Ακούγεται τόσο χειρουργικό, τόσο ακριβές, ακριβώς το είδος μίας αεροπορικής επίθεσης που μόνο η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ μπορεί να εκτελέσει. Μια σειρά από βομβαρδιστικά B-2 απογειώνονται από την αεροπορική βάση Γουάιτμαν στο Μισούρι ή το νησί Ντιέγκο Γκαρσία στον Ινδικό Ωκεανό. Ανεφοδιασμένα στον αέρα, κατευθύνονται προς ένα απομακρυσμένο βουνό στο βόρειο-κεντρικό Ιράν, μακριά από τους πολίτες, στοχεύοντας την πιο οχυρωμένη πυρηνική εγκατάσταση του Ιράν, το Φόρντο.
Ρίχνουν τη μία μετά την άλλη τις τεράστιες βόμβες ακριβείας, GBU-57 ή Massive Ordnance Penetrator (MOP), δημιουργώντας μια γιγάντια τρύπα στις αίθουσες φυγοκέντρισης που βρίσκονται στο επίκεντρο του αμερικανικού στρατού από τότε που ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και οι ηγέτες της Βρετανίας και της Γαλλίας αποκάλυψαν την ύπαρξη του εργοστασίου το φθινόπωρο του 2009, κατηγορώντας το Ιράν για μια μεγάλη «απάτη».
Λίγες πιθανές επιχειρήσεις, με πιθανή εξαίρεση μια κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν, έχουν εξεταστεί, δοκιμαστεί και συζητηθεί τόσο πολύ. Τεχνικά, λένε οι στρατιωτικοί και γεωλόγοι εμπειρογνώμονες, θα πρέπει να είναι εφικτό.
Κι όμως είναι γεμάτη κινδύνους – γνωστούς και άγνωστους, όπως συνήθιζε να λέει ο πρώην υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ στο πλαίσιο του πολέμου στο Ιράκ, μιας ακόμη «τρύπας» στην αμερικανική στρατιωτική δράση στη Μέση Ανατολή. Γι’ αυτό κανένας Αμερικανός πρόεδρος που το έχει εξετάσει τα τελευταία 16 χρόνια δεν το έχει τολμήσει.
Ο πρόεδρος Τραμπ τόνισε την Τετάρτη ότι δεν έχει ακόμη λάβει απόφαση να ρίξει αυτό που κατ’ ιδίαν αποκαλεί «το μεγάλο». Αλλά είχε εξαφανιστεί ο πολεμοχαρής τόνος που χαρακτήριζε τις δημόσιες δηλώσεις του μια μέρα νωρίτερα. Στη θέση του ήρθε μια νότα προσοχής. «Μπορεί να το κάνω», είπε σε δημοσιογράφους στο Λευκό Οίκο. «Μπορεί να μην το κάνω. Δηλαδή, κανείς δεν ξέρει τι θα κάνω».
Εν τω μεταξύ, οι Ιρανοί, μετά από πέντε ημέρες αξιοσημείωτων απωλειών από τους Ισραηλινούς, φάνηκαν να αναζητούν μια διέξοδο. Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, απάντησε με προκλητικό τρόπο στην έκκληση του Τραμπ για «άνευ όρων παράδοση», αλλά ο Τραμπ είπε ότι υπήρχαν ενδείξεις πως οι Ιρανοί ήθελαν να μιλήσουν, και αναφορές για ένα επίσημο ιρανικό αεροπλάνο που προσγειώθηκε στο Ομάν, όπου είχαν λάβει χώρα πολλές από τις διαπραγματεύσεις με τον Στιβ Γουίτκοφ, τον ειδικό απεσταλμένο του προέδρου, πριν από την επίθεση του Ισραήλ.
Αν ο Τραμπ κάνει παύση, μπορεί να οφείλεται στο ότι η λίστα με τα πράγματα που θα μπορούσαν να πάνε στραβά είναι μεγάλη και πιθανώς ελλιπής. Υπάρχει το προφανές: Είναι πιθανό ένα B-2 να καταρριφθεί, παρά την επιτυχία του Ισραήλ να καταρρίψει τόσες πολλές από τις αεροπορικές άμυνες του Ιράν. Είναι πιθανό οι υπολογισμοί να είναι λάθος, και ακόμη και η μεγαλύτερη συμβατική βόμβα της Αμερικής να μην μπορεί να φτάσει τόσο βαθιά.
«Έχω πάει εκεί, είναι 800 μέτρα κάτω από το έδαφος», δήλωσε ο Ραφαέλ Γκρόσι, γενικός διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, την περασμένη εβδομάδα, καθώς ξεκίνησε η ισραηλινή επιχείρηση. Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η ίδια η επιχείρηση θα είναι επιτυχής, οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι μπορεί να κρύβονται μετά, λένε πολλοί ειδικοί, όπως ακριβώς συνέβη στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Υπάρχουν πολλά μαθήματα από εκείνη την εποχή της λανθασμένης αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά το πιο σημαντικό μπορεί να είναι ότι είναι οι άγνωστοι παράγοντες μπορεί να επιστρέψουν για να «δαγκώσουν».
