Η μακροχρόνια υγεία και η ευημερία είναι θέματα που απασχολούν ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, καθώς η σύγχρονη ζωή συχνά συνδέεται με άγχη και προκλήσεις που επηρεάζουν την υγεία μας.
Ο Δρ David Furman, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, έχει αναδείξει μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση στη βιολογική ηλικία και την ευημερία, αποκαλύπτοντας πώς η αλλαγή περιβάλλοντος μπορεί να έχει δραστική επίδραση στην υγεία μας.
Πριν από περίπου δέκα χρόνια, ο Δρ Furman ζούσε σε μια αστική περιοχή της Καλιφόρνια, όπου αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας όπως οι ημικρανίες. Το αστικό περιβάλλον, με τους θορύβους και την έντονη δραστηριότητα, συνέβαλε στην αύξηση του άγχους του. Οι συνεχείς πιέσεις της καθημερινότητας τον οδήγησαν στο να καταναλώνει παυσίπονα για να ανακουφιστεί από τον πόνο.
Για να ελέγξει τη θεωρία του, εξέτασε ένα δείγμα από το αίμα του για φλεγμονώδεις δείκτες. Πράγματι, διαπίστωσε ότι ενώ η χρονολογική του ηλικία ήταν 39 ετών, το σώμα του είχε τη βιολογική ηλικία ενός 42χρονου άνδρα! Απογοητευμένος από τα αποτελέσματά του, ο επιστήμονας ήξερε ότι αν συνέχιζε να ζει τη ζωή του όπως ήταν, θα ήταν πιο επιρρεπής στην πρόωρη γήρανση, σε χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης και οι καρδιακές παθήσεις, καθώς και στη γνωστική εξασθένιση.
Έτσι, αποφάσισε να μετακομίσει στο δάσος της Νότιας Καλιφόρνιας με τη σύζυγό του και τα δύο παιδιά του για να βελτιώσει την υγεία τους. Μαζί με μερικές αλλαγές στον τρόπο ζωής και στη διατροφή, στα τρία χρόνια που η οικογένεια έζησε στο δάσος, ο καθηγητής κατάφερε να «σβήσει» από το σώμα του 10 χρόνια.
Το νέο φυσικό περιβάλλον
Η οικογένεια μετακόμισε σε μια εξοχική κατοικία το 2016, με δύο υπνοδωμάτια, στην περιοχή San Gregorio. Η τοποθεσία του σπιτιού ήταν καθοριστική: σε απόσταση αναπνοής είχε ένα ρυάκι και το δάσος, ενώ σε μόλις περίπου μισή ώρα απόσταση με το αυτοκίνητο, ο καθηγητής βρισκόταν στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ.
Στο εσωτερικό της, η κατοικία δεν είχε καρέκλες, πλαστικά και βιομηχανικά προϊόντα καθαρισμού. Το ζευγάρι σταμάτησε επίσης να χρησιμοποιεί όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές και έσβηνε τα έντονα φώτα στις 7.30 μ.μ. κάθε βράδυ, ανάβοντας στη θέση τους κεριά, για να αρχίσει να χαλαρώνει για ύπνο. «Δεν έχουμε εξελιχθεί κοιτάζοντας μια οθόνη και έχοντας ηλεκτρικό φως, ενώ είμαστε καθισμένοι σε μια καρέκλα» εξήγησε ο Δρ. Furman σχετικά με αυτή την απόφαση.
Οι υγιεινές συνήθειες
Ο Δρ Furman έκανε καθημερινά 10 με 15 έλξεις πριν από τη δουλειά του, ενώ τις ημέρες που είχε ελεύθερες έπαιζε στο χώμα με τα παιδιά του, ψάρευε σολομούς στο ρυάκι και έψαχνε για μούρα. Πλέον, το ταπεράκι στη δουλειά είχε υγιεινά γεύματα, όπως wraps μαρουλιού με σολομό και λίγα μούρα, τα οποία αποδεδειγμένα είναι γεμάτα μαγνήσιο, ωμέγα-3 και αντιοξειδωτικά που μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της υγείας του εγκεφάλου.
Συνολικά, η διατροφή του περιλάμβανε φρέσκα, βιολογικά τρόφιμα όπως σμέουρα και μπρόκολο, για να ενισχύσει τα καλά βακτήρια του εντέρου, αντί να παίρνει συμπληρώματα βιταμινών και ανόργανων συστατικών. Τα σμέουρα είναι γνωστό ότι αποτελούν μεγάλη πηγή αντιοξειδωτικών, φυτικών ινών και βιταμίνης C, ενώ το μπρόκολο είναι πλούσια πηγή φυτικών ινών, βιταμίνης C, βιταμίνης Κ και σουλφοραφάνης – μια φυτική ένωση με πιθανές αντικαρκινικές ιδιότητες. Επιπλέον, ένα ισορροπημένο μικροβίωμα έχει συσχετιστεί με βελτιωμένη ψυχική υγεία και μειωμένο κίνδυνο καρκίνου.
«Αισθανόμουν υπέροχα, με πολλή ενέργεια και δεν είχα πια πονοκεφάλους» ανέφερε ο καθηγητής. Η υγεία του δεν ήταν το μόνο πράγμα που βελτιώθηκε. Όπως δήλωσε στο Business Insider: «Η σκέψη μου ήταν κοφτερή, ενώ ένιωθα καλύτερα από ποτέ. Ήμουν πολύ παραγωγικός». Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι είχε καταφέρει να δημοσιεύσει τρεις εργασίες μέσα σε ένα χρόνο, πολύ περισσότερες από τον συνηθισμένο αριθμό.
Αφού πέρασε τρία χρόνια στο δάσος, ο Δρ Furman αποφάσισε να ελέγξει και πάλι το αίμα του για φλεγμονώδεις δείκτες και να δει αν η υγεία του είχε βελτιωθεί. Προς μεγάλη του έκπληξη, ο 42χρονος πλέον επιστήμονας είχε καταφέρει να μειώσει τη βιολογική του ηλικία στα 32 χρόνια- μια ολόκληρη δεκαετία νεότερος από την πραγματική χρονολογική του ηλικία. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η επιλογή ζωής ήταν πράγματι ευεργετική.
