Το Βερολίνο αποφάσισε να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια των Ουκρανών προσφύγων.
Με κοινή συμφωνία των κυβερνητικών εταίρων CDU/CSU και SPD, καταργείται το ειδικό καθεστώς που απολάμβαναν μέχρι σήμερα οι Ουκρανοί που είχαν διαφύγει στη Γερμανία μετά τη ρωσική εισβολή.
Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, όσοι φτάνουν μετά την 1η Απριλίου 2025 δεν θα θεωρούνται πλέον προστατευόμενοι πρόσφυγες πολέμου, αλλά αιτούντες άσυλο. Και αυτό σημαίνει ένα πράγμα: λιγότερα λεφτά, λιγότερες παροχές και καμία «πολυτέλεια» από το γερμανικό κράτος.
Μέχρι σήμερα, κάθε άγαμος Ουκρανός λάμβανε 563 ευρώ τον μήνα, συν κάλυψη ενοικίου, θέρμανσης και βασικών εξόδων. Με τη νέα νομοθεσία, το ποσό πέφτει στα 196 ευρώ και το κράτος θα προσφέρει μόνο βασική στέγαση και ελάχιστες παροχές.
Η απόφαση ήρθε έπειτα από έντονες συζητήσεις εντός του κυβερνητικού συνασπισμού, με τον υπουργό Εσωτερικών Αλεξάντερ Ντόμπριντ (CSU) και την υπουργό Εργασίας Μπέρμπελ Μπας (SPD) να καταλήγουν σε συμφωνία – «πικρή» για χιλιάδες Ουκρανούς.
«Η γραφειοκρατία θα μας έπνιγε αν το κάναμε αναδρομικά. Το σημαντικό είναι ότι το λύσαμε και βάλαμε ένα τέλος στην αδικία», δήλωσε κυβερνητικό στέλεχος στη Bild, αφήνοντας να εννοηθεί πως το κράτος δεν θα συνεχίσει να πληρώνει «επιδοματάκηδες».
Επισήμως, το Βερολίνο υποστηρίζει πως η αλλαγή έχει “κοινωνικό κίνητρο”: θέλει να πιέσει τους Ουκρανούς να βγουν στην αγορά εργασίας. Όμως η αλήθεια είναι πως οι αριθμοί τρομάζουν. Από το 1,1 εκατομμύριο Ουκρανούς που ζουν στη Γερμανία, μόνο ένα μικρό ποσοστό εργάζεται, την ώρα που οι κοινωνικές δαπάνες για αυτούς ξεπερνούν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ τον μήνα.
Αρχικά, το σχέδιο προέβλεπε ακόμα πιο σκληρά μέτρα – να κοπούν τα επιδόματα για όλους, αναδρομικά. Οι δήμοι και τα κρατίδια όμως αντέδρασαν σθεναρά, λέγοντας ότι η γραφειοκρατία και το πολιτικό κόστος θα ήταν «τεράστια». Έτσι, ο συνασπισμός έκανε πίσω και προχώρησε σε «ηπιότερη» εκδοχή.
Πίσω από τις λέξεις όμως, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: η Γερμανία έχει κουραστεί. Οι καιροί της «απεριόριστης αλληλεγγύης» τελείωσαν. Το Βερολίνο δείχνει ότι βάζει φρένο στα έξοδα και στέλνει μήνυμα και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες – πως ο λογαριασμός του πολέμου δεν θα πληρώνεται για πάντα.
Όπως λένε πολιτικοί αναλυτές, η απόφαση αυτή αποτελεί τη μεγαλύτερη αλλαγή στη μεταναστευτική πολιτική της Γερμανίας από το 2022. Και, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις, μόλις άρχισε ο καυγάς.
