα —εκτός από τη νοημοσύνη του— δεν ήταν ανταγωνιστικό με τα άλλα ζωικά είδη. Μόνον ο Θεός που το Δημιούργησε γνώριζε τις «κρυμμένες» βαθιά μέσα στο μυαλό του δυνατότητές του. Γνώριζε τι μπορούσε να επιτύχει, εάν έθετε σε εφαρμογή το Σχέδιό Του! Στην πραγματικότητα ο Θεός κατέστησε τον άνθρωπο «άοπλο», για να τον κάνει ν’ αντιληφθεί ότι έχει ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν! …Για να του δώσει ένα «ελατήριο» κίνησης! Από εκεί και πέρα έπρεπε αυτόν τον άνθρωπο να τον «κουρδίσει»! Έπρεπε να τον βάλει σε κίνηση. Έπρεπε να τον «ταράξει», για ν’ αρχίσει αυτός να «κινείται»!

Πώς γίνεται αυτό; …Με τη μεταξύ τους «επαφή», η οποία μπορεί να είναι η πιο τρομοκρατική εμπειρία για έναν άνθρωπο! Αυτό και έγινε. Ο ΘΕΟΣ «συνάντησε» τον άνθρωπο εκεί όπου αυτός περιφερόταν σε μεγάλους πληθυσμούς και άρα στη Μεσοποταμία. Μετά απ’ αυτό το τρομοκρατικό γεγονός, τον τρόμο αυτόν τον «κλείδωσε» με Γνώση! Αυτό το έκανε ο Θεός στη Βαβυλώνα! …και, για να καταστήσει τον τρόμο αυτόν αιώνιο, έδωσε και τα αντίστοιχα «διαπιστευτήριά» Του …Έδωσε στον άνθρωπο την εικόνα Του όπως ακριβώς εξυπηρετούσε το Σχέδιό Του. Εκεί εμφανίστηκε ως ο τρομερός Βάαλ, που δεν διστάζει για τα Σχέδιά Του να θυσιάσει ακόμα και τον αγαπημένο Του Πρωτότοκο Υιό!

Αυτός ο Βάαλ δεν είναι άλλος από τον τρομερό Κρόνο των Ελλήνων …Τον τρομερό Θεό που κατασπάραζε τους ανθρωπόμορφους θεούς και που ήταν «γραμμένο» ότι κάποτε θα Τον «ανατρέψουν». Αυτός ήταν ο Κυρίαρχος Θεός τής Πατριαρχίας …Ο Θεός τού Ουρανού είχε «πέσει» στη Γη και Κυρίαρχος έγινε ο Βάαλ ή Κρόνος. Η «πτώση» Του —που έμοιαζε με «έκρηξη»— οδήγησε στη σκληρή Πατριαρχία! Αυτή ανάγκασε τον άνθρωπο ν’ αρχίσει να «κινείται» —και μάλιστα αναγκαστικά— γιατί δεν θα μπορούσε διαφορετικά να πειστεί ο θνητός άνθρωπος να κοπιάσει για τα «κέρδη» μιας δύσκολης κι επίπονης «πορείας» που θα διαρκέσει αιώνες ολόκληρους! Δεν γινόταν διαφορετικά να «πειστεί» ο άνθρωπος —ο οποίος ήταν χαλαρός κάτω από ένα δένδρο στη Βαβυλώνα— ότι έπρεπε να «θυσιαστεί» για ένα ΣΧΕΔΙΟ το οποίο, για παράδειγμα, θα ολοκληρωνόταν 6.000 χρόνια αργότερα!

Ακόμα και η επιλογή τού Θεού να εμφανιστεί αρχικά ως Πνεύμα και όχι ως άνθρωπος είχε το νόημά της! …Την τέλεια σημασία της! …Ένας άνθρωπος ΔΕΝ μπορεί να τρομάξει έναν άλλο άνθρωπο σε βαθμό πανικού! …Ο άνθρωπος μόνον μπούλινγκ μπορεί να κάνει σ’ έναν άλλο άνθρωπο και τίποτε παραπάνω! Επιπλέον, δεν μπορεί να το κάνει αιωνίως με την ίδια ένταση! …Δεν μπορεί αιωνίως να στέκεται επάνω από έναν άνθρωπο και να τον τρομάζει! …κι ούτε αυτός ο τρόμος μπορεί να γενικευτεί! Σε κάποια στιγμή θα απομυθοποιηθεί και ο εφιάλτης θα «τελειώσει»! Αντίθετα, όταν σε τρομάζει ένα αθάνατο Πνεύμα, αυτό σε τρομοκρατεί!

Το Πνεύμα είναι αθάνατο! Δεν το βλέπεις αν δεν σου παρουσιαστεί! Δεν ξέρεις πού βρίσκεται! Δεν ξέρεις τι είναι σε θέση να κάνει! Δεν ξέρεις πότε θα εμφανιστεί! Δεν ξέρεις πότε θα γίνεις αίτιο της οργής Του και θα στραφεί εναντίον σου! Δεν μπορείς να το αναζητήσεις και να το ρωτήσεις τι είναι σωστό και τι λάθος! Φαντάζεσαι σημεία και τέρατα και γίνεσαι όμηρος της δικής σου φαντασίας! Μία στιγμιαία εμφάνισή Του —σ’ έναν τυχαία επιλεγμένο άνθρωπο— αρκεί για να μεταδοθεί σαν «φωτιά» η φήμη και ο τρόμος! Σου ζητά κάτι ακραίο και στη συνέχεια το Ίδιο το «ακυρώνει» κι αυτό που σου μένει είναι μόνον ο τρόμος! …Ο τρόμος ότι σε χιλιάδες άλλα θέματα δεν γνωρίζεις ποιο ακριβώς είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος! …και, πότε ακριβώς θα προκαλέσεις την οργή Του!

Δεν χρειάζονται δηλαδή συνεχείς επαναλήψεις τής εμφάνισής Του για να επιτύχει τον στόχο Του!

Από εκεί και πέρα ο τρόμος αυτός μπορεί να περνάει από γενιά σε γενιά ΑΤΟΦΙΟΣ! Στα ΦΟΒΕΡΑ η κάθε ανθρώπινη γενιά προσθέτει τα δικά της «τρομερά» κι αυτό όχι μόνον δεν μειώνει την ένταση του τρόμου, αλλά αντίθετα τον «φουντώνει». Η «τρίχα γίνεται τριχιά» και χάνεται η αλήθεια που τη δημιούργησε! Είναι τόσο μεγάλος ο τρόμος, που στο τέλος φτάνει ο άνθρωπος να μην δίνει σημασία σ’ αυτό που «είπε» το Πνεύμα κι απλά να εγκλωβίζεται μόνιμα στον τρόμο που άφησε πίσω Του και να γίνεται αιχμάλωτος της δικής του φαντασίας! Όσο πιο «καλπάζουσα» η φαντασία κάποιου, τόσο πιο πολύ αυτοτρομοκρατείται! …κι αυτό αφορούσε κυρίως τους αρχιερείς Του, οι οποίοι ασχολούνταν μόνιμα μ’ αυτό. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνεχίζεται αναλλοίωτο επί αιώνες και με την ίδια ένταση!

Τα φοβερά και τρομερά, δηλαδή, που τρομοκράτησαν τους Βαβυλώνιους —με τον τρόπο που τρομοκρατήθηκε κι ο Αβραάμ— πέρασαν στο σύνολο της ανθρωπότητας! Ο άνθρωπος —ως αγελαίο είδος— αντέδρασε ενστικτωδώς κι άρχισε να κινείται μαζικά, χωρίς στην πραγματικότητα να γνωρίζει τι συμβαίνει. Η «επαφή» τού Παντοδύναμου Θεού με τον άνθρωπο στη Γη έμοιαζε με μια πυρηνική «σχάση», που επηρέασε ολόκληρο τον Πλανήτη! Στην κυριολεξία ο Θεϊκός «Πυρήνας» «έπεσε» στη Γη κι «έσπασε» σε δύο «κομμάτια» …Το αρσενικό και το θηλυκό! Γιατί το λέμε αυτό; …Γιατί μέχρι τότε οι άνθρωποι λάτρευαν τη «Μητέρα»-γη …Τη «Μητέρα» που τους έθρεφε και την ευγνωμονούσαν …Τη γενναιόδωρη «Μητέρα» που έμοιαζε με τη δική τους μητέρα που τους θήλαζε. Με την επαφή με τον Θεό ο άνθρωπος μπορεί να μην Τον, είδε αλλά Τον άκουσε! …Άκουσε ανδρική φωνή! …Το Πνεύμα τον τρόμαξε αλλά αυτό που του έμεινε στο μυαλό ήταν φωνή Του!

Για πρώτη φορά δηλαδή ο άνθρωπος, ο οποίος έτσι κι αλλιώς, λόγω «καταγωγής», λάτρευε από τη γέννησή του ένα ανώτερο ΟΝ, το άκουσε να του μιλά! …Άκουσε έναν οργισμένο αλλά Παντογνώστη Άνδρα —τον οποίο όμως δεν έβλεπε— να του φωνάζει! …Να του ζητά συγκεκριμένα πράγματα! …Να του δίνει Εντολές, να απαιτεί υπακοή και να του «υπόσχεται» —ανάλογα με τη στάση του— είτε ανταμοιβή είτε τιμωρία! …Έναν Άντρα «τρομοκράτη» σε αντίθεση προς την ήπια και ήσυχη «Μητέρα», η οποία δεν ζητούσε τίποτε και έδινε τα πάντα και την οποία μέχρι τότε λάτρευε. Τη Μητέρα-Γη, η οποία τού είχε προσφέρει το πρώτο «θαύμα» που είχε «δει» στη μικρή του ιστορία! …Το «θαύμα» τής καρποφορίας, που τον τάιζε! …Το «θαύμα» το οποίο επαναλαμβανόταν με συνέπεια και ακρίβεια κάθε χρόνο με την ίδια αφθονία, την ίδια ακριβώς εποχή. Αυτήν τη γενναιόδωρη και συνεπέστατη Γη «λάτρευε», γιατί, όπως και η φυσική του μητέρα, τον τάιζε αδιαμαρτύρητα και χωρίς ποτέ να του ζητά τίποτε!

Με την εμφάνισή Του ο Θεός αυτό το δεδομένο το ανέτρεψε. Το έκανε να φαίνεται ασήμαντο και ταπεινό. Εμφανίστηκε ως Δύναμη που έδινε πολλά, αλλά και ζητούσε πολλά! …Έδινε με όρους! …Μια Δύναμη πολύ πιο ισχυρή κι επικίνδυνη από την ήσυχη και ταπεινή Μητέρα! …Μια δύναμη, όμως, η οποία είχε διαφορετικό φύλο απ’ αυτό της Μητέρας! …Μια δύναμη η οποία είχε τον Άνδρα ως πρωταγωνιστή! …Έναν Άνδρα με δυνατή και βροντερή «φωνή», που έμοιαζε με κεραυνό! Αυτό ήταν το «κλειδί» τής έναρξης τής Πατριαρχίας. Ο τρομοκρατημένος άνθρωπος —άνδρας και γυναίκα— άρχισε να πιστεύει πλέον ότι ο ΘΕΟΣ ήταν Αρσενικός! …ΔΕΝ ήταν Θηλυκός, όπως μέχρι τότε πίστευε. Το αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής τής άποψής του φάνηκε αμέσως στη λειτουργία τής κοινωνίας. Ο άνθρωπος άρχισε να αφαιρεί εξουσίες από τη γυναίκα, για να καλύψει τις απαιτήσεις αυτού του νέου Θεού, ο οποίος τού αποκαλύφθηκε και είχε πλέον απτά «στοιχεία» ότι είναι Υπαρκτός!

Έτσι ξεκίνησε η μάχη των δύο «φύλων». Ο άνδρας άρχισε να αγνοεί τη γυναίκα, για να κάνει το «θέλημα» του νέου Θεού του. Άρχισε να γίνεται βίαιος με τη γυναίκα, προκειμένου να της πάρει τα παιδιά, για να τα βάλει να κάνουν διαφορετικά πράγματα απ’ ό,τι έκαναν μέχρι εκείνη την ώρα. Άρχισαν οι άνδρες να χρησιμοποιούν με διάφορους τρόπους τα παιδιά τους. Άρχισαν να μην υπολογίζουν τις μητέρες τους και να μην σέβονται τις συντρόφους τους. Οι χειρότεροι απ’ αυτούς τις αντιμετώπιζαν πλέον σαν «κατώτερες», γιατί θεωρούσαν ότι, επειδή οι ίδιοι ανήκαν στο ίδιο «φύλο» με τον ΘΕΟ, ήταν «ανώτεροι» οι ίδιοι. Το αποτέλεσμα αυτής της τεράστιας αλλαγής ήταν η Πατριαρχία. Αυτή η τεράστια αλλαγή επηρέασε όλο το ανθρώπινο είδος ανεξαρτήτως φυλής! Αυτό κι αν ήταν «θαύμα», εφόσον έγινε με ελάχιστες εμφανίσεις τού Θεού και διασκορπίστηκε σε ολόκληρο τον Πλανήτη!

Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα αγαθά πρόβατα …Τρομάζεις ένα και τρέχουν όλα μαζί —είτε γνωρίζουν είτε δεν γνωρίζουν ποιο ήταν το «ερέθισμα»— …Τρομάζεις ένα πρόβατο και «μετακινείς» τεράστια κοπάδια! …Τρομάζεις ένα πρόβατο και θα σημάνει «συναγερμός» σε μια ολόκληρη πεδιάδα!

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, ο Θεός «τρομοκράτησε» κάποια αφελή πρόβατα και τα έβαλε να «τρέχουν»! …Τα έμαθε να «τρέχουν»! …Στην αρχή προς πάσα κατεύθυνση και στη συνέχεια άρχισε να συγκεκριμενοποιεί τις «διαδρομές» τους! …Να τις διαχωρίζει, προκειμένου να οδηγήσει διαφορετικά ποίμνια σε διαφορετικές κατευθύνσεις. «Τρομοκράτησε» στην κυριολεξία κάποια μετρημένα στα δάχτυλα «πρόβατα» —μεταξύ των οποίων και τον Αβραάμ—. Τα ιερατεία στη συνέχεια, για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα και να συντηρήσουν τις δικές τους εξουσίες, «έμαθαν» μέσα στον χρόνο να φέρονται κι αυτά σαν «ποιμένες» …Να χρησιμοποιούν τον Θεό σαν φόβητρο και να απειλούν τους ανθρώπους με μέσον τον Θεό! …Τις δικές τους βλακώδεις και υστερόβουλες εντολές τις εμφάνιζαν σαν «θέσφατα» κι απειλούσαν τους ανυπάκουους με τιμωρία από τον Θεό! …Τα ιερατεία των τρομοκρατημένων δούλων τού Θεού έγιναν οι τρομοκράτες των ανθρώπων!

Αυτή ήταν η επιλογή τού Θεού, η οποία ΔΕΝ μπορούσε να δρομολογηθεί με άλλο τρόπο, προκειμένου να προκληθεί πανανθρώπινος τρόμος σε βαθμό πανικού! Ο Θεός έδωσε στον Εαυτό Του τον ρόλο τού Ποιμένα, για να βοηθήσει τον άνθρωπο να κάνει μια «πορεία» προς ένα καλύτερο μέλλον! …Να τον βγάλει από τις «λάσπες» και να τον βάλει σε μια ανώτερη κατάσταση! Όμως, για να γίνει αυτό, έπρεπε να τον θέσει σε «κίνηση» και στη συγκεκριμένη περίπτωση να τον τρομοκρατήσει! Αυτός ο τρόμος ήταν που άλλαξε την κοινωνία! Τότε ήταν που η κοινωνία πέρασε από τη μητριαρχική της μορφή στην αντίστοιχη πατριαρχική!

Τότε δόθηκαν από τις Γραφές και οι πληροφορίες για το «Προπατορικό Αμάρτημα» του Αδάμ και της Εύας! Τότε άλλαξε μορφή η πανανθρώπινη κοινωνία! Όταν μιλάμε για «μητριαρχική» κοινωνία, να μην φαντάζεται ο αναγνώστης καταστάσεις-Χόλυγουντ! …Να μην φαντάζεται Αμαζόνες με τόξα, γνώσεις πολεμικών τεχνών και στρατούς γυναικών. Αυτά είναι ανθρώπινη φαντασία, όπου κάποιοι ευφάνταστοι δημιουργοί τοποθετούν τη γυναίκα στη θέση των ανδρών τής Πατριαρχίας! Όταν λέμε «μητριαρχική κοινωνία», εννοούμε στον «πυρήνα» της! Η μόνη μορφή εξουσίας που υπήρχε εκείνη την εποχή βρισκόταν στη βάση τής κοινωνίας της! …Στην οικογένεια!…

…Η γυναίκα είχε την εξουσία επάνω στα παιδιά της, εφόσον μόνον εκείνη ήταν που συνδεόταν άμεσα μ’ αυτά! Οι άνδρες ήταν «αλεξιπτωτιστές» στη ζωή τους. Τις γονιμοποιούσαν, τις ευχαριστούσαν και τις συντηρούσαν στις δικές τους ανάγκες. Όμως, η γυναίκα ήταν η αρχή και το τέλος τής ανθρώπινης οικογένειας! Η γυναίκα γνώριζε ποιος ήταν ο πατέρας των παιδιών της και άρα αυτή ήταν που αναγνώριζε σε ποιον θα απέδιδε την ιδιότητα του «πατέρα», η οποία εκ των δεδομένων ήταν χαλαρότερη και μικρότερης ισχύος!

Η γυναίκα ήταν που γνώριζε ποιος ήταν ο πατέρας των παιδιών της, γιατί η γυναίκα —ως ον— δεν κοιμάται μ’ όποιον βρει μπροστά της και άρα έχει την ασφάλεια της γνώσης! Αυτή η γυναίκα ήταν που αποφάσιζε για το εάν θα επιτρέψει στο αρσενικό να μοιραστεί την εστία της, αλλά και κατά πόσο θα «πλησιάσει» τα παιδιά της! Ο άνδρας ήταν στην κυριολεξία ένας «επιλεγμένος» απ’ αυτήν χορηγός, προστάτης αλλά και διασκεδαστής της! …ΔΕΝ υπήρχε δηλαδή κάποιο «Μητριαρχικό Διευθυντήριο», το οποίο ανταγωνιζόταν το αντίστοιχο Πατριαρχικό!

Με το τρομοκρατικό «σκούντημα» του Θεού η κοινωνία των πρώτων ανθρώπων, που ήταν μητριαρχική, άρχισε ν’ αλλάζει και σταδιακά να μετατρέπεται σε πατριαρχική! …Άρχισε δηλαδή να «σκληραίνει» η μορφή της! …Άρχισε ν’ αποκτά στόχους μεγαλύτερους από τους μέχρι τότε, οι οποίοι δεν βρίσκονταν στην καθημερινότητα της ανθρωπότητας! …Άρχισε ν’ αποκτά δυνάμεις μεγαλύτερες από τις έως τότε! …Άρχισε ν’ αποκτά εσωτερικές εξουσίες μεταξύ ανδρών! …Άρχισαν οι άνδρες να μην σέβονται τη θέληση των γυναικών στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν τα παιδιά τους! …Άρχισαν οι άνδρες να γίνονται βίαιοι όταν οι γυναίκες αντιστέκονταν!

…Άρχισαν οι άνδρες να συνθέτουν στρατούς, που τον προστατευτικό τους ρόλο στην οικογένεια τον μετέτρεπαν σε προστατευτικό ρόλο υπέρ τής κοινωνίας! Οι νέες μεγαλύτερες ανάγκες τής κοινωνίας άρχισαν να επιβάλλονται στις οικογένειες και άρα να υποβαθμίζεται η εξουσία τής γυναίκας, η οποία περιοριζόταν μέσα σ’ αυτές.
Άρχισε με λίγα λόγια η ανθρώπινη κοινωνία να παίρνει «ύψος»! Άρχισαν να δημιουργούνται νέες ανάγκες!

Συγκεντρώνονταν πολύτιμα αγαθά πέρα από τις ανάγκες μιας οικογένειας! Τα αγαθά, επειδή ήταν πολύτιμα, απαιτούσαν φύλαξη. Άρχισαν οι στρατοί να γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνιών εκείνων, οι οποίες βρίσκονταν στις πιο προνομιούχες περιοχές τού Πλανήτη! …και, όπου υπάρχουν στρατοί, υπάρχουν και σφαγές και εγκλήματα! Άλλοι στρατοί οργανώνονταν για να φυλάγουν τοποθεσίες κι αγαθά υπέρ των κοινωνιών τους και άλλοι για να τ’ αρπάζουν —και πάλι υπέρ των δικών τους κοινωνιών—! Μια κοινωνία, η οποία μέχρι τότε ΔΕΝ γνώριζε τον φόνο, άρχισε πλέον να τον σκορπά αφειδώς!!!

Αυτό το βίαιο «ξεβόλεμα» του ανθρώπου όπως αντιλαμβανόμαστε προέκυψε από την «επέμβαση» του Θεού …Μια «επέμβαση» την οποία την έκανε με αγαθές προθέσεις, προκειμένου να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά Του! Μπορεί να ήταν σκληρό, αλλά είναι τόσο «σκληρό» όσο όταν ένας πατέρας διακόπτει τον ύπνο τού γιου του για να τον στείλει στο σχολείο, το οποίο εκείνη τη στιγμή τού φαίνεται «κόλαση». Αυτό λοιπόν το «σκούντημα» κι ο εξαναγκασμός ήταν τόσο σοκαριστικά, που παρέμειναν στη «μνήμη» τής ανθρωπότητας μέχρι σήμερα ως «Προπατορικό Αμάρτημα»

…Το Αμάρτημα των Προπατόρων, που καταδίκασε τα παιδιά τους! Το αίμα από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα κυλούσε άφθονο —και για ασήμαντους λόγους—! Γι’ αυτόν τον λόγο επί αιώνες όλοι «καταριούνταν» την Εύα, η οποία υποτίθεται παρασύρθηκε από τον Διάβολο και μαζί μ’ αυτήν κι ο Αδάμ! Αυτή ήταν η είσοδος του ανθρώπου στην εποχή τής Πατριαρχίας και ήταν απόλυτα «ορατή» η έναρξή της! …Την «έβλεπε» ο άνθρωπος! Ο φυσικός άνθρωπος της αρχής τής Δημιουργίας ΔΕΝ γνώριζε την Πατριαρχία! Συστήματα ΔΕΝ υπήρχαν οργανωμένα! Τα Συστήματα είναι αποτελέσματα της Πατριαρχίας κι αποτελούν τα «κύτταρα» των ανθρωποκτόνων «γιγάντων» που αναφέραμε πιο πάνω …Ήταν «ορατή»!

Αυτή η Πατριαρχία, όμως, ήταν κάτι το πολύ αφηρημένο. «Ξεβολεύτηκε» ο άνθρωπος από κάτι ήπιο και σχετικά ανώδυνο, αλλά ΔΕΝ αποβλήθηκε από κάποιον ιδανικό «Παράδεισο»! …Δεν έχασε εξαιτίας τού «αμαρτήματος» κάτι τόσο σημαντικό. «Εδέμ» ΔΕΝ υπήρχε τότε και ό,τι δεν υπάρχει δεν μπορεί να «χαθεί»! Στην πραγματικότητα η ΕΔΕΜ δεν είχε καν δημιουργηθεί! …ΘΑ δημιουργούνταν και ΘΑ χανόταν! …ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ήταν το σκηνικό τού Προπατορικού Αμαρτήματος όπως αυτό δόθηκε ως γνώση στον άνθρωπο!!! ΔΕΝ υπήρχε ένας οργανωμένος θεσμικά και πολιτικά χώρος, όπου ο άνθρωπος να ήταν ενταγμένος σ’ αυτόν και από ένα «λάθος» του ν’ αποβλήθηκε απ’ αυτόν!

…Ο Θεός ΔΕΝ απέβαλε τον άνθρωπο από πουθενά! …γιατί απλούστατα δεν περιφέρονταν σε κάποιον οριοθετημένο από τον Ίδιο τον Θεό χώρο! …Χώρο στον οποίο ο Θεός να έχει εξουσία για το ποιος θα παραμείνει μέσα σ’ αυτόν και ποιος θ’ αποβληθεί! Αυτό, δηλαδή, το οποίο περιγράφει το συμβάν τού Προπατορικού Αμαρτήματος ως «λανθασμένη απόφαση» μιας γυναίκας που παρέσυρε τον «γιό» της, είτε είναι λάθος είτε για εκείνη την εποχή ήταν προφητεία!

Επειδή «λάθη» στην τελειότητα ΔΕΝ υπάρχουν, θ’ αναζητήσουμε την εξήγησή του όταν τα δεδομένα τής εξέλιξης της ανθρώπινης «πορείας» θα μας το επιτρέψουν …Όταν θα δούμε ολοκληρωμένο το «σκηνικό» μέσα στο οποίο θα μπορούσε να υπάρξει αυτό το συμβάν …Όταν θα μπορούσε ο Θεός σ’ έναν συγκεκριμένο χώρο να εξοργιστεί από μια ανθρώπινη ΑΠΟΦΑΣΗ και ν’ αποβάλει όλους μαζί τους ανθρώπους μαζικά μέσα από αυτόν. Αυτό θα το αναζητήσουμε στη συνέχεια, καθώς είναι πολύ σημαντικό —από τη στιγμή μάλιστα που μιλάμε για την τύχη τού ανθρώπινου είδους—. Από τη στιγμή λοιπόν που ο Θεός ως Πνεύμα τρομοκράτησε το ανθρώπινο είδος και το «έβγαλε» από τη Μητριαρχία, οδηγώντας το στην Πατριαρχία, έπρεπε να εξασφαλίσει τον έλεγχο της πορείας του.

Η Πατριαρχία ήταν πλέον ένα παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο εξελίχθηκε σχετικά γρήγορα σαν μια τρομερή και με ολέθριες συνέπειες «πυρκαγιά»! Τότε ιδρύθηκαν επάνω στην ίδια βάση —και με ανάλογο τρόπο— ΟΛΕΣ οι Θρησκείες τού Κόσμου …ΟΛΕΣ οι Θρησκείες όλων των φυλών τού κόσμου είναι δημιουργήματα του ίδιου Θεού!!! …Σε όλες αυτές τις θρησκείες τής Πατριαρχίας δόθηκαν θεϊκές γνώσεις υψίστης ποιότητας, για να μπορούν να στηρίξουν —στους αιώνες που θ’ ακολουθούσαν— τα «λειτουργικά» τους χαρακτηριστικά! …Γνώσεις οι οποίες «κλειδώνονται» και «ξεκλειδώνονται» με τον ίδιο τρόπο και περιγράφουν με διαφορετικό τρόπο το ίδιο «ΕΡΓΟ» τού Ίδιου Θεού υπέρ τού ίδιου ανθρώπου! Αναγκαστικά το «φορτίο» τής Πατριαρχίας θα το επωμιζόταν ολόκληρη η ανθρωπότητα, γιατί, ακόμη και το κέρδος το οποίο θα πρόκυπτε από αυτήν, θα το μοιραζόταν όλη η ανθρωπότητα!

Η Πατριαρχία, όπως θ’ αντιληφθούμε στη συνέχεια της ανάλυσής μας, ήταν ένα χρήσιμο και παραγωγικό «λάθος», για να μπει ο άνθρωπος σε πορεία δημιουργίας. Απλά, Αυτός που το προκάλεσε, θα έπρεπε να είναι σε θέση να μπορεί να το «ακυρώσει» όταν πλέον δεν θα είχε νόημα ύπαρξης! Επειδή μιλάμε για ένα «ΕΡΓΟ» σε εξέλιξη, ευνόητο είναι ότι αυτό θα είχε όλα εκείνα τα επιμέρους στοιχεία, που συνήθως χαρακτηρίζουν ένα έργο! Ήταν δεδομένο ότι θα γινόταν επιλογή και τού «χώρου» όπου αυτό το «έργο» θα «εδραζόταν»! Ήταν δεδομένο ότι θα υπήρχαν τα ειδικά «εργαλεία» και βέβαια άνθρωποι εξειδικευμένοι, οι οποίοι να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν.

Ευνόητο είναι λοιπόν ότι κάπου θα υπήρχε μεγαλύτερη ένταση της Πατριαρχίας και κάπου αλλού μικρότερη. Κάπου θα υπήρχε μεγαλύτερη «εξειδίκευση» των ανθρώπων και κάπου αλλού μικρότερη. Κάπου δηλαδή θα υπήρχαν επιπλέον επεμβάσεις τού Θεού, οι οποίες θα οδηγούσαν σε ακόμα πιο δυσμενείς εξελίξεις και οι οποίες επεμβάσεις δεν θα αφορούσαν και δεν θα επηρέαζαν εκ νέου κάποιες άλλες θρησκείες στην αρχική τους λειτουργία! Απλά στο τέλος ΟΛΕΣ μαζί οι θρησκείες θα μοιράζονταν μεταξύ τους τα ίδια «κέρδη» και θα επιβεβαίωναν με την κάθε ξεχωριστή γνώση τους τον ίδιο γενικό Σχεδιασμό!

Τα «εργαλεία» τού ΘΕΟΥ

Έχοντας αυτά ως δεδομένα, θα πάμε κατευθείαν εκεί όπου υπήρχαν οι μεγαλύτερες εντάσεις τής Πατριαρχίας και οι πιο στενές «επαφές» τού Θεού μια τους ανθρώπους. Εκεί όπου σε συγκεκριμένους λαούς θα δίνονταν συγκεκριμένοι ρόλοι, για να φέρουν επίσης συγκεκριμένα αποτελέσματα! …Ρόλοι οι οποίοι θα επηρέαζαν την ίδια τη λειτουργία τής Πατριαρχίας και βέβαια τα «αντίμετρά» της. Θα πάμε εκεί όπου δημιουργήθηκαν οι λαοί-«εργαλεία» για να δρομολογηθεί ένα τόσο μεγάλο και φιλόδοξο «έργο». Δύο είναι οι λαοί εκείνοι, οι οποίοι διατηρούν στις «μνήμες» τους τούς βασικούς «πυρήνες» των δύο αυτών εχθρικών μεταξύ τους Συστημάτων …Οι λαοί οι οποίοι συγκροτούν τα DNA των Συστημάτων και οι οποίοι έπρεπε να έχουν τις αντοχές να επιβιώνουν σε όλες τις συνθήκες, ώστε να μπορεί η ανθρωπότητα να «κινείται» οργανωμένα κι απολύτως ελεγχόμενα

…Λαοί οι οποίοι έπρεπε να μπορούν να επιβιώνουν σε όλες τις συνθήκες, γιατί στην πορεία θα υπήρχαν κολοσσιαίες μεταξύ τους συγκρούσεις για την πρωτοκαθεδρία!
Οι λαοί αυτοί είναι οι Έλληνες και οι Ιουδαίοι! Οι δύο αυτοί λαοί είναι «δημιουργήματα» του Θεού, που «γεννήθηκαν» μέσω Δωρεάς! …Οι παραγωγικότεροι και οι παρασιτικότεροι λαοί στην ιστορία τής ανθρωπότητας! Οι Έλληνες πήραν τα «Ομηρικά Έπη» για να διαμορφώσουν τα χαρακτηριστικά τους και οι Ιουδαίοι τις «Δέκα Εντολές» για να διαμορφώσουν τα δικά τους! Η μία Δωρεά έγινε «ανέπαφα» —και άρα ανώδυνα γι’ αυτούς που την έλαβαν— και η άλλη έγινε με «επαφή» και άρα με την αναπόφευκτη πρόκληση τρόμου κατά το ασιατικό «μοντέλο».

Οι Έλληνες διατηρούν το DNA τής «Μητριαρχίας» τής ανθρώπινης κοινωνίας και οι Ιουδαίοι το αντίστοιχο DNA τής «Πατριαρχίας»! Οι Έλληνες απεχθάνονται την Πατριαρχία και θέλουν να «δραπετεύσουν» απ’ αυτήν και οι Ιουδαίοι βολεύονται μέσα σ’ αυτήν όσο κανένας άλλος λαός …Οι Έλληνες θέλουν να βγάλουν τους λαούς από την Πατριαρχία —για να τους βοηθήσουν— και οι Ιουδαίοι θέλουν να τους βάλουν όλους μέσα σ’ αυτήν για να τους εκμεταλλεύονται!

Αυτοί οι λαοί είναι τα βασικά «εργαλεία» τού ΜΕΓΑ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ …Είναι οι πάντα διαθέσιμες «αναμονές» στην «κατασκευή» τού ΘΕΟΥ. Ο λαός που «γεννά» τον «Υιό τής Γυναίκας» κι ο λαός ο οποίος έχει «επιλεγεί», ώστε μέσα απ’ αυτόν να εμφανιστεί ο «Υιός τού Άνδρα»! Η ιδιομορφία εδώ είναι η εξής: Ο Θεός στην περίπτωση των Ελλήνων δεν έδωσε τη θεϊκή Γνώση σ’ έναν μεμονωμένο άνθρωπο που θα Τον «αντιπροσώπευε» —όπως ο Μωυσής— ή θα Τον ενσάρκωνε —όπως έγινε με τον Ιησού, ο οποίος επίσης διέφερε από τους όμοιους Του—. Στην περίπτωση των Ελλήνων η θεϊκή Γνώση δόθηκε στον λαό γενικά και με άγνωστο τρόπο ως «παραμύθι», για να «γεννήσει» κάποιον άνθρωπο με θεϊκά χαρακτηριστικά!

Ο λαός των Ελλήνων φέρει μέσα στους αιώνες αυτό το θεϊκό DNA, το οποίο σε κάποια στιγμή θα το περάσει στον Θεάνθρωπό του! Γιατί υπήρχε η ανάγκη να συμβεί κάτι τέτοιο; …Γιατί αυτό απαιτούσε ο Σχεδιασμός τού Θεού …Ένας Σχεδιασμός Θεού, ο οποίος όμως θα είχε ως πρωταγωνιστή του τον ΑΝΘΡΩΠΟ! Μέχρι εκείνη τη στιγμή η συμμετοχή τού Θεού στο Σχέδιο ήταν με τη «Μορφή» τού Πνεύματος! Όμως, από τη στιγμή που στις επόμενες φάσεις τού Σχεδίου θα έπρεπε να ενανθρωπιστεί ο Ίδιος, έπρεπε —για να το επιτύχει αυτό— να δημιουργήσει τα απαραίτητα δεδομένα.

Για να εξασφαλίσει τη δική Του αυτοπρόσωπη εμφάνιση —η οποία ήταν απαραίτητη για την ολοκλήρωση του Έργου Του— έπρεπε να εξασφαλίσει έναν λαό, στον οποίο θα μπορούσε να «περάσει» το DNA Του! Σε έναν κόσμο τον οποίον ο Ίδιος τον μετέτρεψε σε πατριαρχικό, έπρεπε ένα μέρος του να το διατηρήσει σε μια «λανθάνουσα» μητριαρχική μορφή!!!
Αυτό ήταν μια πολύ σημαντική ανάγκη για έναν Σχεδιασμό ο οποίος βασιζόταν στην εναλλαγή των κυρίαρχων τύπων των ανθρώπινων κοινωνιών. Εάν η κοινωνία —για λόγους σκοπιμότητας— έπρεπε να μετατραπεί σε πατριαρχική, έπρεπε να υπάρχει η δυνατότητα η κατάσταση αυτή ν’ αντιστραφεί!

…Να μπορεί να επανορθωθεί μια άσχημη κατάσταση, η οποία επιλέχθηκε για ν’ αποφέρει κάποιο συλλογικό πανανθρώπινο κέρδος! Εφόσον ο Θεός θα «έσπρωχνε» τον άνθρωπο σε επιλογές που δεν τον συνέφεραν, θα έπρεπε κι ο άνθρωπος να έχει τη δυνατότητα ν’ αντιδράσει! …Θα έπρεπε να του διασφαλιστεί από τον Θεό το «ΑΥΤΟΒΟΥΛΟ»! …Θα έπρεπε δηλαδή ο Θεός να δημιουργήσει μόνος Του το αντίπαλον «δέος»! …Να μην σέρνεται ο άνθρωπος σαν άβουλο «πρόβατο» στη «σφαγή» …Να του δίνεται δηλαδή η δυνατότητα να συμμετέχει στις αποφάσεις, όταν οι συνθήκες θα ωρίμαζαν.

Εφόσον λοιπόν το Σχέδιο του Θεού βασιζόταν σ’ αυτήν την «παλινδρομική» κίνηση της κοινωνίας, έπρεπε υποχρεωτικά «απέναντι» από τον Εαυτό Του —που αναγκαστικά θα έπιανε το «άκρο» τής Πατριαρχίας— να υπάρχει ένας Θεάνθρωπος, που να μπορεί να «τραβάει» τις εξελίξεις από την αντίθετη πλευρά! Από τη στιγμή που το Σχέδιο αυτό θα απαιτούσε και τις ανθρώπινες αποφάσεις για τη δρομολόγησή του, θα έπρεπε να υπάρχει μια ανθρώπινη κοινωνία, η οποία να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να «γεννήσει» τον Άνθρωπο εκείνον, που έστω και εφήμερα θα μπορούσε να ακυρώσει την επιλογή τού Θεού και άρα να νικήσει την Πατριαρχία! Από τη στιγμή που ο ΘΕΟΣ αποφάσισε αρχικά ερήμην της κι έβαλε την ανθρωπότητα στην Πατριαρχία, θα έπρεπε να της δίνει τη θεωρητική δυνατότητα να «δραπετεύσει» απ’ αυτήν! …Να μπορεί η κοινωνία αυτή έστω και εφήμερα να «ακυρώσει» την αρχική επιλογή τού Θεού, ώστε, σε περίπτωση που η Πατριαρχία αποτελεί «αναγκαίο κακό», να ξαναμπεί η ανθρωπότητα σ’ αυτήν με δική της πλέον απόφαση και όχι επειδή τρομοκρατήθηκε ή απειλήθηκε από τον Θεό.

Άρα, έπρεπε να υπάρχει μια ανθρώπινη κοινωνία, η οποία μόνη της να μπορεί να «γεννήσει» έναν Θεάνθρωπο, ο οποίος να είναι σε θέση ν’ αντιδράσει για λογαριασμό τής ανθρωπότητας …Να είναι σε θέση να τη βγάλει από την Πατριαρχία! Αυτή η κοινωνία είναι η ελληνική! …Η κοινωνία τής ΘΕΑΣ Γυναίκας! …Η κοινωνία τής Γυναίκας, που «γεννά» το «αντίπαλον δέος» τού Αρσενικού Θεού …Τον Άνθρωπο ο οποίος θα σταθεί ως «αντίπαλος» «απέναντι» στον Θεό! Τα «όνειρα» αυτής της Γυναίκας για τον Υιό Της —τα οποία είναι απολύτως όμοια με τα Σχέδια του Θεού— είναι αυτά που «κινούν» τους Έλληνες. Η αγάπη τους για τη Μητέρα τους τούς κάνει παραγωγικούς, για να «κερδίσουν» την αιώνια αγάπη Της και θαυμασμό Της. Αυτή η κοινωνία «γεννά» έναν Θεάνθρωπο, ο οποίος εκ των δεδομένων δεν θα μπορούσε να είναι τέλειος Θεός. Αυτός ο Θεάνθρωπος, επειδή ακριβώς δεν είναι ο Ίδιος ο Θεός ενσαρκωμένος, έχει αναγκαστικά μια αδυναμία! …Μια «Αχίλλειο Πτέρνα», που καθιστά αναπόφευκτη την ήττα του σε περίπτωση σύγκρουσής του με τον Θεό! …Μια «πτέρνα» η οποία εκ των δεδομένων τον περιορίζει στο επίπεδο του ΗΜΙΘΕΟΥ! Ανίκητος από τους ανθρώπους, αλλά ευάλωτος σε περίπτωση σύγκρουσής του με την ενσάρκωση του Θεού!

Αυτός ο ΗΜΙΘΕΟΣ —που θα ήταν ο «Υιός τής Γυναίκας»— θα στεκόταν «απέναντι» στον «Υιό τού Πατέρα», στο πρόσωπο του οποίου στην πραγματικότητα θα ενσαρκωνόταν ο Ίδιος ο Θεός! Η μοίρα τού ΗΜΙΘΕΟΥ, δηλαδή, ήταν εκ των προτέρων καθορισμένη …Άπειρη παγκόσμια δόξα, αλλά κι ένας αναπόφευκτος θάνατος επάνω στη «νιότη» του! Όταν ο Ίδιος ο Αρσενικός Θεός ενανθρωπίζεται, ΔΕΝ μπορεί να νικηθεί από τον «Υιό τής Γυναίκας», γιατί είναι ΤΕΛΕΙΟΣ! Ο Θεάνθρωπος, ο οποίος προέρχεται από τη Θηλυκή μορφή τού Θεού και ανθρώπινο «σπέρμα», επειδή γεννιέται από ανθρώπινο σύστημα που φέρει τη θεϊκή Γνώση, είναι εξίσου ΤΕΛΕΙΟΣ, αλλά έχει και μία θανάσιμη αδυναμία, η οποία μπορεί να τον οδηγήσει στην ήττα! Απλά είναι τα δεδομένα!

