Στην Κίνα, όπου η ανεργία των νέων ξεπερνά το 14%, πολλοί άνεργοι νέοι αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους για να διαχειριστούν την αβεβαιότητα και την πίεση της αγοράς εργασίας. Μία πρωτότυπη τάση που κερδίζει έδαφος είναι η πληρωμή για να παραμένουν σε γραφεία, χωρίς να έχουν πραγματική δουλειά — απλώς για να δίνουν την εικόνα ότι εργάζονται.
Η ιδέα αυτή ξεκίνησε από επιχειρήσεις που προσφέρουν «γραφεία-παρωδίες» (mock-up offices), όπου οι συμμετέχοντες πληρώνουν ημερήσιο αντίτιμο, συνήθως γύρω στα 30 με 50 γιουάν (περίπου 4-7 δολάρια), για να χρησιμοποιούν τον χώρο με υπολογιστές, ίντερνετ και άλλες παροχές. Σε πολλές περιπτώσεις, το ποσό αυτό περιλαμβάνει και γεύματα ή σνακ.
Ένα παράδειγμα αποτελεί ο 30χρονος Σουί Τζόου, ο οποίος μετά την αποτυχία της επιχείρησής του, άρχισε τον Απρίλιο να πηγαίνει καθημερινά σε ένα τέτοιο «γραφείο» στην πόλη Ντονγκουάν, όπου συναναστρέφεται με άλλους πέντε που κάνουν το ίδιο. Ο ίδιος αναφέρει πως νιώθει καλύτερα και πιο παραγωγικός μέσα σε αυτή τη «συλλογική ψευδαίσθηση», καθώς του προσφέρει κοινωνική επαφή και αυξημένη πειθαρχία.Παρόμοια σημεία έχουν εμφανιστεί σε αρκετές μεγάλες πόλεις της Κίνας, όπως στη Σενζέν, τη Σαγκάη, τη Ναντζίνγκ, το Ουχάν, το Τσενγκντού και το Κουνμίνγκ.
Οι χώροι αυτοί μοιάζουν με κανονικά γραφεία, προσφέροντας στους επισκέπτες τη δυνατότητα να αναζητήσουν εργασία ή να δουλέψουν σε προσωπικά τους πρότζεκτ, όπως η συγγραφή διαδικτυακών ιστοριών ή η εκκίνηση νεοφυών επιχειρήσεων.
Η τάση αυτή προέρχεται, σύμφωνα με τον δρ Κρίστιαν Γιαό, ειδικό στην κινεζική οικονομία, από την αντίφαση μεταξύ των εκπαιδευτικών προσόντων των νέων και των διαθέσιμων θέσεων εργασίας, καθώς και από την ανάγκη τους για έναν χώρο που τους βοηθά να διαχειριστούν τη μετάβαση στην αγορά εργασίας.
Μια ακόμα πτυχή της τάσης είναι η χρήση των «γραφείων» ως απόδειξη πρακτικής άσκησης, όπως στην περίπτωση της Ξιαόουεν Τανγκ, 23 ετών από τη Σαγκάη, που νοίκιασε έναν χώρο για να παρουσιάσει στην πανεπιστημιακή της σχολή ως απόδειξη πρακτικής, ενώ στην πραγματικότητα αφιερωνόταν στη συγγραφή online μυθιστορημάτων.
Η ψυχολογία πίσω από το φαινόμενο είναι, σύμφωνα με τον δρ Μπιάο Ξιάνγκ, μια προσπάθεια των νέων να ξεφύγουν από το αίσθημα απογοήτευσης και ανικανότητας που δημιουργεί η δύσκολη αγορά εργασίας, προσφέροντάς τους μια «ασπίδα» και χώρο απόστασης από την κοινωνική πίεση.
Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Pretend To Work στην πόλη Ντονγκουάν, που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Φέιγιου, δηλώνει ότι πουλάει στους πελάτες του όχι απλώς έναν χώρο εργασίας, αλλά «την αξιοπρέπεια του να μην αισθάνεσαι άχρηστος». Ο ίδιος έχει βιώσει την ανεργία και την απογοήτευση όταν η επιχείρησή του έκλεισε λόγω πανδημίας.
Παρά το γεγονός ότι το επιχειρηματικό μοντέλο ίσως δεν είναι μακροπρόθεσμα κερδοφόρο, ο Φέιγιου το βλέπει περισσότερο ως κοινωνικό πείραμα, που βοηθά κάποιους να βρουν τον δρόμο τους από το «ψέμα» της προσποίησης στην πραγματικότητα μιας νέας αρχής.
Τέλος, πολλοί από τους χρήστες των «γραφείων» αξιοποιούν τον χρόνο τους για να αποκτήσουν νέες δεξιότητες, όπως η εκμάθηση τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης, ελπίζοντας ότι αυτό θα βελτιώσει τις πιθανότητες τους να βρουν μόνιμη εργασία στο μέλλον.
