Ιστορική είναι η ανακάλυψη των αρχαιολόγων, άγνωστης κρυφής υποβρύχιας εισόδου 2.000 ετών, στον Φάρο της Αλεξάνδρειας
Μετά από αιώνες ο θρυλικός Φάρος της Αλεξάνδρειας, ένα από τα επτά θαύματα του Αρχαίου Κόσμου, αρχίζει να αποκαλύπτει τα μυστικά του.
Χάρη σε ένα φιλόδοξο γαλλο-αιγυπτιακό αρχαιολογικό πρόγραμμα, ένα μέρος αυτού του μεγάλου μνημείου, το οποίο κάποτε συμβόλιζε την αριστοτεχνική μηχανική τέχνη των Ελλήνων, επιστρέφει στο φως.
Εντυπωσιακά μνημειακά μπλοκ, κάποια από τα οποία ζυγίζουν έως και 80 τόνους, ανυψώθηκαν από τον βυθό της θάλασσας κατά τη διάρκεια μιας απίστευτης επιχείρησης ανασυγκρότησης του μνημείου.
Επαναστατική ανακάλυψη: 22 μνημειακά μπλοκ και η υποβρύχια είσοδος
Η επιχείρηση, που διεξήχθη υπό την ηγεσία της ερευνήτριας και αρχιτέκτονα Isabelle Eriri από το Γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), σε συνεργασία με το Κέντρο Αλεξανδρινών Ερευνών (CEAlex), οδήγησε σε μια εκπληκτική ανακάλυψη: ανυψώθηκαν 22 μνημειακά μπλοκ, μεταξύ των οποίων διακρίνονται θύρες, θεμέλια, τεράστιες πόρτες και ακόμη και μια πλούσια διακοσμημένη κολώνα σε αιγυπτιακό στιλ, η οποία ίσως χρησίμευε ως συμβολική πύλη προς τον πύργο του φάρου.
Αυτά τα μπλοκ, τα οποία βρίσκονταν αρχικά στην υποβρύχια είσοδο του φάρου, αποτελούν τα πιο σημαντικά στοιχεία για την ψηφιακή ανασυγκρότηση του μεγαλύτερου κτηρίου της εποχής του. Όλα αυτά έγιναν δυνατά μέσω της χρήσης προηγμένων μεθόδων φωτογραμμετρίας και ψηφιακής μοντελοποίησης, που θα επιτρέψουν την αποκατάσταση της εμφάνισης και της δομής του φάρου με μέγιστη ακρίβεια.
Αντίσταση στους αιώνες: η επιστροφή ενός από τα θαύματα του κόσμου
Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας χτίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ., επί βασιλείας του Πτολεμαίου Β’ Φιλαδέλφου, και υπήρξε ένα από τα πιο ψηλά κτήρια της εποχής του, φτάνοντας σε ύψος τα 120 μέτρα.
Η ιδέα του Φάρου προήλθε από το μικρό νησί Φάρος, το οποίο αποτέλεσε την τοποθεσία για την κατασκευή του από τον αρχιτέκτονα Σώστρατο, κατόπιν εντολής του βασιλιά γύρω στο 279 π.Χ.
Ο Φάρος αποτελούσε ένα τεχνικό αριστούργημα, με τρία τμήματα: μια τετραγωνική βάση, έναν οκταγωνικό όροφο με εξώστη και μια κυλινδρική κορυφή, όπου βρισκόταν το άγαλμα του Ποσειδώνα. Το φως από την κορυφή του καθοδηγούσε τους ναυτικούς σε απόσταση 45 χιλιομέτρων.
Ο φάρος όχι μόνο χρησίμευε ως σήμα για τους ναυτικούς, αλλά έγινε και σύμβολο της αρχαίας Αιγύπτου, αποδεικνύοντας τα μηχανικά και αρχιτεκτονικά επιτεύγματα εκείνης της εποχής.
Οι σεισμοί του 4ου μ.Χ. αιώνα και αργότερα, το 874 και το 1303, προκάλεσαν τη σταδιακή καταστροφή του.
Ο Φάρος αναστηλώθηκε πολλές φορές, αλλά μετά την εγκατάλειψη του λιμανιού της Αλεξάνδρειας.
