Μητέρα θύματος της τραγωδίας στο Νόβι Σαντ σε απεργία πείνας έξω από το σερβικό κοινοβούλιο

Κοινοποίηση:
1000003729

Μπροστά από το επιβλητικό κτίριο της Εθνικής Συνέλευσης της Σερβίας, μια γυναίκα στέκεται μόνη, με βλέμμα πεισματικό και μάτια γεμάτα θλίψη.

 

Η Ντιάνα Χρκα, μητέρα του 23χρονου Στέφαν Χρκα, ενός από τους 16 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στην τραγωδία του Νόβι Σαντ τον Νοέμβριο του 2024, ξεκίνησε το πρωί της Κυριακής απεργία πείνας, απαιτώντας δικαιοσύνη για τον άδικο χαμό του παιδιού της.

Φορώντας ένα λευκό μπλουζάκι που γράφει «Μαμά ενάντια στη μηχανή», η Χρκα αγκάλιασε σιωπηλά έναν υποστηρικτή της, καθώς δεκάδες φοιτητές και πολίτες την περικύκλωναν σε ένδειξη συμπαράστασης.

Η εικόνα της μητέρας να κάθεται στα σκαλοπάτια του κοινοβουλίου, κρατώντας μια φωτογραφία του γιου της, συγκίνησε τους περαστικούς, ενώ ήδη έχει γίνει σύμβολο αντίστασης για πολλούς Σέρβους.

 

«Η απεργία πείνας μου θα διαρκέσει έως ότου οι αρχές ικανοποιήσουν τις τρεις προϋποθέσεις που θέτω», δήλωσε αποφασιστικά στους δημοσιογράφους. «Πρώτον, να ανακριθούν και να τεθούν υπό κράτηση όλοι οι υπεύθυνοι για την κατάρρευση της στέγης, όχι μόνο οι 13 που αναφέρθηκαν. Δεύτερον, να απελευθερωθούν όλοι οι φοιτητές που κρατούνται παράνομα και να απαλλαγούν από τις κατηγορίες. Και τρίτον, να προκηρυχθούν εκλογές. Δεν ζητώ εκδίκηση — ζητώ δικαιοσύνη».

Η απεργία πείνας σηματοδοτεί μια νέα, πιο δραματική φάση στον αγώνα της Ντιάνα Χρκα, η οποία εδώ και έναν χρόνο αντιμετωπίζει απειλές και πιέσεις από τις αρχές, επειδή δεν σταμάτησε να ζητά απαντήσεις για την τραγωδία που συγκλόνισε τη χώρα. Η κατάρρευση της στέγης του σιδηροδρομικού σταθμού στο Νόβι Σαντ, τον Νοέμβριο του 2024, είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 16 ανθρώπων και τον τραυματισμό δεκάδων άλλων. Ένα χρόνο μετά, κανείς δεν έχει λογοδοτήσει.

Οι φοιτητές που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις υπέρ της Χρκα δήλωσαν ότι θα παραμείνουν στο πλευρό της «μέχρι να ακουστεί η φωνή της». «Η Ντιάνα είναι η φωνή όλων των γονιών που έχασαν παιδιά και δεν βρήκαν δικαιοσύνη», είπε ένας από αυτούς.

Καθώς πέφτει το βράδυ στο Βελιγράδι, τα κεριά που ανάβουν γύρω της τρεμοπαίζουν στον άνεμο. Η μητέρα κάθεται σιωπηλά, κρατώντας στα χέρια της τη φωτογραφία του Στέφαν. Το πλήθος φωνάζει συνθήματα για δικαιοσύνη. Και η φωνή της, αν και κουρασμένη, αντηχεί καθαρά μέσα στη νύχτα:

«Δεν θα φύγω από εδώ. Όχι μέχρι να λογοδοτήσουν οι ένοχοι.»

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

Leave a Response