…Το ανθρώπινο «σπέρμα» είναι αυτό που τον καθιστά ΗΜΙΘΕΟ! «Άλλο» είναι να «γεννηθείς» από τον Θεό ως «Ημίθεος» και «άλλο» να είσαι ο Ίδιος ο Θεός! …«Άλλο» να είσαι «Υιός τής Γυναίκας» και «άλλο» «Υιός τού Ανδρός»! Καί οι δύο είναι ανίκητοι, αλλά μόνον ο δεύτερος είναι άτρωτος! Αυτό σημαίνει ότι σε μια μεταξύ τους σύγκρουση ο δεύτερος πάντα θα νικά, γιατί δεν έχει κανένα τρωτό σημείο! Όλο το Σχέδιο του Θεού στηρίζεται σ’ αυτήν τη σύγκρουση των Θεανθρώπων με το δεδομένο αποτέλεσμα!

Αυτοί είναι οι «μονομάχοι» επάνω στους οποίους στηρίζεται ο Σχεδιασμός και, για να υπάρξουν αυτοί με τις ανθρώπινες μορφές τους, θα πρέπει πρώτα να «γεννηθούν»! Πώς γίνεται αυτή η «γέννηση» του Θεανθρώπου από την πλευρά τής Γυναίκας; …Μέσω τής Παιδείας! …και στη συγκεκριμένη περίπτωση μέσω τής Δωρεάς τού Θεού! …και άρα της Δωρεάς των Ομηρικών Επών!!! Με δεδομένο ότι όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο είναι όμοιοι μεταξύ τους, αυτό το οποίο τους διαφοροποιεί είναι η Παιδεία και η Γνώση! Ο ΘΕΟΣ έδωσε σ’ έναν συγκεκριμένο λαό τη δική Του Γλώσσα ως μητρική κι έναν τύπο Παιδείας που τον «διαπαιδαγωγεί» με τα χαρακτηριστικά που ευνοούν τον Σχεδιασμό Του!

ΟΠΟΙΟΣ άνθρωπος διαπαιδαγωγηθεί με την Παιδεία των Ομηρικών Επών, γίνεται ΕΛΛΗΝΑΣ!!! …«ΞΑΝΑγεννιέται» σε «δεύτερο χρόνο» μέσα από τη «ΜΗΤΡΑ» τού θηλυκού ΘΕΟΥ! …«Γεννιέται» με τα χαρακτηριστικά τού «αυτοκτονικά» γενναίου ανθρώπου, ο οποίος λαχταρά τη σύγκρουση για τη δόξα, αλλά αυτή η λαχτάρα αναπόφευκτα μετατρέπεται σε τραγωδία όταν θα βρεθεί απέναντι στον Ίδιο τον Θεό!

Ταυτόχρονα σε κάποιο άλλο σημείο τού Πλανήτη ξεχώρισε κι έναν άλλο λαό «εκλεκτών», που θα του έδινε τα απόλυτα χαρακτηριστικά τής Πατριαρχίας —με τα εντονότερα το δυνατόν χαρακτηριστικά της—! Μέσω του απόλυτου τρόμου —όπως συνέβη και με τους υπόλοιπους λαούς τής Πατριαρχίας— έκανε τα μέλη αυτού του λαού απίστευτα συμφεροντολόγους, ώστε, ακόμα κι όταν αντιλαμβάνονται τα αρνητικά της, να μην την εγκαταλείπουν, γιατί απλά δεν τους συμφέρει! Δια αντιπροσώπου έδωσε απόλυτες ΕΝΤΟΛΕΣ και απείλησε με θάνατο την ανυπακοή! Επειδή αυτός ο οποίος πήρε τις ΕΝΤΟΛΕΣ ήταν ψεύτης και τις απειλές τού θανάτου τις εκτόξευε ακόμα κι εναντίον όποιου δεν υπάκουε και στον ίδιο —σαν αυτός να ήταν θεός—, προέκυψε ένα τεράστιο —απόλυτα προβλέψιμο από τον ΘΕΟ— «πρόβλημα»!

Πάντα υπάρχει πρόβλημα όταν μια Δωρεά γίνεται μέσω «ενδιάμεσου», όταν αυτός δεν είναι αξιόπιστος! Πάντα υπάρχει πρόβλημα όταν τις τρομερές απειλές και τις μεγάλες «υποσχέσεις» τις διαχειρίζεται ένας ψεύτης, επικαλούμενος τον ΘΕΟ, χωρίς να μπορεί να ελεγχθεί από κανέναν! Αυτό, όμως, ήταν το ζητούμενο της επιλογής τού ΘΕΟΥ. Έδωσε τη δυνατότητα σ’ έναν ψεύτη να παριστάνει τον Θεό και να δικαιολογεί την ανομία! Με τη Δωρεά ο «ενδιάμεσος» Μωυσής «δημιούργησε» όμοιούς του, που λένε ψέματα και κάνουν ό,τι θέλουν, αποδίδοντας τις ανομίες τους στον Θεό …«Δημιούργησε» αυτούς που εγκληματούν με όλους τους τρόπους, επειδή απλά τούς ΣΥΜΦΕΡΕΙ!!!

Γιατί τους «δημιούργησε»; …Γιατί ο «Υιός τού Ανδρός» —δηλαδή ο Ίδιος ο Θεός— σε κάποια στιγμή ανάμεσα στα μέλη αυτού του λαού θα «τρύπωνε», για να νικήσει τον Θεάνθρωπο της απέναντι «πλευράς»!!! …Τον Ημίθεο, που ήταν ο «Υιός τής Γυναίκας»! Για να τον νικήσει, θα έπρεπε να τον παγιδεύσει με ψέματα! …και, για να το καταφέρει αυτό, δημιούργησε τον λαό των ψευτών, ώστε να μπει ανάμεσά τους και να τους χρησιμοποιήσει.

Αυτός, που έλεγε ΜΟΝΟΝ την ΑΛΗΘΕΙΑ, έπρεπε να εξασφαλίσει ψεύτες ειδικούς στην «ψευδολογία», προκειμένου να επιτύχει τον στόχο Του …Τους απόλυτα ΕΙΔΙΚΟΥΣ στο να μετατρέψουν την απόλυτη ΑΛΗΘΕΙΑ σε ένα απόλυτο ΨΕΜΑ! …Τους απόλυτα «ειδικούς», για να κλέψουν και να οικειοποιηθούν τον κόπο των ΠΑΝΤΩΝ και μεταξύ αυτών και τον κόπο τού ΘΕΟΥ! Για να το καταφέρει αυτό, έπρεπε να δημιουργήσει μια κοινωνία που να τους «γεννά»! …Να δημιουργήσει μια «πόρνη» …Μια θνητή «πόρνη», η οποία έχει «όνειρα» μόνον για τον εαυτό της …Μια «πόρνη» η οποία για το συμφέρον της θα έκανε τα πάντα —ακόμα και εις βάρος των δικών της παιδιών—! …Η απόλυτη «πόρνη» κατ’ εικόνα και κατ’ ομοίωσιν της Βαβυλώνας απ’ όπου «κατάγεται»! Επαναλήφθηκε δηλαδή η ίδια μεθοδολογία μ’ αυτήν που περιγράψαμε για την περίπτωση των Ελλήνων, απλά έχει αρνητικό πρόσημο. Όποιος παίρνει την «παιδεία» των Ιουδαίων «ξαναγεννιέται» με τα επιθυμητά για το Σχέδιο χαρακτηριστικά. Γίνεται παράσιτο και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη «μητέρα» του, τα αδέρφια του και τα παιδιά του, όπως κι αυτή κάνει εις βάρος του.

Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν αυτούς τους δύο λαούς των απώτατων άκρων!!! Οι Έλληνες από τη φύση τους εμπιστεύονται μόνον τη Θηλυκή Αρχή! Η θεϊκή της φύση τούς κάνει να τη λατρεύουν και αυτό το χαρακτηριστικό περνάει σε όλα μέλη τής κοινωνίας τους! Οι πιο γενναίοι άνδρες τής ανθρώπινης ιστορίας —ακόμα και στα πιο δύσκολα επιτεύγματά τους— μόνον τις γυναίκες εμπιστεύονταν! …Όπως ο Αχιλλέας τη Θέτιδα, ο Οδυσσέας την Αντίκλεια και τη Θεά Αθηνά, ο Αλέξανδρος την Ολυμπιάδα, αλλά και οι σύγχρονοι Έλληνες την Παναγία!!!

Τα Ομηρικά Έπη, που είναι η «Μήτρα» τού Θεού που γεννά τους Έλληνες, διαιωνίζουν μόνιμα αυτά τα χαρακτηριστικά! Οι Έλληνες εμπιστεύονται ΑΠΟΛΥΤΑ τις μητέρες τους! «Δανείζονται» απ’ αυτές την κρίση τους —αλλά κυρίως το ένστικτό τους— και δεν φοβούνται να το κάνουν αυτό, γιατί γνωρίζουν την υπερβολική και άδολη αγάπη των μητέρων τους απέναντι στο πρόσωπό τους! Γνωρίζουν ότι δεν θα τους προδώσουν ΠΟΤΕ! Γνωρίζουν πως είναι έτοιμες ακόμη και να θυσιαστούν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του γιού τους!

Ο τρομερός Αχιλλέας από τη μητέρα του περίμενε να του παραδώσει τα θεϊκά όπλα, για να δώσει τη μεγάλη του μάχη για την αιώνια δόξα! Εμπιστευόταν απόλυτα αυτήν που τον έκανε αθάνατο, αλλά η οποία ήταν ταυτόχρονα υπεύθυνη και για την απόλυτη αδυναμία του! Ο πολυμήχανος Οδυσσέας μόνον την Αθηνά εμπιστευόταν από τους Θεούς και τη μητέρα του από τους θνητούς! Κάνει λάθος όποιος πιστεύει ότι ο Οδυσσέας πήγε στον «Κάτω Κόσμο» για να του πει ο «αρσενικοθήλυκος» Τειρεσίας πώς ακριβώς θα γυρίσει στο σπίτι του! Από τη στιγμή που οι Θεοί είχαν αποφασίσει να του επιτρέψουν τον γυρισμό, αυτό θα γινόταν σε κάθε περίπτωση —εφόσον ο ίδιος θα το επιθυμούσε—. Τον Οδυσσέα τον απασχολούσε όχι το πώς θα γυρίσει, αλλά το εάν άξιζε να γυρίσει!!! …

Εάν άξιζε να πολεμήσει για την επιστροφή του! Για τον Οδυσσέα η γυναίκα του ήταν το «σπίτι» του! …Ο κόσμος ολόκληρος! …Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο θα άξιζε όχι απλά ν’ αρνηθεί την Αθανασία που του είχαν υποσχεθεί οι θεοί, αλλά να θέσει τη ζωή του σε θανάσιμο κίνδυνο!

Αυτό ήταν που ρώτησε τη μητέρα του! Η μητέρα του ήταν εκείνη που τον διαβεβαίωσε ότι η γυναίκα του παρέμενε πιστή σ’ αυτόν και ότι τον περίμενε! Τον διαβεβαίωσε ότι θ’ «αντέξει» όσο κι αν θα χρειαστεί να περιμένει! Του «εγγυήθηκε» πως είναι «βράχος» ακλόνητος και μπορεί να βασιστεί επάνω της. Ο μεγάλος ήρωας ζήτησε την «εγγύηση» της μητέρας του, η οποία βρισκόταν εκείνη τη στιγμή μαζί του —κι εξαιτίας Του— στον Κάτω Κόσμο, για το εάν μπορούσε να στηριχθεί στη γυναίκα του, ώστε ν’ αποφασίσει να βγει επιτέλους στον Άνω Κόσμο! Εάν η μητέρα του τού έλεγε ότι η γυναίκα του έκανε δεύτερες ή τρίτες σκέψεις και ότι δεν θα «άντεχε» —κι ως εκ τούτου θα έβρισκε άλλον άνδρα— ο Οδυσσέας δεν θα επέστρεφε! …Θα ήταν «δώρον άδωρον» η επιστροφή του! …

Είχε την επιλογή να γίνει θεός εκεί όπου ήδη βρισκόταν και του το είχαν υποσχεθεί! …ΑΥΤΟ θα πει ΑΠΟΛΥΤΗ εμπιστοσύνη! …Να είσαι ο πιο θαυμαστός άνδρας για την εξυπνάδα σου στον κόσμο και να βάλεις τον εαυτό σου σε θανάσιμο κίνδυνο, στηριζόμενος στον «εγγυημένο» λόγο τού μόνου ανθρώπου που εμπιστεύεσαι! …ΑΥΤΗ είναι η παιδεία που κάνει τους Έλληνες ξεχωριστούς και τους προσκολλά στη Γυναίκα! …Αυτή είναι η παιδεία που τους κοινωνικοποιεί και τους κάνει χρήσιμους στην κοινωνία! Αυτή η παιδεία τούς κάνει ως λαό ν’ αγαπάνε πολύ τα παιδιά! …Στα μάτια τού κάθε παιδιού «βλέπουν» τους εαυτούς τους, αλλά και την ελπίδα να δουν Αυτόν που κάποτε «περιμένουν» να γεννηθεί ανάμεσά στους ανθρώπους!

Ο πιο ακοινώνητος —και άρα ο χειρότερος— Έλληνας θα αγαπάει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ένα άτομο —και μάλιστα του αντίθετου φύλου— που θα θέλει να του προσφέρει τα πάντα από καρδιάς! Ο πιο ασήμαντος Έλληνας θα έχει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ένα άτομο —και μάλιστα του αντίθετου φύλου— που θα τον θαυμάζει και μόνον που υπάρχει. Αυτά είναι τα κατώτατα «όριά» τους και αυτά τους διατηρούν μόνιμα σε ένα θετικό «ισοζύγιο». Αυτό τους κάνει δημιουργικούς, γιατί θέλουν να προσφέρουν στους ανθρώπους που αγαπούν και πρώτα απ’ όλα στη μητέρα τους, στην οποία θεωρούν ότι «χρωστούν» την ύπαρξή τους! Αυτό τους κάνει παραγωγικούς αλλά και «στατικούς», εφόσον πρέπει να δημιουργήσουν και σε περίπτωση ανάγκης να πολεμήσουν μέχρι θανάτου για να υπερασπιστούν το έργο τους.

Γι’ αυτόν τον λόγο σε όλα τα μέρη όπου υπήρξαν και έδρασαν οι Έλληνες στεκόμαστε μπροστά σε μεγαλειώδη δημιουργήματά τους, που «μνημονεύουν» την παρουσία τους σ’ αυτόν τον κόσμο! Έβαζαν κόπο οι γενιές των Ελλήνων, για ν’ αφήσουν κληρονομιά στις επόμενες! Είναι οι φιλόπονοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν αναγάγει την «Ανιδιοτελή Προσφορά» και τη «Δωρεά» σε Συλλογική τους «Αρετή» και τη «Δόξα» σε Προσωπική τους «Ανταμοιβή»!!! Είναι οι γενναίοι άνθρωποι οι οποίοι θα μπουν με αυτοθυσία «μπροστά», για να βοηθήσουν άλλους ανθρώπους! Γι’ αυτόν τον λόγο τούς αγαπάνε και τους εμπιστεύονται οι υπόλοιποι λαοί! ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους οι Έλληνες τούς βλέπουν ως δυνάμει φίλους και θέλουν να μοιραστούν μαζί τους όσα έχουν δεχτεί από τη Μητέρα τους!

Στον «αντίποδα» αυτού του λαού βρίσκονται οι Εβραίοι, οι οποίοι είναι οι πιο σκληροί εκφραστές τής Πατριαρχίας! …Ο απόλυτα παρασιτικότερος λαός στην ιστορία τής ανθρωπότητας! …Δειλοί, ψεύτες, αλλά κι απίστευτα τεμπέληδες! …Ο λόγος για τον οποίο είναι κινητικοί και δεν πολεμάνε ποτέ. Τα παράσιτα πάντα πρέπει να «κινούνται» για ν’ αναζητούν νέα «λεία» και ποτέ δεν πολεμάνε, γιατί δεν αξίζει να θυσιαστείς για μια «λεία» την οποία μπορείς να τη βρεις και κάπου αλλού. Οι μόνοι στον κόσμο που μισούν τους Έλληνες και πολλές φορές τούς θεωρούν «κορόιδα» γι’ αυτά που ανιδιοτελώς προσφέρουν στον κόσμο. Οι ίδιοι θεωρούν ότι δεν «χρωστάνε» σε κανέναν και ότι ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι «χρωστάνε» σ’ αυτούς, γιατί απλά κάποιοι δεισιδαίμονες ψεύτες τούς έπεισαν ότι δήθεν είναι οι «εκλεκτοί» τού Θεού! Αυτοί είναι τα παιδιά τής «πόρνης»!

Της κινούμενης «πόρνης», η οποία διαρκώς αναζητά νέους «πελάτες». Αυτοί εμπιστεύονται μόνον τους Πατέρες τους και τον θηλυκό άνθρωπο τον αντιμετωπίζουν σαν κατώτερο ζώο, που ο μόνος του σκοπός είναι να τους υπηρετεί και να τους προσφέρει ηδονή …Ένα «ζωντανό» σκεύος ηδονής, που μπορούμε να το εκμεταλλευόμαστε, να το εμπορευόμαστε …και να μας μαγειρεύει κιόλας! Από την ίδια τη θρησκεία τους μισογύνηδες και μισάνθρωποι!

Η «μήτρα» που τους γεννά είναι μια ανθρώπινη αθλιότητα, γραμμένη σαν ιερό «βιβλίο» από τρομοκρατημένους, από ψεύτες, ηδυπαθείς και άπληστους άνδρες, που ονομάζεται «Μωσαϊκός Νόμος» και γίνεται παιδαγωγικό «πακέτο» που ονομάζεται «Ταλμούδ»! …Το εγχειρίδιο του «καλού»-τοκογλύφου, -κλέφτη, -νταβατζή, -εκβιαστή, -κλαψιάρη, -αιμομίκτη, -παιδοβιαστή κλπ. Ό,τι κακό μπορεί να φανταστεί ο άνθρωπος ότι θα μπορούσε να κάνει εις βάρος ενός άλλου ανθρώπου, εκεί αναγράφεται ο τρόπος και προπάντων εκεί βρίσκει τη δικαιολογία για να το κάνει!

Εάν θέλει κάποιος να στήσει μια εγκληματική συμμορία κλεφτών, ανώμαλων και δολοφόνων, που να διατηρεί τα χαρακτηριστικά της «ακμαία» μέσα στον χρόνο, μπορεί να της πασάρει το Ταλμούδ και να έχει το κεφάλι του «ήσυχο»! Αυτό είναι το «ιερό» βιβλίο τού ψεύτη Μωυσή! Από μικρά παιδιά τούς βάζουν να το μελετάνε καθημερινώς! …Να μην χάνεται η «άριστη» «τεχνογνωσία» που διατηρεί αναλλοίωτα μέσα στον χρόνο τα παιδιά του! …Τα «παιδιά τού Διαβόλου», όπως τους αποκάλεσε ο «συμπατριώτης» τους ο Ιησούς! …Τα άπλυτα παιδιά τού άπλυτου δούλου τού Βάαλ!

Ο ψεύτης Μωυσής είναι ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ! …Το ασήμαντο «γίδι» που με το Κεφάλαιο του Θεού έγινε ο πονηρός «εκλεκτός» κερασφόρος «τράγος», που νόμιζε ότι μπορεί να ξεγελάσει τον Ποιμένα! …Ο κρυφός «εραστής» τής «πόρνης», που για λόγους συμφέροντος την παρουσίαζε σαν την «εκλεκτή» «σύζυγο» του ΘΕΟΥ! Ο «δημιουργός» δηλαδή του ιουδαϊκού συστήματος που φαινομενικά είναι «θεογέννητο», ενώ ουσιαστικά είναι «δημιούργημα» του ιδίου! Εάν δηλαδή ο τρομοκρατημένος Αβραάμ τούς είχε βάλει στην Πατριαρχία κάπου στη Μεσοποταμία, ο ψεύτης Μωυσής κάπου στην έρημο τούς έκανε τον χειρότερο λαό τής Πατριαρχίας! Με διπλή «επέμβαση» δηλαδή οι Ιουδαίοι έγιναν οι χειρότεροι της Πατριαρχίας και αυτό είναι που διατηρεί το DNA τής Πατριαρχίας αναλλοίωτο!

Αυτό είναι που κατάφερε εκείνος ο οποίος ήρθε σε επαφή με τον Θεό και το Κεφάλαιό Του το μετέτρεψε σε προσωπική του περιουσία, επειδή απλά αυτό τον συνέφερε! Αυτός ο άθλιος είναι ο ΠΡΩΤΟΣ άνθρωπος που προσπάθησε απροκάλυπτα να εκμεταλλευτεί τον Θεό! …Ο ΠΡΩΤΟΣ άνθρωπος που τρόμαξε από τον Θεό, αλλά προσπάθησε να τρομάξει κι ο ίδιος τον λαό του! …Ο ΠΡΩΤΟΣ άνθρωπος που είπε ψέματα και τα απέδωσε όλα στον ΘΕΟ! Γιατί; …Για να εκμεταλλευτεί σε προσωπικό επίπεδο τη «συνάντησή» του μ’ Αυτόν …Για να μετατρέψει αυτήν τη «συνάντηση» σε εξουσία μέσω Πνευματικών Δικαιωμάτων επάνω στον Λόγο τού Θεού! …Για να εκμεταλλευτεί την ιδιότητα του «εκλεκτού», την οποία ο ίδιος «θεοποίησε», ώστε να εξουσιάσει και να πλουτίσει!

Για να είναι σίγουρος ότι αυτό θα έχει διάρκεια, τους έκανε όλους «συνενόχους» του! Ο ψεύτης «εκλεκτός» «δημιούργησε» ψεύτες «εκλεκτούς»! Έλεγε ψέματα αυτός στον λαό του για τον εαυτό του και έλεγαν ψέματα κι αυτοί για τον λαό τους στον υπόλοιπο κόσμο! Ο «ψευδοθεός» των «εκλεκτών», οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν εις βάρος των ανθρώπων ό,τι θέλουν, γιατί ο «ψευδοθεός» τους τούς το επέτρεψε! …Γιατί ο ψεύτης τούς διαβεβαίωσε ότι ο Θεός είχε μεγάλα «δώρα» γι’ αυτούς, εάν πρωτίστως υπάκουαν στον ίδιο. Αυτός ήταν που τους έκανε «κινούμενους», για να εκμεταλλεύεται το δικό του «κεφάλαιο»! Τους υποσχόταν νέες «λείες», γιατί ο Θεός κατά καιρούς τού «υποσχόταν» νέες και ακόμα πιο πλούσιες «ΕΔΕΜ»!

…Να τις αρπάξουν από τους «κατώτερους» που τις κατείχαν, για να τις απολαύσουν οι ίδιοι! Το πονηρό κερασφόρο «γίδι», που μετέφερε ψεύτικες «υποσχέσεις» σε ανθρώπους, τους οποίους τους είχε προετοιμάσει να βολεύονται από τέτοιες «υποσχέσεις».

Αυτόν τον άθλιο μισάνθρωπο εγκληματία τον διατηρούν οι Εβραίοι «απέθαντο» μέσα στους αιώνες! Αυτόν αναπαράγουν —ως ζωντανά «κύτταρά» του— οι συνειδητά «κολλημένοι» στο επίπεδο του «γιδιού» τής Πατριαρχίας, που βολεύεται απ’ αυτήν την επιλογή—! …Του πονηρού ανθρώπου, που, εκτός από το να κλέβει, να σκοτώνει και ν’ αναζητά την ηδονή —ακόμα και εκτός ορίων—, ΔΕΝ ξέρει και ΔΕΝ θέλει να κάνει τίποτε άλλο! …Εκπαιδευμένα μισογύνικα τεμπελόσκυλα, που περιμένουν να τους ταΐσουν οι άλλοι —μεταξύ αυτών και οι δικές τους γυναίκες—, γιατί θεωρούν ότι τους «χρωστάνε»! Αυτοί είναι τα «παιδιά τού Διαβόλου»!

Άχρηστοι άνθρωποι, που δεν δημιουργούν ποτέ τίποτε, αλλά απαιτούν τα πάντα! Δεν δημιουργούν τίποτε, γιατί δεν θέλουν ο κόπος τους να μοιραστεί και σε άλλους ανθρώπους! Δεν δίνουν στους άλλους ούτε την «αρρώστια» τους. Στην κυριολεξία μια «μάστιγα» της ανθρώπινης κοινωνίας! …Η «μάστιγα» του Θεού! Μόνιμα «κινούμενοι», γιατί κανένας δεν τους τους αντέχει δίπλα του να ζουν παρασιτικά εις βάρος του! Έχουν διωχθεί σε όλες σχεδόν τις χώρες τού σύγχρονου κόσμου!

Αναζητώντας λοιπόν τα συλλογικά τους όρια, εντοπίζουμε ένα σχεδόν μόνιμο αρνητικό «ισοζύγιο». Οι χειρότεροι απ’ αυτούς τις γυναίκες τις θεωρούν ζώα —ακόμα και τις μητέρες τους, που το μόνο χρήσιμο που έκαναν στη ζωή τους ήταν να τους γεννήσουν— και από τους άνδρες δεν εμπιστεύονται ΚΑΝΕΝΑΝ και δεν θέλουν να προσφέρουν ΤΙΠΟΤΑ σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Τα παιδιά ακόμα κι όταν δεν τα απεχθάνονται, τα υποτιμούν. Στα μάτια τους «βλέπουν» «κατώτερα» και κουτά ζώα και τα οποία εύκολα μπορούν να τα εκμεταλλευτούν με όλους τους δυνατούς τρόπους, πέρα του ότι τα αντιλαμβάνονται σαν μελλοντικούς εχθρούς κι ανταγωνιστές.

Γι’ αυτόν τον λόγο δεν απολαμβάνουν ούτε καν τον θαυμασμό των ίδιων των μητέρων τους! Απ’ όλους θέλουν ν’ αρπάζουν. ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους τους βλέπουν σαν πιθανούς εχθρούς τους! Γι’ αυτόν τον λόγο οι λαοί τούς μισούν ΜΟΝΙΜΑ! Στην υπερχιλιετή πορεία τους σ’ αυτόν τον κόσμο το μόνο υλικό στοιχείο που έχουν αφήσει «πίσω» τους να τους «μνημονεύει» είναι μερικά σώβρακα, μερικές βαλίτσες και παπούτσια —κι αυτά για ν’ αποσπάσουν «αποζημιώσεις»—! Ούτε περίπτερο δεν μπορούν να γεμίσουν με τα «δημιουργήματά» τους!

Αυτοί οι λαοί ήταν από τότε τα βασικά «εργαλεία» τού Θεού. Από τους Έλληνες θα εξασφάλιζε τους δημιουργικούς ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ και από τους Ιουδαίους θα εξασφάλιζε τους συμφεροντολόγους ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ!!! …Οι ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ, «όνειρο» των οποίων ήταν να «συναντήσουν» τον ΘΕΟ και να τους «αναθέσει» να πραγματοποιήσουν έναν ακατόρθωτο «ΑΘΛΟ» …Να κοπιάσουν μέχρι θανάτου για να δικαιώσουν τον Θεό και να ευχαριστήσουν τους ανθρώπους! …Το «όνειρο» του Αχιλλέα για αιώνια Δόξα —έστω και με το πιο βαρύ τίμημα για έναν θνητό άνθρωπο— που «ζήλεψε» τη Δόξα των θεών και λαχταρούσε την αγάπη και τον θαυμασμό των συνανθρώπων του. «Απέναντί» τους οι ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ, «όνειρο» των οποίων ήταν να «συναντήσουν» τον Θεό και να τους αναθέσει τη «ΔΙΑΘΗΚΗ» Του να τη διαχειριστούν όπως τους συμφέρει, ακόμα και εις βάρος των ανθρώπων, προκειμένου να ζουν αιωνίως πλούσια! …Το «όνειρο» του Μωυσή, που, μπροστά στο συμφέρον του, δεν τον ενδιέφερε αν τον μισούν οι άνθρωποι.

Αυτοί οι δύο λαοί —για διαφορετικούς λόγους— περιμένουν «Εντολέα» για να ενεργοποιηθούν …Περιμένουν Αυτόν ο οποίος θα τους υποδείξει έναν συλλογικό στόχο. Απλά οι προθέσεις τους και οι στόχοι τους είναι παντελώς διαφορετικοί. Με Κεφάλαιο-Θεού «γεννήθηκαν» οι καλύτεροι Μηχανικοί στην ανθρωπότητα και με «Διαθήκη»-Θεού «κατασκευάστηκαν» οι πιο άπληστοι, παρασιτικοί και διαβολικοί «δικηγόροι» τής ιστορίας! Οι μεν να πολλαπλασιάσουν με δικό τους πόνο το κεφάλαιο που τους δόθηκε και να κερδίσουν την αγάπη των ανθρώπων, οι δε να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τού Κεφαλαίου που καταχρώνται, έστω και προκαλώντας πόνο στους συνανθρώπους τους! Έτσι «προγραμματίστηκαν» από τον Θεό και αυτός ο «προγραμματισμός» μπορεί να είναι αιώνιος! Αυτοί οι οποίοι εργάζονται και παράγουν κι αυτοί οι οποίοι θέλουν να ζήσουν εις βάρος αυτών των εργάζονται!

Τι αποστολή θα τους ανέθετε ο ΘΕΟΣ ως «ΕΝΤΟΛΕΑΣ» τους; …Στους πρώτους θα ανέθετε να «χτίσουν» τον απόλυτα ισχυρό και όμορφο ΟΙΚΟ τού κόσμου επάνω στα δικά ΤΟΥ Σχέδια και στους δεύτερους θα ανέθετε να τον διαχειριστούν —με τον εγκληματικό τρόπο που ξέρουν— για όσο διάστημα απαιτεί το Σχέδιο! …Το Σχέδιο το οποίο «δρομολογήθηκε» με θρυαλλίδα το Προπατορικό Αμάρτημα, το οποίο έβαλε την ανθρωπότητα στον Κάτω Κόσμο τής Πατριαρχίας και την απέβαλε εξ ολοκλήρου κι αναγκαστικά από την ΕΔΕΜ!

Εδώ, όμως, το ΣΧΕΔΙΟ παρουσιάζει μια «ασάφεια»! …Μια φαινομενική «ατέλεια»! …αλλά, όταν μιλάμε για ΣΧΕΔΙΟ ΘΕΟΥ, ΔΕΝ δικαιολογούνται ατέλειες, καθώς μιλάμε για την απόλυτη ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ! Η εικόνα που έχουμε για τη διάπραξη του Προπατορικού Αμαρτήματος δεν μπορεί να φαίνεται και άρα δεν πρέπει να είναι ακριβής! …Από πού κι ως πού οι Άνθρωποι πήραν «λάθος» αποφάσεις κι αποβλήθηκαν από την ΕΔΕΜ; …«Φόρτωσε» ο Θεός τη δική Του απόφαση της αποβολής τού ανθρώπου από τον «Παράδεισο» στον ίδιο τον άνθρωπο; …Μόνος Του δεν ήταν που πήρε την απόφαση να τον βάλει στην «Κόλαση» της Πατριαρχίας;

…Γνώρισε ποτέ την ΕΔΕΜ ο άνθρωπος κι αποφάσισε μόνος του να την εγκαταλείψει; …Στις λάσπες τής Μεσοποταμίας «σερνόταν» όταν υποτίθεται έγινε το «Αμάρτημα» που τον απέβαλε από τον Παράδεισο! Ούτε καν φανταζόταν ο άνθρωπος τι είχε στα Σχέδιά Του ο Θεός! Πότε έφτασε η ανθρωπότητα σ’ ένα επίπεδο τέτοιο, ώστε —παγκοσμίως— να υπάρχει γι’ αυτήν ένας ασφαλής κι οργανωμένος χώρος, τον οποίον να τον «αγνόησε» και ν’ «αποβλήθηκε» απ’ αυτόν; Γιατί στο «σκηνικό» τής διάπραξης του «Αμαρτήματος» πρωταγωνιστούν ανθρώπινα όντα; Πότε δηλαδή βρέθηκε μια «μάνα» να πείθει έναν «γιο» να κάνει μια «λάθος» επιλογή και από αυτήν την επιλογή να επηρεάζεται το ΣΥΝΟΛΟ της ανθρωπότητας;;;

Εκ νέου, δηλαδή, θα πρέπει να «θυμηθούμε» όσα είπαμε μέχρι τώρα περί ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ! Ό,ΤΙ περιγράφεται στις ΓΡΑΦΕΣ είναι τέλειο και όχι προϊόν φαντασίας! Εάν αυτές τις πληροφορίες μάς τις έδωσε ο ΘΕΟΣ, για να περιγράψουν την έναρξη του Σχεδίου Του, τότε κάτι δεν μας ταιριάζει. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για «ασάφεια». Δικές Του αποφάσεις ήταν όλες! Θα ήταν άδικος εάν τις «φόρτωνε» στον άνθρωπο! Ο φουκαράς ο άνθρωπος εκείνη την εποχή απλά ξάπλωνε κάτω από έναν δένδρο, όταν ξαφνικά ένα Πνεύμα τον κατατρόμαξε! …

Είπε ο κακόμοιρος να κλείσει για μισή ώρα τα ματάκια του να ξεκουραστεί κι άνοιξε ο Ουρανός πάνω από το κεφάλι του να τον «κατασπαράξει»! Ούτε στο περίπου δεν γνώριζε τι έγινε! Μόνον έτρεχε κι ούρλιαζε από τον τρόμο! Είναι δυνατόν να χρεώσεις σ’ αυτόν τον ανθρωπάκο το πανανθρώπινο «Αμάρτημα» και τη θεϊκή οργή που οδήγησε στην τιμωρία τής «Αποβολής»; Κρίμα και άδικο δεν είναι αυτό; Επειδή έφαγε ένα «μήλο» χωρίς να ρωτήσει, τον πέταξε ο Δίκαιος Θεός στην Κόλαση; Ούτε καν «ποιητική αδεία» δεν είναι σωστή αυτή η εικόνα, για να προκύψει ένα ευκολονόητο κι αποδεκτό προφητικό «σενάριο»!…

…Ο ΘΕΟΣ είναι «Μηχανικός» και όχι «καλλιτέχνης»! Εάν ο ΘΕΟΣ έδωσε εικόνα ότι φταίνε άνθρωποι γι’ αυτήν την αποβολή, τότε αυτό είναι το αληθές και αυτό είναι που θα πρέπει να βρούμε! Εάν άνθρωποι ήταν εκείνοι που πήραν τις αποφάσεις για να εγκαταλείψουν την Εδέμ, θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε πότε έγινε αυτό και ποια ήταν η ΕΔΕΜ! Εάν εκείνη την εποχή αυτά όλα δεν υπήρχαν, θα υπήρξαν σε κάποια άλλη πιο «ώριμη» εποχή και άρα αυτό το οποίο μάς είπε ο ΘΕΟΣ για το παρελθόν —και φαντάζει «λάθος»— μάλλον είναι Προφητεία κι αφορά το μέλλον!!! …ΔΕΝ χωράει λάθος σ’ αυτήν την κατάσταση! Από τη στιγμή που ο ΘΕΟΣ —που λέει ΠΑΝΤΑ την ΑΛΗΘΕΙΑ— μάς εξήγησε ότι συγκεκριμένοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ πήραν τις λάθος αποφάσεις κι αποβλήθηκε η ανθρωπότητα από την ΕΔΕΜ, εμείς θα πρέπει να τους βρούμε! …Να βρούμε αυτούς τους ανθρώπους που έκαναν αυτό το κολοσσιαίο κι ολέθριο «λάθος».

Γι’ αυτόν τον λόγο, όταν εξετάζουμε το ΣΧΕΔΙΟ του ΘΕΟΥ, πρέπει να παραμένουμε πάντα προσκολλημένοι στην επιβεβαίωση της τελειότητας! Εάν ένα «σκαλοστάσιο» δεν οδηγεί πουθενά, περιμένουμε να δούμε την εξέλιξη και την ολοκλήρωση της «κατασκευής», καθώς σε περίπτωση αστοχίας είναι λάθος —και άρα περιττός κόπος για τους ανθρώπους που «θυσιάστηκαν» με ευθύνη τού Θεού— να κατασκευαστεί! Αυτό, όμως, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ με τον ΘΕΟ ΜΗΧΑΝΙΚΟ! Αποκλείεται ο Θεός να έβαλε τον άνθρωπο να κάνει μια εργασία, η οποία στη συνέχεια αποδείχθηκε περιττή κι εγκαταλείφθηκε! Περιττές «αστοχίες» με ΜΗΧΑΝΙΚΟ τον ΘΕΟ δεν υπάρχουν!!! Εάν μια κλειδωμένη «πόρτα», η οποία απαιτεί τεράστιο κόπο και χρόνο για να «κατασκευαστεί», υπάρχει μπροστά μας και τη «βλέπουμε», τότε απαιτείται υπομονή, γιατί ο ΘΕΟΣ έχει φροντίσει από την «πίσω» πλευρά της να εργάζονται κάποιοι για να ολοκληρωθεί το Έργο Του!

Κάτι τέτοιο έγινε και με το «σκηνικό» που περιγράφει την Αποβολή τού ανθρώπου από την ΕΔΕΜ και τα αίτιά της. Ο άνθρωπος πράγματι ήταν αυτός που έκανε το «λάθος» κι οδηγήθηκε στην αποβολή από την ΕΔΕΜ! Αυτό όμως έγινε όταν η ΕΔΕΜ ήταν υπαρκτή και ο άνθρωπος ήταν ήδη ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ—! Αυτό έγινε αιώνες μετά το σκηνικό τής Βαβυλώνας! Όταν ο Θεός παγίδευσε τον ανθρωπάκο στη Μεσοποταμία, ΔΕΝ υπήρχε ακόμη ΕΔΕΜ! …Δεν υπήρχε ΤΙΠΟΤΕ! …Ένας βαλτότοπος ήταν η Μεσοποταμία γεμάτος φίδια, βατράχια και κουνούπια. Εκείνον τον βαλτότοπο είτε τον εγκατέλειπες είτε όχι ήταν το ίδιο πράγμα! …Ούτε θα το καταλάβαινες! …Πόσο μάλλον να «έκλαιγες» επειδή σε «απέβαλαν» απ’ αυτόν…

Η τρομερή και πανέμορφη ΕΔΕΜ είναι προφανές πως είναι ένα Δημιούργημα πολύ μεταγενέστερο! …Προφητεία και όραμα ήταν η «εικόνα» τού Αδάμ και της Εύας για τους αρχαίους ανθρώπους! Η δική μας γενιά είναι η απόλυτα ΤΥΧΕΡΗ ανάμεσα στις γενιές τής ανθρωπότητας! Γιατί; …Γιατί θα είναι η πρώτη που θα δει την «κατασκευή» τού ΟΙΚΟΥ τού ΘΕΟΥ ολοκληρωμένη! …Στη δική μας τη γενιά θα παραδοθούν τα «κλειδιά» αλλά και «σχέδια» αυτού του θαυμαστού ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ! …Θα παραδοθεί δηλαδή κεφάλαιο και τεχνογνωσία, που θα δώσει στον κάθε άνθρωπο τη Γνώση τού ΘΕΟΥ! Άρα, αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε είναι να δούμε πώς ακριβώς λειτουργεί το «εργοτάξιο» του ΜΕΓΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ! Μόνον εάν καταλάβουμε τι έχει κάνει έως τώρα —που έχουμε και τη μαρτυρία τού χρόνου—, θα θαυμάσουμε πραγματικά τη Γνώση Του και την Αγάπη Του για τον άνθρωπο!

Ο «κινητός» ΟΙΚΟΣ τού ΘΕΟΥ…
…και μια πρώτη «εικόνα» τής ΕΔΕΜ

Αυτό, δηλαδή, που πρέπει να κάνουμε, είναι να «παρακολουθήσουμε» στον χρόνο πώς ακριβώς ο ΘΕΟΣ έστησε τον ΟΙΚΟ, τον οποίο στη συνέχεια θα τον χάριζε στον Υιό Του και άρα στο ανθρώπινο είδος. Τι έκανε; …Πήγε κι έστησε τη «θεμελίωση» στην απόλυτα ιδανική και μοναδική γι’ αυτήν τη «θεμελίωση» τοποθεσία τού Πλανήτη …Στην κοιλάδα τής Μεσοποταμίας …Στο πιο «πλούσιο» μέρος ενός αρκετά αφιλόξενου για τον άνθρωπο Πλανήτη! …Έναν Πλανήτη τον οποίο ο άνθρωπος χωρίς τη «βοήθεια» των τεχνολογικών μέσων —και άρα και της δικής του συνεισφοράς— δεν θα μπορούσε να κατοικήσει στην ολότητά του! …Κάπου δεν θα επιβίωνε λόγω ψύχους και έλλειψης τροφής και κάπου αλλού λόγω ζέστης και με το ίδιο πρόβλημα! Ούτε οι Άλπεις δηλαδή αποτελούσαν επιλογή ούτε η Σαχάρα! …σε έναν πλανήτη ο οποίος από μόνος του έθετε «όρια» για τον άνθρωπο!