Το Ιράν έχει ορκιστεί ότι εάν δεχθεί επίθεση από αμερικανικές δυνάμεις, θα αντεπιτεθεί, πιθανώς εναντίον των αμερικανικών βάσεων που είναι διασκορπισμένες σε όλη τη Μέση Ανατολή και του αυξανόμενου αριθμού περιουσιακών στοιχείων που συγκεντρώνονται στον Περσικό Κόλπο και τη Μεσόγειο. Όλα βρίσκονται εντός εμβέλειας πυραύλων, υποθέτοντας ότι το Ιράν έχει πυραύλους και εκτοξευτές που έχουν απομείνει αφού οι Ισραηλινοί ολοκληρώσουν τη συστηματική στόχευσή τους.
Φυσικά, αυτό θα μπορούσε να ξεκινήσει έναν κύκλο κλιμάκωσης: Εάν σκοτωθούν ή ακόμα και τραυματιστούν Αμερικανοί ο Τραμπ θα πιεστεί να πάρει εκδίκηση. «Η υπεργολαβία της δουλειάς στο Φόρντο θα έθετε τις ΗΠΑ στο στόχαστρο του Ιράν», έγραψαν στο Foreign Affairs την Τετάρτη ο Ντάνιελ Κούρτζερ, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ, και ο Στίβεν Σάιμον, βετεράνος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.
«Το Ιράν σχεδόν σίγουρα θα ανταποδώσει σκοτώνοντας Αμερικανούς πολίτες. Αυτό, με τη σειρά του, θα ανάγκαζε τις Ηνωμένες Πολιτείες να ανταποδώσουν».
«Σύντομα», συνέχισαν, «οι μόνοι στόχοι που θα έμεναν για να χτυπήσει η Ουάσινγκτον θα ήταν οι ηγέτες του ιρανικού καθεστώτος και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αναγκάζονταν να επέμβουν ξανά στην επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος -μια επιχείρηση στην οποία εξαιρετικά λίγοι Αμερικανοί θέλουν να συμμετέχουν πλέον».
Η αντίδραση θα μπορούσε να λάβει και άλλες μορφές. Το Ιράν είναι επιδέξιο στην τρομοκρατία και αντέδρασε στην κυβερνοεπίθεση ΗΠΑ-Ισραήλ στο πυρηνικό του πρόγραμμα πριν από 15 χρόνια δημιουργώντας ένα τρομακτικό κυβερνο-σώμα, όχι τόσο αθόρυβο όσο της Κίνας ή τόσο τολμηρό όσο της Ρωσίας, αλλά ικανό να προκαλέσει σημαντικές ζημιές. Και έχει άφθονους πυραύλους μικρής εμβέλειας για να επιτεθεί σε πετρελαιοφόρα, καθιστώντας τη διέλευση στον Περσικό Κόλπο πολύ επικίνδυνη.
Το τελευταίο πράγμα που θέλει να κάνει ο Λευκός Οίκος είναι να εκθέσει αυτούς τους κινδύνους δημόσια. Οι Δημοκρατικοί ζητούν ρόλο στο Κογκρέσο, αλλά δεν έχουν την εξουσία να τον επιβάλουν. «Δεδομένης της πιθανότητας κλιμάκωσης, πρέπει να μας οδηγήσουν σε αυτή την απόφαση», δήλωσε στο CNN την Τετάρτη ο γερουσιαστής Άνταμ Σιφ από την Καλιφόρνια, ένας από τους πολιτικούς αντιπάλους του Τραμπ. «Ο βομβαρδισμός του Φόρντο θα ήταν μια επιθετική δραστηριότητα».
Και όπως οι περισσότερες επιθετικές δραστηριότητες, υπάρχουν μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι, πέρα από τον κύκλο της επίθεσης και των αντιποίνων. Ήδη, το μήνυμα των τελευταίων πέντε ημερών, όπως ερμηνεύεται από Ιρανούς ηγέτες ή άλλους με πυρηνικές δεξιότητες, μπορεί κάλλιστα να είναι ότι θα έπρεπε να είχαν αγωνιστεί για μια βόμβα νωρίτερα, και πιο ύπουλα. Αυτό έκανε η Βόρεια Κορέα, και τώρα κατέληξε με 60 ή περισσότερα πυρηνικά όπλα, παρά τα χρόνια αμερικανικής διπλωματίας και σαμποτάζ για να σταματήσει την Πιονγιάνγκ.