Η μη αμειβόμενη φροντίδα που παρέχουν νέοι άνθρωποι σε μέλη της οικογένειάς τους αποτελεί μία από τις πιο υποτιμημένες, αλλά και πιο αναγκαίες εργασίες του σύγχρονου κόσμου. Σύμφωνα με τα δεδομένα, το 12% του πληθυσμού σε αναπτυγμένες χώρες εμπλέκεται σε αυτήν την άτυπη φροντίδα, η οποία είναι συχνά αόρατη, αλλά έχει σοβαρές συνέπειες για την ψυχική και σωματική υγεία των φροντιστών.
Οι νέοι ενήλικες αναλαμβάνουν ολοένα και μεγαλύτερο μέρος αυτής της άτυπης φροντίδας, η οποία συχνά περιλαμβάνει ψυχική και συναισθηματική επιβάρυνση, μαζί με τις υποχρεώσεις του νοικοκυριού. Οι συνέπειες για την ψυχική ευημερία τους είναι εμφανείς, με αρκετούς να αντιμετωπίζουν κατάθλιψη, άγχος και αυξημένο κίνδυνο απομόνωσης. Οι νεότεροι φροντιστές βρίσκονται σε μια ιδιαίτερα ευάλωτη θέση, καθώς αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο σχολείο και στην αγορά εργασίας, και συχνά υποφέρουν από την έλλειψη κοινωνικών επαφών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων.
Η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη για τα κορίτσια και τις νεαρές γυναίκες, οι οποίες αναλαμβάνουν συχνά εντατικές ευθύνες φροντίδας και είναι πιο επιρρεπείς σε μακροχρόνια ψυχολογική και κοινωνική πίεση. Οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι οι φροντιστές αυτοί, ιδιαίτερα στις χώρες με υψηλό εισόδημα, εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά ψυχικών προβλημάτων, όπως άγχος και κατάθλιψη, καθώς και χαμηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης και απασχόλησης.
Παρά την αυξανόμενη σημασία του ρόλου τους, οι νέοι φροντιστές παραμένουν συχνά αόρατοι στις κοινωνικές και κυβερνητικές δομές. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες δεν παρέχουν την αναγκαία υποστήριξη και αναγνώριση, ενώ τα υγειονομικά και κοινωνικά συστήματα δεν είναι ακόμη προετοιμασμένα να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση για άτυπη φροντίδα.
Η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της αναγνώρισης των νέων φροντιστών και της παροχής της απαραίτητης υποστήριξης, είτε μέσω εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών, είτε μέσω οικονομικών ή κοινωνικών παροχών. Η βελτίωση της ψυχικής υγείας των φροντιστών θα επιφέρει σημαντικά οφέλη τόσο στην κοινωνία όσο και στην υγειονομική περίθαλψη στο μέλλον.