Ο άνθρωπος της Δημιουργίας, δηλαδή, με τα μέσα που διέθετε ως ον, ήταν εξαιρετικά περιορισμένος σ’ ό,τι αφορά τον χώρο στον οποίο θα μπορούσε να επιβιώσει! Όπως βέβαια συμβαίνει και με όλα τα ζωικά είδη, τα οποία περιορίζονται απ’ αυτού του του είδους τα προβλήματα. Υπάρχουν συγκεκριμένες γεωγραφικές ζώνες όπου το κάθε είδος μπορεί να επιβιώσει και αυτές δεν αλλάζουν ποτέ, γιατί απλούστατα δεν αλλάζουν ποτέ τα χαρακτηριστικά των ζωικών ειδών. Δεν επιβιώνουν παντού τα λιοντάρια και δεν επιβιώνουν παντού και οι ελέφαντες. Κάτι ανάλογο συνέβαινε και με τον άνθρωπο! Ο άνθρωπος της Δημιουργίας μπορούσε να επιβιώσει σε πολύ συγκεκριμένες περιοχές τού Πλανήτη. Ακόμα και η Ευρώπη ήταν γι’ αυτόν «φιλόξενη» σε μια μικρή της μόνον ζώνη! …Τροφοσυλλέκτης ήταν και η Ευρώπη δεν έδειχνε καμία «γενναιοδωρία» για να μπορεί να τον συντηρήσει ως «ζωικό είδος»!

Γι’ αυτόν τον λόγο επιλέχθηκε από τον ΘΕΟ, ως τοποθεσία «θεμελίωσης» του Οίκου Του, η Μεσοποταμία με τα άφθονα νερά, το ιδανικό κλίμα και την εύκολη πρόσβαση στην τροφή. Στη «γενναιόδωρη» Μεσοποταμία υψώθηκε για πρώτη φορά ο πύργος τής Βαβέλ …Το Σύστημα της Βαβυλώνας! Με επιλεγμένη Θεία Γνώση ο ΘΕΟΣ έκανε μια πανίσχυρη «θεμελίωση» με «θεμέλιο» τον απόλυτο φόβο Θεού και άφησε στη συνέχεια τους ανθρώπους να «χτίζουν» μόνοι τους! Έδωσε αυθεντικές γνώσεις γεωργίας, κτηνοτροφίας, οικοδομικής, υφαντουργίας! Έδωσε γνώσεις για να μπορεί ο άνθρωπος να λειτουργεί σαν ένας μικρούλης θεός! …Γνώσεις οι οποίες τού επιτρέπουν να βελτιώνει τα «χαρακτηριστικά» του ως είδος και ταυτόχρονα να επεμβαίνει και στο περιβάλλον σ’ ό,τι αφορά την παραγωγικότητά του!

…Γνώσεις οι οποίες τον διαφοροποιούσαν από τα άλλα ζωικά είδη, τα οποία είναι μόνιμα «καρφωμένα» εκεί όπου το επιτρέπει η φύση! …Γνώσεις για να μπορεί να «σπρώχνει» τα όρια στα οποία τον περιόριζαν τα χαρακτηριστικά του είδους του! …Γνώσεις για να «επεκτείνει» τα όρια αυτά εκεί όπου μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσε καν να επιβιώσει! …Γνώσεις να «θωρακίζεται» καλύτερα ως ον απέναντι στα φυσικά φαινόμενα και γνώσεις για να κάνει πιο «γενναιόδωρη» τη γη εκεί όπου μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν «τσιγκούνα»! …Γνώσεις οι οποίες αύξαναν τεχνητά την «επιφάνεια» της ανθρώπινης παρουσίας επάνω στη Γη!

Κάθε νέα γενιά «μετακινούσε» αυτά τα όρια για πολλά χιλιόμετρα. Κάθε νέα γενιά «ύψωνε» τη λειτουργία τού Συστήματος κατά πολλά «μέτρα», ώστε η «σκιά» του ν’ αυξάνει και μαζί μ’ αυτήν να αυξάνει και η παρουσία τού ανθρώπου επάνω στη Γη. Μαζί μ’ αυτές τις γνώσεις τού έδωσε και τη γνώση τής Αστρολογίας! Αυτή η γνώση ήταν άκρως απαραίτητη, γιατί —όπως συμβαίνει πάντα με τα μεγάλα τεχνικά έργα— υπάρχει η παράμετρος του χρόνου, ο οποίος απαιτείται για τη δρομολόγηση και ολοκλήρωσή τους! Στις τέλειες μελέτες υπάρχουν σαφείς ημερομηνίες έναρξης και παράδοσης όλων των φάσεών τους!

…Ημερομηνίες, οι οποίες πρέπει να γίνονται σεβαστές, γιατί πρέπει να υπάρχει συνεχής παρακολούθηση της εξέλιξής του έργου και βέβαια να κρίνονται οι Μηχανικοί για την αξιοπιστία τους και τις ικανότητές τους. Με την αστρολογία ο άνθρωπος θα έβλεπε το «ρολόι» τού ΘΕΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ, ώστε να γνωρίζει και ο ίδιος περίπου σε ποια φάση τής «κατασκευής» βρίσκεται …Να γνωρίζει πότε περίπου θα υπήρχε αλλαγή «φάσης» αυτού του έργου! Ήταν ο μόνος τομέας στον οποίο ο άνθρωπος «έλεγχε» τον Θεό για το Έργο Του. Από εκεί και πέρα ο ΘΕΟΣ τον άφησε μόνο του να «εργαστεί»! …ΚΑΜΙΑ άλλη παρέμβαση!

Αυθεντικές γνώσεις τού ΘΕΟΥ αναμίχθηκαν με γνώσεις τού ανθρώπου κι έφτιαξαν ένα «μίγμα» με σχετικά καλά δομικά χαρακτηριστικά. Το «μίγμα» δεν ήταν «μπετόν», αλλά είχε τις απαραίτητες αντοχές για ν’ αρχίσει η οικοδόμηση του πρώτου ανθρώπινου Συστήματος! Γνώσεις θείες —ισχυρές σαν πέτρες— αναμίχθηκαν με ανθρώπινους «πλίνθους» —διαθέσιμα «άχυρα» και ξύλα— κι άρχισε το Σύστημα να «υψώνεται»! Επάνω σε Γνώσεις δικές Του, οι οποίες αποτελούσαν τα πανίσχυρα θεμέλια του οικοδομήματος, ξεκίνησε να προστίθεται ανθρώπινος κόπος και βέβαια ανθρώπινη γνώση, που σιγά-σιγά βελτιωνόταν. Το αποτέλεσμα ήταν το Σύστημα της Βαβυλώνας! …

Ένα ανθρώπινο «κατασκεύασμα» που έμοιαζε με πύργο, αλλά ήταν πολύ αδύναμο! …Ένα «παράπηγμα», αποτελούμενο από λάσπες, άχυρα και πέτρες! Ο πύργος αυτός, με τις τότε υπάρχουσες δυνατότητες του ανθρώπου, δεν είχε και πολύ μεγάλες «προοπτικές»…

…Δεν είχε μεγάλες προοπτικές, αλλά είχε αρχίσει να φαίνεται το κέρδος τής δημιουργίας του —παρά το τρομερό λειτουργικό του κόστος—! Οι άνθρωποι μπορεί να σφάζονταν μεταξύ τους, αλλά, κάθε φορά που το έκαναν αυτό, προστίθονταν κι ένας νέος «όροφος» στην κατασκευή! Δεν είχε σημασία που η κατασκευή ήταν ανύπαρκτης στατικής κι αρχιτεκτονικής αξίας …Σημασία είχε ότι «υψωνόταν»! …Σημασία είχε πως είχε αρχίσει να «φαίνεται» σ’ ολόκληρο τον κόσμο! Άρχισαν όλοι ο άνθρωποι όλων των θρησκειών τής Πατριαρχίας να ζηλεύουν το Σύστημα αυτό και να θέλουν να το μιμηθούν. Άρχισαν οι λαοί να το επιβουλεύονται, για να «καρπωθούν» τα πλούτη του. Άρχισαν όλοι οι φιλόδοξοι άνθρωποι να ονειρεύονταν να δώσουν και οι ίδιοι στους λαούς τους ένα τέτοιο Σύστημα, για να ζήσουν μέσα σ’ αυτό το «όνειρό» τους. Η φήμη του το είχε κάνει ήδη γνωστό σε όλη τη «ζώνη» όπου κατοικούσε το ανθρώπινο είδος. Ο άνθρωπος είχε βάλει «πλώρη» για τον «Ουρανό»!

Αυτό, όμως, έχει κάποια όρια! …Τα όρια που θα το οδηγούσαν στην κατάρρευση …Τα όρια στα οποία οι «πλίνθοι» δεν θα μπορούσαν να πάρουν επιπλέον φορτία, γιατί θα θρυμματίζονταν …Τα όρια στα οποία οι εργάτες θα κουράζονταν από τις συνεχείς αστοχίες και τις καταρρεύσεις και θα το παρατούσαν. Αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, δεν ήταν το πραγματικό «εργοτάξιο» του Θεού! …Δεν ήταν ο πραγματικός ΟΙΚΟΣ Του! …Αυτό ήταν ένα «πρόπλασμα» του ΟΙΚΟΥ …Μια «μακέτα» τού ΟΙΚΟΥ, που είχε δομηθεί σε ένα «προ-εργοτάξιο» σε μικρότερη «κλίμακα»! …Ένα εκπαιδευτικό «εργοτάξιο», στο οποίο οι άνθρωποι θα μάθαιναν να χτίζουν, αλλά και να δημιουργούν «δομικά υλικά»! Στην πραγματικότητα ο Θεός στη Βαβυλώνα εκπαίδευσε τους «εργάτες» Του!

Το όριο αυτής της «προπαρασκευαστικής» κατάστασης ήταν η τρομερή Περσική Αυτοκρατορία τής αρχαιότητας. Εν μέρη μόνον ήταν Έργο Θεού …Ουσιαστικά ήταν έργο «εκπαιδευομένων» σε ευνοϊκές συνθήκες «εργαστηρίου», όπως είναι για παράδειγμα μια «διπλωματική» εργασία τού Πολυτεχνείου …Το έργο «μαθητευόμενων» μηχανικών, οι οποίοι ήθελαν να μοιάσουν στον ΜΕΓΑ ΜΗΧΑΝΙΚΟ! Έστω κι έτσι, όμως, αυτή η «παράγκα» είχε τον «τίτλο» τού «παγκόσμιου συστήματος». Ο ηγέτης και αρχηγός της ήδη έφερε τους τίτλους τού Υιού! …Τους τίτλους τού Μεγάλου Αρχιτέκτονα! Ο πιο ισχυρός βασιλιάς της —ο Δαρείος ο Α’— έφερε ΟΛΟΥΣ τους τίτλους τού Υιού! …Ήταν Βασιλεύς των Βασιλέων, Φαραώ τής Αιγύπτου και Σάχης τής Περσίας. Λατρευόταν σαν Υιός τού Θεού, έστω κι αν ο ΟΙΚΟΣ του ήταν ένα ψηλό «παράπηγμα», που δεν υπήρχε ούτε η θεωρητική περίπτωση να φέρει την «υπογραφή» ως Έργο Θεού.

Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα ο Θεός άρχισε να βάζει το ΣΧΕΔΙΟ Του στην επόμενη «φάση»! Έβαλε αυτόν τον πανίσχυρο Δαρείο και αυτήν την αυτοκρατορία να επιτεθεί στους Έλληνες! …Να επιτεθεί σ’ αυτούς που «γέννησε» η Γυναίκα και έφεραν το DNA Του! …Το DNA τής Μητριαρχίας! …Την κοινωνία όπου οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζονταν ως κατώτερα «ζωντανά», των οποίων η γνώση και η κρίση δεν λαμβάνονταν υπόψη από κανέναν, όπως συνέβαινε στις σκληρές Πατριαρχικές κοινωνίες …Την κοινωνία όπου οι γυναίκες και η κρίση τους δεν αγνοούνταν από τους άνδρες, όσο ισχυροί κι αν ήταν αυτοί …Την κοινωνία όπου οι γυναίκες με την όποια εξουσία διέθεταν —είτε ως μητέρες είτε ως σύζυγοι είτε φανερά είτε κρυφά— συμμετείχαν ακόμα και στις πιο μεγάλες αποφάσεις των ανδρών …

Την κοινωνία όπου ο Περικλής δεν αγνοούσε την Ασπασία …Την κοινωνία όπου η Γοργώ ήταν έτοιμη να θυσιαστεί για τα ίδια ιδανικά με τον Λεωνίδα …Την κοινωνία όπου οι Ολυμπιάδες είχαν λόγο και άρα επιρροή ακόμα και στους πανίσχυρους Αλέξανδρους!

Σε αυτήν την κοινωνία έβαλε ο ΘΕΟΣ τον Δαρείο να επιτεθεί. Τον έβαλε να επιτεθεί στους τρομερούς ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ τής ανθρωπότητας! …Αυτούς τους οποίους «γέννησε» η ΘΕΑ Γυναίκα …Την κοινωνία την οποία εκπαίδευσε ο Ίδιος με την Παιδεία και τη Γλώσσα που τους είχε δώσει! …Αυτούς που είναι όμοιοί Του, εφόσον είναι «γεννημένοι» από τη δική Του «θηλυκή» φύση! …Αυτούς που στον μικρόκοσμό τους —και σε αποστάσεις λίγων χιλιομέτρων— είχαν δοκιμάσει να «χτίσουν» δικά τους λειτουργικά κοινωνικά Συστήματα, έστω και με τα δικά τους ταπεινά «σχέδια»! …Βασιλεία, ολιγαρχία, αριστοκρατία, στρατοκρατία, αναρχία και βέβαια Δημοκρατία είχαν «αναπτυχθεί» και μορφοποιηθεί σε «συστήματα» σε αποστάσεις τις οποίες μπορούσε να διανύσει κάποιος πεζός! Στην κυριολεξία το νότιο τμήμα τής Χερσονήσου τού Αίμου ήταν ένα ανοικτό «Πολυτεχνείο» τής «κοινωνικής μηχανικής»!

Σ’ αυτούς ήθελε να δώσει τα «Σχέδιά» Του για τον τελικό ΟΙΚΟ Του! …«Σχέδια» βασισμένα επάνω σε θεϊκά «θεμέλια», αλλά με ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ αυτήν τη φορά τούς καλύτερους! Αυτό όμως απαιτούσε μεθόδευση! Δεν ήταν εύκολο να τους κάνει αυτήν την «ανάθεση», γιατί οι Έλληνες δεν ελέγχονταν εύκολα! Δεν έπαιρναν εύκολα εντολές και πολύ περισσότερο δεν υπάκουαν σε τέτοιες εντολές! Για να δρομολογήσει το Σχέδιό Του, έπρεπε να τους παγιδεύσει. Τι έκανε; …Έβαλε τους Πέρσες να τους επιτεθούν! …Έβαλε τον Υιό τού Θεού τής Ασίας να επιτεθεί στον ανυπότακτο κι απείθαρχο «Υιό τής Γυναίκας»! Γιατί το έκανε αυτό; …Για να τους αναγκάσει να ενωθούν μεταξύ τους και ν’ αντισταθούν …Για ν’ αναγκάσει το ελληνικό σύστημα ν’ «απαντήσει» με βάση τις απόλυτες δυνατότητές του και άρα συλλογικά —και όχι μεμονωμένα ως κάποια πόλη-σύστημα—! …Να αναγκάσει τη Γυναίκα να βρεθεί σε «ανάγκη» και να «γεννήσει» τον Υιό Της!

Αυτός ο Υιός ήταν ο Αλέξανδρος! Αυτόν έβαλε ως επικεφαλής των Ελλήνων ν’ αντεπιτεθεί στην Περσική Αυτοκρατορία. Αυτόν έβαλε να την κατακτήσει, ώστε να παραδώσει «υλικά», «εξοπλισμό» και «οικόπεδο» στους πραγματικούς ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ και να «χτίσουν» αυτοί τον πραγματικό ΟΙΚΟ. Ο Αλέξανδρος, όπως ήταν φυσικό, τον κατανίκησε! Με λίγες μάχες —μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού— ισοπέδωσε τη Βαβυλώνα σαν να ήταν «χαρτοσακούλα». Όχι μόνον τη νίκησε, αλλά της «πήρε» και τον λαό! Όχι μόνον νίκησε τον «θεό» της, αλλά έγινε θεός της ο ίδιος! Ο λαός τής Βαβυλώνας τον ακολούθησε και αυτό τού έδωσε τη δυνατότητα να σχεδιάσει έναν νέο κόσμο επάνω σε «λευκό χαρτί»! Τον «ακολούθησε εύκολα η πόρνη Βαβυλώνα, γιατί και οι πόρνες είναι γυναίκες κι «ερωτεύονται». Τον ακολούθησε χωρίς καμία αντίσταση, γιατί το παρελθόν της ως «πόρνη» είχε εύκολη τη «μετακίνηση», καθώς οι πόρνες εύκολα ακολουθούν τους πλούσιους και ισχυρούς. Τον ακολούθησε εύκολα στην «πατρίδα» του την Ευρώπη!

Το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής τής Βαβυλώνας; …Η υπέρλαμπρη και αιώνια Ρώμη! …Οι Έλληνες ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ πήραν τα συντρίμμια από το «παράπηγμα» της Βαβυλώνας —το οποίο είχε θεμελιωθεί στο μόνο σημείο στο οποίο μπορούσε αυτό να συμβεί— και το «μετακίνησαν» εκεί όπου δεν υπήρχε πιθανότητα να «χτιστεί» τέτοιο Σύστημα …Το «μετακίνησαν» στη Ρώμη! Το αποτέλεσμα της παρουσίας τού Αλεξάνδρου στον κόσμο, σε συνδυασμό με την πολιτισμική «περιουσία» των Ελλήνων, ήταν η Ρώμη! Αυτή «χτίστηκε» εκ του μηδενός σ’ έναν χώρο όπου θεωρητικά δεν μπορούσε να ορθωθεί τέτοιου είδους και μεγέθους Σύστημα Εξουσίας! …Μια πανίσχυρη δομή, την οποία οι Έλληνες την έκαναν ανίκητη! Τα θεμέλιά της ήταν τέλεια κι ανίκητα γιατί ο Αλέξανδρος ήταν νόμιμος κληρονόμος τού Θρόνου τής Βαβυλώνας! …Η ταυτότητά του «αναγνωριζόταν » από τη θεμέλια Θεία Γνώση τής Βαβυλώνας! …Ήταν ο «αναμενόμενος» Υιός των Γραφών των Βαβυλωνίων, αλλά και των Αιγυπτίων! …Αυτός τον οποίο θα αναγνώριζε και θα «ερωτευόταν» η Βαβυλώνα.

Γιατί ήταν απαραίτητο να γίνει αυτήν η «τιτλοφόρηση»; …Γιατί σε κάποια στιγμή ο Αυτοκράτορας διάδοχός Του στον θρόνο τής Ρώμης θα έπρεπε να μπορεί να παίρνει αποφάσεις με ισχύ Θεού …Αποφάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να επηρεάσουν την πορεία τής ανθρωπότητας. Από τη στιγμή που, για να ολοκληρωθεί το Σχέδιο, απαιτούσε αποφάσεις ανθρώπων, έπρεπε ο ΘΕΟΣ να φροντίσει να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι …Να υπάρχουν άνθρωποι σε θέσεις εξουσίας, δηλαδή, οι οποίοι θα ξέφευγαν από τα απλά ανθρώπινα «μέτρα» …Να υπάρχουν άνθρωποι των οποίων το «λάθος» θα γινόταν «λάθος» τού ανθρώπινου είδους!

Από τη στιγμή που έγινε αυτή η «μεταφορά» Συστημάτων και Θρόνων, άνοιγε ο «δρόμος» για την τελική «ευθεία».
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι, εάν ο Θεός δεν είχε φροντίσει να δώσει «προίκα» στον Αλέξανδρο, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί. Έπρεπε ο Θεός μόνος Του να δημιουργήσει την «πόρνη» τής Βαβυλώνας, η οποία από «έρωτα» θ’ ακολουθούσε τον «Υιό τής Γυναίκας»! Έπρεπε να δημιουργήσει τον «ΘΡΟΝΟ» στη Βαβυλώνα, ο οποίος θα μεταφερόταν από τον Υιό Του στη Ρώμη. Όλα αυτά τα περί «Υιού τού Άμμωνος», περί «Υιού τού Θεού» κλπ. δεν ήταν θρησκοληψίες και «κόλπα» πονηρών πολιτικάντηδων! …Ήταν «προίκα» την οποία έπρεπε να έχει ο Ημίθεος Αλέξανδρος, για να μπορέσει να «μετακινήσει» τη Βαβυλώνα και τον «Θρόνο» της. Μέσα στις Γνώσεις των «θεμελίων» τής Βαβυλώνας ήταν η «Αναμονή» τού Αλέξανδρου από τα ιερατεία της!

…Έπρεπε να Τον αναγνωρίσει ως Θεό τόσο η Βαβυλώνα όσο και η Αίγυπτος, που διατηρούσαν τον «θρόνο» τού Υιού, ώστε να μπορέσει να εκτελέσει τον προβλεπόμενο ρόλο Του, που ήταν αυτός του Μέγα Ευεργέτη! Σε διαφορετική περίπτωση ο Αλέξανδρος με τα έργα Του θα περνούσε απαρατήρητος σαν ένας ακόμα Ταμερλάνος απ’ αυτούς που πολλές φορές έχει δει ο κόσμος.

Ο Θεός φρόντισε να του δώσει τη Θεία «πιστοποίηση», ώστε να τον ακολουθήσει ο λαός τής Βαβυλώνας με βάση τη δική του Γνώση και να αφεθεί στη συνέχεια στη διάθεση των Ελλήνων Μηχανικών! Από τη στιγμή λοιπόν που το δικό του σύστημα «μετακινήθηκε» στην Ευρώπη, σημαίνει ότι και τα ανίκητα «θεμέλια» του Οίκου τού Θεού είχαν μεταφερθεί ατόφια στον νέο χώρο! Αυτό ήταν το ζητούμενο! …Να γίνει —μέσω Αλεξάνδρου— μια τέλεια «θεμελίωση» σ’ έναν χώρο στον οποίο δεν μπορούσε να γίνει εξαρχής η τελική «θεμελίωση»! …Να παραμείνει η Ρώμη υπό τον δικό του έλεγχο, ώστε να συνεχιστεί η πορεία μέχρι την αποπεράτωση του ΟΙΚΟΥ! …Του πραγματικού ΟΙΚΟΥ τού ΘΕΟΥ! Οι επόμενοι Έλληνες αυτοκράτορες απλά θα συνέχιζαν την «οικοδόμηση» επάνω σ’ αυτά τα πανίσχυρα ασιατικά «θεμέλια».

Ο Αλέξανδρος θα γινόταν ο Θεμέλιος και Ακρογωνιαίος «λίθος» αυτής της «κατασκευής». Γι’ αυτόν τον λόγο ο Αλέξανδρος ήταν ο Δέκατος Τρίτος Θεός τής Ρώμης και ο εκάστοτε αυτοκράτοράς της θεωρούνταν η ζωντανή ενσάρκωση αυτού του Θεού! Εξαιτίας τού Ημίθεου Αλεξάνδρου ΟΛΟΙ οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες θεωρούνταν επί Γης Θεοί! …Θεοί, οι οποίοι μπορούσαν να «μιλήσουν» με ισχύ Θεού! …Θεοί, που τις αποφάσεις τους μπορούσαν να τις επιβάλουν σε ολόκληρη την κοινωνία! Οι Έλληνες, δηλαδή, με τη νίκη τους έφεραν το «εργοτάξιο» στη δική τους πλευρά, μακριά από τη Μεσοποταμία. Δικό τους πρόβλημα θα γινόταν πλέον να προστατεύσουν τον Σχεδιασμό τού ΘΕΟΥ απ’ όλες τις απειλές! …Εύκολος στόχος για εκπαιδευμένους ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ, οι οποίοι δεν υπήρχαν στην αρχαία Βαβυλώνα, όταν αυτή θα «χτίζονταν» με τα άπειρα προβλήματά της και τις ελλείψεις της!

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία των Ελλήνων ήταν το δικό τους επίτευγμα! Το θέμα είναι ότι ακόμα κι αυτό το επίτευγμα δεν αρκούσε για να ολοκληρωθεί ο Σχεδιασμός, ο οποίος θα έδινε στον άνθρωπο την τέλεια «κληρονομιά» από τον Πατέρα του. Οι ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ είχαν κάνει τέλεια δουλειά, αλλά δεν ήταν «προμηθευτές»! Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν πανίσχυρη ως ΟΙΚΟΣ, αλλά αυτό δεν αρκούσε! Ο αναγνώστης μπορεί να τη φανταστεί ώς ένα τέλειο οικοδόμημα, χωρίς όμως τον εξοπλισμό του! Ο Θεός «έδειξε» στον άνθρωπο για ελάχιστο χρονικό διάστημα τον μελλοντικό του ΟΙΚΟ, αλλά στη συνέχεια τον «απέσυρε» από τη «θέα» του! …Τον άφησε ως μια γλυκιά «ανάμνηση» και μια ελπίδα, αλλά δεν επέτρεψε στον άνθρωπο να εισέλθει σ’ αυτόν. Του έκανε μια μικρή «επίδειξη» παράδοσης για μερικούς αιώνες και στη συνέχεια θα τον απέβαλε! Δεν θα επέτρεπε ο Θεός στον άνθρωπο να κατοικήσει σ’ έναν τέλειο Οίκο με εξοπλισμό παράγκας! …Με «κουρελούδες» και «μπαλώματα»!

Οι «οικοδομικές» εργασίες είχαν ολοκληρωθεί, αλλά είχε ακόμα «δρόμο» για να παραδοθεί αυτός στον άνθρωπο και να τον κατοικήσει. Έπρεπε ακόμα να δημιουργηθεί και να παραδοθεί κι ένας κατάλληλος «μηχανολογικός» εξοπλισμός. Εκείνη τη στιγμή απλά είχε τελειώσει η πρώτη φάση τού έργου, που αφορούσε την «Οικοδομική». Ήταν ένα πανέμορφο Παλάτι, το οποίο όμως έπρεπε να περιμένει τους «προμηθευτές» του για να εξοπλιστεί …Ένα Παλάτι, το οποίο πλέον είχε φύγει από την αρμοδιότητα του ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ κι απλά έπρεπε να εξοπλιστεί! Άρα; …Άρα έπρεπε να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία, απλά με διαφορετικό στόχο …Να βάλει πάλι ο Θεός τα Σχέδια από την πλευρά Του κι ο άνθρωπος τον κόπο τής εργασίας …Να στήσει την «παγίδα» ο Θεός —εξαιτίας τής αδυναμίας «συνεννόησης» μεταξύ τους— κι ο άνθρωπος να ξεκινήσει εκ νέου την «εργασία» του σ’ ένα νέο εργασιακό περιβάλλον! …Ένα περιβάλλον όμως πολύ πιο δύσκολο κι απαιτητικό! …Ένα περιβάλλον το οποίο απαιτούσε ακόμα μεγαλύτερη εξειδίκευση, όπως ένα «εργοστάσιο» είναι πολύ πιο απαιτητικό από ένα απλό «εργοτάξιο» και βέβαια πολύ πιο επικίνδυνο.

Σύμπραξη Θεού και ανθρώπων θα ήταν και πάλι η επόμενη προσπάθεια! Ο Θεός έβαζε το «ακίνητο» και τα Σχέδια, αλλά ο άνθρωπος θα έπρεπε με την «εργασία» του να γίνει ο ίδιος ο «προμηθευτής» τού «εξοπλισμού» που θα απαιτούσε το ακίνητο αυτό, ώστε να είναι απόλυτα λειτουργικό —κι όχι να παραμένει ένα αιώνιο «γιαπί»—! Ο Θεός απλά —ανάμεσα σ’ όλα τ’ άλλα— θα εκπαίδευε τον άνθρωπο και για το πώς θα γινόταν ο ίδιος «προμηθευτής». Θα δρομολογούσε έναν Σχεδιασμό που τον άνθρωπο θα τον «έβγαζε» από το «εργοτάξιο» και θα τον πήγαινε στο «εργοστάσιο»! …Από «οικοδόμο» θα τον εκπαίδευε να γίνει «κατασκευαστής»! …Από Αρχιτέκτονα Μηχανικό θα τον έκανε Μηχανικό όλων των τύπων! Το «Πολυτεχνείο» τού Θεού θα άνοιγε όλα τα «τμήματά» του! …Μηχανολόγοι, Ηλεκτρολόγοι, Μεταλλειολόγοι, Χημικοί, Προγραμματιστές …Ο «πήχης» είχε ανέβει στον «Ουρανό»!

Τα πράγματα έμπαιναν στην τελική τους ευθεία. Με την πρώτη ευκαιρία θα αποσύρονταν οι Μηχανικοί και οι Αρχιτέκτονες και θα έμπαιναν στο «εργοτάξιο» άλλου τύπου ειδικοί —εκείνοι τής παραγωγής—! Γι’ αυτόν τον λόγο ξεκινήσαμε το κείμενο με την έννοια της «τελειότητας». Το Οικοδόμημα εκείνη την εποχή δεν ήταν ακόμη «παραδοτέο»! …Ήταν τέλειο κι ατελές ταυτόχρονα! …Ήταν απλά ένα «κέλυφος». Εξωτερικά έμοιαζε τέλειο, αλλά εσωτερικά ήταν απολύτως ακατάλληλο για χρήση. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; …Ήταν σαν ένα υπό ανέγερση πολυτελές οικοδόμημα, το οποίο διέθετε για παράδειγμα φρεάτια για ηλεκτρικό ανελκυστήρα, αλλά ο άνθρωπος ούτε ανελκυστήρα γνώριζε να κατασκευάζει ούτε ηλεκτρικό ρεύμα να παράγει, προκειμένου να λειτουργήσει ένας ανελκυστήρας! Διέθετε ελικοδρόμιο στην αυλή, αλλά ο άνθρωπος δεν είχε εφεύρει το ελικόπτερο! Διέθετε χώρο πάρκινγκ, αλλά ο άνθρωπος δεν είχε αυτοκίνητα! Ο μηχανικός είχε κατασκευάσει όλα τα δίκτυα μέσα στον Οίκο, αλλά το οίκημα δεν είχε πρόσβαση ούτε στον ηλεκτρισμό ούτε στην παροχή νερού! …Δεν είχε καν ηλεκτρικές συσκευές!

Αυτό ακριβώς ήταν η Ελληνιστική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία …Ένα «οικοδόμημα» τέλειο, που του έλειπε ο εξοπλισμός! Διέθετε όλες εις απαραίτητες «αναμονές» που έχει ένα υπερσύγχρονο οικοδόμημα, αλλά δεν είχε τον «εξοπλισμό» που θα έκανε χρήσιμες αυτές τις αναμονές! Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διέθετε ΟΛΟΥΣ εκείνους τους θεσμούς που σήμερα θεωρούμε «σύγχρονους»! Είχε «ανεβάσει» το ανθρώπινο ον σε πραγματικό «θρόνο» Θεού! Είχε διασφαλισμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα! Είχε τακτοποιήσει τα θέματα της ανεξιθρησκίας —τα οποία μέχρι τότε έκαναν τους τρομοκρατημένους θρησκόληπτους να αλληλοσφάζονται—! Είχε διασφαλισμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών. Είχε διαχωρισμένες τις θεσμικές εξουσίες μεταξύ τους!…

…Αλλά; …Αλλά, ΔΕΝ μπορούσε να λειτουργήσει ιδανικά, γιατί η ανθρωπότητα ΔΕΝ ήταν έτοιμη! …ΔΕΝ είχε το «κεφάλαιο» για να κάνει αυτόν τον Οίκο «κατοικήσιμο»! …ΔΕΝ μπορούσε με το κεφάλαιο παραγωγής που διέθετε να μοιράσει ευημερία και υψηλή ποιότητα ζωής σε όλα τα μήκη, τα πλάτη, αλλά κυρίως τα «βάθη» τής κοινωνίας …ΔΕΝ είχε το βιομηχανικό κεφάλαιο και άρα ΔΕΝ μπορούσε να μοιράσει δίκαιους μισθούς, ώστε να μπορούν όλοι ως εργαζόμενοι να ζήσουν τέλεια. Άρα, θα συνεχίζονταν πάση θυσία οι «εργασίες» μέχρι να μπορέσουν να καλυφθούν οι ανάγκες όλης της ανθρωπότητας! Αυτή ήταν η ΑΠΟΦΑΣΗ του ΘΕΟΥ και ήταν ΟΡΙΣΤΙΚΗ κι ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ! …Ή ΟΛΟΙ ή ΚΑΝΕΝΑΣ —και ιδιαίτερα όταν οι λίγοι θα απολάμβαναν τα ΠΑΝΤΑ εξαιτίας ΤΟΥ— …Ή όλα τα παιδιά χαρούμενα ή κανένα! …Ή όλοι στην εργασία ή παύει να υπάρχει Σχεδιασμός, που θα κάνει αυτήν την εργασία κοινό κόπο για έναν κοινό σκοπό!

Από τη στιγμή που δεν μπορούσαν να ζήσουν ΟΛΟΙ οι άνθρωποι τέλεια, το Σχέδιο ήταν ακόμη ατελές, κι αυτό δεν άρμοζε σε ένα Θεϊκό Σχέδιο. Γι’ αυτόν τον λόγο ξεκίνησαν οι ίδιες διαδικασίες που αφορούσαν και την πρώτη φάση τής «Οικοδομικής». Και πάλι ο άνθρωπος θα έμπαινε στο «σκότος» τής Πατριαρχίας, ώστε ν’ αρχίσει να «εργάζεται» —και μάλιστα «πυρετωδώς»—, γιατί ο χρόνος στο μεταξύ «έτρεχε» και οι «προθεσμίες» παράδοσης ήταν πολύ «σφικτές» στα χρονικά όρια που είχαν οριστεί από τον ΘΕΟ! Τα Σχέδια ήταν όλα έτοιμα, ο χώρος τέλεσης των «εργασιών» ακλόνητος κι απολύτως διασφαλισμένος και το μόνο που απέμενε ήταν να μπει ο άνθρωπος σ’ αυτόν τον χώρο και να «εργαστεί». Το μόνο που απέμενε πλέον ήταν ο χρόνος! …Ο χρόνος, για να καταθέσει ο άνθρωπος τους καρπούς τής δικής του ευφυίας, εφόσον πλέον από την εποχή τού Αλεξάνδρου είχε γίνει κι αυτός Θεός …Ο Θεός-άνθρωπος έπρεπε να εργαστεί σκληρά για τον «εξοπλισμό» του! …Η ευφυία τού ανθρώπου θα ήταν εκείνη που θα του έδινε το ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο θα κυκλοφορούσε στις υπάρχουσες υποδομές οι οποίες λειτουργούσαν σαν «αναμονές»!

Γι’ αυτόν τον λόγο ο Θεός ενανθρωπίστηκε κι εμφανίστηκε ως Άνθρωπος! …Εμφανίστηκε ως Άνθρωπος για να «δηλώσει» ότι ξεκίνησε ο χρόνος τής ανθρώπινης συμμετοχής! …Της συμμετοχής όχι στον κόπο —η οποία έτσι και αλλιώς ήταν δεδομένη—, αλλά της συμμετοχής στις αποφάσεις! Απαιτούνταν πλέον η εκούσια συμμετοχή τού ανθρώπου σε ένα κολοσσιαίο ΣΧΕΔΙΟ που τον αφορούσε! Ο ΘΕΟΣ έβαλε το «μερίδιό» Του, εφόσον έγινε ο ΠΡΩΤΟΣ που θα θυσιαζόταν με την ανθρώπινη Μορφή Του —σε μια κατάσταση στην οποία η θυσία θα ήταν αναπόφευκτη—! Γι’ αυτόν τον λόγο ενανθρωπίστηκε και Σταυρώθηκε! ΔΕΝ εξαίρεσε ούτε τον Εαυτό Του από το κόστος τής Θυσίας! Δεν υπήρχε πλέον λόγος να εμφανιστεί ως Πνεύμα. Ως Άνθρωπος πλέον μπορούσε να οδηγήσει τους ανθρώπους εκεί όπου έπρεπε και είχε προαποφασιστεί! Αυτό ΔΕΝ απαιτεί αιώνια παρουσία κι ούτε απαιτεί τρομοκρατία! Είναι μια σύντομη διαδικασία κι απλά προϋποθέτει Μεγάλη Δωρεά, για να την ακολουθήσει ο άνθρωπος! Επιπλέον, με την ενσάρκωσή Του θα έδινε τη μέγιστη Αξία στο ανθρώπινο ον, εφόσον αυτό θα πιστωνόταν όλη αυτήν την «υπερπαραγωγή»!

Ο άνθρωπος πλέον δεν θα αντιμετωπιζόταν από τον Θεό ως «πρόβατο», το οποίο έπρεπε με φόβητρα να τηλεκατευθύνεται! Ήταν πλέον όμοιός Του Θεός και μπορούσε να συμμετέχει σε αποφάσεις! Έπρεπε να παλέψει για τη θέση του ακόμα κι αν βρει μπροστά του τον Ίδιο τον Θεό! Είχε γίνει αυτοκράτορας! Είχε εξουσία και ευθύνη αυτοκράτορα και άρα την ισχύ να «χαράσσει» ο ίδιος την «πορεία» του. Δική του ευθύνη και δική του υποχρέωση ήταν να προστατεύσει τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του. Η δική του ευφυΐα θα «δοκιμαζόταν» μπροστά σε «παγίδες». Αυτός ήταν που θα χρεωνόταν τα κόστη τής «παγίδευσης» και όχι Αυτός που έστηνε τις «παγίδες». Ο καθένας θα αγωνιζόταν για τους δικούς του λόγους και για τα δικά του συμφέροντα.

Αυτό είναι η «ενηλικίωση» …Η ΕΥΘΥΝΗ αυτών που πράττεις εσύ ο ίδιος και όχι εκείνων που μπορεί να σε επηρεάζουν από το εξωτερικό περιβάλλον …Δικές σου αποφάσεις φέρνουν τα κέρδη αλλά και τις ζημιές! Το τι κάνουν οι άλλοι γύρω σου δεν σ’ ενδιαφέρει κι ούτε δικαιολογεί τα λάθη σου! Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα ο άνθρωπος είχε ενηλικιωθεί και άρα θα είχε προσωπική συμμετοχή στα κόστη των λαθών! Εάν μέχρι τότε —ως «πρόβατο» — πλήρωνε τα κόστη τα οποία προέκυπταν από τις ενστικτώδεις αντιδράσεις του απέναντι σε «μυστηριώδεις» κι «ανεξήγητες» πατρικές αποφάσεις, στην επόμενη φάση τις αποφάσεις θα τις έπαιρνε ο ίδιος και τα δικά του λάθη θα πλήρωνε! Ο άνθρωπος πλέον είχε «ενηλικιωθεί»!

Τώρα φαίνεται ακόμα πιο καθαρά ο λόγος για τον οποίο ο ΘΕΟΣ είχε δημιουργήσει και τους λαούς-«εργαλεία», που θα ήταν απαραίτητα για το ΣΧΕΔΙΟ Του. Συγκεκριμένα μέλη αυτών των λαών θα έπαιρναν πλέον τις αποφάσεις για ΟΛΟΚΛΗΡΗ την ανθρωπότητα! …Μέλη εκπαιδευμένα κι εξειδικευμένα από τον Ίδιο τον Θεό! …Λαοί οι οποίοι είχαν προγραμματιστεί να είναι σε θέση να «φιλοξενήσουν» τον Ίδιο, όταν Αυτός θα έπρεπε να ενανθρωπιστεί —όταν θα έπρεπε να επαναλαμβάνονται μέσα στους αιώνες οι επιλεγμένες κοινές συμπεριφορές μεταξύ Θεού και ανθρώπων—! …Διαφορετικοί λαοί μεταξύ τους, ώστε να εκφράζουν —για μεγάλα χρονικά διαστήματα— τις διαφορετικές επιλογές Του!
Από τη στιγμή που για τις ανάγκες τού ΣΧΕΔΙΟΥ έπρεπε να εμφανιστεί ο Ίδιος ο Θεός ως Άνθρωπος, έπρεπε να υπάρχουν οι λαοί εκείνοι, οι οποίοι θα ήταν «ευθυγραμμισμένοι» με τις ανάγκες τού Έργου Του!

