Η ζωή στο Αλκατράζ μέσα από τα μάτια ενός πρώην κρατουμένου – Μαρτυρία 93χρονου

Κοινοποίηση:
alcatraz

Ο Τσάρλι Χόπκινς πέρασε τρία χρόνια στις διαβόητες φυλακές του Αλκατράζ, σε ένα απομονωμένο νησί, ανοιχτά των ακτών του Σαν Φρανσίσκο, αφότου καταδικάστηκε σε κάθειρξη 17 ετών για απαγωγή και ληστεία.

Έφτασε στο νησί φυλακή το 1955 – αφού προκάλεσε προβλήματα σε άλλες φυλακές για να εκτίσει την ποινή του και αυτό που θυμάται όπως εξομολογείται στο BBC, είναι η «νεκρική σιγή» που επικρατούσε και ο μόνος ήχος που ακουγόταν ήταν το σφύριγμα των πλοίων που περνούσαν.

Τώρα 93 ετών και ζώντας στη Φλόριντα, ο Χόπκινς είπε ότι τα Εθνικά Αρχεία του Σαν Φρανσίσκο τον ενημέρωσαν ότι είναι πιθανότατα ο τελευταίος επιζών πρώην τρόφιμος Αλκατραζ, ωστόσο όπως επισημαίνει το BBC δεν μπόρεσε να το επαληθεύσει ανεξάρτητα.

Περιγράφοντας τη ζωή του στο Αλκατράζ – το οποίο αποτέλεσε το σκηνικό για την ταινία The Rock του 1996 – όπου έκανε φίλους με γκάνγκστερ και κάποτε βοήθησε στο σχεδιασμό μιας ανεπιτυχούς απόδρασης.

Αν και έκλεισε πριν από δεκαετίες, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ισχυρίστηκε πρόσφατα ότι θέλει να το ανοίξει ξανά ως ομοσπονδιακή φυλακή.

Όταν ο Χόπκινς μεταφέρθηκε στη φυλακή υψίστης ασφαλείας το 1955, από μια εγκατάσταση στην Ατλάντα, θυμάται ότι ήταν καθαρή, αλλά άγονη. Και υπήρχαν λίγοι περισπασμοί – κανένα ραδιόφωνο εκείνη την εποχή, και λίγα βιβλία, είπε.

«Δεν υπήρχε τίποτα να κάνουμε», είπε. «Θα μπορούσατε να περπατήσετε μπρος-πίσω στο κελί σας ή να κάνετε push-ups».

Ο Χόπκινς παρέμεινε απασχολημένος μέρος του χρόνου με τη δουλειά του καθαρίζοντας Alcatraz, σκουπίζοντας τα πατώματα και φουσκώνοντάς τα «μέχρι να λάμψουν», είπε.

Στο Alcatraz, ο Χόπκινς είχε μερικούς διαβόητους γείτονες. Η εγκατάσταση φιλοξένησε πολλούς βίαιους εγκληματίες κατά τη διάρκεια των 30 ετών της – Αλ Καπόνε, Robert Stroud, ένας δολοφόνος γνωστός ως «Birdman of Alcatraz» και το αφεντικό του εγκλήματος James «Whitey» Bulger – καθιστώντας το θέμα πολλών ταινιών και τηλεοπτικών εκπομπών.

Οι απόπειρες απόδρασης διαβόητων κακοποιών και η μία με αμφιλεγόμενο τέλος

Ένα νησί 22 στρεμμάτων, 2 χιλιόμετρα από το Σαν Φρανσίσκο και περιτριγυρισμένο από παγωμένα νερά με ισχυρά ρεύματα,το Αλκατράζ ήταν αρχικά ένα ναυτικό αμυντικό οχυρό. Ξαναχτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα ως στρατιωτική φυλακή. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ την ανέλαβε τη δεκαετία του 1930, μετατρέποντας την εγκατάσταση σε ομοσπονδιακή φυλακή για την αντιμετώπιση του αχαλίνωτου οργανωμένου εγκλήματος εκείνη την εποχή.

Ακόμη και στη φυλακή υψίστης ασφαλείας, ο Χόπκινς είπε ότι κατάφερε να μπει σε μπελάδες και πέρασε πολλές ημέρες στο «D Block», την απομόνωση όπου οι τρόφιμοι που συμπεριφέρονταν άσχημα κρατούνταν και σπάνια αφήνονταν να βγουν από τα κελιά τους.