Στις 8 Αυγούστου 1303, (14ος αιώνας) ένας σεισμός στην Αλεξάνδρεια προκάλεσε σοβαρές φθορές στον Φάρο της και ένας τελευταίος το 1324, ο Φάρος κατέρρευσε ολοκληρωτικά, και τα πετρώματά του χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση άλλων κτηρίων.
Έναν αιώνα αργότερα, ο εμίρης Καΐτ-Μπέη ανέγειρε το φρούριο Κάιτμπεϊ χρησιμοποιώντας τα υπολείμματα του παλιού μνημείου.
Παρά το γεγονός ότι τα ερείπιά του παρέμειναν ορατά κάτω από το νερό από τη δεκαετία του 1960, μόνο το 1995 ο αρχαιολόγος Jean-Yves Empereur ξεκίνησε τη συστηματική έρευνα αυτών των ερειπίων, οδηγώντας σε ανακαλύψεις πάνω από 3.000 αρχιτεκτονικών θραυσμάτων.
Φιλόδοξη ανασυγκρότηση: Ο ψηφιακός δίδυμος του φάρου
Πρόσφατα, ξεκίνησε το έργο «PHAROS», που αποτελεί ακόμα μια σημαντική στιγμή στην αποκατάσταση του Φάρου της Αλεξάνδρειας.
Το έργο αυτό αντιπροσωπεύει μια διεπιστημονική συνεργασία, όπου συνδυάζονται η αρχαιολογία, η ιστορία της τέχνης, η αρχιτεκτονική, η αιγυπτιολογία και η ψηφιακή μηχανική.
Ο βασικός στόχος δεν είναι μόνο η ανασυγκρότηση της εμφάνισης του φάρου, αλλά και η βαθιά κατανόηση του τρόπου κατασκευής του, του λόγου που κατέρρευσε και της συμβολικής του σημασίας στην ιστορία της Αιγύπτου και ολόκληρου του Ελληνιστικού κόσμου.
Η αναδημιουργία του «ψηφιακού δίδυμου» θα περιλαμβάνει 3D μοντελοποίηση και προσεκτική ψηφιοποίηση κάθε μπλοκ, δίνοντας τη δυνατότητα να αποκατασταθεί πλήρως η εικόνα του μνημείου.
Συνεργασία επιστήμης και τεχνολογίας: νέο στάδιο στη διατήρηση της κληρονομιάς
Το έργο αναδεικνύει επίσης τη μοναδική συνεργασία με μηχανικούς και εθελοντές από την Dassault Systèmes, καθώς οι προσπάθειές τους στον τομέα της 3D ψηφιοποίησης και μοντελοποίησης θα επιτρέψουν στους θεατές να αποκτήσουν μια εικονική αναπαράσταση του πώς ήταν ο φάρος πριν από 2.000 χρόνια.
Μέσω αυτής της προσέγγισης, καθώς και με τη στήριξη της γαλλικής εταιρείας κινηματογράφου GEDEON Programmes, θα γυριστεί ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στο έργο αυτό, το οποίο θα προβληθεί στο κανάλι France Télévisions.
Αποκατάσταση της πολιτιστικής κληρονομιάς μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας
Η αποκατάσταση του Φάρου της Αλεξάνδρειας δεν είναι μόνο ένα αρχαιολογικό γεγονός, αλλά και ένα παράδειγμα του πώς οι σύγχρονες τεχνολογίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποκατάσταση της ιστορικής κληρονομιάς.
Ανοίγει νέους ορίζοντες για τη διατήρηση των πολιτιστικών μνημείων και ιστορικών κτηρίων σε όλο τον κόσμο.
Οι τεχνολογίες του 21ου αιώνα επιτρέπουν όχι μόνο την αποκατάσταση μνημείων, αλλά και τη δημιουργία ψηφιακών μοντέλων για τις επόμενες γενιές, εξασφαλίζοντας την προστασία τους και δίνοντας τη δυνατότητα για εικονικά ταξίδια στο παρελθόν.
Έτσι, η ψηφιακή ανακατασκευή του Φάρου της Αλεξάνδρειας είναι ένα βήμα προς το μέλλον, όπου η ιστορία, η επιστήμη και η τεχνολογία συνεργάζονται για να αποκαταστήσουν το μεγαλείο ενός από τα πιο σημαντικά μνημεία στην ιστορία της ανθρωπότητας.