…Εκείνοι οι οποίοι θα Τον «μιμούνταν» στις συμπεριφορές Του ανάλογα με την πορεία τού Έργου! Εάν τώρα, δηλαδή, έπρεπε ο άνθρωπος-Θεός να κάνει είτε τα σωστά είτε τα λάθη, θα έπρεπε να υπάρχουν οι λαοί εκείνοι, οι οποίοι θα «γεννούσαν» τους ανθρώπους που θα έπαιρναν τις αντίστοιχες αποφάσεις! Εκ των προτέρων γνώριζε δηλαδή ποιοι λαοί θα ενεργοποιούνταν την κατάλληλη στιγμή για ν’ αλλάξει «γραμμή» το ΣΧΕΔΙΟ —είτε προς το καλό είτε προς το κακό— και το έλεγχε απόλυτα! Στιγμιαία θα έμπαινε επικεφαλής αυτών των λαών ο Ίδιος ως Άνθρωπος και αυτοί οι λαοί —λόγω κοινών χαρακτηριστικών— θα συνέχιζαν αυτήν την «πορεία» μέχρι να τους ξανασταματήσει ο Ίδιος ο ΘΕΟΣ, αντικαθιστώντας τους με τους «απέναντι»! Έχοντας αυτά τα «εργαλεία» υπό τον απόλυτο έλεγχό Του, έβαλε το ΣΧΕΔΙΟ Του στην τελική ευθεία! Ο ΘΕΟΣ θα κινούσε τα «πιόνια» στη «σκακιέρα» και ο άνθρωπος πλέον θα έπρεπε να Τον αντιμετωπίσει!

Από τη στιγμή που το ΣΧΕΔΙΟ θα απαιτούσε εκ νέου θυσία, θα έπρεπε αυτήν τη φορά να συμμετέχει κι ο άνθρωπος στην απόφαση της θυσίας αυτής! Ο ΘΕΟΣ κίνησε το «πιόνι» τού Ιησού και ήταν η σειρά τού ανθρώπου να «κινηθεί». Εάν δηλαδή ο άνθρωπος έπρεπε να επιστρέψει εκ νέου στη σκληρή Πατριαρχία —από εκεί δηλαδή που τον «έβγαλε» ο Ημίθεος Αλέξανδρος—, θα έπρεπε μόνος του να πάρει την απόφαση! Την πρώτη φορά τον παγίδευσε ο Θεός και ερήμην του πάρθηκε η απόφαση να μπει στην Πατριαρχία. Τώρα θα «επέστρεφε» σ’ αυτήν για τις ανάγκες τού Σχεδίου μόνον με δική του απόφαση! Το «Αμάρτημα» θα επαναλαμβανόταν, αλλά αυτήν τη φορά με ανθρώπους ως πρωταγωνιστές! Εάν δηλαδή στην πρώτη φάση «αποβλήθηκε» ο άνθρωπος από μια νοητή Εδέμ —από κάποιους φανταστικούς Αδάμ και Εύα—, τώρα θα έπρεπε η ΕΔΕΜ να είναι πραγματική και επίσης πραγματικοί άνθρωποι και οι πρωταγωνιστές της! Αυτό, δηλαδή, το οποίο ήταν ένας «θρύλος» που τρόμαζε τους ανθρώπους με την «οργή» τού Θεού, θα έπρεπε να επαναληφθεί με ευθύνη τού ανθρώπου!

Το παιχνίδι πλέον έπαιρνε μια άγρια ομορφιά, εφόσον θα γινόταν πολύ «σκληρό»! …Θα γινόταν ΘΕΟΜΑΧΙΑ! …Θεομαχία, όπως ακριβώς την περιέγραφε η Θεογονία των Ελλήνων! Ο ΘΕΟΣ θα έστηνε παγίδα στον Θεό πλέον άνθρωπο και ο άνθρωπος μόνος του θα έπρεπε να την αποφύγει. Το τι έκανε ο ΘΕΟΣ για να ολοκληρώσει το Σχέδιό Του ήταν δική Του δουλειά και το πώς θα αντιδρούσε ο άνθρωπος ήταν δικό του θέμα. Ήταν βέβαιο πλέον ότι θα γινόταν μεγάλες «κινήσεις» στην παγκόσμια «σκακιέρα». Στον Ουρανό γινόταν «φασαρία», που όμοιά της δεν είχε δει ποτέ άλλη φορά το Σύμπαν! Ο Παντοδύναμος Βάαλ —ή Κρόνος— ήταν έξαλλος. Η οργή Του ήταν τρομακτική. Απειλούσε θεούς και δαίμονες. Οι άνθρωποι είχαν γκρεμίσει το «βασίλειό» Του επί Γης. Ακολουθώντας τον «Υιό τής Γυναίκας» Αλέξανδρο, είχαν νικήσει την Πατριαρχία Του και κλόνισαν τα «θεμέλια» του γήινου κόσμου. Οι άνθρωποι έφτιαχναν τον «Όλυμπό» τους κι απειλούσαν να φτάσουν τον «Ουρανό». Ο Κρόνος ήταν απολύτως θυμωμένος! Δεν θα επέτρεπε με τίποτε στους ανθρωπόμορφους θεούς να τον γκρεμίσουν από τον Θρόνο Του.

Πιο πολύ όμως απ’ όλα ήταν εξοργισμένος με τη Γυναίκα-Θεό που αγνόησε τις εντολές Του και με «σπέρμα» ανθρώπου «γέννησε» κρυφά και μόνη της τον Υιό Της …Τον ανθρωπόμορφο Υιό, που είχε «νικήσει» το «Βασίλειό» Του. Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν θα υπήρχε έλεος!!! …Θα «κατέβαινε» ο Ίδιος στη Γη να πολεμήσει αυτοπροσώπως και να πάρει πίσω το «Βασίλειό» Του …Θα πολεμούσε μέχρι τέλους, ακόμα κι αν χρειαζόταν να «ματώσει» ο Ίδιος! Θα «μάτωνε» ο Θεός ως άνθρωπος, αλλά θα «μάτωναν» και οι άνθρωποι, οι οποίοι πλέον θα ήθελαν να γίνουν θεοί! …Όλοι μέσα στο «κλουβί» μέχρι να «φτύσουν αίμα»! …Αυτός είναι ο δύσκολος «μονόδρομος» για τη Θέωση!

Ακόμα όμως και την ύστατη στιγμή τούς ενημέρωσε ο ΘΕΟΣ για την πορεία των πραγμάτων! Οι άνθρωποι, όμως, παρ’ όλο που Τον άκουσαν, δεν κατάλαβαν τι τους έλεγε! …«Θυγατέρες τής Ιερουσαλήμ, να μη κλαίτε για μένα, αλλά για τον εαυτό σας να κλαίτε, και για τα παιδιά σας. Επειδή, προσέξτε, έρχονται ημέρες, κατά τις οποίες θα πουν: Μακάριες οι στείρες, και οι κοιλιές που δεν γέννησαν, και οι μαστοί που δεν θήλασαν» (Κατά Λουκάν 23:28-29). Οι θνητές γυναίκες δεν καταλάβαιναν τι εννοούσε, αλλά η Γυναίκα είχε καταλάβει τι ακολουθεί, γιατί γνώριζε τα «γραμμένα» …Η απόλυτη τραγωδία για τα «Θηλυκά» τού Κόσμου. Ο κόσμος που ονειρεύονταν και ποθούσαν βρισκόταν στο απόλυτο «χείλος» τής καταστροφής!

Η Ευρωπαία «Μητέρα» θα έχανε τον Υιό της και η Ασιάτισσα πολύφερνη «νύφη» θα παρέμενε «ανύμφευτη» και δεν θ’ απολάμβανε τον «έρωτά» της στον νεόκτιστο ΟΙΚΟ Του. Η ΘΕΑ Μητέρα ήδη «έκλαιγε» τον μονάκριβο κι ολιγόζωο Υιό Της! Έσχιζε τα ρούχα Της, τραβούσε τα μαλλιά Της κι έριχνε χώμα στο κεφάλι Της, γνωρίζοντας το μέλλον …Γνωρίζοντας ότι η Ίδια τον είχε βοηθήσει να κάνει αυτό το οποίο τον οδήγησε στον θάνατο. Την ίδια ώρα η θνητή «νύφη» απλά τα είχε «χαμένα», εφόσον δεν γνώριζε τι συμβαίνει. Ο Ουρανός είχε ήδη σκοτεινιάσει! Ο Υιός ήδη είχε αρχίσει να «ξερνάει» το «γάλα» που τον τάισε η Μητέρα Του! …Η γη είχε σκισθεί στα δύο! …Η μοίρα τού ανθρώπου ήταν ήδη προδιαγεγραμμένη! Ο άνθρωπος είχε μόνος του αποφασίσει να συγκρουστεί με τον ΘΕΟ και είχε πλέον ανοίξει ένας νέος «λογαριασμός»! …ΤΙΠΟΤΕ δεν θα ήταν ξανά το ίδιο!

Όταν ένας ΘΕΟΣ «εκτελείται» με απόφαση ανθρώπου, ανοίγουν οι Πύλες τής Κολάσεως! Όχι επειδή θα τον τιμωρήσει ο ΘΕΟΣ, αλλά επειδή δεν θα μπορεί να διαχειριστεί τις συνέπειες αυτής της απόφασης! …Επειδή θα βρεθεί μόνος του στο χάος και δεν θα γνωρίζει τι πρέπει να κάνει. Από εκεί και πέρα δεν περιμένεις τίποτε καλό! Σίγουρα τα πράγματα θα γίνουν εφιαλτικά για όλους! Από τη στιγμή που ο Θεός αποφάσισε να «ματώσει» ο Ίδιος ως «Αμνός», που επέτρεψε στους ανθρώπους να Τον οδηγήσουν στη «σφαγή», θα «μάτωναν» και όλοι όσοι θα ήθελαν να γίνουν θεοί …Ειδικά εκείνοι οι οποίοι θα μετέτρεπαν τη ΔΙΑΘΗΚΗ Του σε «κεφάλαιό» τους. Ο πρώην τρομοκράτης «Ποιμένας» αυτοθυσιάστηκε σαν «Αμνός», πετώντας στην κυριολεξία «δυναμίτη» στη «φωτιά» τής Πατριαρχίας, η οποία εκείνη τη στιγμή έδειχνε έτοιμη να «σβήσει» για πάντα!…

…Θα «ανατίναζε» στην κυριολεξία τη Ρώμη τού «Υιού τής Γυναίκας»! …Θα ανάγκαζε τον άνθρωπο στην κυριολεξία να τη χτίσει από την αρχή σε νέα τοποθεσία —όπως και έγινε— …Θα τίναζε στο «αέρα» τη δική του Ρώμη, για να την ξαναχτίσει ο άνθρωπος σε νέα τοποθεσία από την αρχή! …Από τα θεμέλια! Απλά αυτήν τη φορά υπήρχε η «προίκα» των «υλικών» και της «τεχνογνωσίας» τής παλαιότερης «κατασκευής». Ο άνθρωπος θα έκανε ένα ακριβές «αντίγραφό» της από την αρχή με δικές του αποφάσεις από τα θεμέλιά της! …Με δικές του αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα! Φαινομενικά —και άρα ύποπτα και περίεργα— φαινόταν εύκολη αποστολή. Θα μετέφερε «σχέδια» και «υλικά» σε νέα τοποθεσία για τη πιο εύκολη «θεμελίωση», εφόσον η τοποθεσία τής Νέας Ρώμης ήταν πιο κοντά στην πλούσια Ασία. «Μύριζε» παγίδα εξαρχής, εφόσον θα έκανε φαινομενικά κάτι το «ακίνδυνο». Αυτό βέβαια είχε ξαναγίνει και εκ των δεδομένων θα ήταν ένας μεγάλος «πειρασμός».

Τα «όπλα» είχαν ήδη «βγει» και οι «παγίδες» είχαν «στηθεί». Έτσι κι αλλιώς η μάχη θα ήταν μέχρις εσχάτων. Ο Θεός είχε γίνει Άνθρωπος και ο άνθρωπος —για να σταθεί στο «επίπεδό» Του σαν θεός— θα έπρεπε να Τον αντιμετωπίσει σε μια «μάχη» με συγκρουόμενα συμφέροντα επί ίσοις όροις! Όταν κάτι θέλει ο ένας και δεν το θέλει ο άλλος, γίνεται «πάλη»! …«Χτύπημα» του Θεού ήταν η «παγίδα», «άμυνα» του ανθρώπου ήταν να την αποφύγει! …ΔΕΝ υπάρχει κάτι μεμπτό! Εφόσον το Σχέδιο του Θεού απαιτούσε να «επιστρέψει» ο άνθρωπος με δική του απόφαση στην Πατριαρχία, αυτό αναπόφευκτα θα γινόταν! ΜΟΝΟΣ του ο άνθρωπος το αποφάσισε! Είχε στα χέρια του όλα τα δεδομένα και επέλεξε ακριβώς τι να κάνει. Όχι μόνον αγνόησε τον ζωντανό Θεό όταν Τον «συνάντησε», αλλά Τον Σταύρωσε κιόλας!

Από εκείνο το σημείο και πέρα άλλαζαν όλα τα δεδομένα! Τους όρους και τους κανόνες «εμπλοκής» τής σύγκρουσης μεταξύ Θεού και ανθρώπου τούς είχε θέσει ο ίδιος άνθρωπος και ο Θεός απλά θ’ «ακολουθούσε» πλέον την ανθρώπινη βούληση! Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη και με ευθύνη τού ανθρώπου! …Ούτε μαγικά «τρυκ» ούτε τρομοκρατία ούτε τίποτε! …Γυμνές «γροθιές» όλοι! …Δεν μπορεί να θέλεις να γίνεις Αυτοκράτορας μόνον για τις λαμπερές στολές και τα κοσμήματα και τις αποφάσεις —και άρα τις ευθύνες— να τις παίρνει ο ΘΕΟΣ! Δεν μπορείς να θέλεις να είσαι Κύριος της Ρώμης σε Ρώμη-Δώρο…που δεν γνωρίζεις καν πως «λειτουργεί»…Δεν μπορεί να μπαίνεις στη ρωμαϊκή «αρένα» με κόκκινες τηβέννους και όταν αρχίσουν οι «γροθιές» ν’ αρχίζεις τα κλάματα! Εάν θέλεις να γίνεις αυτοκράτορας, θα παλέψεις με Θεούς και Δαίμονες! …Εξαγριωμένους Θεούς και φοβερούς Δαίμονες! …Μονόδρομος είναι!

Συνειδητή απόφαση του ανθρώπου ήταν να μπει ξανά στην Πατριαρχία για τα κέρδη της! Εφόσον απόλαυσες τη Ρώμη τού Θεού και θέλεις να είσαι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ, θα χτίσεις κι εσύ τη δική σου Ρώμη κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν! Σε εκπαίδευσε ο Θεός και πρέπει να στέκεσαι σ’ αυτό το «ύψος». Θεός και άνθρωποι —ο καθένας με την ευφυΐα του— θα έμπαιναν σε μια «αιματηρή» σύγκρουση στο κέντρο τής Ρώμης, όπου έμελλε να «φτύσει» αίμα ο Πέτρος! Ο καθένας θ’ ακολουθούσε τη δική του στρατηγική με τα δικά του «όπλα» και ο νικητής θα αναδεικνυόταν μέσα από μια σκληρή αλλά δίκαιη μάχη. Από τη στιγμή που ο Θεός «κατάφερε» —με ευθύνη τού Ανθρώπου— ν’ «αυτοκτονήσει» και ν’ αφήσει άνθρωπο-«δικηγόρο» πίσω Του, το πρώτο και βασικό «βήμα» είχε γίνει! Η «παγίδα» είχε στηθεί σε κάποιο μέρος τής Γης και «περίμενε». Ο «Υιός τού Ανδρός» και κυρίαρχος της Πατριαρχίας είχε πλέον «μόνιμη» παρουσία στη Γη. Με αυτήν την «παρουσία» ήταν αδύνατον να μην επανέλθει η Πατριαρχία!

Αυτός ο «θάνατος» ήταν το απαραίτητο στοιχείο για να «παγιδευτεί» ο άνθρωπος …Να πάει ο Ίδιος ο ΘΕΟΣ στον Κάτω Κόσμο και —με πρώτο τον «Δικηγόρο» Του— να τον «ακολουθήσει» οικειοθελώς ο άνθρωπος! …Να μπει» ο ΘΕΟΣ στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και να «μονομαχήσει» με τον Αυτοκράτορά της! Όλα αυτά εξυπηρετούσαν το Σχέδιο του Θεού! Απλά, για να ολοκληρωθεί αυτό, ο Θεός θα έπρεπε με την Ευφυία Του πρώτα απ’ όλα να παγιδεύσει τον ευφυή άνθρωπο, προκειμένου στη συνέχεια να τον εγκλωβίσει σε ένα ατσάλινο κι άθραυστο «κλουβί» —μαζί με τον Ίδιο μέσα— …Να τον παγιδεύσει αρχικά, για να εκμαιεύσει την απόφασή του, ώστε στη συνέχεια να είναι αναπόφευκτη η μεταξύ τους σύγκρουση που συνέφερε τον Σχεδιασμό Του. Με τη Σταύρωσή Του, δηλαδή, ΤΙΠΟΤΕ δεν είχε τελειώσει! …Στην πραγματικότητα τότε άρχιζαν ΟΛΑ! Με τη Σταύρωσή Του απλά άνοιξε ένας «λογαριασμός» μεταξύ τους, που σε κάποια στιγμή θα έπρεπε να «κλείσει». Γι’ αυτόν τον λόγο εμφανίστηκε ως Άνθρωπος ανάμεσα στους Ιουδαίους!…

Γι’ αυτόν τον λόγο —και όταν οι ανύποπτοι άνθρωποι θα θαύμαζαν ακόμα τη Ρώμη— Αυτός θα διαπερνούσε τα «τείχη» της! Διαπέρασε «νύχτα» τα τείχη της κι έβαλε τον «δυναμίτη» κάτω από έναν Σταυρό —για να τον «θυμάται» ο άνθρωπος— και να την «ανατινάξει»! «Τρύπωσε» —σε ανύποπτο χρόνο— στον λαό εκείνον, ο οποίος παράγει το κακό! Γιατί; …Για να «μεγεθύνει» αυτό το κακό και να το αφήσει να «κατακλύσει» τον κόσμο! …Να «σβήσει» το «φως» στην «πηγή» του και να σκορπίσει το «σκοτάδι» …Να «σκοτεινιάσει» τον κόσμο, για να μπορεί να περιφέρεται ο ΟΦΙΣ μέσα σ’ αυτόν! …Να τον «σκοτεινιάσει», για να μπορούν να περιφέρονται μέσα σ’ αυτόν οι «νεκροί» που Τον «ακολουθούσαν»!

Όμως, το να επιβληθεί το «Σκότος» αυτό, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Γι’ αυτόν τον λόγο απαιτούσε την παγίδευση σ’ έναν κόσμο ο οποίος πλέον είχε δει το «φως». Εξαιτίας αυτού του γεγονότος έπρεπε να παγιδεύσει εκ νέου τον «Θεό» πλέον άνθρωπο! …Τον πανίσχυρο πλέον άνθρωπο. Δεν έβαλε ένα «παιδάκι» απέναντί Του …Έβαλε τον τρομερό άνθρωπο, ο οποίος ήδη διαχειριζόταν την ισχύ μιας ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ! Ως απλός Άνθρωπος ο Ίδιος, θ’ αντιμετώπιζε άνθρωπο-Αυτοκράτορα! Δίκαια πράγματα με βάση τη διαφορά δυναμικής μεταξύ τους! Σχεδόν με «δεμένα» χέρια θ’ αντιμετώπιζε ένα οπλισμένο θηρίο, όπως ήταν ο Αυτοκράτορας της Ρώμης! …«Σταυρωμένα» χέρια —συγκεκριμένα— κι απέναντί Του έναν άνθρωπο με «λόγχη»! …Τη «λόγχη» την οποία τού είχε εξασφαλίσει ο Ίδιος, δίνοντάς του τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία! «Αυτόβουλο» και «Αυτεξούσιο» υποσχέθηκε ο Θεός στον άνθρωπο και αυτό τού εξασφάλισε!

Αυτός, όμως, ήταν ο μόνος ο τρόπος για να «επιστρέψει» ο άνθρωπος αυτοβούλως στην Κόλαση της Πατριαρχίας. ΔΕΝ υπήρχε άλλη περίπτωση να γίνει αυτό χωρίς παγίδευση! Εάν για να «ξεβολευτεί» ο φτωχός Βαβυλώνιος —ο οποίος «βολευόταν» με μερικά φρούτα στη Μεσοποταμία— έπρεπε να γίνουν πράγματα και θαύματα —ώστε να κάνει το «λάθος»—, ο πανίσχυρος πλέον άνθρωπος δεν θα «ξεβολευόταν» σε καμία περίπτωση χωρίς «μάχη»! Δεν θα εγκατέλειπε με τίποτε την Ελληνιστική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για μια νέα ασιατικού τύπου θρησκεία τού σκότους! … ΜΟΝΟΝ η απληστία του για τη διαχείριση της τεράστιας «λείας» τής Διαθήκης τού Θεού θα τον έκανε να μπει στο πειρασμό να «ξεβολευτεί»! Όμως, αυτό το «ξεβόλεμα» ήταν αναγκαίο, για να τον βάλει σε «εργασία» εν αγνοία του, εφόσον θα τον έβαζε να κυνηγά έναν στόχο τόσο χρονοβόρο και τόσο επίπονο —που ξέφευγε από την κλίμακα του θνητού ανθρώπου— και δεν υπήρχε περίπτωση να «πειστεί» με διαφορετικό τρόπο!

Πότε θα ξεκινούσε αυτή η «θεομαχία»; …Στον κατάλληλο χρόνο …Όταν θα έκρινε ο Θεός ότι το «εργοτάξιό»-«κλουβί» Του θα έπαιρνε τις τελικές του αναγκαίες διαστάσεις και θα «χωρούσε» μέσα του τούς δύο «μονομάχους» …Όταν θα έκρινε ο Ίδιος ότι δεν άξιζε να παραμείνει ως έχει …Όταν θα έκρινε ότι το «κλουβί» που είχε οικοδομηθεί θα άντεχε μια τέτοια κολοσσιαία σύγκρουση Θεών …Όταν θα έπρεπε ν’ αλλάξει η λειτουργία του, ώστε κάποια στιγμή στο μέλλον —με μια «εμφάνιση» του Θεού— να γίνει Παγκόσμιο και να μπορεί να «φιλοξενήσει» ολόκληρη την ανθρωπότητα …Όταν η δομή αυτή, η οποία είχε στην κορυφή της έναν Άνθρωπο-θεό, θα έπαιρνε τις ιδανικές διαστάσεις για την περάτωση του Έργου!

Το Σχέδιο, με την απαραίτητη Θυσία τού Ιησού είχε «καταστρωθεί» κι απλά εκκρεμούσε η «εκτέλεσή» του! Ο Θεός θα περίμενε, αλλά ταυτόχρονα θα προετοίμαζε παρασκηνιακά και την κίνησή Του! Δεν ήθελε να χαλάσει τον «θρίαμβο» του «Υιού τής Γυναίκας». Δεν ήθελε να του κλέψει τη δόξα των Ελλήνων. Θα περίμενε να τελειώσει η χαρά των «ψευδοεγκαινίων» και ν’ αρχίσει η επόμενη φάση τού Σχεδίου. Άρα, δύο ήταν τα γεγονότα που περιμέναμε να εξελιχθούν μετά τον παγκόσμιο «Θρίαμβο» του Αλεξάνδρου. Το πρώτο ήταν η «ωρίμανση» της αυτοκρατορίας Του, ώστε να σταθεροποιηθεί απολύτως η «κατασκευή» —και να μην απειλείται η επιβίωσή της— και το δεύτερο ήταν οι «κινήσεις» τού Θεού, προκειμένου να πάρει στα χέρια Του την αυτοκρατορία αυτήν και να τη μεταλλάξει σε άλλου τύπου «εργοτάξιο»! …Να την πάρει από τους Έλληνες Μηχανικούς, οι οποίοι είχαν ολοκληρώσει την εργασία τους και να την παραδώσει στους Ιουδαίους Δικηγόρους, για να ξεκινήσουν αυτοί τη δική τους. Ως καλός και έμπειρος ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ θα έπρεπε σταδιακά να αφαιρέσει τα υποστηρικτικά ελληνικά «ικριώματα» του ΟΙΚΟΥ —τα οποία θα ήταν πλέον περιττά— και ν’ αλλάξει τη «φάση» τού ΣΧΕΔΙΟΥ.

Σταδιακά θα έπρεπε να «αποσύρει» τους Έλληνες από τις θέσεις εξουσίας τής αυτοκρατορίας και να τους αντικαθιστά με Ιουδαίους! …Να αλλάξει και πάλι με απόφαση Ανθρώπων τα «εργαλεία» Του …Να αντικαταστήσει τους ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ που «έχτισαν» τον ΟΙΚΟ με ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ που θα τον διαχειρίζονταν ως «κληροδότημα» μέσω ΔΙΑΘΗΚΗΣ —λόγω του «Θανάτου» και της απουσίας Του—. Αναγκαστικά θα έπρεπε να γίνουν αυτές οι αλλαγές, γιατί θα άλλαζαν οι απαιτήσεις αυτού του Έργου. Αναγκαστικά, όμως —και για να γίνει αυτή η τεράστια αλλαγή—, θα έπρεπε να επέμβει ο Ίδιος. Ο «Υιός τού Ανδρός», που είναι υπεύθυνος για την Πατριαρχία, θα έπρεπε να εμφανιστεί στον Κόσμο και να πάρει στα «χέρια» Του την αυτοκρατορία τού «Υιού τής Γυναίκας»! …Να εμφανιστεί ο Ίδιος Αυτοπροσώπως, γιατί δεν υπήρχε άλλος που να μπορεί να νικήσει τον πανίσχυρο «Υιό τής Γυναίκας» …Να τον νικήσει, για να παραδώσει την αυτοκρατορία στους δικούς Του ανθρώπους με τα δικά τους κοινά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Σ’ ό,τι αφορά το πρώτο και άρα τον χρόνο «ωρίμανσης» της αυτοκρατορίας —η οποία θα μετατρεπόταν σε «κλουβί» μονομαχίας— είναι εύκολος ο προσδιορισμός του. Η «ωρίμανση» της αυτοκρατορίας και άρα η «δοκιμαστική» της περίοδος —ώστε να ελεγχθούν οι αντοχές της— έγινε όταν η ζωντανή ενσάρκωση του Αλεξάνδρου ώθησε αυτήν την κατάσταση στα όρια της εξέλιξης! …Όταν ο θεός-αυτοκράτορας Τραϊανός μεγιστοποίησε την επιφάνεια του «οικοπέδου» τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας …Όταν μεγιστοποίησε το «εργοτάξιο» του ΜΕΓΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ …Το «εργοτάξιο» το οποίο αποδείκνυε την ευφυία τού Θεού, εφόσον είχε «μεταφερθεί» στις «γωνιές» εκείνες του Πλανήτη στις οποίες φαινόταν αδύνατον να θεμελιωθεί Σύστημα και όπου δεν υπήρχαν οι πόροι να στηρίξουν τη λειτουργία του! …Εκεί όπου δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις «θεμελίωσης» —και οι οποίες υπήρχαν στη φιλική Μεσοποταμία— …Εκεί όπου οι καιρικές συνθήκες έκαναν τον χώρο αφιλόξενο για «εργασίες» αυτού του τύπου. Αυτό ήταν το μέγα θαύμα τής ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ τού Θεού! …Έστησε ένα Σύστημα σε χώρους ακραία δύσκολους, όπου δεν υπήρχε ούτε η θεωρητική πιθανότητα αυτό να στηθεί!

Τα όρια αυτού του «εργοταξίου» χαράχτηκαν με απόλυτο τρόπο και είναι ορατά ακόμα και σήμερα —ακόμα και από το διάστημα—! …Είναι το τείχος τής Σκωτίας! Αυτός ο Τραϊανός ΟΡΓΑΝΩΣΕ την πιο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ και θαυμαστή αυτοκρατορία τής αρχαιότητας! Κατασκεύασε τα μεγαλύτερα έργα υποδομής που μέχρι τότε είχε «δει» η ανθρωπότητα! Κανένας άλλος αυτοκράτορας δεν μπορούσε ούτε καν να «πλησιάσει» τα επιτεύγματα του Τραϊανού! …Υδραγωγεία, λιμάνια, δρόμοι, γέφυρες, ναοί, στάδια, εμπορικά κέντρα, ιατρικά κέντρα! …Μέχρι και τον Δούναβη κατόρθωσε να «δαμάσει» στις Σιδηρές Πύλες, κατασκευάζοντας τη μεγαλύτερη τοξωτή γέφυρα μιας ολόκληρης χιλιετίας! …Τεράστια έργα υποδομής, τα οποία ακόμα στέκονται όρθια και πολλά απ’ αυτά εξακολουθούν να έχουν λειτουργικότητα! Στην κυριολεξία έδωσε στον κόσμο μια «εικόνα» τού μέλλοντος!

Ένας αυτοκράτορας-θεός που ήταν τόσο άξιος, ικανός και ευσεβής, που, παρ’ όλους τους σκληρούς διωγμούς που εξαπέλυσε εναντίον των Χριστιανών, δεν τόλμησε ούτε ο πιο σκληρός Χριστιανός ιεράρχης να «σπιλώσει» το όνομά του! Ήταν τόσο μεγάλος ο σεβασμός απέναντι στο πρόσωπό του, που οι ίδιοι οι Χριστιανοί ιεράρχες τού αναγνώρισαν «δικαίωμα» στη Δευτέρα Παρουσία! Στη συνέχεια παρέδωσε την αυτοκρατορία στον γιο του —τον ΈΛΛΗΝΑ Μηχανικό Αδριανό— και αυτός την «περιέφραξε» κι έβαλε αιώνια στρατιωτική «φρουρά» να την προστατεύει! Έτσι εξηγείται και το «μυστήριο» της «Χαμένης Λεγεώνας» …Της ανίκητης 9ης λεγεώνας τού Τραϊανού, η οποία αποτελούσε την ελίτ τής στρατιωτικής «μηχανής» τής Ρώμης …Της λεγεώνας που μυστηριωδώς χάθηκε αύτανδρη μπροστά απ’ αυτό το τείχος και δεν άφησε το παραμικρό ίχνος πίσω της! Ακόμα και σήμερα αρχαιολόγοι επιστήμονες κάνουν λόγο για ένα ανεξήγητο μυστήριο, το οποίο ξεφεύγει από την επιστημονική εξήγηση και πηγαίνει απευθείας στον χώρο των θρύλων, του μυστηρίου και του μεταφυσικού! …Οι στρατιώτες που έγιναν Άγγελοι του Θεού! Αυτοί οι Ρωμαίοι στρατιώτες είναι οι «φύλακες» της δυτικής πτέρυγας της αυτοκρατορίας όλους αυτούς τους αιώνες! …Η απρόσβλητη άμυνά της! …Της πτέρυγας που είχε πρόβλημα, εφόσον στην Ανατολή η άμυνα ήταν εξασφαλισμένη!

Ο Αδριανός, έχοντας κληρονομήσει την πιο ισχυρή κι ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ αυτοκρατορία στην ιστορία τού αρχαίου κόσμου, μπορούσε πλέον ν’ ασχοληθεί με τον εξωραϊσμό της. Ο Αδριανός —κι επονομαζόμενος από την παιδική του ηλικία «graeculus», «μικρός Έλληνας»— ανέλαβε ως επί το πλείστον τον καλλωπισμό τής πανίσχυρης δομικά αυτοκρατορίας, για να τη «δουν» και να τη θαυμάσουν οι άνθρωποι ως μελλοντική «υπόσχεση»! …Να την κάνει τόσο «όμορφη», ώστε τυχόν απώλειά της ν’ αποτελέσει συλλογική «τραυματική» εμπειρία για ολόκληρη την ανθρωπότητα! …Να «χαραχθεί» στη «μνήμη» της, ώστε να «ΘΥΜΑΤΑΙ» πού έγινε το «λάθος» και πού θα πρέπει να «ξαναγυρίσει»!

Γι’ αυτόν τον λόγο ακόμα και σήμερα η Ελληνική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είναι η ΜΟΝΗ αυτοκρατορία ανάμεσα στις πολλές που έχουν στηθεί κατά το παρελθόν και την οποία ο άνθρωπος τη «ΘΥΜΑΤΑΙ» με μια νοσταλγία κι απορεί για την τύχη της!

Αυτός ήταν ο ρόλος τού εκπαιδευμένου στην ίδια την Αθήνα Ρωμαίου Αυτοκράτορα. Η σχέση μεταξύ τού Τραϊανού και του —υπό την κηδεμονία του υιοθετημένου του γιου— Αδριανού ήταν η σχέση μεταξύ ενός Τεχνοκράτη ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ και ενός Καλλιτέχνη ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ. Μοιράζονταν το ίδιο έργο για τη βελτιστοποίησή του σε όλα τα επίπεδα. Δύο θνητοί μοιράστηκαν τη συνολική Ιδιότητα του ΜΕΓΑ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ κι ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ ΘΕΟΥ. Ο στόχος τού Αδριανού ήταν να βελτιώσει στον ανώτατο βαθμό την «εικόνα» της πανίσχυρης αυτοκρατορίας, η οποία προβλεπόταν να «χαθεί» για τον άνθρωπο. Αυτός επέβαλε, ως αντιπροσωπευτικό αρχιτεκτονικό ρυθμό τής Αυτοκρατορίας, το ελληνικό αρχιτεκτονικό πρότυπο της αγαπημένης του Αθήνας. Το επέβαλε σε ΟΛΑ τα δημόσια κτίρια της διοίκησής του, τους ναούς, τα δημόσια λουτρά, τις βιβλιοθήκες, αλλά και τα παλάτια του.

Από σεβασμό και θαυμασμό ταυτόχρονα, ΠΟΤΕ δεν τόλμησε να πειράξει ούτε ένα πετραδάκι από τον ιερό βράχο τής Ακρόπολης των Αθηνών. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς είχε αρχιτεκτονική άποψη και γνώση και θα δικαιολογούνταν να το κάνει. Ακόμα και στο συμβολικό επίπεδο, δηλαδή, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι ο Αδριανός εκτός από εξαίρετος στρατηγός και φιλόσοφος ήταν και τρομερός μηχανικός! Είναι αυτός ο οποίος ως μηχανικός σχεδίασε, επίβλεψε και τελικά κατασκεύασε το πανέμορφο Πάνθεον στη Ρώμη! …Έδωσε στον άνθρωπο την «εικόνα» τής Αυτοκρατορίας που του υποσχέθηκε ο Θεός! …Την «εικόνα» τού θωρακισμένου και προστατευμένου ΟΙΚΟΥ τού Θεού! …Ο κατασκευαστής τού μεγαλύτερου θόλου από μη-οπλισμένο σκυρόδεμα στην ανθρώπινη ιστορία! …Ένας θόλος ο οποίος ακόμα και σήμερα στέκεται απρόσβλητος πέρα από κάθε «απειλή»!

Αυτή η αυτοκρατορία ήταν η πρώτη μεγάλη Δωρεά τού Θεού στους ανθρώπους! Τόσο υπέροχη και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ, που «μαγνήτιζε» όλους τους λαούς τού κόσμου! …Το πρότυπο όλων των αυτοκρατοριών! …Ένα απίστευτης αντοχής «αρχιτεκτόνημα», που ακόμα και στο θέμα τής αισθητικής —η οποία είναι απολύτως υποκειμενική— συνεχίζει ν’ αποτελεί ακόμα και σήμερα το αγαπημένο «θέαμα» της ανθρωπότητας! Το αρχαιοελληνικό της «κάλλος» —ακόμα και σήμερα— είναι «χάρμα ιδέσθαι» για όλους τους λαούς όλων των θρησκειών τού κόσμου. Αυτό ήταν που είδαν τότε οι άνθρωποι και θαύμασαν! Θεωρητικά θα τους αρκούσε να μην πειράξουν τίποτε και να ζήσουν όπως δεν μπορούσαν καν να ονειρευτούν τη στιγμή που ξεκίνησαν την «πορεία» τους μέσα στις λάσπες τού Ευφράτη!

Αυτή ήταν η —έστω και σε «εμβρυακή» μορφή— παγκόσμια αυτοκρατορία τού Θεού! …Η «ΕΔΕΜ»! …όπου ο άνθρωπος ζούσε κι αισθανόταν όχι μόνον περήφανος γι’ αυτήν, αλλά και ασφαλής! …Το κλειστό κι ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ περιβάλλον, το οποίο έχει ως επικεφαλής τον Υιό τού Θεού! …Το υπέροχο εκείνο κλειστό περιβάλλον, το οποίο έδινε νόημα στην έννοια της τραγικής «Αποβολής», όπως αυτή είχε περιγραφεί στις Γραφές! …Αυτό, δηλαδή, το οποίο θεωρήσαμε «ασαφές» και άρα «μη-τέλειο», όταν αναφερθήκαμε στο αρχικό Προπατορικό Αμάρτημα!

ΘΕΟΜΑΧΙΑ στη Γη

Η σύγκρουση των ΘΕΑΝΘΡΩΠΩΝ…
…και η ΕΔΕΜ που έγινε «Κολαστήριο»!

Αφού πέρασαν μερικοί αιώνες από την εμφάνιση του Αλεξάνδρου και ο άνθρωπος —έστω και για λίγο— πήρε μια «πρόγευση» Λύτρωσης, βλέποντας την ΕΔΕΜ , ξεκίνησε η επόμενη φάση τού Σχεδίου. Αυτή η ΕΔΕΜ μπορεί να μην ήταν τέλεια, εφόσον δεν είχε φτάσει στο τελικό της στάδιο, αλλά σε σύγκριση με τον πατριαρχικό «περίγυρο» της Εποχής ήταν ένας «Παράδεισος» επί Γης! Αυτό και μόνον άξιζε, ώστε να γιορταστεί από τον άνθρωπο! Η γιορτή των «εγκαινίων» τής ΕΔΕΜ έγινε! …και, όπως συμβαίνει με τις γιορτές, κάποτε τελειώνουν! Είδε ο άνθρωπος —με την εμφάνιση του «αναμενόμενου» Αλέξανδρου— ότι ΔΕΝ είναι μόνος του στην υπερπροσπάθειά του και χάρηκε! …Είδε το λαμπρό του μέλλον και το γιόρτασε! Όμως, η δουλειά δεν είχε τελειώσει ακόμα! Το έργο δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί!

Έπρεπε να πάμε προς τα «πίσω» κι αυτό θα έπρεπε να το αποφασίσει ο άνθρωπος μόνος του! Έπρεπε να δημιουργηθούν στην Ευρώπη οι συνθήκες τής πατριαρχικής Βαβυλώνας! Το μοναδικό μέρος σ’ έναν απόλυτα πατριαρχικό κόσμο, όπου οι άνθρωποι είχαν «ξεφύγει» από τη σκληρή Πατριαρχία, θα έπρεπε να επιστρέψει σ’ αυτήν και μάλιστα σε χειρότερή της μορφή ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ! …Αναγκαστικά! Διαφορετικά δεν θα υπήρχε η εξέλιξη που θα ολοκλήρωνε το Έργο —μ’ ένα τέλειο αποτέλεσμα για τον άνθρωπο—, όπως προέβλεπε ο Σχεδιασμός τού Θεού.

Έπρεπε να ξαναμπεί ο άνθρωπος σε πορεία θυσίας, για να μπορέσει να «παράγει». Έπρεπε να στηθούν και πάλι τα «θηρία» που παράγουν γνώση, προϊόντα και υποδομές! Όμως, αυτήν τη θυσία ο άνθρωπος δεν θα τη δεχόταν για ένα αποτέλεσμα τόσο μακρινό χρονικά —όσο καλό κι αν φαινόταν αυτό θεωρικά—! Αντιλαμβανόταν την αξία των όσων ήδη απολάμβανε και δύσκολα θα τα απαρνιόταν. Ο άνθρωπος εκ των δεδομένων, δηλαδή, έχοντας «δει» ένα τόσο όμορφο και λειτουργικό περιβάλλον, δεν θα το εγκατέλειπε εύκολα …Καθόλου εύκολα! Θα έπρεπε να παρασυρθεί στο «λάθος»!

…Θα έπρεπε να τον παρασύρει ο Ίδιος ο Θεός, γιατί μόνον Αυτός μπορούσε να το κάνει! Άρα; …Άρα επανερχόμαστε στην έννοια του «Προπατορικού Αμαρτήματος»! Εάν υπήρχε περίπτωση ν’ «αποβληθεί» ο άνθρωπος από κάτι τόσο όμορφο —το οποίο δεν το εκτίμησε όπως θα του άξιζε—, τότε το «λάθος» έγινε μόνον όταν αυτό το «πλαίσιο» υπήρχε και άρα εντός των ορίων τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας! Εάν υπήρχε περίπτωση δύο ανθρώπινα όντα να παρασυρθούν στο λάθος από κάτι Υπερφυσικό και αυτό να παρασύρει μαζί του ολόκληρη την ανθρωπότητα, τότε μόνον εκείνη την περίοδο μπορούσε να συμβεί, γιατί απλούστατα μόνον τότε υπήρχαν άνθρωποι με τόσο μεγάλες εξουσίες! …Εξουσίες οι οποίες στην κυριολεξία μπορούσαν ν’ αλλάξουν τον «ρουν» τής ανθρώπινης ιστορίας!

