Το 2025 προδιαγράφεται ως ακόμη μια χρονιά εφιάλτης για τα ελληνικά νοικοκυριά, με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό να καταβροχθίζουν αδίστακτα το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών. Η κυβέρνηση, παρά τις μεγαλόστομες εξαγγελίες για ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης, παρακολουθεί αμέτοχη την καθημερινή φτωχοποίηση των εργαζομένων, που βλέπουν τους μισθούς τους να εξανεμίζονται σχεδόν αμέσως από το εκρηκτικό κόστος ζωής.
Οι αριθμοί δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες: οι τιμές βασικών αγαθών, από το ψωμί και το γάλα μέχρι το λάδι και τα λαχανικά, έχουν αυξηθεί έως και 20% μέσα σε δύο χρόνια. Η ενέργεια, τα καύσιμα και τα ενοίκια έχουν γίνει βάρος δυσβάσταχτο, ενώ οι λογαριασμοί ρεύματος συνεχίζουν να στραγγαλίζουν κάθε προσπάθεια οικονομικής επιβίωσης. Η κυβέρνηση, αντί να αναλάβει δράση, περιορίζεται σε υποσχέσεις και επικοινωνιακές φιέστες, αφήνοντας τους πολίτες να παλεύουν μόνοι τους με τις αυξήσεις.
Ακόμη πιο προκλητικό είναι ότι οι ονομαστικές αυξήσεις των μισθών, που κινούνται γύρω στο 3%, όχι μόνο δεν αρκούν, αλλά καταρρέουν μπροστά στη φθορά που προκαλεί ο πληθωρισμός. Ο πραγματικός μισθός –η πραγματική αγοραστική δύναμη– έχει υποχωρήσει κατά περίπου 10% τα τελευταία τρία χρόνια, πλήττοντας ιδιαίτερα τους χαμηλόμισθους και τη μεσαία τάξη. Οι εργαζόμενοι βλέπουν το εισόδημά τους να εξατμίζεται μέσα στις πρώτες εβδομάδες κάθε μήνα, ενώ η κυβέρνηση παρακολουθεί ατάραχη, σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Το σκηνικό γίνεται ακόμη πιο δραματικό με την εκτίναξη των ενοικίων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που καθιστά σχεδόν αδύνατη τη στέγαση για τη νέα γενιά. Οι αυξημένες δόσεις των δανείων λόγω των υψηλών επιτοκίων έρχονται να προσθέσουν ακόμη ένα βάρος στον οικογενειακό προϋπολογισμό. Κι όμως, η κυβέρνηση επιλέγει να αγνοεί συστηματικά τα φαινόμενα αυτά, θυσιάζοντας την κοινωνική δικαιοσύνη στο βωμό πολιτικής αδράνειας και προχειρότητας.
Η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη: τα ελληνικά νοικοκυριά πληρώνουν το κόστος της αδιαφορίας της κυβέρνησης, ενώ η «επιτελική» εξουσία επιδεικνύει θράσος αντί για υπευθυνότητα, αφήνοντας τους πολίτες να παλεύουν με ένα κράτος που φαίνεται ανίκανο να προστατεύσει τη βασική τους αξιοπρέπεια.
