Η συνεχής έκθεση των παιδιών στις οθόνες, η καθιστική ζωή και η έλλειψη δραστηριότητας σε εξωτερικούς χώρους έχουν οδηγήσει σε ραγδαία αύξηση των διαθλαστικών σφαλμάτων και κυρίως της μυωπίας, ακόμη και από την προσχολική ηλικία.
«Δυστυχώς, με την αλλαγή του τρόπου ζωής των παιδιών βλέπουμε να υπάρχει μία έξαρση και μία γεωμετρική αύξηση των περιστατικών αυτών», επισημαίνει ο χειρουργός οφθαλμίατρος – παιδοφθαλμίατρος, διευθυντής του Παιδοφθαλμολογικού Ελλάδος και επισκέπτης καθηγητής στο Case Western Reserve University του Κλίβελαντ και στο Life Line Express Academy του Χονγκ Κονγκ, Νίκος Κοζέης.
Η μυωπία παίρνει επιδημικές διαστάσεις
«Τα παιδιά είναι εκτεθειμένα στις οθόνες, ζουν μέσα στους τοίχους, δεν δραστηριοποιούνται σε ελεύθερους χώρους και βλέπουμε ειδικά στη μυωπία, στη σχολική και την εφηβική ηλικία, να έχει πάρει μία επιδημική πλέον μορφή, η οποία ανησυχεί σε διεθνές επίπεδο τον επιστημονικό κόσμο», αναφέρει ο κ. Κοζέης σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με αφορμή την ομιλία του στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων με θέμα «Πότε συνταγογραφούμε γυαλιά στα παιδιά».
«Πρέπει να σκύψουμε στο πρόβλημα της κατάχρησης των οθονών»
«Εκείνο που πρέπει να δούμε και να σκύψουμε ως κοινωνία και επιστημονική κοινότητα είναι το πρόβλημα της κατάχρησης των οθονών. Και δεν μιλώ μόνο από πλευράς ματιών, αλλά και γενικότερα για την κουλτούρα που διαμορφώνεται στις παιδικές και εφηβικές γενιές αυτής της εποχής. Σίγουρα τα μάτια πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή», υπογραμμίζει.
Όπως εξηγεί, «δεν βλέπαμε μυωπίες στα προσχολικά παιδιά, ενώ τώρα αρχίζουμε και έχουμε δείγματα από τα νήπια και μερικές φορές και νωρίτερα. Σε αυτό έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης όλοι μας, αλλά πρωτίστως οι γονείς, οι οποίοι τα ωθούν σε αλόγιστη χρήση οθόνης».
Ανησυχητικά στοιχεία από την παιδοφθαλμολογία
«Στις προσχολικές ηλικίες κυριαρχεί κυρίως η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός. Στις σχολικές και εφηβικές ηλικίες έχουμε κυρίως τη μυωπία. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι ότι εμφανίζεται μυωπία και στα προσχολικά χρόνια – περίπου στα νήπια – και αυτό είναι ανησυχητικό», αναφέρει ο κ. Κοζέης.
«Σήμερα έχουμε, δυστυχώς, παιδιά που στα επτά τους χρόνια έχουν τρεις και τέσσερις βαθμούς μυωπίας – και ακόμη περισσότερους. Κάποτε αυτό ήταν σπάνιο», σημειώνει, εξηγώντας ότι η πρώιμη μυωπία οδηγεί συχνά σε σοβαρές παθήσεις, όπως αποκόλληση αμφιβληστροειδούς.
Η πρόληψη ξεκινά από το σπίτι
«Η όραση είναι πάρα πολύ ισχυρός μοχλός που σπρώχνει όλη την ψυχοκινητική ανάπτυξη ενός παιδιού», υπογραμμίζει ο κ. Κοζέης. Για τον λόγο αυτό, συνιστά επαναλαμβανόμενους προληπτικούς ελέγχους από την προσχολική ηλικία, αλλά και μεγαλύτερη επίγνωση από τους γονείς, ιδίως όταν υπάρχει κληρονομικότητα ή πρόωρη γέννηση.
«Όλα τα παιδιά στην προσχολική ηλικία έχουν κάποιες μικρές διαθλαστικές ανωμαλίες – “σφάλματα” καλύτερα – τα οποία είναι μέσα στη φυσική εξέλιξη της όρασης. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα χρειάζονται γυαλιά», εξηγεί.
Οι διαθλαστικές επεμβάσεις με λέιζερ, όπως διευκρινίζει, «δεν επιτρέπονται σε παιδιά, γιατί τα μάτια και η όραση βρίσκονται σε δυναμική αναπτυξιακή τροχιά», ενώ οι φακοί επαφής προτείνονται μόνο στην εφηβεία, για πρακτικούς λόγους, όπως οι αθλητικές δραστηριότητες.