Άρα, τι αναζητούμε; …Αναζητούμε τον συγκεκριμένο εκείνο χώρο τής αυτοκρατορίας με τα απαραίτητα χαρακτηριστικά και τα ισχυρά πρόσωπα, που μπορούν να πάρουν τόσο μεγάλες αποφάσεις …Τον «χώρο» ο οποίος βρισκόταν μέσα στο δημιούργημα του Θεού και ο οποίος ήταν «σφραγισμένος», ώστε να προστατεύει τον άνθρωπο …Τον χώρο όπου στήθηκε το «σκηνικό» τής Διάπραξης του «Αμαρτήματος» …Ένα «σκηνικό» το οποίο μάς το περιέγραψε ο Θεός με απίστευτη φωτογραφική ακρίβεια! Ταυτόχρονα αναζητούμε μια μητέρα με τον γιό της, που παρασύρθηκαν από έναν «όφι» και από το «λάθος» τους άλλαξε η πορεία τής ανθρωπότητας. Αναζητούμε μια αυτοπρόσωπη εμφάνιση του ΘΕΟΥ, η οποία όμως θα λειτουργούσε ως «παγίδα», που θα οδηγούσε τους ανθρώπους στις αναγκαία «λανθασμένες» αποφάσεις!

Όπως θα διαπιστώσουμε παρακάτω, το σκηνικό τού Προπατορικού Αμαρτήματος ΔΕΝ είναι μια φαντασίωση δεισιδαιμόνων και θρησκόληπτων! …ΔΕΝ είναι ένα «όραμα» με θηρία και τέρατα! …Είναι ένα συμβάν με ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ανθρώπους, οι οποίοι πήραν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ «λανθασμένες» αποφάσεις για πολύ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ λόγους! …Είναι ένα περιστατικό το οποίο έβαλε τον άνθρωπο «απέναντι» στον Θεό —ο οποίος φαίνεται εξοργισμένος για επίσης πολύ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ λόγους—! Δεν υπάρχει καθόλου μυστήριο σ’ αυτό! …ΟΛΑ μάς έχουν γνωστοποιηθεί! Αυτό το συμβάν, όπως θα διαπιστώσουμε στη συνέχεια, είναι πολύ κοντύτερα στις ημέρες μας απ’ ό,τι νομίζουμε! …Είναι ιστορικό γεγονός το οποίο ΟΛΟΙ μας το γνωρίζουμε, αλλά ΔΕΝ το κατανοούμε —όπως ακριβώς συμβαίνει πάντα με τα δεδομένα τού ΣΧΕΔΙΟΥ τού Θεού, ο οποίος μας πληροφορεί με κάθε λεπτομέρεια τα συμβαίνοντα και εμείς παρ’ όλ’ αυτά δείχνουμε αδυναμία κατανόησης—! Ό,τι λέει ο Θεός είναι Απόλυτα Ακριβές και μπορεί να κυριολεκτεί ακόμα κι εκεί όπου φαντάζει αδύνατον να υπάρχει τέτοια περίπτωση!

Οι εξελίξεις ήταν πλέον ραγδαίες και οι αποφάσεις έπρεπε να ληφθούν άμεσα. Έτσι κι αλλιώς το πρώτο και δυσκολότερο «βήμα» —το οποίο αναγκαστικά ήταν και το πιο χρονοβόρο— είχε γίνει! Μακριά από τις λάσπες και τους βάλτους τής Βαβυλώνας —όπου η πρωταρχική «οικοδόμηση» ήταν εύκολη— ο «Οίκος» τού Θεού ήταν πλέον μια πραγματικότητα. Είχε αποκτήσει πλέον βαθιά «θεμελίωση» και πανίσχυρο φέροντα οργανισμό —σε περιοχές τού πλανήτη στις οποίες μέχρι τότε ο άνθρωπος όχι απλά δεν έχτιζε υποδομές, αλλά ούτε καν πλησίαζε, γιατί απλούστατα θα πέθαινε από ασιτία—! Άρα, με βάση τη λογική, το «Αμάρτημα» δεν θα πραγματοποιούνταν εκ νέου εκεί όπου το Σύστημα ήταν ήδη ισχυρό και είχε διαπραχθεί στο παρελθόν —και άρα στην Ανατολή—! …Θα γινόταν στη Δύση! …Εκεί όπου μέχρι εκείνη την ώρα βρισκόταν η «αδύναμη» πτέρυγα της ΕΔΕΜ! Εκεί θα έπρεπε ο άνθρωπος να κάνει τη «λάθος» εκτίμηση και να «ξεβολευτεί»! …Εκεί όπου το «βόλεμα» του ανθρώπου δεν ήταν και τόσο «λαμπερό» και προφανές και η Ρώμη όχι τόσο «καλογυαλισμένη» …Εκεί όπου θα ήταν πιο εύκολο να παρασυρθεί και να εγκαταλείψει κάτι τόσο καλό για κάτι το οποίο μόνον στο μυαλό του θα ήταν «καλύτερο»!

Εφόσον λοιπόν εντοπίσαμε γεωγραφικά τον χώρο μέσα στην «Εδέμ», στη συνέχεια πρέπει να βρούμε τους Ανθρώπους «πρωταγωνιστές» της και τα «δένδρα» της! Και πάλι θ’ αναζητήσουμε τα «λάθη» που οδηγούν σε άσχημες καταστάσεις …Αναπόφευκτες όμως καταστάσεις! Και πάλι θα πρέπει ν’ αναζητήσουμε τις απαντήσεις μας στα δεδομένα τού προβλήματος. Ο Θεός ήδη είχε «χτίσει» τον Θρόνο στον οποίο καθόταν ο Έλληνας Υιός Του και ο οποίος θα έπαιρνε τις «λάθος» αποφάσεις, οι οποίες —λόγω της ισχύος αυτού του Θρόνου— θα είχαν τεράστιες συνέπειες! Η παγίδευση αυτού του Έλληνα ήταν αναγκαία, γιατί μόνον μέσω αυτής θα μπορούσε να λειτουργήσει εις βάρος των κυρίαρχων Ελλήνων. Αναγκαστικά, εφόσον το ελληνικό «ικρίωμα», το οποίο μέχρι τότε στήριζε την αυτοκρατορία, έπρεπε ν’ αποσυρθεί! …Έπρεπε ο Έλληνας αυτοκράτορας να λειτουργήσει εις βάρος των Ελλήνων και αυτό δεν γινόταν χωρίς παγίδευση! …Έπρεπε και πάλι ο Θεός, όπως και στη Μεσοποταμία, να πάρει εκ νέου τον ρόλο τού κακού, εφόσον ο ρόλος τού καλού με τον Αλέξανδρο είχε ολοκληρωθεί και δεν μπορούσε ν’ αποδώσει παραπάνω κέρδος για την ανθρωπότητα! Άρα, επανέρχεται ξανά το πρόβλημα της εμφάνισης του Θεού —και άρα των «εργαλείων» Του—, για ν’ αλλάξει την πορεία τού κόσμου με βάση τον Σχεδιασμό Του.

Αναγκαστικά θα έπρεπε ο Θεός να εμφανιστεί ως Άνθρωπος, εφόσον είχε ήδη δημιουργηθεί ο Θρόνος τού Υιού! ΔΕΝ μπορούσε ο Σχεδιασμός να πάει «πίσω» και να εμφανιστεί και πάλι ως Πνεύμα, καθώς δεν διεκδικούσε πλέον τον Θρόνο τής Βαβυλώνας, ώστε να τρομοκρατεί ως «Ποιμένας» κάποια αφελή «πρόβατα» και να κατευθύνει τα «ποίμνια». Τώρα, αναγκαστικά, θα είχαμε θεομαχία! …Ο Θεός-αυτοκράτορας της Ρώμης θα έπρεπε να συγκρουστεί με τον ΘΕΟ με την ανθρώπινη Μορφή «απέναντί» του! Όμως, το πρόβλημα εδώ ήταν άλλο: Έπρεπε μεν ο Θεός να εμφανιστεί ως Άνθρωπος, αλλά όχι ν’ αγωνιστεί ως τέτοιος για την ανάληψη της εξουσίας, η οποία αποφασίζει για την πορεία που θα πάρει η κοινωνία! Πρακτικά υπήρχε ήδη ο Θρόνος με την ισχύ του θα Του έδινε τη δυνατότητα ν’ αλλάξει την πορεία τής ανθρωπότητας. Μπορούσε να τον καταλάβει και με την εξουσία αυτού του Θρόνου να επιβάλει στους ανθρώπους την «αλλαγή»!

Όμως, πέρα από το γεγονός ότι θα ήταν υποκριτικό να μεταμορφωθεί ο Ίδιος σε Αυτοκράτορα και ν’ αποφασίζει μόνος Του για τους Ανθρώπους —«χρεώνοντάς» τους τις αποφάσεις Του—, πρακτικά μια τέτοια ενέργεια ΔΕΝ θα ήταν αξιοποιήσιμη!!! …Δεν θα είχε καμία απόδοση, εφόσον έπρεπε να παρθούν αποφάσεις σκληρές, οι οποίες έπρεπε να διατηρούνται ατόφιες για ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ —και οι οποίες έπρεπε να παρθούν μόνον απ’ αυτούς που θα χρεώνονταν το «κόστος» τους—! Οι άνθρωποι, δηλαδή, έπρεπε όχι μόνον να πάρουν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ τις «λάθος» αποφάσεις, αλλά και να τις ΔΙΑΙΩΝΙΖΟΥΝ επίσης ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ μέσα στον χρόνο! Η συγκεκριμένη μεθόδευση, η οποία προέβλεπε τη Θυσία τού Θεανθρώπου, δηλαδή, ήταν υποχρεωτική για πολλούς λόγους! Ο Θεός θα έβαζε μπροστά στους ανθρώπους τούς «πειρασμούς» και, ΕΑΝ ήθελαν οι άνθρωποι, θα έβαζαν τα «χεράκια» τους να βγάλουν τα «ματάκια» τους! Ο Θεός θα έβαζε το «τυράκι» και, ΕΑΝ ήθελαν οι άνθρωποι, θα έμπαιναν στην «παγίδα» ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ!
Δεν είχε νόημα δηλαδή να εμφανιστεί ως Άνθρωπος και να διεκδικήσει τη θέση τού Αυτοκράτορα ζωντανός και παντοδύναμος! Η παρουσία Του ΔΕΝ θα πρόσφερε στον «Οίκο» Του αυτό που του έλειπε και ήταν ο «εξοπλισμός» του!

…Ένας «εξοπλισμός» που, για να «κατασκευαστεί», θα απαιτούσε ΑΙΩΝΕΣ «εργασίας»! Άρα, εάν ο Θεός είχε επιλέξει για τον Εαυτό Του να πάρει τον ρόλο τού «Κακού», θα έπρεπε και οι άνθρωποι να κάνουν το ίδιο. Στόχος ήταν να βάλει κακούς στη θέση Του, για να έχουν οι σκληρές αποφάσεις Του ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΙΩΝΩΝ!

Εάν λειτουργούσε ο Ίδιος ως Αυτοκράτορας, θα μπορούσε, για παράδειγμα, να επιβάλει κάποιες κακές και υστερόβουλες πολιτικές, τις οποίες οι διάδοχοί Του δεν θα ήταν σίγουρο ότι θα τις ακολουθούσαν πιστά! Για να διατηρούν τον λαό τους ευχαριστημένο, θα τις «αλλοίωναν» και μέσα στον χρόνο δεν θα έμενε τίποτε από τις αρχικές δυσάρεστες Εντολές! Έπρεπε ο ρόλος τού «Κακού» να έχει απόλυτη πιστότητα μέσα στον χρόνο! …Τον κακόβουλο Άνθρωπο αυτοκράτορα να τον διαδέχεται ένας εξίσου κακόβουλος Άνθρωπος αυτοκράτορας! Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ποιο είναι το ζητούμενο! Στόχος ΔΕΝ ήταν να καταλάβει ο ΘΕΟΣ τον «θρόνο» τής ΕΔΕΜ! …Στόχος ήταν να παγιδευτεί ο άνθρωπος και να «βγει» μόνος του από την ΕΔΕΜ …Να μετατρέψει ο ίδιος ο άνθρωπος μόνος του την ΕΔΕΜ σε ένα «κλουβί», όπου θα «μονομαχούν» μεταξύ τους Θεός και Θεοί-άνθρωποι!

ΔΕΝ είχε νόημα δηλαδή ο Ιησούς να γίνει Αυτοκράτορας στη θέση τού αυτοκράτορα! Σε μια τέτοια περίπτωση, στον λίγο καιρό που θα ζούσε ως θνητός, απλά θα ήταν καλύτερος από τον αυτοκράτορα της εποχής Του! Στην καλύτερη περίπτωση να ήταν ένας άλλος Τραϊανός! Το εργατικό «μερίδιο» της ανθρωπότητας ήταν εκείνο που έλειπε από τον Σχεδιασμό και όχι το «μερίδιο» του Θεού, ώστε να το βάλει ο Ίδιος ως Κυβερνήτης και να συμπληρωθεί το έργο! Ακόμα δηλαδή κι αν με θαύματα ή πολέμους κατάφερνε να πάρει τον Θρόνο, αυτό δεν θα είχε κανένα απολύτως κέρδος για τον Σχεδιασμό! Ίσα-ίσα που θα κατέστρεφε τον Σχεδιασμό, εφόσον το «ατού» τού Θεού —που ήταν ο Ίδιος ως Θεάνθρωπος— θα «καιγόταν» άσκοπα!

Το ζητούμενο για τον ανίκητο «Υιό τού Ανδρός» ΔΕΝ ήταν να κατανικήσει τον τρωτό «Υιό τής Γυναίκας»! …Το ζητούμενο ήταν να τον ΠΑΓΙΔΕΥΣΕΙ!!! …Να τον «ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙ»!!! …Να οδηγήσει τον θνητό διάδοχό Του στο «λάθος» και ν’ αντικαταστήσει την ελληνική ηγεσία με τους νέους «εκλεκτούς»! …Να αλλάξει ο ίδιος ο Έλληνας αυτοκράτορας τα «εργαλεία» τού Θεού! …Με την εξουσία του να «δημιουργήσει» ως άνθρωπος τις συνθήκες που θα έβγαζαν ΟΛΟΥΣ μαζί τους ανθρώπους έξω από την «ΕΔΕΜ» τής ελληνιστικής αυτοκρατορίας! …Με «αυτογκόλ» θα έχαναν οι Έλληνες «μηχανικοί» τη σύγκρουσή τους με τον ΑΡΧΙΜΗΧΑΝΙΚΟ!

Γι’ αυτόν τον λόγο εμφανίστηκε στον κόσμο σαν ταπεινός Ιουδαίος! Τι έκανε ο Ιησούς, για να τους οδηγήσει στο «μοιραίο» «σφάλμα»; …Ό,τι κι ο Πατέρας Του —και άρα ο Ίδιος—! …Ενήργησε ως Βάαλ! …Θυσίασε τον Πρωτότοκο Υιό Του —και άρα τον ίδιο Του τον Εαυτό—! Λίγο χρόνο πριν την «ωρίμανση» της αυτοκρατορίας ο Θεός εμφανίστηκε στιγμιαία εκεί όπου γνώριζε ότι θα προκαλέσει τρόμο …και, ΕΦΥΓΕ!!! Σε ανύποπτο χρόνο εμφανίστηκε εκεί όπου ο Ίδιος είχε δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον για την εμφάνισή Του! Εμφανίστηκε στον λαό τον οποίο είχε ο Ίδιος δημιουργήσει για να μπορέσει να ενσαρκωθεί! …Εκεί όπου ήταν σίγουρο ότι θα τον σκότωναν οι άνθρωποι …Εκεί όπου ήταν σίγουρο ότι αυτοί, οι οποίοι θα «κληρονομούσαν» τον «Λόγο» Του, θα τον χειρίζονταν όπως τις πλάκες με τις «ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ», επαναλαμβάνοντας στην πραγματικότητα τους νόμους τού Μωϋσή!

Όπως «κονόμησε» ο Μωϋσής με «Εντολέα» τον Θεό, έτσι θα «κονομούσαν» και κάποιοι άλλοι με «Εντολέα» τον Υιό Του! Πήγε δηλαδή κατ’ ευθείαν εκεί όπου θα Τον αδικούσαν οι διώκτες Του και εκεί όπου θα Τον εκμεταλλεύονταν οι οπαδοί Του! …Εκεί όπου διώκτες και οπαδοί ήταν απολύτως ίδιοι μεταξύ τους και δεν είχαν καμία διάθεση ν’ αλλάξουν! …Εκεί όπου υπήρχαν οι πιο άπληστοι και συμφεροντολόγοι «δικηγόροι», γιατί γνώριζε ότι, εάν άφηνε τον «Λόγο» Του ως Κεφάλαιο σε διαχειριστές-«δικηγόρους» με τη μορφή ΔΙΑΘΗΚΗΣ, αυτοί θα τον «εμπορεύονταν» και δεν θα τον «μοιράζονταν» ΔΩΡΕΑΝ με κανέναν! …ΔΙΑΘΗΚΗ έπρεπε να κάνει, ώστε να εμφανιστούν οι ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ μπροστά στην ανθρωπότητα και ν’ αναλάβουν την «εκτέλεσή» της! …Να εμφανιστούν ακόμα και μπροστά στους πανίσχυρους ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ και να τους μπερδέψουν! …Να λένε τα «δικά» τους, άσχετα με το περιεχόμενο της ίδιας της ΔΙΑΘΗΚΗΣ!

Το πρώτο βήμα είχε γίνει! Οι άνθρωποι έπαιρναν πλέον μόνοι τους όλες τις αποφάσεις που τους αφορούσαν! Άνθρωπος με το όνομα Καϊάφας αποφάσισε να «σκοτώσει» τον «Υιό τού Ανδρός»! Άνθρωπος με το όνομα Πέτρος αποφάσισε να μιλάει εξ’ ονόματός Του, μιμούμενος καθαρά τον Μωϋσή! Σίγουρα πράγματα! …Καϊάφας και Πέτρος ήταν απολύτως όμοιοι μεταξύ τους, με την ίδια παιδεία και την ίδια νοοτροπία! …Γνήσια «παιδιά» τού «τράγου» Μωϋσή καί οι δύο! …Απλά ο ένας ήταν ισχυρός κι ο άλλος έψαχνε ευκαιρία να γίνει τέτοιος, όχι για να βοηθήσει τον κόσμο, αλλά για να εκμεταλλευτεί τον κόσμο! …Ο ένας ήταν πλούσιος κι ο άλλος ήθελε να γίνει πλούσιος! …όπως είχε γίνει κι ο πατέρας τους ο Μωυσής, εκμεταλλευόμενος το κεφάλαιο του Θεού! Εάν οι άνθρωποι αυτοί ήταν —όπως μας είπε ο ίδιος ο Χριστός— «Υιοί τού Διαβόλου», τότε ο Θεός με τη Θυσία Του παρέδωσε το «Κεφάλαιό» Του σ’ αυτούς! …Ο Πέτρος θα ζούσε το «όνειρο» του Μωυσή! …Τού παραδόθηκε η ακόμα πιο πλούσια «Καινή Διαθήκη» με ΑΠΟΝΤΑ τον «ΕΝΤΟΛΕΑ» ώστε να μπορεί να τη διαχειριστεί όπως αυτός πρέσβευε —δηλαδή ιουδαϊκά και «δικηγορικά»—! …Να «λατρέψουμε» τον Νεκρό «Εντολέα», αλλά να βγάλουμε και τον «δίσκο», για να κάνουμε δήθεν φιλανθρωπίες! …«Άγιοι» με το «αζημίωτο»!!!

Με τον τρόπο αυτόν ο Θεός ενίσχυσε στον μέγιστο βαθμό την ΙΣΧΥ τού «ΔΙΑΒΟΛΙΚΟΥ εργαλείου» Του, καθώς —ως Υιός— παρέδωσε τη Δύναμή Του σε ένα από παιδιά τού Διαβόλου! …Σε ανθρώπους στους οποίους ήταν προβλέψιμη η συμπεριφορά τους σε περίπτωση που βρίσκονταν με πολύτιμη «λεία» στα χέρια τους! Ο Υιός τού Βάαλ —που είχε δημιουργήσει τον Πρώτο Διάβολο— μιμήθηκε τον πατέρα Του και δημιούργησε κι Αυτός τον δικό Του Διάβολο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Μωυσή! Απλά ο Διάβολος του Χριστού, επειδή συνδεόταν μαζί Του, ήταν ο ΑντίΧΡΙΣΤΟΣ!

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ, δηλαδή, είναι δημιούργημα του Πατέρα, ενώ ο διαβολικός ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ είναι δημιούργημα του Ανθρώπου, εξαιτίας τού νεκρού Υιού! Ο Μωυσής είναι ο Διάβολος που «γεννήθηκε» εξαιτίας τού ΘΕΟΥ και ο Πέτρος είναι ο Διάβολος που «γεννήθηκε» εξαιτίας τού ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ! …Διάβολοι καί οι δύο, αλλά το «καλούπι» ήταν ο Μωυσής! Ακριβώς ίδιοι αλλά και διαφορετικοί ταυτόχρονα, όπως συνέβαινε και με τους Δημιουργούς τους!
Η ίδια μέθοδος της «Απουσίας» και της «Δωρεάς» σε «δικηγόρο» προκάλεσε το ίδιο αποτέλεσμα! …Ιουδαίοι και Χριστιανοί θα ήταν αποτέλεσμα του ίδιου «καλουπιού»! «Νεκροί» στον Κάτω Κόσμο των «νεκρών», όπως και οι «οδηγοί» τους. Γι’ αυτόν τον λόγο εμφανίστηκε ο Χριστός ανάμεσα σε Ιουδαίους με την ιδιότητα του Ιουδαίου και ο Ίδιος! …Εμφανίστηκε ως αδερφός τους στην κοινωνία των «εχιδνών» όπως τους ονόμασε! Άρα; Άρα, ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ μάς αποκάλυψε έμμεσα την «ταυτότητά» Του! Ποιος ήταν Αυτός που προϋπήρχε αυτών των «εχιδνών» —και άρα ο Ίδιος—; …Ο ΟΦΙΣ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ!!! …Ο όφις ο δηλητηριώδης! Η «παγίδα» είχε στηθεί!!! …Ο Θεός εμφανίστηκε ανάμεσα σε «νεκρούς» για να «πεθάνει», προκειμένου με τη νίκη Του απέναντι στον Αυτοκράτορα της Ρώμης, να μετατρέψει την ΕΔΕΜ σε «Κάτω Κόσμο»! Ο φορέας τού υπέρτατου «ΦΩΤΟΣ» το παρέδωσε σε «δικηγόρους» και συσκοτίστηκε ο κόσμος!!!

Με τον θάνατο του Ιησού ο Διάβολος με τη «μορφή» τού Αντίχριστου εμφανίστηκε εκ νέου στον κόσμο —ακόμα πιο δυνατός— και περιφερόταν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με διαφορετική «αμφίεση» και με διπλό «πρόσωπο», χωρίς να «ακυρώνει» τον αυθεντικό ΔΙΑΒΟΛΟ του Θεού που ήταν ο Μωϋσής, εφόσον αυτόν μιμούνταν! Με ΑΠΟΦΑΣΗ ανθρώπων ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ των ανθρώπων Πέτρος «περίμενε» κι αυτός την ωρίμανση της αυτοκρατορίας! Ο διαβολικός Αντίχριστος είχε «ενσαρκωθεί» σε άνθρωπο και περίμενε τον αυτοκράτορα που θα έκανε το «λάθος» να μετατρέψει όλη την Αυτοκρατορία σ’ ένα «κλουβί» μέσα στο οποίο θα συγκρούονταν ο «Υιός τής Γυναίκας» και ο «Υιός τού Άνδρα»! Δέχθηκε διωγμούς, κατά τους οποίους ο «Υιός τής Γυναίκας» από τη Ρώμη προσπάθησε να Τον πατήσει στο «κεφάλι», αλλά περίμενε! …Περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να τον «δαγκώσει»!…

…Περίμενε με υπομονή! …Ένα δηλητηριώδες «φίδι» που είχε στήσει «ενέδρα» και θα περίμενε να βρει τον αυτοκράτορα που ενσάρκωνε τον «Υιό τής Γυναίκας» για να του επιτεθεί! Τρεις αιώνες σχεδόν περίμενε με «ιώβεια» υπομονή!!! Τον «πάτησαν» ο Τραϊανός, ο Αδριανός, ο Βεσπασιανός, ο Τίτος …Καμία αντίδραση! …Απλά περίμενε. Όσο πιο πολύ τον «πατούσαν» στο «κεφάλι» —και άρα στην Πατρίδα του— τόσο πιο πολλά «φίδια» σκορπίζονταν στην αυτοκρατορία! Οι διωγμοί των Χριστιανών, δηλαδή, και οι αντιϊουδαϊκές πολιτικές των αυτοκρατόρων τής Ρώμης στην Ιερουσαλήμ όχι μόνον δεν εξασθενούσαν τον Όφι, αλλά τον ενίσχυαν! Έτσι διεξάγονται οι θεομαχίες! …«Ματώνουν» και οι θεοί, για ν’ ανατρέψουν θεούς και να διεκδικήσουν τους θρόνους τους! …Εξελίσσονται σε βάθος αιώνων! …Αθάνατοι και θνητοί θεοί στήνουν «ενέδρες» αιώνων! Ο «ΟΦΙΣ» όμως περίμενε! Μπορούσε να περιμένει αιώνες με το πρόσωπο του Πέτρου και τους εν ζωή διαδόχους του, εφόσον ήταν «απέθαντος»!

Γνώριζε το μειονέκτημα που έκανε τον αυτοκράτορα της Ρώμης τρωτό και εκεί θα τον περίμενε! …Γνώριζε το μειονέκτημα του Έλληνα Αυτοκράτορα, ο οποίος ενσάρκωνε τον «Υιό τής Γυναίκας»! Ποιο ήταν αυτό το μειονέκτημα, που ήταν το τρωτό του σημείο; …Το εγγενές του χαρακτηριστικό, που ήταν «γραμμένο» στο DNA του! Η μεγάλη του εμπιστοσύνη στη Γυναίκα! …Η μεγάλη του εμπιστοσύνη στη μητέρα του! Άρα, θα περίμενε να παρασύρει κάποια Ελληνίδα μητέρα κάποιου Έλληνα αυτοκράτορα! …Η μητέρα τού αυτοκράτορα θα τον «δηλητηρίαζε» και όχι ο Ίδιος ο Όφις, γιατί διαφορετικά θα Τον αντιλαμβάνονταν και θ’ αντιδρούσε! …Θα αντιδρούσε βίαια, γιατί ο «Υιός τής Γυναίκας» μισεί τον «Υιό τού Ανδρός» και πάντα επιχειρεί να Τον πατήσει στο «κεφάλι»!…

…Θα «δηλητηριαζόταν» ο Έλληνας αυτοκράτορας απ’ Αυτόν που είχε τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον κόσμο!!! …και ήταν η μητέρα του!!! Τι θα πει «δηλητηρίαση» από τη ίδια τη Θεϊκή Γνώση; …Ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στον άνθρωπο! …Να διαλύσουν τα «σωθικά» του …Να «ξερνάει» μέχρι να βγάλει «αίμα» …Να μην έχει τίποτε άλλο να βγάλει και να φτύνει «αίμα» …Μολυσμένο «αίμα» …Να «ξερνάει» τα μολυσμένα «σωθικά» του …Να έχεις την ΑΛΗΘΕΙΑ μπροστά σου και ό,τι σκέφτεσαι, ό,τι πιστεύεις και ό,τι λες να είναι ψέμα! …Να έχεις πάντα τα σωστά δεδομένα στην «εξίσωσή» σου και πάντα να βγάζεις το λάθος αποτέλεσμα! …Να προσπαθείς ν’ ανοίξεις «δρόμο» εκεί όπου η Θεία Ευφυΐα αλλάζει «δρόμο», για να παρακάμψει ένα ανυπέρβλητο «εμπόδιο»! …Να χτυπάς ως Έλληνας ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ το κεφάλι σου σ’ έναν ανίκητο «βράχο», την ίδια στιγμή που ο ΘΕΟΣ-ΑΡΧΙΜΗΧΑΝΙΚΟΣ σού είχε «δείξει» το «άνοιγμα» δίπλα κι εσύ απλά δεν το κατάλαβες! …ή —χειρότερα ακόμα— το υποτίμησες! …Να πετάς στα σκουπίδια τους θησαυρούς και ν’ αναζητάς τη λύση στους άνθρακες!

Αυτή ήταν η «δηλητηρίαση» που απειλούσε τον «Υιό τής Γυναίκας»! Κάπως έτσι φτάσαμε στο κρίσιμο σημείο! Στόχος τού «ΌΦΙ» έγινε η Φλάβια Ιουλία Ελένη!!! Αυτή ήταν που θα παρέσυρε ο «ΟΦΙΣ» με ψέματα και υποσχέσεις, γιατί αυτή θα Του έδινε τη δυνατότητα να «δαγκώσει» τον «Υιό τής Γυναίκας» στο αδύνατό του σημείο! Ποια ήταν αυτή η γυναίκα; …Η Αγία Ελένη για τους Χριστιανούς! …Η μητέρα τού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου! …Αυτήν που ο «ΟΦΙΣ» γνώριζε εκ των προτέρων ότι θα γίνει μητέρα-αυτοκράτορα! Ο κύβος είχε ριφθεί! Ο αυτοκράτορας της ΕΔΕΜ βρισκόταν πλέον στο «βεληνεκές» Του.

Όταν ο Κωνσταντίνος ορκίστηκε Αυτοκράτορας, κάλεσε τη μητέρα του στην ορκωμοσία. Τότε η μητέρα του, η οποία ήδη ως Άνθρωπος είχε πάρει την απόφαση να εκχριστιανιστεί —και άρα ν’ «ακολουθήσει» τον Διάβολο—, τού πέρασε τον «δηλητηριασμένο καρπό»! …Τη «δηλητηριασμένη γνώση», την οποία είχε αφήσει πίσω Του ο «Υιός τού Ανδρός» στα χέρια τού Διαβόλου! …Τη γνώση που της πρόσφερε ο εν ζωή διάδοχος του Πέτρου, ο οποίος την προσηλύτισε. Αυτή ήταν που «δηλητηρίασε» τον γιό της! Γιατί; …Γιατί έκρινε ότι τον συμφέρει! …Γιατί, ως γνήσια Ελληνίδα μάνα, ήθελε να παρεμβαίνει στις αποφάσεις του —για το «καλό» του—! Του «εγγυήθηκε» ότι το «κατασκευαστικό» πρόβλημα θα του το έλυνε εύκολα και γρήγορα ένας ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ με μια απλή «νομοθετική ρύθμιση»! …Τον «βράχο» θα τον «βάπτιζε» «Πύλη» και θα έλυνε το πρόβλημα!

Αυτή είναι η «δηλητηρίαση» στο επίπεδο αυτό! Αυτός, ο οποίος πήγε ν’ αναλάβει τον Θρόνο τού «Υιού τής Γυναίκας», πείστηκε από τη μητέρα του ν’ αλλάξει «στρατόπεδο»! …Να γίνει ο πρώτος «Υιός τού Ανδρός» στην ΕΔΕΜ! …Να γίνει θεός όμοιος με τον Αρσενικό Θεό! …Όμοιος με τον πιο πιστό δούλο τού Βάαλ, τον ΔΙΑΒΟΛΟ! …Να γίνει όμοιος με τον πατέρα των Εβραίων! …Να γίνει ο Πρώτος Έλληνας Αντίχριστος που θα έπαιρνε στα χέρια του και την Εξουσία τού αγράμματου Πέτρου —ο οποίος ήταν ο αυθεντικός Ιουδαίος Αντίχριστος—! …Απόλυτα όμοιος τού Βάαλ, εφόσον ακόμα και στο συμβολικό επίπεδο ο «άγιος» Κωνσταντίνος είχε σκοτώσει τον πρωτότοκο υιό του! …ΤΡΟ-ΜΕ-ΡΟ!!!

Επί αιώνες —μετά την εμφάνιση του Αλεξάνδρου— το μεγαλύτερο πρόβλημα των Ιουδαίων τής πιο σκληρής μορφής τής Πατριαρχίας ήταν ο εθελούσιος εξελληνισμός των παιδιών τους! Ο πληθυσμός τους «φυλλορροούσε», εφόσον οι «νεκροί» εγκατέλειπαν τον «κάτω κόσμο» τής κοινωνίας τους και έμπαιναν στη «φωτεινή» ελληνική «ΕΔΕΜ». Εξαιτίας τής Ελένης, αυτό αντιστράφηκε δια της βίας! …Ο Έλληνας αυτοκράτορας ήταν εκείνος που εξιουδαΐστηκε! …Έως τότε κοινοί Ιουδαίοι έμπαιναν γεμάτοι προσδοκίες στην ελληνική ΕΔΕΜ και εντελώς ξαφνικά κι αψυχολόγητα πήγε ο ίδιος ο επικεφαλής τής ΕΔΕΜ και μπήκε μόνος του στον Κάτω Κόσμο. ¨Ήταν τόσο σοκαριστικό κι απρόβλεπτο αυτό το γεγονός, που μέχρι και το θαύμα τού «Εν τούτω Νίκα» επινόησαν εκ των υστέρων, για να δικαιολογήσουν την επιλογή του!

Το ολέθριο «λάθος» είχε γίνει οριστικά κι αμετάκλητα! Το αποτέλεσμα ήταν το ζητούμενο για τον Σχεδιασμό. Ο άθλιος Ιουδαϊσμός έπαψε να χάνει μέλη και οι Ιουδαίοι «θωρακίστηκαν» στον Κάτω Κόσμο —τον οποίο τον γνώριζαν άριστα— και μέσα σ’ αυτόν έμπαιναν κατά «κύματα» πλέον και οι Έλληνες! Κατά «κύματα» έμπαιναν στη «μήτρα» τής νέας —ακόμα μεγαλύτερης σε μέγεθος— «πόρνης», για να «ξαναγεννηθούν» ως «νεκροί» Ιουδαίοι. Όσοι αντιστέκονταν —αργά ή γρήγορα— θα είχαν την τύχη τής Υπατίας. Ο Έλληνας Αρχιμηχανικός τής αυτοκρατορίας έγινε Ελληνοϊουδαίος Χριστιανός και άρα ο πρώτος «Μηχανικοδικηγόρος»! …Αντίχριστος, περίπου όμοιος με τον «Δικηγόρο» Διάβολο! Αυτό, όμως, θα ήταν και το αίτιο της γενικής «Αποβολής» τής ανθρωπότητας από την ΕΔΕΜ! …Ακριβώς όπως τέλεια μας είχε προειδοποιήσει ο Θεός!

Πού έγινε αυτό; Πού βρίσκεται δηλαδή το «σκηνικό» τού Προπατορικού Αμαρτήματος, όπου τρεις ανθρώπινες οντότητες έγιναν υπεύθυνες για την αποβολή τού Ανθρώπου από την ΕΔΕΜ; Σε ποια «γωνιά» τής ΕΔΕΜ έγινε αυτό το τρομερό συμβάν; …Στο Γιόρκ! …Στο ρωμαϊκό Εβόρακουμ, το οποίο μεταφράζεται ως περιοχή με ίταμους! Το δένδρο τής «δηλητηριασμένης γνώσης» δεν ήταν μηλιά, όπως εσφαλμένα νομίζουν οι άνθρωποι! Δεν ήταν δένδρο που δίνει χρήσιμους καρπούς! …Ήταν δένδρο που δίνει καρπούς ψευδαίσθησης! Το δένδρο ήταν ο ίταμος ή αλλιώς το «δένδρο τού θανάτου»! …Το δένδρο με τους τους λαμπερούς και προκλητικούς ψευδοκαρπούς που σκοτώνουν! …Το δένδρο που συνηθίζουν στις βόρειες χώρες να φυτεύουν στα νεκροταφεία! Εκεί όπου αρέσει στα παιδιά τού Διαβόλου να περιφέρονται, γιατί «κατοικούν» στον Κάτω Κόσμο, όπως μας είπε ο ίδιος ο Χριστός! Εκεί «πέθανε» ο Έλληνας Κωνσταντίνος, μπαίνοντας στον κόσμο των Ιουδαίων και άρα στον κόσμο των «νεκρών»! Εκεί ο Έλληνας αυτοκράτορας αποφάσισε ως άνθρωπος ν’ «ανατινάξει» τη Ρώμη τού «φωτός» και να χτίσει τη Νέα Ρώμη τού «σκότους».

Ένας θηλυκός άνθρωπος, δηλαδή, παρασύρθηκε από τον άνθρωπο-Διάβολο, για να πείσει στο «λάθος» τον μοναδικό αρσενικό άνθρωπο που μπορούσε με το «λάθος» του ν’ αποβάλει όλη την ανθρωπότητα μόνιμα από την ΕΔΕΜ! …Τον μόνο άνθρωπο ο οποίος ως θεός είχε την απόλυτη εξουσία να το κάνει! Αυτοί ήταν το πρώτο «ζεύγος» τής νέας «Απώλειας»! Μόνον αυτός ο τρόπος υπήρχε να «αλωθεί» η Ρώμη, χωρίς να καταλάβει ο κόσμος τίποτε! …Χωρίς ν’ αντιδράσει ούτε ο αυτοκράτορας ούτε ο κόσμος που εγκατέλειπε την «ΕΔΕΜ»! Τι θα πει «εγκατάλειψη» της ΕΔΕΜ; …

Αυτό το οποίο είπαμε πιο πάνω! …Επιστροφή στην Πατριαρχία! Οι εξελληνισμένοι πληθυσμοί τής αυτοκρατορίας εξιουδαΐστηκαν! Ό,τι ακριβώς έκανε ο αυτοκράτοράς τους! Η πιο «φωτεινή» αυτοκρατορία στη μέχρι τότε ιστορία τού κόσμου θα επέστρεφε και πάλι στο «σκότος» τής Βαβυλώνας! …Στο ίδιο ακριβώς «σκότος», εφόσον ο «Υιός τού Ανδρός» ήταν ο Ίδιος ο Βάαλ που δημιούργησε και τη Βαβυλώνα! …Η απόλυτη καταστροφή για την ανθρωπότητα! Ό,τι αυτή με ελληνικό κόπο αιώνων είχε κερδίσει, «διαγράφηκε» μέσα σε λίγα χρόνια! Ξανά την εξουσία την πήραν στα «χέρια» τους οι τρομοκράτες των ασιατικών Ιερατείων! …Αυτοί οι οποίοι ήταν ακριβώς ίδιοι με τους ιερείς τής Βαβυλώνας, εφόσον τον ίδιο Θεό υπηρετούσαν!

Έγινε αυτό το οποίο δεν φανταζόταν ΚΑΝΕΝΑΣ! …Επαναλήφθηκε το «Προπατορικό Αμάρτημα» στην απόλυτη ακρίβειά του με ευθύνη των ανθρώπων!!! ΜΟΝΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ! Ο ΘΕΟΣ είχε αποσύρει τους ΥΙΟΥΣ Του —και άρα είχε αποσυρθεί ο Ίδιος από το «πλάνο»— και μόνον κοινοί άνθρωποι αποφάσιζαν πλέον για την τύχη ολόκληρης της ανθρωπότητας! Τους έδωσε τα ΠΑΝΤΑ και δική τους «ευθύνη» ήταν πλέον το πώς θα επέλεγαν να γίνουν Θεοί! Το μέρος τής ανθρωπότητας που είχε ξεφύγει από τη σκληρή Πατριαρχία και πλέον ζούσε «καλά» μ’ αυτό το οποίο γνώριζε, ονειρεύτηκε το άγνωστο-«καλύτερο» και την «πάτησε»! …Μόλις πήρε απόφαση να το ακολουθήσει, καταστράφηκε, γιατί δεν κατάλαβε ότι ήταν «παγίδα»!!! «Παρασύρθηκε» από την εύκολη «λύση» να γίνει Θεός με «bypass»! …Έγινε αυτό, δηλαδή, το οποίο στις Γραφές περιέγραψε ο Κύριος στους «αμαρτωλούς» Πρωτόπλαστους! …Τους «Πρωτόπλαστους» της Νέας Εποχής! Η Ελένη και ο γιος της Κωνσταντίνος έγιναν οι «Πρωτόπλαστοι» του νέου Κάτω Κόσμου, ο οποίος ήταν πολύ πιο περίπλοκος κι επικίνδυνος από εκείνον της Βαβυλώνας!

Όλοι οι επόμενοι το «σφάλμα» αυτών των δύο ΑΝΘΡΩΠΩΝ θα πλήρωναν! …Αυτών των δύο κοινών ανθρώπων, οι οποίοι θα «ακολουθούσαν» τις εντολές τού διαβολικού ανθρώπου Πέτρου! Αυτό το οποίο θ’ ακολουθούσε ήταν γνωστό σε όλους, εφόσον είχαν ενημερωθεί. Οι Χριστιανοί θ’ ακολουθούσαν εν αγνοία τους τον Αντίχριστο και η τύχη τους ήταν προδιαγεγραμμένη! …Θα τους περίμενε ο πόνος! Η Μητέρα θ’ αποσυρόταν στην «έρημο» να «μοιρολογά» τον ολιγόζωο και λαμπερό Υιό της που τον «έχασε» και η Ασιάτισσα θα έκανε πλέον το μόνο πράγμα που ήξερε να κάνει —και είναι η «εκπόρνευση»— για να επιβιώσει σε ένα εχθρικό περιβάλλον …Σε ένα απολύτως εχθρικό περιβάλλον στο οποίο κάποιοι οι Εβραίοι θα τη λάτρευαν, γιατί τη γνώριζαν από το παρελθόν —και την έβλεπαν σαν μια αναπάντεχη «ευκαιρία» να πλουτίσουν, «εκβιάζοντάς» την— και οι Έλληνες θα τη μισούσαν γιατί τη θεωρούσαν υπεύθυνη για το κακό που τους βρήκε! Στο μεταξύ αυτή θα εκπορνευόταν, «ελπίζοντας» να ξαναεπιστρέψει ο «έρωτάς» της …Το «πένθος» τής Ρώμης είχε ξεκινήσει!