Η μεγαλύτερη θητεία του εκεί – έξι μήνες – ήρθε αφού προσπάθησε να βοηθήσει αρκετούς άλλους κρατούμενους, συμπεριλαμβανομένου του διαβόητου ληστή τραπεζών Forrest Tucker, να δραπετεύσουν από το Αλκατράζ. Βοήθησε να κλέψει λεπίδες από το ηλεκτρικό κατάστημα της φυλακής για να κόψει τα κάγκελα της φυλακής στην κουζίνα του υπογείου.

Το σχέδιο δεν λειτούργησε – οι δεσμοφύλακες ανακάλυψαν τις λεπίδες στα κελιά άλλων κρατουμένων, είπε ο Χόπκινς.

Αλλά αυτό δεν σταμάτησε έναν από τους κρατούμενους.

Το 1956, όταν ο Tucker μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο για εγχείρηση νεφρού, μαχαίρωσε τον αστράγαλό του με ένα μολύβι, ώστε οι δεσμοφύλακες να πρέπει να αφαιρέσουν τα σίδερα των ποδιών του, είπε ο Tucker στο New Yorker. Στη συνέχεια, καθώς τον πήγαν να κάνει ακτινογραφία, εξουδετέρωσε τους νοσηλευτές και το έσκασε.

Συνελήφθη με νοσοκομειακή ρόμπα σε ένα χωράφι με καλαμπόκι ώρες αργότερα.

Συνολικά, υπήρξαν 14 ξεχωριστές προσπάθειες κατά τη διάρκεια των ετών που αφορούσαν 36 κρατούμενους, σύμφωνα με την Υπηρεσία Εθνικού Πάρκου.

Ένας από τους πιο διάσημους αφορούσε τον Frank Morris και τους αδελφούς Clarence και John Anglin, οι οποίοι δραπέτευσαν τον Ιούνιο του 1962 τοποθετώντας κεφαλές papier-mâché στα κρεβάτια τους και ξεσπώντας μέσω αγωγών εξαερισμού. Δεν βρέθηκαν ποτέ, αλλά το FBI κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πνίγηκαν στα κρύα νερά που περιβάλλουν το νησί.

Το σχέδιο επαναλειτουργίας των φυλακών

Ένα χρόνο αργότερα, η φυλακή έκλεισε αφού η κυβέρνηση αποφάσισε ότι θα ήταν πιο οικονομικά αποδοτικό να χτιστούν νέες φυλακές παρά να διατηρηθεί η απομακρυσμένη νησιωτική εγκατάσταση σε λειτουργία.

Τώρα είναι ένα δημόσιο μουσείο που επισκέπτονται εκατομμύρια κάθε χρόνο και παράγει περίπου 60 εκατομμύρια δολάρια ετησίως σε έσοδα για τους συνεργάτες του πάρκου.

Το κτίριο είναι ετοιμόρροπο, με σκουριασμένους σωλήνες και ετοιμόρροπες τουαλέτες σε κάθε στενό κελί. Η κατασκευή της κύριας φυλακής ξεκίνησε το 1907 και περισσότερο από έναν αιώνα έκθεσης στα στοιχεία της φύσης έχει καταστήσει τον τόπο σχεδόν ακατοίκητο.

Ο Τραμπ δήλωσε αυτή την εβδομάδα, ωστόσο, ότι θέλει η κυβέρνησή του να ανοίξει ξανά και να επεκτείνει τη φυλακή του νησιού για τους «πιο αδίστακτους και βίαιους παραβάτες της χώρας».

Ωστόσο, ειδικοί και ιστορικοί δήλωσαν ότι η πρόταση του Τραμπ για την αποκατάσταση της φυλακής είναι τραβηγμένη, καθώς θα κοστίσει δισεκατομμύρια για να επισκευαστεί και να εκσυγχρονιστεί με άλλες ομοσπονδιακές εγκαταστάσεις.

Ο Χόπκινς έφυγε από το Αλκατράζ πέντε χρόνια πριν κλείσει οριστικά. Είχε μεταφερθεί σε φυλακή στο Σπρίνγκφιλντ του Μιζούρι και του δόθηκε ψυχιατρική φαρμακευτική αγωγή που βελτίωσε τη συμπεριφορά του και τον βοήθησε να θεραπεύσει ψυχολογικά προβλήματα, είπε.

Ωστόσο, ο ένθερμος υποστηρικτής του Τραμπ δήλωσε ότι δεν πιστεύει ότι η πρόταση του προέδρου είναι υλοποιήσιμη.

«Δεν θέλει πραγματικά να ανοίξει αυτό το μέρος», δήλωσε ο Χόπκινς, προσθέτοντας ότι ο Τραμπ προσπαθεί να «περάσει ένα σημείο στο κοινό» σχετικά με την τιμωρία των εγκληματιών και εκείνων που εισέρχονται παράνομα στις ΗΠΑ.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

Leave a Response