Η θλίψη και η οργή κυριάρχησαν στη Βαλένθια της Ισπανίας, κατά τη διάρκεια της επιμνημόσυνης τελετής για τα πάνω από 230 θύματα των φονικών πλημμυρών που έπληξαν την περιφέρεια πριν από έναν χρόνο.
Αντί για σιωπή και περισυλλογή, η εκδήλωση σημαδεύτηκε από ύβρεις και αποδοκιμασίες προς τον πρόεδρο της περιφέρειας, Κάρλος Μαθόν, τον οποίο οι συγγενείς των θυμάτων κατηγορούν για ανικανότητα και αδιαφορία.
Η τελετή, που ξεκίνησε το απόγευμα της Τρίτης στη Βαλένθια, παρουσία του βασιλιά Φελίπε, της βασίλισσας Λετίθια και του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ, στόχευε να αποτελέσει μια ήρεμη στιγμή μνήμης. Όμως, από τα πρώτα λεπτά, η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε. «Δολοφόνε! Δειλέ! Δεν σε θέλουμε εδώ!» φώναζαν πολίτες προς τον Μαθόν, ο οποίος παρέμεινε μακριά από τους συγγενείς, αποφεύγοντας κάθε επαφή.
Αντίθετα, ο βασιλιάς Φελίπε πλησίασε οικογένειες θυμάτων, λέγοντας συγκινημένος: «Σήμερα είναι μια ημέρα μνήμης, αλλά εσείς τη ζείτε κάθε μέρα του χρόνου.»
Στην τελετή συμμετείχαν δήμαρχοι από 78 κοινότητες και περίπου 800 συγγενείς θυμάτων. Οι πλημμύρες της 29ης Οκτωβρίου 2024 είχαν στοιχίσει τη ζωή σε 237 ανθρώπους, οι 229 εκ των οποίων στην επαρχία της Βαλένθια.
Παρά τις εκκλήσεις να μη δώσει το «παρών», ο Μαθόν εμφανίστηκε και περιορίστηκε να δηλώσει «λύπη» χωρίς να αναλάβει ευθύνη. «Κάναμε ό,τι μπορούσαμε, αλλά δεν ήταν αρκετό», είπε, προκαλώντας νέα αγανάκτηση.
Στις πόλεις που επλήγησαν, όπως η Παϊπόρτα, έχει κηρυχθεί τριήμερο πένθος. Οι κάτοικοι ανάβουν κεριά στα πεζοδρόμια και τηρούν σιγή τριών λεπτών. «Δεν πιστεύω πως η πληγή θα κλείσει ποτέ», είπε με δάκρυα στα μάτια η 61χρονη φαρμακοποιός Κάρμεν Ραουσέλ, ενώ μια άλλη κάτοικος, η συνταξιούχος Μάρθα Φερνάντεθ, πρόσθεσε: «Σήμερα είναι μια πολύ δύσκολη ημέρα για όλους. Ξαναζούμε τον τρόμο.»
Η περσινή καταστροφή είχε αφήσει πίσω της 130.000 κατεστραμμένα οχήματα, χιλιάδες σπίτια ισοπεδωμένα και 800.000 τόνους απορριμμάτων. Ακόμη και σήμερα, δύο άνθρωποι παραμένουν αγνοούμενοι, ενώ πρόσφατα εντοπίστηκε σορός άνδρα σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από το σημείο όπου χάθηκε.
Η Ισπανία, έναν χρόνο μετά, προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της — αλλά η οργή των πολιτών δείχνει πως η πολιτική ευθύνη για την τραγωδία παραμένει ανεπεξέργαστη.