Στη βάση τής ανθρώπινης κοινωνίας θα «σκοτώνονταν» αιωνίως τα παιδιά τού «Υιού τής Γυναίκας» με αυτά του «Υιού τού Ανδρός»! …Θα «σκοτώνονταν» αιωνίως οι Έλληνες με τους Εβραίους, εφόσον μετά την καταστροφή τής Ιερουσαλήμ θ’ αναγκάζονταν να συνυπάρχουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τής αυτοκρατορίας! Θα ξερνούσε ο Αυτοκράτορας εραστής τής «πόρνης» «αίμα» με τα ψεύδη του και τις «λανθασμένες» απόψεις του και θα «δηλητηρίαζε» με αυτό τους διαδόχους του και τους λαούς οι οποίοι βρίσκονταν υπό την εξουσία του!

Στους αιώνες που ακολούθησαν η πόρνη Βαβυλώνα κυρίευσε την Ευρώπη! Η Νέα Ρώμη των δεισιδαιμόνων και των εξουσιομανών Αντίχριστων ιερέων επέβαλε το «Απόλυτο Σκότος»! Ο νέος κυρίαρχος, ο οποίος ενσάρκωνε πλέον τον «Υιό τού Ανδρός», τούς είχε παραδώσει την απόλυτη εξουσία! Για να είναι απόλυτα βέβαιοι ότι το «Σκότος» αυτό θα ήταν ομοιογενές, οι Αντίχριστοι «Υιοί τού Ανδρός» —από τον Κωνσταντίνο και μετά— διεξήγαγαν υπό την επίβλεψή τους τις Οικουμενικές Συνόδους! Ήθελαν για να είναι σίγουροι ότι η ανθρώπινη ευφυία θα έμπαινε σ’ έναν άκαμπτο δογματικό «νάρθηκα» και δεν θα αφήνονταν ελεύθερη ν’ αυτοσχεδιάζει.

Η ανθρωπότητα με τη βία θ’ αναγκαζόταν να «εγκαταλείψει» τη «θεμελιωμένη» από τον Αλέξανδρο Ρώμη τού Τραϊανού και θα έμπαινε στη Νέα Ρώμη τού Κωνσταντίνου! Η Κωνσταντινούπολη ήταν η Πόλη εκείνη η οποία θα γινόταν τώρα η ΝΕΑ ΡΩΜΗ τού «Υιού τού Ανδρός» …Η Ρώμη των εξιουδαϊσμένων τού νέου Κάτω Κόσμου! …Το κέντρο τής νέας αυτοκρατορίας όπου βασίλευε το «Σκότος»! …Η νέα και ακόμα πιο ισχυρή «έδρα» στο επίγειο βασίλειο του Βάαλ —ή Κρόνου—! …Η «έδρα» η οποία «εδράζονταν» ταυτόχρονα τόσο στην «εύκολη» Ασία όσο και στη «δύσκολη» από πλευράς «θεμελίωσης» Ευρώπη. Οι ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ «Πατέρες τής Εκκλησίας» είχαν κυριαρχήσει ΠΑΝΤΟΥ!!! Παρακολουθούσαν κι έκριναν τους πάντες με «μέτρο» τα «θέσφατα» των Οικουμενικών Συνόδων! …Όσο πιο παλαβός και φανατικός ήταν κάποιος απ’ αυτούς, τόσο πιο ψηλά στην «ιεραρχία» τής «αγιοσύνης» «σκαρφάλωνε»! …Όσο πιο «δηλητηριασμένος» ήταν, τόσο περισσότερους θα «εμπότιζε» με το «δηλητήριό» του! Έτρεχαν οι άνθρωποι μόνοι τους να «δηλητηριαστούν» και άρα να περάσουν οικειοθελώς στην «πόρτα» τής «εξόδου» τής ΕΔΕΜ!

Η αυτοκρατορία που «είδε» τη Δημοκρατία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τη Φιλοσοφία, τη Ρητορική, το Θέατρο, την Κωμωδία, «βυθίστηκε» στο απέραντο «Σκότος»! Μέχρι και στα λουτρά έβαλαν «λουκέτο», θεωρώντας την απλυσιά και τη βρωμιά ορατό «σημάδι» απόδειξης πίστης! Οι μορφωμένοι και τα ελεύθερα πνεύματα αναγκάστηκαν δια της βίας να υποταχθούν στους μισότρελους και τους αμόρφωτους! Το ανθρώπινο σώμα, που είναι ο «ναός» τής ανθρώπινης ύπαρξης, θεωρήθηκε «βρώμικο» κι «αμαρτωλό»! …και έπρεπε να σκεπάζεται ακόμα και με κουρέλια στο σύνολό του! …Η ομορφιά έγινε «αμαρτία»! …Η τέχνη έγινε «πρόκληση» προς τον Θεό! …Τα καλλιτεχνήματα των Ελλήνων γκρεμίστηκαν από τα βάθρα τους κι έσπασαν! …Οι ναοί τους έγιναν «νταμάρια», που πρόσφεραν οικοδομικά υλικά για τείχη κι εκκλησίες! …Τα «αλάθητα» των εν ζωή «Υιών τού Ανδρός» δεν άφηναν την κοινωνία να πάρει «ανάσα»!

Η Νέα Ρώμη είχε γίνει ήδη το κέντρο όλων των κακών τής Γης …Η Νέα Ρώμη τής απόλυτης ανθρώπινης αθλιότητας …Η Νέα Ρώμη τής «καμαρίλας», της ίντριγκας, του ψεύδους, της συνωμοσίας, της υποκρισίας και της δολοφονίας! …Αυθεντική «Βαβυλώνα»!!! …«Η μητέρα όλων των πορνών και των βδελυγμάτων τής Γης», όπως μας ενημερώνει η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! …Η Πόρνη η οποία πήρε τις αποφάσεις της μόλις έχασε τον «έρωτά» της! …H Πόρνη η οποία προκαλούσε τον ΠΟΘΟ όλων των ανδρών και τους παγίδευε με την ομορφιά και τη σαγήνη της! …Η Πόρνη η οποία αναγκαστικά θα έκανε αυτό που γνώριζε να κάνει καλύτερα, για να επιβιώσει «πολυτελώς»! …«Business as usual»! Οι μισότρελοι Πατριαρχοπάπες αυτής της «αμαρτωλής» Ρώμης, οι οποίοι παρίσταναν τους «ποιμένες», έλεγχαν τα πάντα!

…Οτιδήποτε θεωρούσαν απειλή το εξόντωναν! …Η Ιερά Εξέταση —είτε επισήμως είτε άτυπα— κυριαρχούσε επί μιάμιση χιλιετία, χωρίς να τολμάει κανένας ν’ ανοίξει το στόμα του! …Η Βαβυλώνα «δούλευε» στο «φουλ»! …μόνον που αυτήν τη φορά ήταν άτρωτη! Όλοι φέρονταν σαν τρομοκρατημένα «πρόβατα», ενώ ήταν άνθρωποι! …Άνθρωποι, που δεν επιτρεπόταν ούτε καν να σκέπτονται, παρά μόνον να υπακούνε και να φοβούνται! …Η ΕΔΕΜ είχε γίνει πλέον η ΚΟΛΑΣΗ επί Γης!

Μέχρι που ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση. Το ελληνικό «φως» άρχισε και πάλι να «φωτίζει» —έστω κι αμυδρά— την αυτοκρατορία. Αυτό ήταν αναπόφευκτο από τη στιγμή που το «Σκότος» —μέσω της πατριαρχικής φεουδαρχίας— «κάλυψε» ολόκληρη τη Γη. Όταν πλέον το υπό διεκδίκηση παγκόσμιο «κεφάλαιο-Γη» άρχισε να τελειώνει, ήταν θέμα χρόνου η αλλαγή των παραμέτρων. Δεδομένου του γεγονότος ότι το «Έγγειο Κεφάλαιο» του Πλανήτη είχε οριστικά «κατακτηθεί» από το ανθρώπινο είδος και μπορούσε να επιβιώσει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του, ήταν θέμα χρόνου ν’ αρχίσει ν’ ανυψώνεται και πάλι ο ΟΙΚΟΣ …Ήταν θέμα χρόνου ο συνδυασμός «φωτός» και νέων αναγκών τής ανθρωπότητας να οδηγήσουν στη Βιομηχανική Επανάσταση …Στην ανάπτυξη δηλαδή τού μόνου κεφαλαίου το οποίο απέμενε με προοπτική άπειρης ανάπτυξης! Αυτό ήταν και το ζητούμενο της Θυσίας τού «Υιού τού Ανδρός» και της «δηλητηρίασης» του «Υιού τής Γυναίκας»! …Το «Κεφάλαιο-Βιομηχανία» το οποίο έλειπε από τον ΟΙΚΟ τού Θεού …Ο «εξοπλισμός» που του έλειπε!…

…Αυτό δηλαδή το οποίο ήταν εξαρχής ο επιδιωκόμενος στόχος τού ΣΧΕΔΙΟΥ τού Θεού, όταν «ανατίναζε» τη δική Του Ρώμη! Αυτό ήταν το Κεφάλαιο που παρέδωσε στην ανθρωπότητα ο Ιησούς με την εμφάνισή Του. Ο ΘΕΟΣ είχε βάλει και πάλι το «μερίδιό» Του στο κοινό εργοταξιακό «ταμείο» κι απλά απέμενε η «εργασία» τού ανθρώπου! …Η εργασία στην πιο εντατική και παραγωγική της μορφή. Το οικοδομικό «εργοτάξιο» θα μετατρεπόταν πλέον σε «εργοστάσιο»! Οι υψικάμινοι θα υψώνονταν στον ουρανό. Η φωτιά έπρεπε ν’ ανάψει …Η φωτιά η οποία θα «άναβε» σ’ όλον τον Κόσμο, αλλά ΔΕΝ θα τον «φώτιζε»!

Αυτό δεν ήταν που μας είπε ο Ιησούς πως ήταν η αποστολή Του; …Να βάλει «φωτιά» στον κόσμο! Ποιο το νόημα γι’ αυτήν τη «φωτιά» από έναν Θεό; …Να πάρουν μπρος οι «υψικάμινοι»! …Ν’ αρχίσουν οι «Γίγαντες», οι «Τιτάνες» και οι «Εκατόγχειρες» που βρίσκονταν στον «Κάτω Κόσμο» να χτυπάνε τα «μέταλλα» με τα «σφυριά», για να δημιουργήσουν τον «εξοπλισμό» που χρειαζόταν η μελλοντική ΕΔΕΜ! Ο νέος Κάτω Κόσμος ήταν πλέον θορυβώδης από το σφυρηλάτημα του μετάλλου και γεμάτος καπνό από τις φωτιές! Αυτό ήταν το νόημα της επανάληψης του Προπατορικού Αμαρτήματος! …Του «σφάλματος» που έγινε στο Γιόρκ. Από πού ξεκίνησε η βιομηχανική επανάσταση; …Από τη Βρετανία …Από την «αυλή» τού Γιόρκ! Λίγα μέτρα πιο πέρα από το «Δένδρο τού Θανάτου» χτίστηκαν τα πρώτα σύγχρονα εργοστάσια των ανθρώπων!

Τότε θα άρχιζε η ανθρωπότητα σε μεγάλες κλίμακες να παράγει τα προϊόντα και τα αγαθά που έλειπαν από τους Ρωμαίους Αυτοκράτορες, για να ολοκληρώσουν τη μικτή «κατασκευή» και να μην την αφήσουν στη «μέση». Από τη στιγμή που «θεμελιώθηκε» και το «εργοστάσιο των ανθρώπων», απλά θα περιμέναμε να εξελιχθεί στον βαθμό που ο Θεός θα έκρινε ότι είχε ολοκληρωθεί. Η «προίκα» τού ανθρώπου ήταν τέλεια. Ο Θεός θα του εξασφάλιζε έναν τέλειο ΟΙΚΟ και ένα τέλειο ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ, για να μπορεί να εργάζεται και να ζει ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ μέσα στους αιώνες!!! …Ένας ιδανικός Πατέρας, που θα εξασφάλιζε «Σπίτι» κι «Εργασία» στο παιδί του! Ήταν πλέον θέμα χρόνου να επανεμφανιστεί και ο ΘΕΟΣ για να δώσει ΤΕΛΟΣ σ’ αυτήν την ΥΠΕΡΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ αιώνων! …Στην προσπάθεια των θνητών ανθρώπων να δημιουργήσουν αθάνατα επιτεύγματα για τις επόμενες γενιές …στους Αιώνες των Αιώνων!

Τώρα το πρόβλημα του Θεού ήταν άλλο. Η βιομηχανική ανάπτυξη ήταν βέβαιη και ο ΟΙΚΟΣ Του ήταν σχεδόν έτοιμος να ολοκληρωθεί, «αλλά»! …Αλλά, υπήρχε ένα μεγάλο «Αλλά»! Με το πέρασμα του χρόνου κάποιοι άνθρωποι είχαν ισχυροποιηθεί σε τέτοιον βαθμό, που αυτόν τον ΟΙΚΟ τον θεωρούσαν ιδιοκτησία τους —Πάπες, Πατριάρχες, Βασιλείς, μασόνοι, ιλουμινάτοι, φεουδάρχες και βέβαια οι νεοεμφανισθέντες πλέον βιομήχανοι— και δεν υπήρχε ούτε η θεωρητική περίπτωση να δεχθούν να τον μοιραστούν με τους ανθρώπους! …Τους κοινούς ανθρώπους —τους οποίους ο Θεός τούς αντιλαμβάνονταν ως παιδιά Του και οι Αντίχριστοι τους έβλεπαν σαν «κατώτερο» όντα— που ούτε καταδέχονταν ν’ «ακούσουν» τα προβλήματά τους και πολύ περισσότερο ν’ αναγνωρίσουν τα δικαιώματά τους επάνω σ’ αυτόν τον ΟΙΚΟ. Δεν υπήρχε περίπτωση αυτά τα «θηρία» να παραδώσουν τον ΟΙΚΟ ατόφιο στην ανθρωπότητα, για να μπορέσει αυτή ν’ απολαύσει τη Δωρεά τού Θεού και βέβαια τον ΔΙΚΟ ΤΗΣ τεράστιο κόπο!

Ήταν δεδομένο, δηλαδή, πως σε περίπτωση ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ τού αρσενικού ΘΕΟΥ με ανθρώπινη μορφή θα υπήρχε πρόβλημα. Μόλις Τον εντόπιζαν θα επιχειρούσαν να Τον σκοτώσουν! Αυτό ήταν βέβαιο, γιατί οι Χριστιανοί τού Πέτρου είναι όμοιοι με τους Ιουδαίους τού Καϊάφα! Αυτό όμως το σίγουρο δεδομένο αυτήν τη φορά ήταν ανεπιθύμητο! Όχι επειδή θα τα κατάφερναν, αλλά επειδή δεν έπρεπε καν να το επιχειρήσουν! …Θα προκαλούσε συνθήκες σύγκρουσης ΘΕΟΥ και ανθρώπων, οι οποίες θα «ακύρωναν» ΟΛΟΝ τον Σχεδιασμό Του, καθώς το ζητούμενο ΔΕΝ ήταν ο δικός Του Θρίαμβος! …Το ζητούμενο ήταν η ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ο οποίος πήρε επάνω του ΟΛΑ τα «βάρη» των αποφάσεων με τη θνητή του φύση! Εάν ο ΘΕΟΣ, για να πάρει τον ΘΡΟΝΟ Του, έπρεπε να εμφανιστεί με υπερφυσικές δυνάμεις και θαύματα, ΔΕΝ θα μιλούσαμε για ΘΡΙΑΜΒΟ του Ανθρώπου αλλά για Θρίαμβο του Θεού, το οποίο ΔΕΝ ήταν το ζητούμενο και ΔΕΝ θα Του ήταν απαραίτητο! ΕΠΡΕΠΕ —για να είναι τέλειο το ΣΧΕΔΙΟ Του— ο θνητός άνθρωπος με ανθρώπινα μέσα και ανθρώπινη ευφυία να πιστωθεί «θεϊκό» έργο και άρα να γιορτάσει τη ΘΕΩΣΗ του! …ΕΝΑΣ απ’ ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους, για ν’ αποδεικνύεται στο διηνεκές ότι το ανθρώπινο είδος με την πίστη του στον Λόγο τού Θεού Πατέρα τα κατάφερε! …Το ανθρώπινο είδος να φαίνεται —αλλά και να είναι— αντάξιο του Πατέρα Του και ότι στο τέλος Τον Δικαίωσε!

Δεν είχε λόγο ο ΘΕΟΣ να κλέψει τη Δόξα τού ανθρώπου και τη δημιουργία του να την εμφανίσει σαν μια «αγγαρεία» ενός ημίχαζου είδους, που λειτουργούσε υπό την απόλυτη καθοδήγηση του ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΟΝΤΟΣ. ΝΙΚΗΤΗΣ ΕΠΡΕΠΕ να εμφανιστεί ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ σ’ έναν σκληρό αγώνα για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του! Ο ΘΕΟΣ, δηλαδή, μπορούσε να προστατεύσει τον Εαυτό Του από τον κακό άνθρωπο, αλλά δεν ήθελε να το κάνει! …Δεν ήθελε να δρομολογηθεί νέα «σύγκρουση» μεταξύ τους και βέβαια με ένα εξ’ αρχής γνωστό τελικό αποτέλεσμα. Ο άνθρωπος έπρεπε να είναι ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ στο δικό του Έργο! …Στο ΜΕΓΑ ΕΡΓΟ, το οποίο ήταν αποτέλεσμα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ των δικών του ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ! …Το Τιμώμενο Πρόσωπο!

Ως εκ τούτου ο ΘΕΟΣ έπρεπε να παραμείνει στο επίπεδο του Πατέρα και να καμαρώνει για το Δημιούργημά Του! …Να παραμείνει στον Θρόνο Του στον Ουρανό και ο Υιός Του να καθίσει στον Θρόνο Του στη Γη! …Να χαίρεται Αυτός ως Πατέρας και να χαίρεται ο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Υιός Του! …Να χαίρεται όπως ο ένας πατέρας χαίρεται για την αποφοίτηση του γιου του από το Πανεπιστήμιο …Να τον καμαρώνει που έδωσε αξία στον δικό του μόχθο και κατάφερε ένα μεγάλο επίτευγμα. Το τέλος τού ΣΧΕΔΙΟΥ είναι ένας είδος ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗΣ για τον άνθρωπο! …Με το «σπαθί» του πήρε του «Πτυχίο» τού Θεού. Είναι δυνατόν να πάει ο πατέρας του στην «ορκωμοσία» και να τον μειώνει, για να «κλέψει» τη μεγάλη του «στιγμή»; …Να λέει σ’ όλον τον κόσμο ότι «Εγώ τού πλήρωνα τις σπουδές» …«Χωρίς εξετάσεις μπήκε στη Σχολή, γιατί η Σχολή ήταν δική μου» …«Τα μαθήματα τα περνούσε, γιατί οι καθηγητές του ήταν υπάλληλοί μου» …«Τη διπλωματική του εργασία τού την έδωσα έτοιμη από τα δικά μου αρχεία». Είναι δυνατόν αυτό το οποίο δεν θα κάνει ποτέ ένας πατέρας, να το έκανε ο Θεός στον Υιό Του;…

…Να εμφανιζόταν παντοδύναμος —όπως Τον φαντάζεται ο μέσος Χριστιανός στη Δευτέρα Παρουσία— και με μια εγωιστική επίδειξη υπερφυσικών δυνάμεων να οικειοποιηθεί τον κόπο τού Υιού Του και να κάνει ο Ίδιος επιδεικτικά τη δωρεά σαν να ήταν μόνος Του σ’ όλη αυτήν την τιτάνια προσπάθεια; …ΟΥΤΕ ΜΙΑ πιθανότητα στο τρισεκατομμύριο!!! Ο ΘΕΟΣ θα καθίσει στον δικό Του Θρόνο και θα καμαρώσει τον όμοιό Του Υιό, όταν Αυτός θα κάθεται στον δικό Του, για να είναι η χαρά των ανθρώπων τέλεια! …Να χαρεί ο ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ τον Υιό Του, ο οποίος έγινε όμοιός Του ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ στη δική του ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗ. Άρα; …Άρα, έπρεπε να πάρει πίσω τον ΟΙΚΟ Του ως κοινός άνθρωπος, για να μπορέσει ο Ίδιος να τον παραδώσει ατόφιο και με απόλυτη δικαιοσύνη στους υπόλοιπους ανθρώπους! …Άρα, έπρεπε να τους νικήσει ο Ίδιος ως κοινός άνθρωπος, για να δώσει την τέλεια χαρά στους ανθρώπους! …Να νικήσει ο άνθρωπος τα «ΘΗΡΙΑ»! …όποια κι αν ήταν αυτά!

Για να το καταφέρει αυτό, θα έπρεπε —και πάλι— να υπάρξει μια ανάλογη προετοιμασία! Από εκείνη τη στιγμή και μετά ο ΘΕΟΣ θα έπρεπε να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να μπορεί ως κοινός Άνθρωπος να ξεκινήσει πόλεμο με τους δούλους Του και τους ευνοημένους τού Συστήματός Του! …Να συγκρουστεί με τα «θηρία» με τα απλά μέσα που διαθέτει ένας κοινός άνθρωπος όταν πολεμάει! …Να συγκρουστεί με τους «σφετεριστές» τόσο του Οίκου Του όσο και του «εργοστασίου» Του! …Έπρεπε να διεκδικήσει εκ νέου το Κεφάλαιο που ήθελε να κληροδοτήσει στους ανθρώπους! …Τόσο το δικό Του αρχικό Κεφάλαιο όσο και το Κεφάλαιο το οποίο στο μεταξύ είχαν δημιουργήσει μόνοι τους οι άνθρωποι με την «εργασία» τους! …Το ΣΥΝΟΛΙΚΟ Κεφάλαιο, το οποίο ανήκε στον Ίδιο και στους ανθρώπους και το είχαν υπεξαιρέσει οι πονηροί, επειδή το ΣΧΕΔΙΟ στην εξέλιξή του είχε δημιουργήσει θέσεις με τεράστιες εξουσίες …Θέσεις όπου ΟΛΕΣ τις αποφάσεις τις έπαιρναν Αντίχριστοι άνθρωποι —όπως ακριβώς προβλεπόταν από το Σχέδιο—! Όλοι αυτοί, όμως, ήταν Χριστιανοί! Άρα; …Άρα, εξιουδαϊσμένοι άνθρωποι! …Πιο πολύ όμοιοι με τους Εβραίους παρά με τους Έλληνες!

Γιατί έχει αυτό σημασία; …Γιατί εκεί βρίσκεται η «αδυναμία» τους! …Η «Αχίλλειος Πτέρνα» τής Πατριαρχίας! Και πάλι αυτό, το οποίο φαίνεται αδύνατον για τον άνθρωπο, για τον ΘΕΟ ήταν «παιχνιδάκι»! Και πάλι ο Θεός «δούλεψε» παράλληλα στο «παρασκήνιο», όταν οι άνθρωποι «εργάζονταν» και οι δούλοι Του έκλεβαν! …Το κακό θα το πολεμούσε με κακό! …Θα έδινε στους Αντίχριστους το δικό τους «φαρμάκι», για να τους «δηλητηριάσει»! …Με το δικό τους «αίμα» θα τους «δηλητηρίαζε»! Την οικονομική «ελίτ» τού «Υιού τού Ανδρός» θα την «τάιζε» με το ίδιο «φάρμακο» που έδωσε στους λαούς ο Κωνσταντίνος! Τους ανθρωποκτόνους ψευδοϊουδαίους Χριστιανούς θα τους έβαζε «απέναντι» στους αυθεντικούς ανθρωποκτόνους Ιουδαίους! Τους άπληστους Χριστιανούς θα τους έβαζε ν’ ανταγωνιστούν τους αυθεντικούς «πρωταθλητές» τής απληστίας! …Θα έβαζε τον Αντίχριστο να πολεμήσει τον Διάβολο! …Τα παιδιά τού διαβολικού Αντίχριστου θα τα έβαζε «απέναντι» τα παιδιά τού Διαβόλου! Θα έπαιρνε τη διαχείριση της αυτοκρατορίας από τους Ελληνοϊουδαίους Χριστιανούς «Μηχανικοδικηγόρους» και θα την έδινε σε αυθεντικούς Ιουδαίους «Δικηγόρους»!

Ο ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗΣ

Τότε έβαλε τον «στείρο» ιουδαϊκό λαό να «ψευδογεννήσει»! Τότε, ανάμεσα στους Ιουδαίους, «γεννήθηκαν» οι Σιωνιστές! Το ίδιο «σάπιοι» από «μέσα» τους με τους Ιουδαίους, αλλά «πασπαλισμένοι» με μια ελληνική «χρυσόσκονη» για «περίβλημα» —και άρα πολύ πιο επικίνδυνοι—! …Τα ίδια άπλυτα κερασφόρα «γίδια», που τώρα απλά «καλύπτονταν» με πανάκριβα κουστούμια …Οι κορυφαίοι των άπληστων «Δικηγόρων»! Η απόλυτη απόδειξη της ρήσης τού Χριστού όταν αναφέρθηκε στους «σκύλους» και τους «χοίρους», τους οποίους ΔΕΝ πρέπει να τους αφήνουμε να πλησιάζουν τα «μαργαριτάρια» μας! Εάν μέχρι τότε οι Ιουδαίοι ήταν το «Κακό», οι Σιωνιστές Ιουδαίοι ήταν το «Απόλυτο Κακό»!

Γιατί όμως μιλάμε για «ψευδογέννα»; …Γιατί απλούστατα οι Σιωνιστές ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ αποφάσισαν να τοποθετήσουν κάποιον στη θέση στην οποία οι λαοί «γεννούν» Θεάνθρωπο! Η διαδικασία αυτή ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΗ, όπως είναι όταν υπάρχει «σπορά» Γνώσης από τον Θεό, που, με τη συλλογική της «καλλιέργεια» από τον λαό στον οποίο δόθηκε, να οδηγεί στη δημιουργία ενός θαυμαστού «καρπού»! ΔΕΝ έγινε «γονιμοποίηση» ενός λαού και του πολιτισμού του, όπου πρωταγωνιστούν Θεός και άνθρωποι και νομοτελειακά προκύπτει από DNA Του ο Θεάνθρωπος! Απλά ένα τυχαίο παιδί τού Διαβόλου —όμοιος με τους υπόλοιπους Εβραίους— θα επιλεγόταν από τους ίδιους και θα αφηνόταν ελεύθερος ως Διάβολος να παριστάνει τον Ψευδοπροφήτη με ισχύ Θεανθρώπου!

Η «περίπτωση»-Μαρξ —στην οποία αναφερόμαστε— αποτελεί ΤΕΧΝΗΤΗ «καρποφορία»! Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για «Ψευδοπροφήτη»! …και σ’ αυτόν αναφέρονται και οι Γραφές μ’ αυτόν τον τίτλο! …Οι Γραφές οι οποίες αναφέρονται σ’ έναν κοινό άνθρωπο, ο οποίος παρίστανε από μόνος του τον Θεό και άρα, επειδή ήταν άνθρωπος, τον Ψευδοθεάνθρωπο! ΔΕΝ ήταν δηλαδή γνήσιος Θεάνθρωπος! …ΔΕΝ ήταν ούτε καν καλός άνθρωπος! …Ένας γνήσιος Ιουδαίος «Δικηγόρος» ήταν! …Τεμπελόσκυλο, άφιλος, κακός σύζυγος, κακός πατέρας, καιροσκόπος, ψεύτης, παραδόπιστος και έτοιμος να προσφέρει τις «υπηρεσίες» του σε όποιον πλήρωνε! …Καθαρό «κατασκεύασμα» τοκογλυφικών «εργαστηρίων» ήταν! ΔΕΝ προερχόταν από «Σπέρμα» Θεού! ΔΕΝ ήταν —όπως συνέβη με τον Αλέξανδρο— ένα πρόσωπο το οποίο προέκυψε μέσα από μια φυσική λειτουργία ενός κατάλληλα εξειδικευμένου λαού, που ακόμα και την «εκδίκησή» του θα τη μετέτρεπε σε δωρεά!

ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ οι Ιουδαίοι έκαναν «παραγγελία» σ’ έναν δικό τους άνθρωπο το γελοίο πολιτισμικό τους «δόγμα» να το κάνει «πακέτο» και να το παρουσιάσει σαν ένα νέο «συμβόλαιο» σωτηρίας των λαών. Αντιγράφοντας τις γενικές αρχές τού Ελληνισμού «εξωράισαν» τις δικές τους απόψεις και επέλεξαν έναν τυχαίο ανάμεσά τους να το «εκφράσει»! ΕΝ ΚΡΥΠΤΩ άπληστοι και σκληροί Ραβίνοι έδωσαν σε δικηγόρο —μέσω «εργολαβίας»— την παραγγελία ν’ «αντιγράψει» τις πρακτικές τού Θεού! Τραπεζίτες τον χρηματοδότησαν, για να επινοήσει μια νέα «ψευδοθρησκεία» με παγκόσμιο προσανατολισμό, που θα εκμεταλλευόταν τις συγκυρίες τής βιομηχανικής εξέλιξης και θα τους επέτρεπε να εξυπηρετήσουν στον μέγιστο βαθμό τα συμφέροντά τους! …Καθαρή κατά παραγγελία «εργολαβία» και όχι «γέννηση»!
Αυτός είναι ο Ψευδοπροφήτης που με τον λόγο του ενισχύει τα θηρία τής Αποκάλυψης! …Ο Ψευδοπροφήτης που πουλάει σαν «ιδεολογία» την «κατανόηση» και τη «συμπάθεια» για την εργατική τάξη τής βιομηχανικής εποχής κι ενισχύει ταυτόχρονα τόσο τον Αντίχριστο της Ρώμης όσο και τον Διάβολο των Ιουδαίων! Αυτός «κατασκεύασε» μια «ψευδοθρησκεία» με οπαδούς τούς όμοιούς τους συμφεροντολόγους μαρξιστές! …Αυτούς τους οποίους δήθεν μισούσαν τη χριστιανική εκκλησία, αλλά μιμούνταν τις πρακτικές της και «δανείζονταν» τις τρομερές υποδομές της!

Αυτός προσπάθησε να σταθεί ανάμεσα τους θηριώδεις Υιούς τού Θεού και να τους μιμείται με επίσης τεράστια εξουσία! Όλα έγιναν με μεθοδεύσεις Ραβίνων, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν θρησκευτικού τύπου γνώσεις! Υπήρχε δηλαδή μίξη ιδεολογικών και μυστικιστικών γνώσεων για την προώθηση του μαρξισμού! …Καμπαλιστές ήταν οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές τού Σιωνισμού, οι οποίοι έλεγχαν τον μαρξισμό και τους «πιστούς» του! Το σύνολο του σχεδιασμού τους μιμούνταν μια «γέννηση», για να πείσουν τον κόσμο ότι είναι «εκλεκτοί». Όλη τους όμως η εφαρμογή ήταν μια γελοία απομίμηση του θεϊκού Σχεδιασμού …Ήταν σαν οι Έλληνες να όρισαν μυστικά μεταξύ τους έναν τυχαίο Αλέξανδρο και με «εργαλείο» ένα βιβλιαράκι που θα παρίστανε την ελληνική «γραμματεία» να επιχειρούσαν να μεταλλάξουν την Περσική Αυτοκρατορία σε ελληνιστική! …Να πείσουν τον άνθρωπο να εγκαταλείψει τον Θεό και ν’ ακολουθήσει τους ίδιους σαν δήθεν «άθεους» θεούς! …Να στήσουν μια «ρέπλικα» της ελληνιστικής Ρώμης! Είναι δυνατόν να έχει διάρκεια αυτό; …Όχι βέβαια!…

…Ο Θεός, όμως, το έκανε ΚΑΙ ΑΥΤΟ δυνατόν, για να εξυπηρετήσει τον Σχεδιασμό Του!!!

Ο Θεός επέτρεψε στον λαό ο οποίος είχε προγραμματιστεί με το DNA τής απληστίας να το κάνει αυτό, για να επωφεληθεί ο Σχεδιασμός από το «λάθος» του! …Τού έδωσε τα δικά Του «μαργαριτάρια», για να επιταχύνει τον Σχεδιασμό Του! …Έκανε το αντίθετο απ’ ό,τι πρότεινε ως σωστό για τον άνθρωπο, γιατί έστηνε «παγίδα» στους πονηρούς! Εξαρχής έδωσε τα «μαργαριτάρια» στους δούλους Του, για να τα μετατρέψει σ’ έναν μόνιμο πειρασμό για τους «σταυρωτές» Του. Με την εσκεμμένη και μόνιμη «ασάφεια» μεταξύ των ιδιοτήτων τού «Χριστιανού» και του «Ιουδαίου» κατάφερε να τους κάνει μόνιμα «προσκολλημένους» μεταξύ τους …Να αλληλομισούνται, αλλά ταυτόχρονα να μην απομακρύνεται ο ένας από τον άλλο ακόμα και μετά από διωγμούς …Να μην επιδιώκουν οι Ιουδαίοι να έχουν ως ξεχωριστή θρησκεία τη δική τους ξεχωριστή επικράτεια …Να ακολουθούν μόνιμα και εμμονικά τους Χριστιανούς στα «πέρατα» του κόσμου και να μαθαίνουν να ζουν «παρασιτικά» κοντά σ’ αυτούς …

Να τους ζηλεύουν, να τους μισούν, να τους φθονούν και να προσπαθούν μόνιμα να επωφελούνται από τις «λείες» τους. Στόχος Του ήταν με τα «μαργαριτάρια» Του να τους διατηρεί πάντα σε κοντινή απόσταση, ώστε να είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να στρέψει τους «χοίρους» τού Ιουδαϊσμού εναντίον των δικών Του «σκύλων» και ν’ αλληλοκατασπαραχθούν για την απόκτηση της μεγάλης «λείας»!

Όταν έφτασε η κατάλληλη ώρα βοήθησε τους «χοίρους» τού Σιωνισμού να κατακτήσουν την κορυφή τού δικού Του Συστήματος —το οποίο βρισκόταν στα χέρια των «σκύλων»— όχι για να τους ευνοήσει, αλλά γιατί μόνον μέσω αυτών μπορούσε να εξασθενίσει τους «ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ» τού χριστιανικού Θρόνου, οι οποίοι δεν θα Του παρέδιδαν ποτέ οικειοθελώς τα «κλειδιά» τού ΟΙΚΟΥ Του! Επέτρεψε στους «Δικηγόρους» τού Ιουδαϊσμού να γίνουν οι «δικηγόροι» όλων των κοινωνικών τάξεων, όλων των μειονοτήτων, όλων των ιδεολογιών και βέβαια όλων των θρησκειών. Σίγουρα πράγματα. Όταν δεν διστάζεις να παραστήσεις τον «Δικηγόρο» και να «ρίξεις» τον ίδιο τον Θεό, είναι δυνατόν να έχεις ενδοιασμό να το κάνεις εναντίον τού οποιοδήποτε άλλου;

Ο Σιωνισμός για τον Θεό ήταν ο ορισμός αυτού που λέμε «αναγκαίο κακό»! …Το Απόλυτα Αναγκαίο Απόλυτο Κακό που έπρεπε να δημιουργήσει ο Ίδιος! …Το Απόλυτο Κακό που, όμως, εξαιτίας τής απληστίας και της άγνοιας αυτών που το «μετέφεραν», θα έκαναν τη Ρώμη παγκόσμια! …Θα παρασύρονταν στο λάθος να δοκιμάσουν να κάνουν την Τρίτη Ρώμη παγκόσμια! …Να μετακινήσουν τα «θεμέλιά» της σε χώρους ασταθείς, τους οποίους μόνον ο ΘΕΟΣ θα μπορούσε να τους «εξυγιάνει» και —όταν θα ερχόταν η κατάλληλη στιγμή— να τους κάνει εκμεταλλεύσιμους! Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για απολύτως αναγκαίο «Κακό». Το «Κακό» το οποίο κόστισε στην ανθρωπότητα εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρών! …

Κόστισε ΔΥΟ Παγκόσμιους Πολέμους …Κόστισε ΟΛΟΥΣ τους διωγμούς των κομμουνιστικών καθεστώτων και ΟΛΕΣ τις στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ —από τον Πόλεμο της Κορέας μέχρι σήμερα—! Αυτήν τη στιγμή οι Σιωνιστές «ματώνουν» την ανθρωπότητα —τόσο στην Ουκρανία όσο και στην πολύπαθη Γάζα—! Αυτό είναι το Απόλυτο Κακό, το οποίο οφείλεται στον αυθεντικό Διάβολο, που είναι γόνος τού Μωυσή! …Ο δολοφονικός Σιωνισμός που μισεί τον άνθρωπο! …Η μάστιγα του Θεού!

Σ’ αυτό το αυθεντικό παιδί τού Διαβόλου επέτρεψε ο ΘΕΟΣ να υποτάξει το χριστιανικό ιερατείο των δούλων τού Βάαλ! …Σ’ αυτόν που είναι θαμμένος —κι αυτός— κοντά στο «Δένδρο τού Θανάτου» στην «αυλή» τού Γιόρκ! Τού επέτρεψε να διεκδικήσει τον θωρακισμένο κι απρόσβλητο Οίκο Του και το τρομερό «Εργοστάσιό» Του! Λέμε «επέτρεψε» γιατί χωρίς τη βοήθειά Του δεν θα κατάφερναν τίποτε οι «εκλεκτοί»! Μιλάμε για βοήθεια, γιατί κι αυτό μια μορφή «θαύματος» είναι! …Είναι «θαύμα» να καταφέρεις να παραδώσεις τα «σαλόνια» τής χριστιανικής αυτοκρατορίας στον «υπόκοσμό» της! Οι επί αιώνες, τοκογλύφοι, νταβατζήδες, κλέφτες, μαχαιροβγάλτες, μπήκαν στα κεντρικά της «Διευθυντήρια» σαν «εκλεκτοί»!

Αυτή η επιλογή ήταν ασφαλής για τον Σχεδιασμό Του, γιατί γνώριζε εξ’ αρχής ότι αυτή η «εργολαβία» ήταν αναγκαστικά αντιγραφή τού ελληνικού «λογισμικού» και ήταν απόλυτα «συμβατή» με το χριστιανικό «λειτουργικό σύστημα»! …Το κατασκεύασμα αυτό δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από το «βεληνεκές» τού ελέγχου τού Θεού! Γι’ αυτόν τον λόγο κι επιβίωσε ανάμεσα σ’ αυτά τα «θηρία». Ο μαρξισμός, δηλαδή, είναι τόσο ασήμαντος, που, εάν δεν δανειζόταν στοιχεία ελληνικά μέσα σ’ ένα «φιλικό» χριστιανικό περιβάλλον, θα ήταν ακόμα μια κοσμοθεωρία τής «δεκάρας», που θα περνούσε παντελώς απαρατήρητη! …Μια «κοσμοθεωρία» που, εάν την τυπώσεις σε «χαρτί υγείας», «τζάμπα» θα πάει το χαρτί. ΔΕΝ μπορούσε ο Μαρξ να δημιουργήσει αυθεντική θρησκεία και να έλξει προς το μέρος του ανθρώπους από τη θρησκεία την οποία είχε αποφασίσει ο Θεός να έχουν!

Αυτό, όμως, ήταν κάτι το οποίο έκανε την ιδεολογία αυτήν «θνησιγενή»! …Είχε ημερομηνία λήξης από την ώρα που εμφανίστηκε! Ήταν δεδομένη η ολιγοζωία τού μαρξισμού και άρα ήταν στο «Χέρι» τού Θεού πότε θα έδινε τέλος στην ύπαρξή του! Μέχρι όμως να συμβεί αυτό, αναγκαστικά ο μαρξισμός θα έπρεπε να λειτουργεί «παρασιτικά» και να «θρέφεται» από τον ίδιο τον Χριστιανισμό! Αναγκαστικά θα έπρεπε οι στόχοι του να περιστρέφονται γύρω από τον Οίκο τού Θεού και ν’ αναπτύσσονται εντός των συμφερόντων του, εφόσον δεν υπήρχε άλλη περίπτωση να επιβιώσει! Γιατί το επέτρεψε αυτό ο Θεός; …Για να μετατρέψει στον κατάλληλο χρόνο τον δικό Του θωρακισμένο Οίκο σε μια ανοχύρωτη «παράγκα»! Έβαλε άπληστους και άσχετους «Δικηγόρους» να παριστάνουν τους Μηχανικούς και να επιχειρούν με τις τεράστιες εξουσίες τους να «βελτιώσουν» το ΤΕΛΕΙΟ! Την εξουσία των Μηχανικών την έδωσε σε τυχάρπαστους τοκογλύφους τους οποίους βέβαια μπορούσε να τους «ακυρώσει» όποτε ήθελε! Ούτε μισό αιώνα δεν άντεξε η «θωράκισή» τους! …Αυτό, δηλαδή, το οποίο είπαμε λίγο πριν για τους εμπόρους! …Πήραν τις «θωρακίσεις» τού χριστιανικού Οίκου και τις έκαναν «κουρελούδες», για να «μπαινοβγαίνουν» στον «θρόνο» τον οποίο σφετερίζονταν! .

..Πήραν τα εργοστάσια του Χριστιανισμού και τα έκαναν περιπλανώμενους «αραμπάδες», απλά για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους!

Ο ΟΙΚΟΣ τού Θεού είχε γίνει μια ανοχύρωτη «παράγκα» πλανόδιων εμπόρων και νταβατζήδων! Ο ΟΙΚΟΣ, ο οποίος υψώθηκε από ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ οι οποίοι λάτρευαν την έννοια της Εστίας και της Πατρίδας, παραδόθηκε στα «χέρια» ανέστιων, απάτριδων και περιπλανώμενων συμφεροντολόγων! …Έναν ΟΙΚΟ τον οποίο δεν θα είχαν ούτε τη γνώση αλλά ούτε και τη νοοτροπία να τον υπερασπιστούν κι ως εκ τούτου θα τον άφηναν «αθωράκιστο»! Ο ΟΙΚΟΣ τού λαού, ο οποίος είχε πρότυπο τον Οδυσσέα και την αγάπη του για τον ΟΙΚΟ του, παραδόθηκε σε «μεθυσμένους» Μνηστήρες! Όλα μελετημένα μέχρι την απόλυτη λεπτομέρειά τους, όπως πολύ αναλυτικά περιγράφεται στα «Πρωτόκολλα των Σοφών τής Σιών», που αποτελεί το «ευαγγέλιο» των Σιωνιστών.

Αυτό ακριβώς είναι ο Σιωνισμός …Είναι το απόλυτο σχέδιο των Ανδρών Μνηστήρων ν’ αρπάξουν τον ισχυρότερο ΟΙΚΟ τής ανθρώπινης ιστορίας! …Το σχέδιο των τοκογλύφων να «διαβρώσουν», ν’ «αρρωστήσουν» και τελικά να λεηλατήσουν τον Χριστιανισμό! …Το σχέδιό τους ν’ αρπάξουν από τα χέρια των λαών κάτι «τέλειο», για να το «βελτιώσουν» με «επενδύσεις» …Το σχέδιο αυτών που ιδιωτικοποιούν το τεράστιας αξίας δημόσιο κεφάλαιο, για να το «αξιοποιήσουν» και στη συνέχεια το στρέφουν εναντίον των παλαιών ιδιοκτητών του! Αυτό είναι που περιγράφουν τα «Πρωτόκολλα των σοφών τής Σιών» …Τον τρόπο και τη μέθοδο για το πώς θα έπαιρναν το χριστιανικό λιθόκτιστο «φρούριο», για να το «βελτιώσουν» με «γυψοσανίδες» για το «καλό» των Χριστιανών!

Θα «ιδιωτικοποιούσαν» ολόκληρη τη χριστιανική αυτοκρατορία με δάνεια, χρέη και τοκογλυφίες με στόχο να την «αναπτύξουν». Αυτός ήταν ο στόχος τους εξ’ αρχής και γι’ αυτόν τον λόγο άρχισαν τις «επεμβάσεις» τόσο στη δική του λειτουργία όσο και στη λειτουργία του σε σχέση με τις υπόλοιπες θρησκείες. «Εργαλεία» όπως η Παγκόσμια Τράπεζα ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που ρήμαξαν κράτη και λαούς, αυτοί τα είχαν σχεδιάσει —όταν ακόμα οι Χριστιανοί ούτε καν που φαντάζονταν ότι κάποτε θα υπήρχαν τέτοια διεθνή «εργαλεία», τα οποία θα μπορούσαν να «διαπερνούν» σύνορα κρατών και θρησκειών—! Περί αυτού πρόκειται. «Ιδιωτικοποίησαν» τον Χριστιανισμό εις βάρος τού Κυρίου του και των παιδιών του …Τον «ιδιωτικοποίησαν για να τον αξιοποιήσουν! Τι σημαίνει αυτό; …«Έγδαραν» τα παιδιά του κι έβαλαν στόχο να «γδάρουν» τα παιδιά Του και στις άλλες Θρησκείες.
Ήταν τόσο άσχετοι και τόσο αλαζόνες, που προσπάθησαν ν’ αλλάξουν μέχρι και την προεπιλεγμένη από τον Θεό «έδρα» τού ΟΙΚΟΥ τού Θεού! Αυτό, το οποίο ο ΘΕΟΣ περιόρισε στα απόλυτα όριά του —μέχρι να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί στην ανθρωπότητα—,πήγαν αυτοί μόνοι τους και το έκαναν παγκόσμιο, χωρίς να έχουν καν πρόθεση να το μοιραστούν με κανέναν! Ήταν τόσο άσχετοι και αλαζόνες, που «ξέφυγαν» από τα όρια του Αδριανού και τον ακλόνητο «πυλώνα» τού χριστιανικού Γιόρκ και έστησαν ένα «είδωλό» του Οίκου στην απέναντι όχθη τού ωκεανού! …Όχι «αντίγραφο» της Ρώμης, όπως ήταν η Νέα Ρώμη, αλλά «είδωλό» της! …«Είδωλο» ενός Γιόρκ, το οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε δρομολογηθεί να γίνει η αυθεντική Τρίτη Ρώμη.

Ο ίδιος ο Θεός δεν είχε ακόμα μετατρέψει το Γιόρκ σε Τρίτη Ρώμη, γιατί ήταν πολύ «πρώιμο» να δοκιμαστεί η πραγματική κοσμοκρατορία και το επιχείρησαν οι άσχετοι και οι τεμπέληδες. Οι μεγαλύτεροι εκμεταλλευτές και εκπορνευτές τής ιστορίας θα «έστηναν» τη μεγαλύτερη «πόρνη» τής ιστορίας! ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ, δηλαδή, θα δοκίμαζαν να κάνουν αυτό το οποίο δεν είχαν επιχειρήσει ΠΟΤΕ οι ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ. Εάν μέχρι τότε η χριστιανική «Πόρνη» —η Ρώμη— έβαζε «χέρι» —από το Βατικανό— σε όλους τους χριστιανικούς λαούς, η νεοταξίτισσα Πόρνη» — η Νέα Υόρκη— θα έβαζε «χέρι» σε όλες τις υπόλοιπες θρησκείες! Ισλαμιστές, Βουδιστές, Ινδουιστές, Σιντοϊστές, αλλά και άθεοι μαρξιστές και κομμουνιστές θα γίνονταν «στόχοι» της! Θα τους «σαγήνευε» με την «ομορφιά» της και τα «πλούτη» της και θα τους «μεθούσε» με στόχο να τους καταληστεύσει!

Η Νέα Υόρκη έγινε η πρωτεύουσα στη δική τους «εκδοχή» τής παγκόσμιας «σιωνιστικής αυτοκρατορίας», η οποία απλά έκλεβε δομικά στοιχεία από τη ρωμαϊκή και βασιζόταν στις δικές της αντοχές …Η εφήμερη Τρίτη μορφή τής Ρώμης, η οποία ήταν «πιο κάτω» ακόμα κι απ’ τον Κάτω Κόσμο! …Η Τρίτη Ρώμη τού Ερέβους! …Η καθαρά ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ Νέα Υόρκη των Σιωνιστών «δικηγόρων», που παρίσταναν τους Μηχανικούς! Έμπηξαν μερικούς «πασσάλους» στη Νέα Γη και, απλώνοντας μια «τέντα» πάνω από τον ωκεανό, παρίσταναν τους Μηχανικούς! …Στην κυριολεξία «πασσάλους», εάν σκεφτεί κάποιος τους «άσχημους» σιδερένιους «περιστερώνες» που παριστάνουν τους ουρανοξύστες!

…«Ουρανοξύστες», οι οποίοι έγιναν το «σήμα κατατεθέν» τής αυτοκρατορίας τους!. To skylineέγινε η «υπογραφή» τους.
Αυτή η επιλογή τής ανέγερσης ουρανοξυστών, δηλαδή, δεν ήταν τυχαία! …Είναι στοιχείο που της έδινε «ταυτότητα»! …Την έκανε διακριτή και τη διαφοροποιούσε από τις προηγούμενες Τάξεις Πραγμάτων! Μιμούμενοι τον Αδριανό, ο οποίος έδωσε «ταυτότητα» στην αυτοκρατορία του, επιβάλλοντας τον αρχαιοελληνικό αρχιτεκτονικό ρυθμό εντός των ορίων της, έτσι έκαναν κι αυτοί. Όπως ο Αδριανός «φύτευε» παντού αρχαιοελληνικού ρυθμού κτίρια, για να «δείξει» έως πού «έφτανε» η αυτοκρατορίας του, έτσι έκαναν κι αυτοί. Κάθε νέα «κατάκτησή» τους έπρεπε να το «δηλώνει» με ουρανοξύστες στο διοικητικό της κέντρο! Κάθε νέα χώρα —σε όποια θρησκεία κι αν ανήκε— θα έπρεπε να δηλώνει με «ουρανοξύστες» την εισαγωγή της και άρα την «πίστη» της στη Νέα Τάξη! Τα κέντρα εξουσιών έπρεπε να μοιάζουν όλα με τη Νέα Υόρκη, όπως όλα τα μεγάλα χριστιανικά κέντρα εξουσίας έμοιαζαν επί αιώνες με τη Ρώμη!…

…Μια κατάσταση πρόχειρη, η οποία θύμιζε περισσότερο λαϊκή αγορά με «πάγκους» παρά οργανωμένο «εργοτάξιο». Λογικό είναι αυτό! Δικηγόροι ήταν και όχι Μηχανικοί! ΔΕΝ μπορούσαν να κατασκευάσουν πύργο και κατασκεύασαν ένα ψεύτικο «είδωλο» πύργου! …Αυτό δηλαδή το οποίο κάνουν οι δικηγόροι, οι οποίοι προσαρμόζονται στους εντολείς τους! Εάν ο εντολέας τους είναι βιομήχανος, μιλάνε σαν βιομήχανοι, χωρίς να είναι τέτοιοι. Εάν το ίδιο πρόσωπο έχει ως εντολέα μια πόρνη, μπορεί ως δικηγόρος μετά από λίγη ώρα να μιλάει σαν νταβατζής για το «δίκιο» του πελάτη του. Μέχρι και για τους εαυτούς τους έφτιαξαν μια εικόνα «ειδώλου»!

Τη θέση των Ελλήνων στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επιφύλασσαν για τους εαυτούς τους στη δική τους ψεύτικη αυτοκρατορία! Θα «μιλούσαν» «δικηγορίστικα» σαν να ήταν Έλληνες, έστω κι αν δεν ήταν οι ίδιοι Μηχανικοί! Ήθελαν να εισπράξουν και τη δόξα των μηχανικών σε ξένο οικοδόμημα. Ούτε αυτό ήθελαν ν’ αφήσουν σε κάποιους άλλους! Γι’ αυτόν τον λόγο έχουν και την εμμονή να εξαγοράζουν —καθώς περί αυτού πρόκειται— τα βραβεία Νόμπελ! …Φροντίζουν για το ψεύτικο «προφίλ» τους μέσα στον ψεύτικο κόσμο τους! Τα πάντα μέσα σ’ αυτήν την αυτοκρατορία είναι ψεύτικα, όπως ψεύτικα είναι τα λόγια —αλλά και τα «έργα»— των Δικηγόρων!

Γι’ αυτόν τον λόγο οι Σιωνιστές δεν δίστασαν να «χτίσουν» ακόμα και την «παράγκα» τού κομμουνισμού! Τους χρειαζόταν ένας ακόμα «πάσσαλος», για να στήσουν την «τέντα» τους παγκοσμίως! …Να «σκεπάσουν» με την «τέντα» αυτήν τόσο τον Χριστιανισμό όσο και τις υπόλοιπες θρησκείες! …Να έχουν τη δική τους ιδιόκτητη Πατριαρχία! Γι’ αυτόν τον λόγο τον «κατασκεύασαν»! Δεν τον «αγάπησαν» για το «δίκιο τού εργάτη», επειδή πίστευαν στον κομμουνισμό! …Σιγά να μην πίστευαν στις δικές τους τις βλακείες! Οι Σιωνιστές δεν είναι ούτε καπιταλιστές ούτε κομμουνιστές! …Είναι ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ τού κεφαλαίου απόντων ή τεχνητών «εντολέων»! …Εκμεταλλευτές των φεμινιστριών, των gay, των ΛΑΘΡΟμεταναστών κλπ.. Μόνοι τους «κατασκευάζουν» εντολείς-«πελάτες» και μόνοι τους αναλαμβάνουν τις υποθέσεις τους! Όλα «copy-paste» των ψεμάτων και των σοφιστικών «αριστουργημάτων» τού Μωυσή. Κλέφτες ήταν και κλέφτες παραμένουν! …Κλέφτες θεών και ανθρώπων! …Εκμεταλλευτές τής ανθρώπινης δυστυχίας τής Πατριαρχίας.

Δεν έκαναν δηλαδή κάτι διαφορετικό ή νέο με την περίπτωση του κομμουνισμού. Εκμεταλλεύτηκαν την εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας στη βιομηχανική εποχή κι απλά θεώρησαν ότι, εάν μετέτρεπαν το ίδιο το κράτος —και δήθεν την εργατική τάξη— σε «εντολέα» τους, θα ζούσαν οι ίδιοι πλούσιοι κι απλά θα αρκούνταν στο να μιλούν «δικηγορίστικα» σαν πολιτικοί κι «εργατοπατέρες»! …Business as usual! Όποιος πληρώνει, εξασφαλίζει τις «υπηρεσίες» τους! Αυτοί ήταν που «έχτισαν» το «είδωλο» της JEW York! …«Τόσο» σοβαρή ήταν η «μελέτη» τους! Ο απρόσβλητος και χτισμένος με μπετόν αρμέ ΟΙΚΟΣ τού Θεού έγινε μια «τέντα», όπως αυτές των λαϊκών αγορών! Ο «θόλος» τού Πανθέου που «σκέπαζε» τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία απλώθηκε από καραβόπανο στη νέα παγκόσμια σιωνιστική εκδοχή του!

Όμως, ακόμα κι αυτό ήταν επιθυμητό από τον Θεό και γι’ αυτόν τον λόγο τούς βοήθησε! Υπήρχε λόγος που επέτρεψε ο Θεός να «αλωθούν» όλες οι δικές Του Θρησκείες από τους τοκογλύφους. Δεν ήταν δηλαδή μόνον λόγοι ασφαλείας για την Επιστροφή Του! Από τη στιγμή που η ανθρωπότητα ως σύνολο θα μοιραζόταν τα κέρδη τής Πατριαρχίας, έπρεπε όλοι να βάλουν το «μερίδιό» τους σ’ αυτό το «τραπέζι»! …ΔΕΝ θα μοιράζονταν στους ανθρώπους μόνον οι καρποί των κόπων των Ελλήνων ή των Χριστιανών ή των Ισλαμιστών. Εφόσον το Έργο ήταν πανανθρώπινη προσπάθεια, στην τελική «ευθεία» ΟΛΟΙ θα τα «έδιναν» ΟΛΑ! Εξαιτίας τής απληστίας των μαρξιστών μπήκαν στον ίδιο «στίβο» και οι Βουδιστές και οι Ινδουιστές και οι Κινέζοι!

Στον τελευταίο διάστημα της τεχνολογικής «Έκρηξης» —που ήταν και το ζητούμενο ΟΛΟΥ του Σχεδιασμού— είχαμε πανανθρώπινη συμμετοχή! Κανένας δεν έπρεπε ν’ δεν «απουσιάζει». Οι Χριστιανοί μπορεί να είχαν εξειδικευτεί στην αρχική «εργασία» που απαιτούσε η «πυροδότηση» της τεχνολογικής «Έκρηξης», αλλά στην τελικά φάση όλοι συμμετείχαν με έναν ανάλογο κόπο! Έχουμε πλέον στα χέρια μας και τους «καρπούς» των κόπων των Κινέζων, των Ινδών ή των Ιαπώνων! …Όλοι ισότιμα στη «μοιρασιά», γιατί όλοι έβαλαν «μερίδιο» για να γίνει αυτό το επίτευγμα! …Όλοι έβαλαν το «λιθαράκι» τους για την τελική κατάσταση! Κατάλαβε ο αναγνώστης τι σημαίνει Θεία Ευφυία; ΠΗΡΕ απ’ όλες τις Θρησκείες αυτό το οποίο θεώρησε ως δίκαιο «μερίδιο» —εξαιτίας τής απληστίας των Σιωνιστών— και στο τέλος την απληστία τους την έστρεψε εναντίον των ίδιων τους των εαυτών! «Άρρωστοι» μέχρι τέλους! ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ —και από την ασχετοσύνη τους— κατασκεύασαν «ανοίγματα» για να μπορέσει να «επιστρέψει» ο Θεός ως Άνθρωπος! …Ο ΘΕΟΣ όλων των Θρησκειών τής Πατριαρχίας.

ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ άνοιξαν «διαδρόμους» που δίνουν πρόσβαση στον «Θρόνο»! ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ νικήθηκαν οι ισχυροί! Με την παγκόσμια «διάχυση» της αδικίας και της εκμετάλλευσης άνοιξαν τον δρόμο για τη δίκαιη «μοιρασιά». Οι ΥΠΕΡάπληστοι Ιουδαίοι νίκησαν τους άπληστους Χριστιανούς για να βάλουν στο «χέρι» και τις άλλες Θρησκείες και στο τέλος έμειναν όλοι τους «γυμνοί»! Οι Σιωνιστές τού Ψευδοπροφήτη, για να επιβάλουν την παγκόσμια Νέα Τάξη τής Χαζομάρας τους, νίκησαν τους αρχιερείς, τους βασιλείς, τους μασόνους, τους βιομήχανους και τους φεουδάρχες, οι οποίοι πραγματικά είχαν υπό την ιδιοκτησία τους το υλικό μέρος τού Οίκου τού Θεού! Οι Σιωνιστές, για να επικρατήσουν, νίκησαν αυτούς τους οποίους ο Θεός θα έπρεπε κάποια στιγμή να νικήσει «αναίμακτα», για να πάρει τον Οίκο Του στα «Χέρια» Του! Τώρα όλοι αυτοί έμειναν στα δικά τους «χέρια» με τα «αέρινα» Πνευματικά Δικαιώματα των επιτευγμάτων τού ανθρώπου και θα έρθουν αντιμέτωποι με τον ισχυρότερο Ιδιοκτήτη αυτού τού είδους Κεφαλαίου! ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ, δηλαδή, έστησαν την «αρένα» που θα τους οδηγήσει στη σύγκρουση με τον ανίκητο Θεό!

Η Αρχή τού ΤΕΛΟΥΣ…
…Η Μεγάλη «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ»

Γιατί είχε ανάγκη ο πανίσχυρος ΘΕΟΣ αυτήν τη σχεδιαστική «βοήθεια»; Πέρα από το τυπικό μέρος, το οποίο το επεξηγήσαμε —και έχει σχέση με τη Δόξα τού Ανθρώπου— υπάρχει και το πρακτικό μέρος. Έπρεπε —και πάλι— να εμφανιστεί ως Άνθρωπος και να διεκδικήσει τον Θρόνο Του, για να εργαστεί αυτοπροσώπως ως άνθρωπος-Κυβερνήτης! …Να πάρει την εξουσία —σε χρονική κλίμακα στα μέτρα τού θνητού ανθρώπου— για να κάνει την απαραίτητη ΔΩΡΕΑ στην ανθρωπότητα! …Να «ρυθμίσει» ο Ίδιος την αυτοκρατορία με τον τρόπο που θα της επιτρέπει να λειτουργεί δίκαια μέσα στους Αιώνες, χωρίς την ανάγκη εξωτερικής παρέμβασης!

Για να γίνει όμως αυτό, θα έπρεπε να συγκρουστεί με όλους εκείνους οι οποίοι σήμερα βρίσκονται στον «θρόνο» και οι οποίοι έχουν συγκρουόμενα συμφέροντα με τους λαούς. Αυτοί, με την τεράστια οικονομική τους ισχύ που ανά τους αιώνες είχαν συγκεντρώσει, δεν θα δέχονταν μια τέτοια «ρύθμιση»! …Μόνον εάν εξαναγκάζονταν θα το έκαναν! Άρα, αυτό θα σήμανε ξανά πόλεμο και νέο αίμα —και άρα επιπλέον κόστος για την ανθρωπότητα—! Ταυτόχρονα αυτό είχε ένα ανάλογο κόστος και σε χρόνο. Έπρεπε να «συμπιεστεί» ο χρόνος, ώστε όλα αυτά να γίνουν στην κλίμακα του θνητού ανθρώπου! …Να μην ξαναπάμε σε μακροχρόνιους σχεδιασμούς με «εκλεκτούς» διαδόχους! Αυτό ήταν που αποφεύχθηκε με τη θεϊκή «βοήθεια»!…

…Με την Ευφυΐα Του ο Θεός θα αποκτούσε αυτό το οποίο η κοινή ανθρώπινη ευφυία το κατακτά με το «ξίφος»! ΔΕΝ μπορεί στη μεγαλύτερη «γιορτή» τής ιστορίας τού ανθρώπου να υπάρχουν εορτασμοί επάνω σε εκατομμύρια πτώματα! …Να γίνουν δηλαδή από τον Ίδιο θρησκευτικού τύπου διωγμοί πιστών και πόλεμοι και να κοστίσουν εκατομμύρια ζωές σε κλίμακες παγκοσμίων πολέμων! Έπρεπε να παγιδευτούν οι μεγιστάνες τού Χριστιανισμού. Έπρεπε μόνοι τους να φτάσουν σε ένα «αδιέξοδο» και να μην μπορούν να ξεφύγουν …Να κάνουν τόσο μεγάλα λάθη, που αυτά να τους οδηγούσαν στον θάνατο της «αυτοχειρίας» …Να φτάσουν στο σημείο αυτοί, τους οποίους ο Θεός έπρεπε να εξοντώσει, να Τον παρακαλάνε για τη σωτηρία τους μπροστά σε μια βέβαιη καταστροφή! Αυτή ήταν η λύση τού προβλήματος και ήταν απλή και ιδανική.

Σε αυτόν τον στόχο Τον εξυπηρέτησαν οι Σιωνιστές. Έβαλε τους «τυφλούς» Εβραίους στο «τιμόνι» τής αυτοκρατορίας και την οδήγησε στο απόλυτο αδιέξοδο! …Την οδήγησε μπροστά σ’ έναν «γκρεμό», που, εάν «πέσει» σ’ αυτόν, θα καταστρέψει τους πάντες —είτε πλούσιους είτε φτωχούς είτε αξιωματούχους πολιτικούς είτε ιεράρχες—! Δεν υπήρχε κανένα ρίσκο στην επιλογή Του να δώσει την εξουσία τής αυτοκρατορίας στον Διάβολο …Τον γνωρίζει καλά τον Διάβολο!

…Γνωρίζει ότι είναι άπληστος, άχρηστος και βλάκας. Άρα, το ίδιο θα είναι και τα παιδιά του! Με μόνο στόχο το εμπορικό κέρδος, «πούλησαν» όλα τα «αμυντικά» συστήματα του ΟΙΚΟΥ! …Όλες τις υποδομές τής «άμυνάς» του. ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ διέλυσαν το μέσον εκείνο, το οποίο τούς έκανε κυρίαρχους παγκοσμίως …Ό,τι δηλαδή το έκανε «απόρθητο», όπως προβλεπόταν από τον Σχεδιασμό του!

ΟΛΑ λάθος —δυστυχώς για τους ίδιους— από ανθρώπους οι οποίοι νόμιζαν ότι είναι «εκλεκτοί» τού Θεού και πανέξυπνοι! Το ακόμα χειρότερο που έκαναν αυτοί οι πανίβλακες ήταν ότι υποτίμησαν τον Ίδιο τον ΘΕΟ και το ΣΧΕΔΙΟ Του. Θεώρησαν ότι με την εξουσία που πήραν στα χέρια τους μπορούσαν να Τον νικήσουν. Ως γνήσια παιδιά τού Διαβόλου θεώρησαν ότι θα μπορούσαν να το κάνουν, αποδεικνύοντας —για άλλη μία φορά— πόσο βλάκες είναι! …Με τη Γνώση τού Θεού προσπάθησαν να νικήσουν τον Θεό! Γνωρίζοντας ότι κινδυνεύουν από τον Θηλυκό Θεό που «γεννά» τον Υιό —και προκειμένου αυτό να το «ακυρώσουν»—, τόλμησαν κι επιτέθηκαν στην Ελλάδα! …Επιτέθηκαν στη Γυναίκα που βγήκε από την «έρημο» και ήταν πλέον έτοιμη να «γεννήσει» εκ νέου!…

…Τη Γυναίκα που εδώ κι έναν αιώνα είναι «υγιέστατη» και «κοιλοπονά»! …Τη Γυναίκα που από τη στιγμή που πήρε το τελικό της μέγεθός προετοιμάζεται για τη δική της «μάχη»! …Τη Γυναίκα για την οποία φρόντισε ο Θεός να βρίσκεται στο —στρατηγικά και στρατιωτικά— πιο «θωρακισμένο» μέρος επάνω στη Γη! …Τη Γυναίκα η οποία στην επανεμφάνισή της έπρεπε να «γεννήσει» —και άρα να παραμείνει «αγνή»— και γι’ αυτόν τον λόγο δεν αφέθηκε από τον ΘΕΟ να έχει κοινή «έδρα» με την Πόρνη τής Νέας Ρώμης! Η Ελλάδα έχει σχέση ΜΟΝΟΝ με την Παρθένο Αθηνά! …Με τη μεγάλη «Κυρία» των φιδιών! Σαν την Παναγία των φιδιών ή τη Μακεδόνισσα «Αρχιέρεια» Ολυμπιάδα! Αυτήν που μεγαλώνει, προστατεύει και κατευθύνει τον «Εριχθόνιο Όφι» στον Ναό της στην Αθήνα! …Στην Αθήνα της οποίας κατά «σύμπτωση» οι «Άγρυπνοι Φρουροί» είναι φουστανελοφόροι! Αυτός ο «Όφις» —και άρα ο Υιός Της— είναι εκείνος ο οποίος έχει σχέση με τη Νέα Ρώμη και όχι η Ίδια! …«Νύφη» τής Αθήνας είναι η Νέα Ρώμη και όχι «κόρη»!

Μα —θα πει κάποιος—, είναι δυνατόν η σύγχρονη Ελλάδα να επιτελέσει ένα τόσο μεγάλο Θείο «επίτευγμα» ως «Γυναίκα» και μάλιστα «Αγνή»; Η σημερινή Ελλάδα της απόλυτης διαφθοράς, της παρακμής και της αναξιοκρατίας; Η Ελλάδα που «τρώει τα παιδιά της»; Η Ελλάδα που έχει γίνει «Ελντοράντο» των όπου Γης και πάσης φύσεως άθλιων; Οι σύγχρονοι Έλληνες μεγαλώνουν σ’ ένα φαινομενικά «βρώμικο» περιβάλλον πολιτισμικής παρακμής και κρίσης ταυτότητας! Είναι δυνατόν να γίνει αυτό; …Βεβαίως και είναι δυνατόν! ΌΛΑ είναι δυνατά γιατί ΟΛΑ είναι φυσιολογικά μέσα στο «Σκότος» τής Πατριαρχίας! Η Ελλάδα ΠΑΝΤΑ είναι η τελευταία «γραμμή» άμυνας του ανθρώπινου πολιτισμού! Η τελευταία «δικλείδα» ασφαλείας πριν την «άβυσσο», όπου μπορεί να «πέσει» η ανθρωπότητα από τα δικά της λάθη. Αυτή η οποία θα κληθεί να δώσει την ύστατη μάχη που για όλους τους άλλους είναι χαμένη! ΔΕΝ έχει σημασία το μέγεθός της! …Και οι 300 τού Λεωνίδα κάποτε φαινόταν λίγοι απέναντι στην τερατώδη Αυτοκρατορία τού Βάαλ!

Το ίδιο θα γίνει και σήμερα! …Όσες φορές κι αν δοθεί στην Πατριαρχία των δισεκατομμυρίων ανθρώπων η δύναμη να «ισοπεδώσουν» τα πάντα και να επιβάλουν στη Γη το απόλυτο «σκότος», η Ελλάδα θ’ αντέξει! …Θα γίνει η τελευταία μικρή «φωτίτσα» στο «καντήλι» τής ανθρωπότητας! …Το άσβεστο «πυρ», που καμία δύναμη δεν μπορεί να το νικήσει! …Η μικρή «φωτίτσα» σε μια γωνιά τής Γης, που αρκεί για να δώσει το «φως» εκ νέου στους ανθρώπους! …Η αιώνια «φλόγα», η οποία αποτελεί την Ασφάλεια ενός ανίκητου Σχεδιασμού! …Η «φλόγα» η οποία, ακόμα κι αν από άγνοια κινδύνου τολμήσεις να την «πατήσεις» για να τη «σβήσεις», θα σε «κάψει»! …Η ελληνική «φλόγα» η οποία «σιγοκαίει» πάντα κάτω από την Αψίδα τού Θριάμβου τού Ανθρώπου και μυστηριωδώς δυνάμωσε μετά τη Γαλλική Επανάσταση.

Αρκεί να «γεννήσει» τον «Υιό τής Γυναίκας», ο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να «πυρπολήσει» τον κόσμο! …Η Ελλάδα είναι η μόνη δύναμη στον κόσμο που μπορεί να το κάνει! …Σε όποια κατάσταση κι αν φαινομενικά βρίσκεται! Η σύγχρονη Ελλάδα δεν είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από την αρχαία Ελλάδα —η οποία είχε επίσης προβλήματα με την τεράστια διαφθορά—, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να κάνει αυτό το οποίο προβλέπεται ως καθήκον της να κάνει!

Όταν έχουμε μια «γέννα» —και μάλιστα «δύσκολη»— δεν είναι όλα καθαρά κι αποστειρωμένα! …ΔΕΝ γεννά η γυναίκα στο σαλόνι, επειδή πρόκειται για ένα φυσιολογικό γεγονός τής υπέρτατης χαράς! …Μέσα στο χειρουργείο όλα είναι όπως ακριβώς σε ένα εργοτάξιο λίγο πριν την αποκάλυψη του έργου και την παράδοσή τους στους δικαιούχους! Εκείνη είναι η υπέρτατη στιγμή τού απόλυτου πόνου, τον οποίο ένας υγιής άνθρωπος θ’ αντιμετωπίσει στη ζωή του! Έχουμε κραυγές, ύβρεις, βωμολοχίες, βλασφημίες, κατάρες και διαπληκτισμούς! …Όλοι εναντίον όλων μπροστά στο θαύμα και την πίεση της αγωνίας από τη μεγάλη προσμονή! …Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι! Περισσότερο θάνατο θυμίζει η έλευση της μεγάλης χαράς τής έλευσης μιας νέας ζωής παρά κάτι άλλο. Όλα φαίνονται «βρώμικα» πριν τη μεγάλη στιγμή! …

Χύνονται τα «βρώμικα» αμνιακά υγρά, τα οποία συνθέτουν το «περιβάλλον» τού βρέφους! …Έχουμε αίματα, ούρα και πολλές φορές κόπρανα της ίδιας τής γυναίκας! Όλα αυτά είναι φυσιολογικά! Τίποτε δεν απειλεί την υγεία ούτε της Μητέρας ούτε του «νεογέννητου»!». Η μητέρα πάντα αντέχει, γιατί ο Θεός έπλασε τη γυναίκα ν’ αντέχει τον μεγαλύτερο πόνο με αντάλλαγμα τη μεγαλύτερη χαρά που μπορεί να πιάσει η ίδια στα χέρια της!

Η Ελλάδα, δηλαδή, εάν το επιθυμεί ο ΘΕΟΣ, θα «γεννήσει» σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται!!! …είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι!!! Όπως όμως αποδεικνύεται, τα παιδιά τού Βάαλ ΔΕΝ μαθαίνουν από την ιστορία τους! «Μεθυσμένοι» από τη δύναμή τους, τής επιτέθηκαν, όπως τής είχαν επιτεθεί οι Πέρσες τού Δαρείου! …Επιτέθηκαν βίαια στη Μητέρα των Ελλήνων, χρησιμοποιώντας το σύνολο της εξουσίας που τους δόθηκε! Τη «βίασαν» στην κυριολεξία! …Την έβαλαν σε Μνημόνια, προκειμένου να την «αλυσοδέσουν» και να καθηλώσουν τα παιδιά της στην απόλυτη αδυναμία και τον τρόμο. Για να είναι σίγουροι ότι θα εξουδετερώσουν απολύτως τον κίνδυνο, επιχείρησαν επιπλέον ν’ «ακρωτηριάσουν» την «αλυσοδεμένη» Γυναίκα! …Οι ίδιοι, οι οποίοι την έβαλαν στα εξοντωτικά Μνημόνια, προσπάθησαν να της αφαιρέσουν τη ΜΗΤΡΑ! …Την μακεδονική της ΜΗΤΡΑ! …Τη ΜΗΤΡΑ που είχε «γεννήσει» και τον «φονιά» τους, τον Αλέξανδρο.

Προσπάθησαν ν’ «αποκόψουν» από τον «κορμό» Της την πατρίδα τού Υιού Της! …Προσπάθησαν ν’ αποσπάσουν τη Μακεδονία …Πλήρωσαν όσο-όσο γι’ αυτό τον σκοπό ΟΛΟΥΣ τους δούλους τους! …Πλήρωσαν οι Εβραίοι τοκογλύφοι σκληρούς μαρξιστές κομμουνιστές —εντός κι εκτός Ελλάδας— για ν’ αποκόψουν τη Μακεδονία από την Ελλάδα! Γιατί; …

Για να προλάβουν μια πιθανή «Γέννα», η οποία θα τους απειλούσε! Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για βλάκες, οι οποίοι ΔΕΝ μαθαίνουν από την ιστορία τους! Την εγκυμονούσα Μητέρα ΔΕΝ έχει νόημα να την ενοχλείς, γιατί νομοτελειακά θα «γεννήσει»! …και, επειδή αυτή γνωρίζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, φροντίζει να «γεννήσει» πριν καν εσύ κινηθείς εναντίον Της! Είναι δυνατόν το Σχέδιο του Θεού να στηρίζεται σε μια νέα «Γέννηση» και να μπορέσουν τα πονηρά «γίδια» να το «ακυρώσουν»; Είναι δυνατόν ο Θεός να προστατεύει τη Γυναίκα και να πάνε αυτοί να Την «σακατέψουν»; Τώρα, που θα καταλάβουν ότι τον ΘΕΟ δεν Τον «προλαβαίνεις» —και μάλιστα όταν Αυτός πρέπει να «βιαστεί»—, θα έρθει κι ο «λογαριασμός»!

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησαν οι Σιωνιστές «δικηγόροι», οι οποίοι θέλησαν να «οικειοποιηθούν» την «ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ» ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ εις βάρος των «Κληρονόμων»! Αυτοί, οι οποίοι υποτίθεται κινούν τα «νήματα» της αυτοκρατορίας …Οι «εκλεκτοί» τού ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗ Μαρξ. Με «αυτοκράτορες» επιπέδου Μπους, Κλίντον, Ομπάμα, Μπάιντεν —και τελικά Τραμπ— και μόνον που «στεκόταν όρθιος» ένα ερειπωμένος ΟΙΚΟΣ ήταν επιτυχία! Μόνοι τους τον διέλυσαν, απλά για να τον λεηλατήσουν! Ταυτόχρονα οι Σιωνιστές κινδυνεύουν τόσο ως λαός όσο και ως πρόσωπα ξεχωριστά! Ως λαός έχουν «εγκληματήσει» στην Παλαιστίνη και είναι θέμα χρόνου η αιώνια καταδίκη τους! Ως πρόσωπα είναι τόσο μπλεγμένοι σε διάφορες ποινικές υποθέσεις τύπου-Έπσταϊν, που, και να θέλουν να «ξεφύγουν», ΔΕΝ θα μπορέσουν! Έχουν «τελειώσει» κι απλά τώρα περιμένουν να τους ανακοινωθεί!

Όπως και στην περίπτωση των Ελλήνων έτσι και στην περίπτωση των Σιωνιστών, θα χάσουν μόνοι τους το «παιχνίδι» με «αυτογκόλ»! Από τα δικά τους λάθη και τη δική τους απληστία θα χάσουν! Ο δικός τους ηγέτης έχει κάνει ήδη το «λάθος» που θα τους καταστρέψει. Ο πιο ισχυρός ανάμεσά τους. Ο Νετανιάχου για τους Σιωνιστές, δηλαδή, έχει έναν ρόλο ανάλογο του Μεγάλου Κωνσταντίνου για τους Έλληνες! …Έκανε το «λάθος» που θα τους καταστρέψει! Όσο μοιραίος ήταν ο Κωνσταντίνος για τον Ελληνισμό, θα γίνει ο Νετανιάχου για τον Σιωνισμό …Έχυσε τη «σταγόνα» που θα ξεχείλιζε το «ποτήρι» τής Οργής τού Θεού! …Τους χάλασε την πανάκριβη «βιτρίνα» των αιωνίων «θυμάτων» κι «αδικημένων» και τους παρουσίασε σε όλον τον κόσμο με το πραγματικό τους πρόσωπο! …«Ξεσκέπασε» τους «μάρτυρες» κι αποκάλυψε ότι είναι όμοιοι με τους μαρξιστές ΝΑΖΙ! …Δρομολόγησε με τη συγκατάθεσή τους ένα «Ολοκαύτωμα» χειρότερο απ’ αυτό των ΝΑΖΙ! Τούς σιχάθηκε όχι μόνον ο Θεός και η Γυναίκα, αλλά στην κυριολεξία ολόκληρη η ανθρωπότητα! …Χάρη θα τους κάνει ο Θεός εάν τους επιτρέψει —στην κυριολεξία— να «επιβιώσουν» —είτε ως λαός είτε ως πρόσωπα—!

Αυτοί οι άχρηστοι φιλοδοξούσαν να νικήσουν τον Θεό, που στο ΤΕΛΟΣ θα εμφανιζόταν στην ολοκληρωμένη Μορφή Του —«γεννημένος» από τη Γυναίκα ο Ίδιος—! …Τον Ανίκητο, που είναι Άτρωτος κι έχει «εκκρεμότητες» να ρυθμίσει ΕΝ ΖΩΗ!!! …Αυτόν, που με «σπέρμα» τού Αρσενικού Θεού, θα «γεννηθεί» με φυσιολογικό τρόπο από τη ΘΕΑ Μητέρα ως κανονικός άνθρωπος! …Αυτόν ο οποίος δεν θα γεννηθεί μέσω μιας «παρθενογένεσης» της Μητέρας ούτε θα είναι μια ενσάρκωση του Ίδιου τού Πατέρα! Αυτόν φιλοδοξούσαν να νικήσουν οι Σιωνιστές! …«Τόσο» φιλόδοξοι ήταν! Σύντομα, όμως, τα παιδιά τού Διαβόλου θα κληθούν να πληρώσουν! Ο Θεός θα τους τα πάρει ΟΛΑ και το μόνο που θα τους δώσει θα είναι ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ να γίνουν άνθρωποι! …Μετά ΤΕΛΟΣ! …Θα «ακυρώσει» τη Θρησκεία τους! …Θα άρει τη «νομιμοποίησή» της, η οποία προέρχεται από τον Ίδιο! …Θα τη βγάλει από τα «μητρώα» των Θρησκειών!

Το Ισραήλ των Ουκρανών, των Πολωνών, των Ρώσων και των άλλων εβραϊκών «αρπακτικών» θα «σβήσει» από τον χάρτη! Όπως συνέβη και στο παρελθόν ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ θα επιτρέψει στον βρωμερό Μωυσή να «μολύνει» με την παρουσία του τη Γη τής Παλαιστίνης! Τώρα θα μάθουν όλοι την πραγματική «υπόσχεση» του ΘΕΟΥ στον Μωυσή, γιατί του έδωσε μία «Υπόσχεση» …Του έδωσε μία «Ευχή», που ήταν το Κεφάλαιό Του και του έδωσε και την «Κατάρα» Του σε περίπτωση παρακοής! …Τη μέγιστη «Κατάρα» Του! Του έδωσε την ευκαιρία να γίνει άκοπα —και χωρίς κανένα προσόν— θεός των ανθρώπων, αλλά τον προειδοποίησε ότι θα έχει την τύχη τού Διαβόλου αν κάνει το λάθος και εκμεταλλευτεί τους ανθρώπους!…

…Του «υποσχέθηκε» ότι θα τον «κάψει» στην αιώνια Κόλαση! …Ότι θα τον «λιώσει» σε περίπτωση που μετατρέψει τη Δωρεά Του σε προσωπικό του κεφάλαιο! …Του «υποσχέθηκε» ότι, εάν αυτός και τα παιδιά του είναι άπιστοι προς το Πρόσωπό Του, θα τα δουν και θα τα «αγγίξουν» ΟΛΑ, αλλά δεν θα προλάβουν ν’ απολαύσουν ΤΙΠΟΤΑ! Επειδή μπορούν να βγάλουν άπειρα κέρδη από το Κεφάλαιό Του ας προσέξουν, γιατί, εάν είναι άπιστοι, δεν θα τους αφήσει τίποτε στα «χέρια» τους! …Ο Θεός θα τους μισήσει και θα είναι για πάντα αποσυνάγωγοι και «καταραμένοι» ανάμεσα στους ανθρώπους! Ο πονηρός Μωυσής —για τους δικούς του λόγους— έκρινε ότι θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την «Ευχή» …και, μέχρι να δρομολογηθεί η «Κατάρα», θα έβλεπε τι θα κάνει! …«Πόνταρε» στην καλοσύνη τού Πανάγαθου! Είναι λοιπόν τώρα παραπάνω από προφανές ότι ο ψεύτης Μωϋσής τούς είπε τα «μισά» και η «μισή Αλήθεια» είναι ένα «ολόκληρο Ψέμα», ακόμα κι αν αυτή είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! …Τους είπε την Αλήθεια για το Δώρο που πήρε από τον Θεό, αλλά ΔΕΝ τους είπε τι τους περιμένει εάν το χειριστούν με λάθος τρόπο εις βάρος των ανθρώπων για τους οποίους προοριζόταν κι απλά τον ίδιο τον είχε βάλει ως «ενδιάμεσο».

Τώρα, που πλησιάζει η ώρα τής Κρίσης, θα φανεί πλέον η πραγματική «Υπόσχεση» του Θεού στον ΨΕΥΤΗ και στους Ψεύτες απογόνους του …Αυτούς τους οποίους «επέλεξε» και τους έδωσε το δικαίωμα ο Ίδιος να δηλώνουν «εκλεκτοί», λόγω της ΕΠΑΦΗΣ τους με τον ΘΕΟ ΚΥΡΙΟ! Ως «Εντολέας» τους —και μάλιστα απολύτως εξοργισμένος με τους «εκλεκτούς» Του «εντολοδόχους»—, θα τους «απολύσει» άπαξ και δια παντός! …Θα τους βάλει μπροστά σ’ έναν ΚΑΘΡΕΠΤΗ να δουν τους εαυτούς τους! …ΤΩΡΑ, που μόνοι τους έβγαλαν από πάνω τους τις «μάσκες» των «αιώνιων θυμάτων», δείχνοντας το πραγματικό τους «πρόσωπο» μπροστά στα μάτια ολόκληρης της ανθρωπότητας και έγιναν ο πιο μισητός λαός με το πιο μισητό κράτος στον κόσμο! …Ο λαός των Νετανιάχου, των Έπσταϊν και του Ισραήλ, που έγινε το «καταφύγιο» όλων των δολοφόνων, των ανώμαλων, των κλεφτών και των παιδόφιλων! …Ο λαός ο οποίος τώρα τελευταία απλώνει τα «χεράκια» του και στην Κύπρο, γιατί προφανώς κι αυτήν τους την «υποσχέθηκε» ο Θεός!

Όσα «κόκκινα μοσχάρια» κι αν θυσιάσουν, μόνον άχρηστο καπνό θα καταφέρουν να παράξουν και τίποτε παραπάνω, εφόσον δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ να ευαρεστηθεί απ’ αυτό! Το «κόλπο» αυτό τούς «έπιασε», περιμένοντας κάποτε τον Μωυσή στην έρημο να κατέβει από το Όρος Σινά και συγχωρέθηκαν, αλλά τώρα ΔΕΝ θα επαναληφθεί το ίδιο! ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πρόκειται να τους συγχωρέσει. Θα φύγουν από το «προσκήνιο» με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο! Ό,τι και να κάνουν, ΔΕΝ πρόκειται να εξευμενίσουν την Οργή τού Θεού. Η «ελεύθερη» ΕΔΕΜ —με πρώτη απ’ όλους τη μαρτυρική «γωνιά» τής ιδιαίτερης πατρίδας τού Ιησού— είναι θέμα χρόνου να παραδοθεί στον άνθρωπο τέλεια, λαμπερή και απόλυτα λειτουργική, για να είναι η χαρά του τέλεια! …Τεράστια ΕΔΕΜ, για να «χωρέσει» ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους —ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας ή ιδεολογίας—! …Να παραδοθεί αυτή στους ανθρώπους από ζωντανό Θεό-Άνθρωπο! …

Από τον «Ενήλικο» πλέον Άνθρωπο, που θα γίνει κι Αυτός Πατέρας των επόμενων γενεών ανθρώπων που θα ακολουθήσουν —στις Χιλιετίες που θ’ ακολουθήσουν—!

Θα παραδοθεί τέλειο ένα ΣΥΣΤΗΜΑ, το οποίο απαίτησε αιώνες για την ανοικοδόμησή του και που για τον θνητό άνθρωπο μπορεί να φαντάζει μεγάλο διάστημα, αλλά που για το άπειρο του χρόνου που ακολουθεί για την αθάνατη ανθρωπότητα ήταν μία μόνον «στιγμή»! …Όσο διαρκεί η παράδοση ενός πολύτιμου δώρου! …Μα, είναι δυνατόν να μιλάμε για τέτοια τελειότητα την ώρα που η ανθρωπότητα βρίσκεται σ’ αυτό το απόλυτο χάλι; Την ώρα που όλα φαίνονται διαλυμένα κι ο άνθρωπος ματώνει και είναι κυριολεκτικά εξουθενωμένος; …Έτσι συμβαίνει δυστυχώς σε ΟΛΑ τα «εργοτάξια»! Ελάχιστες ώρες πριν τη γιορτή των εγκαινίων οι εργάτες είναι κατάκοποι και οι χώροι είναι γεμάτοι με «σκουπίδια» κι άχρηστα πράγματα που πρέπει να «πεταχτούν»!

Στα «εγκαίνια», όμως, όλα είναι γυαλισμένα και τακτοποιημένα και αυτοί, οι οποίοι εργάστηκαν για την περάτωση του έργου —είτε Μηχανικοί είτε εργάτες—, που λίγες στιγμές πριν μπορεί να ήταν κατάκοποι, «μεταμορφώνονται»! …Τους «μεταμορφώνει» η χαρά τής ολοκλήρωσης της εργασίας τους και βέβαια η χαρά τής πληρωμής. Τα «ξεχνάνε» όλα μέσα σε μία στιγμή και είναι όλοι χαρούμενοι, ξεκούραστοι και καλοντυμένοι! Έτοιμοι να πάνε να εισπράξουν τη δίκαιη πληρωμή τους για τους κόπους τους! Να πάνε να πληρωθούν, γιατί οι εργαζόμενοι είναι ΑΞΙΟΙ των μισθών τους! ΟΛΟΙ οι «λογαριασμοί» θα «κλείσουν» κατά την «παράδοση» του Μεγάλου Έργου! Κυρίως οι «λογαριασμοί» με τους εξειδικευμένους «συνεργάτες»! …Τα «στελέχη» Του …Τους Μηχανικούς και τους Δικηγόρους Του! Με αυτούς έχει να πει μερικές «κουβέντες» παραπάνω, γιατί υπάρχουν «εκκρεμότητες»! Εισέπραξαν μεγάλες «προκαταβολές» και θα πρέπει ν’ αποδείξουν ότι έκαναν αυτά τα οποία είχαν δεσμευτεί να κάνουν! ΟΛΕΣ οι Υποσχέσεις τού «Εντολοδότη» θα εκπληρωθούν στο ακέραιο! …καί για το καλό καί για το κακό!

Τα Ομηρικά Έπη τού Θεού…
…και η «ΥΠΟΣΧΕΣΗ» του ΘΕΟΥ στους Έλληνες

Έφτασε η ώρα να καταλάβουν όλοι και πώς ακριβώς λειτουργούν τα ΕΠΗ των Ελλήνων και τον λόγο που φυλάσσουν μέσα τους Θεϊκή Γνώση, αποτελώντας και συνθέτοντας την απόλυτη ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ! …Να καταλάβουν πώς ακριβώς «λειτουργεί» η Μητέρα που τους «γεννά»! Όλοι θα καταλάβουν τα χαρακτηριστικά των δύο μεγάλων Πρωταγωνιστών τους! …Θα καταλάβουν ποια ήταν η Θεόκτιστη Τροία, την οποία αγωνίζονταν να κατακτήσουν οι ήρωές της ως προαπαιτούμενο ΑΘΛΟ για ν’ απολαύσουν τη δόξα και την αθανασία τους! …Θα καταλάβουν ποια είναι η διαφορά αυτής της Τροίας με τον Οίκο τού Οδυσσέα! …Θα καταλάβουν τον λόγο που όλοι ζήλευαν και μακάριζαν τον ΑΧΙΛΛΕΑ για την τύχη του να είναι θεογέννητος, ενώ αντίθετα ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ αποτελούσε το ιδανικό παράδειγμα μιας κακής «μοίρας», εξαιτίας «λάθος» επιλογών! …Θα καταλάβουν όλοι τον λόγο που ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ήταν «Πολυμήχανος» και τον θαύμαζαν μέχρι και οι Θεοί! …Τον λόγο που —με τη βοήθεια της Αθηνάς— είχε κερδίσει τον τίτλο τού «Ισόθεου»!

…Θα καταλάβουν όλες τις «λεπτομέρειες» που αφορούν τη φύση τού ίδιου του Θεανθρώπου! …Τις διαφορές μεταξύ τού «Υιού τής Γυναίκας» και του «Υιού τού Ανδρός» …Του γενναίου «Υιού τής Γυναίκας», του οποίου οι Άθλοι αλλά και το τραγικό του τέλος περιγράφεται στην Ιλιάδα! …και του «Υιού τού Ανδρός», του οποίου η εξυπνάδα αλλά και η απίστευτη ταλαιπωρία του περιγράφεται στην Οδύσσεια! Τα Έπη περιγράφουν δύο διαφορετικές πορείες δύο διαφορετικών πρωταγωνιστών! …Την πορεία τού «Βασιλέα των Βασιλέων», ο οποίος σταματάει την πορεία του λόγω αδυναμίας και τη «σκυτάλη» την παίρνει ο «Κύριος των Κυρίων», ο οποίος μπορεί να συνεχίσει την «πορεία» Του από εκεί που παρέλαβε τη «σκυτάλη». Αυτό είναι που περιγράφουν τα ΕΠΗ! …Τη διαφορά μεταξύ τού ΗΜΙΘΕΟΥ ανθρώπου και του ΘΕΟΥ Ανθρώπου!

Περιγράφουν τις διαφορές σ’ ό,τι αφορά την αφετηρία και τον τερματισμό εκείνου του οποίου τού δόθηκε η δυνατότητα —αλλά και η δόξα— να αλώσει μια Ψευδο-Τροία, για να δημιουργήσει το μεγαλύτερο Βασίλειο του Κόσμου και εκείνου που έβαλε «φωτιά» σ’ αυτό το Βασίλειο, για να το μετατρέψει σε μελλοντικό ΟΙΚΟ Του! …Τις διαφορές μεταξύ αυτού που κάνει ΑΘΛΟ κι αυτού που κάνει τον ΑΘΛΟ των ΑΘΛΩΝ! Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ των δύο Επών! …Τη «φωτεινή» κι ευκολονόητη Ιλιάδα, όπου Θεοί και άνθρωποι άλλες φορές συνεργάζονται και άλλες φορές συγκρούονται μεταξύ τους, τη διαδέχεται η «θεοσκότεινη» Οδύσσεια, όπου Θεοί και άνθρωποι στρέφονται μαζικά εναντίον ΕΝΟΣ Ανθρώπου, ο οποίος αγωνιά να «επιστρέψει» στον Οίκο Του!

Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να καταλάβει κάποιος τις διαφορές μεταξύ των ηρώων! …Τη διαφορά αυτού που θυσιάζει τα πλούτη και τους τίτλους του για τους ανθρώπους κι Αυτού που —για τον ίδιο λόγο— θυσιάζει τον Ίδιο Του τον Εαυτό! Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά των προσώπων που τους ενσαρκώνουν! …Η διαφορά μεταξύ τού Αχιλλέα και του Οδυσσέα! …Ο «Υιός τής Γυναίκας» ξεκινάει με «πλεονέκτημα» έναντι των κοινών ανθρώπων, για να μπορέσει να κερδίσει την Αθανασία του …Ξεκινάει με «προίκα», για να κερδίσει τον Θρόνο του! …Ξεκινάει ως βασιλεύς, για να κατακτήσει τον στόχο του! …ΑΥΤΟ έκανε ο Αλέξανδρος ως Αχιλλέας και κατέκτησε την ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ!

Αντίθετα, ο «Υιός τού Ανδρός», όταν παίρνει τη «σκυτάλη», ξεκινάει τον δικό Του αγώνα από το ΜΗΔΕΝ! …Από το τίποτε! …Από το «μείον»! …και με «χρέος»! Ο Ιησούς ξεκινάει με «μειονέκτημα», δίνοντας προβάδισμα σε ΟΛΟΥΣ τους κοινούς ανθρώπους οι οποίοι θα ονειρεύονταν να κατακτήσουν τον ίδιο στόχο! …Ο Οδυσσέας ξεκινάει πιο φτωχός από τους φτωχούς! …Πιο αδύναμος από τους αδύναμους! …Πιο πονεμένος από τους πονεμένους! Ξέρει τον πόνο που Τον περιμένει και τα παρατάει όλα για να επιτύχει τον στόχο Του σε ένα περιβάλλον το οποίο επί αιώνες δεν θα Του αναγνωρίσει καμία προσπάθεια!!! Ζει μια ζωή θνητού, γεμάτη πίκρα, προσβολές αμφισβητήσεις, ταπεινώσεις και προκλήσεις! …Χειρότερα κι απ’ τους πραγματικούς δούλους αυτού του κόσμου! Δεν θα υπάρξει ούτε ένας άνθρωπος που, όταν Τον «συναντήσει», δεν θα Τον προσβάλει και δεν θ’ αμφισβητήσει τις επιλογές Του για τη ζωή Του! Στην καλύτερη περίπτωση θα Τον λυπηθεί! Γνωρίζει από την αρχή ότι στο τέλος θα πρέπει ν’ αγωνιστεί μόνος Του με ελάχιστους συντρόφους! …Και όμως, το «παλεύει» μέχρι το τέλος! …Μόνον Αυτός γνωρίζει τι έχει στα χέρια Του και τι πρέπει να κάνει!

Το «όπλο» τού Αρσενικού Θεού, που έβαλε στόχο τη θέωση, είναι η απίστευτη ευφυία Του και η πονηριά Του! Θωράκισή Του αποτελεί η ακλόνητη πίστη Του στον ΘΕΟ, τον οποίο «βλέπει» στα «μάτια» τής θηλυκής ΑΘΗΝΑΣ και ΤΙΠΟΤΕ άλλο! Αυτός έβαλε τον Εαυτό Του σε μια θανάσιμη περιπέτεια και περίμενε η «επένδυσή» Του να «ωριμάσει»! …«Αιώνιος φοιτητής», μέχρι να πάρει το «ΠΤΥΧΙΟ» Του! …ΑΥΤΟ έκανε ο ΜΕΓΑΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ!!! …Έστησε «παγίδα» και περίμενε! Μόλις βεβαιώθηκε ότι η Γυναίκα Του ήταν απόλυτα «ορκισμένη» στην πίστη της και θα Τον περίμενε, όσο κι αν αυτό της κόστιζε σε βασανισμό —και άρα επιβεβαιώθηκε η «εγγύηση» της Μητέρας Του—, οργάνωσε την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ Του στον ΟΙΚΟ Του! Γνωρίζοντας ότι οι άπιστοι δούλοι Του θα Τον σκότωναν, ακόμα κι αν αναγνώριζαν την ταυτότητά Του, τους παγίδευσε! Έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στην πίστη τής γυναίκας Του, δημιούργησε τις συνθήκες εκείνες, για να εισέλθουν οι Μνηστήρες στον ΟΙΚΟ Του, ώστε ν’ ΑΛΛΗΛΟεξοντωθούν οι πονηροί! …Να νικήσουν σε πρώτη φάση οι Μνηστήρες τους δούλους Του και να τους υποτάξουν! …γιατί, μόνον ΈΤΣΙ θα άνοιγε ο «δρόμος» για τη δική Του τη Νίκη!

Η εξόντωση των «ξένων» —οι οποίοι ήταν εισβολείς και σφετεριστές— ήταν πολύ πιο εύκολη για τον Κύριο από την εξουδετέρωση των άπιστων δούλων! …Ήταν εύκολο να τους συγκεντρώσει όλους μαζί στον ίδιο χώρο! Η παγίδευση θα γινόταν εύκολα. Έχοντας εμπιστοσύνη στη Γυναίκα Του, τούς έβαλε να θέσουν έναν ανέφικτο στόχο, που ήταν η «κατάκτησή» της. Ήταν σίγουρος ότι θα τους παγίδευε, γιατί γνώριζε ότι κανέναν άνδρας —όπως και ο ίδιος— δεν θα μπορούσε ν’ αντισταθεί στην ομορφιά και τη σαγήνη της! Αρκεί να τους επέτρεπε να τη «δουν» και ήταν βέβαιο ότι θα παγιδεύονταν. Με αυτήν τη ΘΕΑ ως «πειρασμό» θα τους «μεθούσε»!

Και πάλι δηλαδή το ΣΧΕΔΙΟ του Θεού βασίστηκε στην ακλόνητη και άκαμπτη Θηλυκή φύση τού ανθρώπου! …Βασίστηκε στην ομορφιά και την ακατανίκητη έλξη που ασκεί η Γυναίκα στους άνδρες! …Ο ΜΕΓΑΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ, που νικά βασίλεια και πλούτη! …Ο λόγος για τον οποίο οι άνδρες μπορούν να «τρελαθούν» και να ρισκάρουν τα πάντα! …Ο «πειρασμός» που θα μπορούσε να τους οδηγήσει ακόμα και σε μια απευθείας «αυτοκτονική» σύγκρουση με τον ΘΕΟ! Αυτό ήταν το βασικό «θεμέλιο» για να «τρέξει» ο Σχεδιασμός! …Ο ανίκητος πειρασμός για κάθε άνδρα! Αυτός ο πειρασμός έπρεπε να ελέγχεται πάντα από τον ΘΕΟ και άρα ήταν απαραίτητο να υπάρχει η συμμετοχή τής Γυναίκας. Ο «Υιός τής Γυναίκας» εμπιστευόταν τη Μητέρα Του, ενώ ο «Υιός τού Ανδρός» βασίστηκε αποκλειστικά στην ακεραιότητα και την αγάπη τής Γυναίκας Του! …Ο πρώτος, ως νέος κι ελεύθερος ΗΜΙΘΕΟΣ, εμπιστεύτηκε τη Γυναίκα ως μητέρα, ενώ ο δεύτερος, ως ώριμος και νυμφευμένος, την εμπιστεύτηκε και στηρίχθηκε επάνω σ’ αυτήν ως μητέρα και στη συνέχεια ως σύζυγο για να γίνει ΘΕΟΣ! …Το έτερον «ήμισυ» θα Τον έκανε Ολοκληρωμένο ΘΕΟ! …Ο «Διπλός» Άνθρωπος είναι ΘΕΟΣ!

Έτσι εξασφαλίστηκε» η επάνοδός Του, η οποία είναι η ενηλικίωση του ανθρώπου και αυτό «μεταφράζεται» σε έναν ΓΑΜΟ μεταξύ των δύο φύλων! Στην πραγματικότητα δηλαδή ο Οδυσσέας ήταν «σύζυγος» της Πηνελόπης όσο «Αυτοκράτορας» της Ρώμης ήταν ο Ιησούς! …Νοητά …Στον χώρο τής φαντασίας Τους! …Αλήθεια και Ψέμα ταυτόχρονα! Ήταν Αλήθεια όσο αληθής ήταν ο Τίτλος τού «Βασιλέα των Βασιλέων» που έφερε επάνω στον Σταυρό Του! Ήταν Αυτοκράτορας σύζυγός της, χωρίς αυτό να έχει την πρακτική σημασία τής έννοιας. Στην πραγματικότητα ΔΕΝ την είχε «νυμφευτεί»! Απλά είχε αφήσει το «σπέρμα» Του για να γεννηθεί ο Υιός τους! …Έγκυο την είχε αφήσει με την υπόσχεση ότι θα γύριζε!

…ΔΕΝ την είχε «νυμφευτεί» κι ούτε είχε προλάβει να δει ποτέ τον Τηλέμαχό Του. Την Πηνελόπη τού την είχε υποσχεθεί ως σύζυγο ο ΘΕΟΣ μόνον εάν κατόρθωνε και παγίδευε τον τρομερό Αχιλλέα —τον φοβερό και τρομερό «Υιό τής Γυναίκας»—! …Μόνον εάν κατόρθωνε κι έφερνε εις πέρας αυτόν τον τρομερό ΑΘΛΟ! Αυτός ήταν ο όρος για ν’ αποκτήσει την Πηνελόπη! …Να οδηγήσει τον «Υιό τής Γυναίκας» στον αναπόφευκτο —έστω και δοξασμένο— θάνατο, παρά τη θέληση της ΘΕΑΣ Μητέρας του, η οποία τον έκρυβε για να τον γλιτώσει από τη φοβερή του μοίρα! Για την ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ αυτού του —υπό όρους— «οράματος» αγωνιζόταν ο Οδυσσέας! …Αγωνιζόταν βασιζόμενος στην «υπόσχεση» του Θεού ότι θα Τον βοηθήσει να τα καταφέρει! …Αγωνιζόταν να κατακτήσει την υπέρλαμπρη Πηνελόπη ως γυναίκα στο επίπεδο της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ! …Αγωνιζόταν —μετά τον θάνατο του «Υιού τής Γυναίκας», τον οποίο ο Ίδιος προκάλεσε—, να φέρει κι ο Ίδιος το δικό Του «φορτίο»! …και άρα ν’ απαλλάξει τον άνθρωπο από την Πατριαρχία όπου ο Ίδιος τον έβαλε εκ νέου!

Ο «Υιός τού Ανδρός» αγωνιζόταν ως «καταραμένος», που έπρεπε να επανορθώσει με τον προσωπικό του «βασανισμό» ένα μεγάλο κακό το οποίο ο Ίδιος προκάλεσε. Αγωνιζόταν να «ενώσει» ξανά αυτό το οποίο κάποια στιγμή είχε «σπάσει» βίαια στη Βαβυλώνα! …Αυτό το οποίο «ανατίναξε» ο Ίδιος στη Θεόκτιστη Ρώμη-Τροία με «Δούρειο Ίππο» έναν Σταυρό, όπου επάνω του «κρυβόταν» τόσο εμφανώς ο Ίδιος! Αγωνιζόταν με το μειονέκτημα του φτωχού και του καταφρονημένου απέναντι σε όλους τους «εκλεκτούς» και τους ισχυρούς, που διεκδικούσαν το ίδιο Θεϊκό «ταίρι»! Η πορεία Του ήταν η «πορεία» Τού ταπεινού και φτωχού Ιησού —από έναν Σταυρό μέσα στις λάσπες στον πραγματικό θρόνο τής Ρώμης— και αυτό γινόταν μόνον μέσω της «εισόδου» τού Ιδίου στον Κάτω Κόσμο και στην Κόλαση! …Εκεί όπου βασανίζονταν όλοι οι «καταραμένοι» που ήθελαν να γίνουν ΘΕΟΙ ή να ξεγελάσουν Θεούς! Το τέλος τού Σχεδίου είναι ο Γάμος μεταξύ τού Αρσενικού και του Θηλυκού, των οποίων οι «πορείες» διαχωρίστηκαν μετά το Προπατορικό Αμάρτημα!

Αυτό είναι που σηματοδοτεί η «Επιστροφή τού Οδυσσέα»! …Του πολυμήχανου και πολυβασανισμένου «Υιού τού Ανδρός»! Προαπαιτούμενο της επανόδου Του ήταν η πίστη τής Πηνελόπης και η εκ νέου διεκδίκησή της απ’ Αυτόν με βάση τους νέους όρους —εξαιτίας των νέων δεδομένων που θα αφορούσαν πλέον την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ—! Άρα, βασικό στοιχείο τού Σχεδίου ήταν η υπομονή της! …μέχρι ν’ αφήσει «πίσω» Του τη μητέρα Του και να γίνει ΕΝΑ με τη γυναίκα Του! Το «όπλο» Του ήταν η Γνώση και η Ευφυία Του! Γνώριζε ότι μπορεί να νικήσει τους πάντες σε καθαρό διαγωνισμό! Άρα, Τον συνέφερε να γίνει τέτοιος πανανθρώπινος διαγωνισμός! …Τον συνέφερε να φτάσει η ανθρωπότητα σε ένα ανίκητο αδιέξοδο, για να εμφανιστεί και να δώσει αξία στη Γνώση Του! …Τη Γνώση με την οποία θα τον «αναγνώριζε» η Πηνελόπη! Τι είδους «Γνώση» ήταν αυτή που κατείχε μόνον η Πηνελόπη και ο «έρωτάς» της; (Ποιο ήταν) Το μυστικό τού ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ και του «έρωτά» Του; …Τα «κατασκευαστικά» μυστικά τού ΟΙΚΟΥ τους! Μόνον η Πηνελόπη και ο Οδυσσέας γνώριζαν πώς ακριβώς ήταν «κατασκευασμένος» ο ΟΙΚΟΣ αυτός! …Το απόλυτο «μυστικό» τής «κλίνης» τους επάνω στην οποία έγινε η «σύλληψη» του παιδιού τους!

Ολόκληρος ο «Οίκος» Του ήταν «στημένος» ως μια τρομερή παγίδα «Θανάτου»! …Παγίδα για θεούς και ανθρώπους! …Η «παγίδα» τού Κρόνου, που μυστικά είχε μεταμορφωθεί σε «ψεύτικο» Δία και είχε «αλυσοδέσει» για αιώνες τη Γυναίκα και τον Θεάνθρωπο Υιό Της! Ο οικειοθελώς «Εσταυρωμένος» μπορούσε να λείπει όλους αυτούς τους αιώνες, χωρίς ν’ αλλάζει τίποτε —ούτε ένα «Ιώτα»— μέχρι να ολοκληρωθεί το Σχέδιο! Μπορούσε να κάθεται και να κλαίει ο Οδυσσέας στην Ωγυγία μέχρι ν’ αποφασίσει ο ΘΕΟΣ πότε θα Τον «απελευθερώσει»! Αλίμονο όμως σε όποιον έμπαινε «μέσα» τον ΟΙΚΟ Του κι επιχειρούσε να εκμεταλλευτεί το Κεφάλαιό Του! …και το ακόμα χειρότερο να διεκδικήσει τη θέση Του!
Με αυτό ως δεδομένο επέτρεψε ο Κύριος να εισέλθουν πρώτα στον ΟΙΚΟ Του Σιωνιστές, μαρξιστές και γελοίοι κομμουνιστές, γιατί διαφορετικά θα Τον σκότωναν οι ίδιοι οι παπάδες δούλοι Του και όσοι εξαιτίας τους είχαν γίνει βαθύπλουτοι, στήνοντας «μαγαζάκια» μέσα στον ΟΙΚΟ Του! …Ο Μελάνθιος θα Τον σκότωνε, εφόσον πρώτος θα Τον αντιλαμβανόταν! …Ανθρώπινα «σκουπίδια» —σαν τον Βαρθολομαίο και τον Ιερώνυμο— θα Τον σκότωναν! Έτσι μόνον εξηγείται το απίστευτο μένος που Αυτός εκδήλωσε στην προσωπική τιμωρία τού Μελάνθιου …Τού γιου τού Δολίου! …Του αρχιδούλου Του!

Γι’ αυτόν τον λόγο «έμπασε» στον ΟΙΚΟ Του τον Αντίνοο, τον Ευρύμαχο και μαζί τους και τον γελοίο τον Ίρο! …Για να εξουδετερώσει τους δούλους Του που Τον πρόδωσαν! Άφησε μια συγκεκριμένη «πόρτα» ανοικτή —για να μπει μέσα σε στον ΟΙΚΟ Του όλος αυτός ο συρφετός— καθώς, όταν θα επέστρεφε, γνώριζε επακριβώς πώς να τη «σφραγίσει», εγκλωβίζοντάς τους όλους μαζί μέσα σε μια θεϊκή κι αναπόφευκτη παγίδα «θανάτου»! Εδώ μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης και τη χρησιμότητα του μαρξισμού. Μέσω τού μαρξισμού θα συγκέντρωνε στον ΟΙΚΟ Του τους χειρότερους ανθρώπους απ’ ΟΛΕΣ της θρησκείες. Δεν Του αρκούσαν οι «συνήθεις ύποπτοι», οι οποίοι περιφέρονταν εντός τού Χριστιανισμού! …Τους ήθελε ΟΛΟΥΣ μέσα στον ΟΙΚΟ Του! Τον Εβραίο Αντίνοο, θα τον ακολουθούσε ο Χριστιανός μαρξιστής Ευρύμαχος και στη συνέχεια αυτοί οι ΔΥΟ θα «παρέσερναν» για τη δική τους ασφάλεια —όπως νόμιζαν— και όλους τους υπόλοιπους Μνηστήρες απ’ όλες τις υπόλοιπες θρησκείες!

Απλά, όλο εκείνο το διάστημα της «ωρίμανσης» του Σχεδίου, θα έπρεπε να περιμένει, υπομένοντας τα πάνδεινα απ’ αυτούς! …Υπομένοντας την ταπείνωση, τον εμπαιγμό και την προκλητικότητά τους! …Την αθεΐα τους, τη βλασφημία τους, τις ύβρεις τους, τις αμφισβητήσεις τους και ό,τι άλλο εμετικό μπορεί να εκστομίσει ένας Εβραίος κι ένας μαρξιστής! Τι περίμενε; …Να μεγαλώσει ο γιος του ο Τηλέμαχος …Να ενηλικιωθεί! …Να βγάλει γένια άνδρα …Να τους πιέσει ο σύγχρονος άνθρωπος με την «ενηλικίωσή» του! …Να τους βγάλει από το «βόλεμα» του παράσιτου, που τρώει και πίνει εις βάρος άλλων! …Να ήταν έτοιμη η ανθρωπότητα όταν θα γινόταν η μεγάλη «μάχη» τού Γιορκ, το οποίο «φυλασσόταν» από την Ενάτη Λεγεώνα! …Η «μάχη» τού Αυτοκράτορα για τον «Θρόνο» τής παγκόσμιας πλέον Τρίτης Ρώμης! …Όταν ο Τηλέμαχος θα ήταν κι ο ίδιος διεκδικητής τού τίτλου τού «Δούκα τού Γιόρκ», ο οποίος τίτλος είχε «πέσει» στα χέρια των ανώμαλων και των παιδεραστών! …Όταν θα γινόταν ο ίδιος ο νόμιμος διάδοχος του «Θρόνου» τής Τρίτης Ρώμης —για να συνδεόμαστε με τη σημερινή επικαιρότητα—!

Γιατί αποτελούσε αυτό ένα χρονικό «ορόσημο»; …Για να μπορεί να μπει κι ο Τηλέμαχος ως άνδρας πλέον ανάμεσα στους Μνηστήρες και να οργανώσει έναν αναγκαστικό «διαγωνισμό» με πρόσχημα την προστασία τής Κληρονομιάς του. Γιατί; …Για να τους βάλει «απέναντι» από τον Πατέρα του σ’ αυτόν τον Διαγωνισμό τού «θανάτου» …Για να δώσει την ευκαιρία στον Πατέρα του να εμφανιστεί και να δράσει! Πότε θα καταλάβουμε ότι συμβαίνει αυτό; …Όταν οι Μνηστήρες, αντιλαμβανόμενοι τον κίνδυνο, θα επιχειρήσουν να τον σκοτώσουν! Για όσο διάστημα είναι παιδί, παριστάνουν τους προστάτες του. Μόλις αντιληφθούν ότι έγινε άνδρας, θα πρέπει να δράσουν. Το απόλυτο «σημάδι» είναι ο Αντίνοος-Εβραίοι, που θα τολμήσει να σηκώσει «χέρι» εναντίον του μέσα στον ίδιο τον ΟΙΚΟ τού Πατέρα Του. Τότε ο χρόνος «τελειώνει»! Στη συνέχεια όλα αλλάζουν μέσα σε ελάχιστες στιγμές!

Μέχρι να συμβεί αυτό, θα περίμενε να «μεθύσουν» και με τα αίσχη και τις ανομίες τους να ξεπεράσουν τα όρια …Να αποθρασυνθούν πλήρως! Αυτό είναι το όριο! …Να αποθρασυνθούν οι «εκλεκτοί» Εβραίοι και να «χτυπήσουν» τους ανθρώπους μέσα στον ΟΙΚΟ τού Πατέρα τους! …Να εξοργίσουν τον λαό τής «Ιθάκης» και άρα το σύνολο της ανθρωπότητας! …Να χάσουν —εξαιτίας των δικών τους λαθών— την όποια θετική «εικόνα» είχαν κάποιοι αφελείς άνθρωποι γι’ αυτούς! Αυτό ήταν που περίμενε! Να γίνει ο αναπόφευκτος «διαγωνισμός» και να τους «εκτελέσει» έναν προς έναν! Ρίσκο δεν υπήρχε για τον Κύριο, γιατί γνώριζε ότι στη συνέχεια θα μπορούσε να «κατακτήσει» εκ νέου την πιστή Πηνελόπη απέναντι σε κάθε «ανταγωνισμό»!

ΟΛΑ όσα θ’ ακολουθήσουν είναι ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΑ!…
…Τόσο τα ευχάριστα όσο και τα δυσάρεστα!!!…
…Ουρανός και Γη θα ευθυγραμμιστούν ΑΠΟΛΥΤΑ!
…ΓΑΜΟΣ θα γίνει μεταξύ και ΟΥΡΑΝΟΥ και ΓΗΣ!

«Ουρανός», «Κρόνος», «Δίας», «Διόνυσος», «Οδυσσέας» θ’ αποδειχθούν ότι είναι τα πολλά διαφορετικά πρόσωπα που πήρε ο Ίδιος ο Πατέρας, ώστε να «κατέβει» στη Γη και να βοηθήσει τον Υιό Του! Εκεί όπου από έρωτα κατέβηκε την πρώτη φορά στην πονεμένη Γη τής Μεσοποταμίας —φοβερός και τρομερός— και τη «γονιμοποίησε» …Τη Γη που θα «γεννούσε» τον Υιό Του! …«Μεταμορφώσεις» τις οποίες έπρεπε ν’ ακολουθήσει και η Ίδια η Μητέρα, η οποία έπρεπε να είναι Σύζυγος και Μητέρα Θεού —και πάντα πονεμένη—, παρούσα στη Γη να παρηγορεί τον Υιό με τη βαριά «αποστολή»! Απλά η Γυναίκα έμενε πάντα στη Γη κι έπρεπε είτε να μεταμορφώνεται είτε να «κρύβεται» —ανάλογα με την πορεία τού Σχεδίου—, έχοντας περισσότερα «πρόσωπα»! Ξεκίνησε από «Γαία-Δήμητρα», έγινε «Ρέα-Αφροδίτη», στη συνέχεια «Ήρα-Σεμέλη» και στο τέλος «Θέτιδα-Αντίκλεια», για να καταλήξει «Πηνελόπη»! …Αυτή, η οποία θα «αναγνώριζε» Τον «χαμένο» σύζυγό Της, γιατί είχε τα «κλειδιά» να Τον αναγνωρίσει!

Η ΜΕΓΑΛΗ κοινή ΓΙΟΡΤΗ ΘΕΩΝ και ΑΝΘΡΩΠΩΝ έρχεται!!! Θα είναι υπερήφανος ο ΠΑΤΕΡΑΣ στον Ουρανό και θα «καμαρώνει» με τη Σύζυγό Του για τον Υιό Τους στη Γη! …Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες! …Η οργή, τα νεύρα, η γκρίνια και τα κλάματα θα δώσουν τη θέση τους στη χαρά! Τις άγριες φωνές, τις εντολές και τις απειλές τού Πατέρα —καθώς και τα «καλοπιάσματα» της Μητέρας— για να την περάτωση των «Σπουδών» θα τις ακολουθήσουν τα γέλια και τα «συγχαρητήρια» της «Αποφοίτησης»! Ήρθε η μεγάλη ώρα που ο Γενναιόδωρος Πατέρας θα κάνει τις μεγάλες «Ανακοινώσεις»! …Τα μεγάλα «δώρα» για την «Αποφοίτηση» του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, που —και επισήμως πλέον— έγινε ΘΕΟΣ! …Η ώρα την οποία χιλιετίες ολόκληρες περίμενε η ανθρωπότητα! …Η ώρα που ο ΠΑΤΕΡΑΣ θα παραδώσει τους «τίτλους ιδιοκτησίας» τού ΟΙΚΟΥ Του στον άξιο Υιό, για να τον απολαμβάνει αιώνια! …Του ΟΙΚΟΥ που πραγματικά έχει στη διάθεσή του την τελευταία λέξη τής τεχνολογίας! …Του ΟΙΚΟΥ που θα επιτρέψει στον κοινό άνθρωπο να ζει σαν αυτοκράτορας!…

…Σαν πραγματικός αυτοκράτορας, εφόσον στην εποχή τού «ΑI» και του διαδικτύου ο κάθε άνθρωπος θα έχει στη διάθεσή τους δεκάδες «βιβλιοθήκες» σαν αυτές τής Αλεξάνδρειας ή του Βατικανού μέσα στο σπίτι του! …Θα έχει ως «συμβούλους» του όλους τους επιστήμονες όλων των επιστημών ανά πάσα στιγμή στη διάθεσή του! …Πολυτέλειες τις οποίες πραγματικά δεν απολάμβαναν ούτε οι Αυτοκράτορες επί χιλιετίες! …Αυτό δηλαδή το οποίο είχε «υποσχεθεί» ο ΘΕΟΣ σ’ εκείνον τον πεινασμένο φουκαρά που τον κατατρόμαξε κάπου στη Μεσοποταμία και επί αιώνες ήταν το «απατηλό» όνειρο των τρελών και των θρησκόληπτων! Πού να φανταζόταν εκείνος ο ανθρωπάκος —που τρομοκρατημένος «το έβαλε στα πόδια»— ότι τα βήματά του θα ήταν τα πρώτα βήματα μιας «πορείας» χιλιετιών δισεκατομμυρίων ανθρώπων!

Ευχάριστη «ανάμνηση» θα γίνει για τον «μαθητευόμενο» Θεό το ότι τον πήρε ο Πατέρας μαζί Του στο «εργοτάξιο» σαν απλό υπάλληλο —παρά τις αντιρρήσεις τής Μητέρας— για να του μάθει τη «δουλειά» και βέβαια να του μάθει πόσο σκληρή είναι η ζωή των ενηλίκων, οι οποίοι πρέπει να μάθουν να παίρνουν ΜΟΝΟΙ τους αποφάσεις για να κάνουν κι αυτοί τις δικές τους οικογένειες! …Να μάθει ότι πολλές φορές ένας πατέρας πρέπει να παίρνει δυσάρεστες και σκληρές αποφάσεις για το παιδί του, εφόσον θα είναι για το καλό του! …Σκληρές αποφάσεις, οι οποίες πολλές φορές μπορούν να στεναχωρούν τον «πρίγκηπα» και τη μάνα του…

Η Ιστορία τού ανθρώπου θα γραφτεί από την αρχή! Θα δει επιτέλους ο άνθρωπος τα ΣΧΕΔΙΑ του Θεού και θα τα συγκρίνει με την ιστορία του. ΟΛΑ υπολογισμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια στον προκαθορισμένο χρόνο! …Θα θαυμάσει τον ΜΕΓΑ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΑΤΕΡΑ και θα καμαρώνει κι ο ίδιος για τη ΘΕΙΑ καταγωγή Του! …Θα είναι υπερήφανος και για τον εαυτό Του και για το δικό Του Έργο! …Ο άξιος Υιός ενός άξιου Πατέρα, που δικαίως θα καθίσει στον «Θρόνο» τής Γης ανάμεσα στα άλλα πλάσματά της! Θα δικαιωθούν προσπάθειες και κόποι ΑΙΩΝΩΝ!
ΔΙΚΑΙΩΣΗ γι’ Αυτόν που «επένδυσε» στον ΑΝΘΡΩΠΟ και θέλησε να τον κάνει ΘΕΟ
—όταν αυτό φαινόταν ακατόρθωτο—…

…και ΛΥΤΡΩΣΗ για τον ΑΝΘΡΩΠΟ, ο οποίος άντεξε αυτό το τεράστιο «βάρος»
κι ανταποκρίθηκε ως κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Υιός!

Απλά, όπως συμβαίνει πάντα όταν βγαίνουν «αποτελέσματα»,
για άλλους θα είναι Γιορτή και για άλλους … … … …
Παναγιώτης Τραϊανού