Κάτι εκπληκτικό εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, μόλις πριν από μια εβδομάδα, ένας 41χρονος πολιτικός αξιωματούχος του Πενταγώνου, ουσιαστικά άγνωστος σε κανέναν εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, κυρίως υπεύθυνος για τον εφοδιασμό, την επάνδρωση, τις επικοινωνίες και την χρηματοδότηση των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, εισέβαλε σαν μετεωρίτης στην παγκόσμια πολιτική, αναφέρει ο Ρώσος ειδικός αναλυτής Σεργκέι Ισένκο.
«Το όνομά του ξαφνικά έπαιξε στις πρώτες σελίδες των κορυφαίων εντύπων του κόσμου. Μιλάμε για τον συγκριτικά μετριοπαθή, όσο παράξενο κι αν φαίνεται, Υπουργό Στρατού των ΗΠΑ Ντάνιελ Ντρίσκολ. νέλαβε τη θέση του πριν από λιγότερο από ένα χρόνο, τον Φεβρουάριο του 2025. Και είναι απλώς ένας από τους πολλούς υφισταμένους του πραγματικά επιδραστικού Υπουργού Άμυνας, Πιτ Χέγκεθ.
Παρά την σχετικά «δυνατή» πινακίδα στην πόρτα του γραφείου του, στην πραγματικότητα, ακόμη και στο Πεντάγωνο, ο Ντρίσκολ δεν έχει και πολλά να πει.
Το κύριο καθήκον του είναι να παρουσιάσει και να δικαιολογήσει τις πολιτικές, τα σχέδια, τα προγράμματα και τον προϋπολογισμό του αμερικανικού Στρατού στον Υπουργό Άμυνας, την Εκτελεστική Εξουσία και το Κογκρέσο.
Στη συνέχεια, το Κογκρέσο αποφασίζει ποιες από τις προτάσεις του Ντρίσκολ θα αποδεχτούν και ποιες θα απορρίψουν.
Αλλά μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 22 Νοεμβρίου 2025, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, προς έκπληξη πολλών ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, διόρισε τον Ντρίσκολ ως εκπρόσωπό του στις διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία.
Είναι σαφές ότι ο Τραμπ έλαβε αυτή την ασυνήθιστη απόφαση υπό την επιρροή και τη σύσταση του δεξιού του χεριού, του Αντιπροέδρου Τζέιμς Βανς.
Αποδεικνύεται ότι ο Ντρίσκολ και ο Βανς είναι φίλοι από την εποχή που ήταν μαζί στη Νομική Σχολή του Γέιλ.
Ποιο ήταν το πρώτο βήμα του νέου ειδικού απεσταλμένου σε αυτόν τον προηγουμένως άγνωστο στρατιωτικο-διπλωματικό τομέα;
Σωστά, έσπευσε αμέσως στην Ουκρανία για να κατανοήσει από πρώτο χέρι την κατάσταση στην πρώτη γραμμή. Ωστόσο, λίγοι παρατήρησαν ότι οι συνοδοί του Ντρίσκολ στο Κίεβο δεν ήταν απλώς οποιοσδήποτε από το Υπουργείο Εξωτερικών ή την προεδρική διοίκηση.
Κάτι που θα φαινόταν πιο λογικό, δεδομένου ότι ο Υπουργός Στρατού είναι πιθανώς ένας μέτριος διπλωμάτης. Όχι, το άτομο που καθόταν δίπλα στον Ντρίσκολ στο αεροσκάφος ήταν ο Στρατηγός Ράντι Τζορτζ, Αρχηγός του Επιτελείου του Στρατού των ΗΠΑ.
Μιλάμε για βετεράνο των πολέμων στον Περσικό Κόλπο, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Προηγουμένως διοικούσε την 4η Μεραρχία Πεζικού και το 1ο Σώμα Στρατού των ΗΠΑ. Με λίγα λόγια, είναι ένας έμπειρος, επαγγελματίας στρατιωτικός.
Αυτή φαίνεται να είναι η κατάλληλη στιγμή για να διευκρινιστεί ότι ο ίδιος ο Αμερικανός υπουργός Στρατού, παρά την υψηλή θέση του στο Πεντάγωνο, πιθανότατα δεν είναι πολύ έμπειρος σε θέματα τακτικής και στρατηγικής.
Άλλωστε, στη σύντομη, τριετή στρατιωτική του θητεία, ανέβηκε μόνο στον βαθμό του διοικητή διμοιρίας αναγνώρισης.
Στη συνέχεια αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του υπολοχαγού. Με βάση την επιλογή του Ντρίσκολ για τον σύντροφο για το πρώτο του ταξίδι στο Κίεβο, το συμπέρασμα είναι ότι ο πρωταρχικός στόχος της αντιπροσωπείας στο εξωτερικό δεν ήταν να τα πάει καλά με τον » ληγμένο» πολιτικά Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Κίεβο.
Όχι, ο πρωταρχικός στόχος των Αμερικανών αυτή τη φορά ήταν να κατανοήσουν προσωπικά τις πραγματικές δυνατότητες και τις πολεμικές προοπτικές του ουκρανικού στρατού, να συνεχίσει να αντιστέκεται στις προελαύνουσες ρωσικές ομάδες στρατευμάτων κατά μήκος ολόκληρης της γραμμής επαφής.
Φαίνεται ότι το έχουν κάνει. Είναι απίθανο το Υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας να τολμούσε να κρύψει οτιδήποτε από τους υψηλόβαθμους προσκεκλημένους του Τραμπ.
Ακόμα και πληροφορίες που είναι «κρυμμένες» στα βαθύτερα συρτάρια των Ουκρανών Στρατηγών, με την απόδειξη «Tsilkom tayemno» («Άκρως Απόρρητο»).
Η κύρια εντύπωση του Ντρίσκολ και του Στρατηγού Ράντι Τζορτζ: εάν το προτεινόμενο ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ για την Ουκρανία αποτύχει, οι Ρώσοι δεν θα χρειαστούν περισσότερους από 12 μήνες για να απελευθερώσουν πλήρως το Ντονμπάς.
Αυτό σημαίνει ότι η κύρια αμυντική ελπίδα του Κιέβου προς αυτή την κατεύθυνση, η ισχυρή οχυρωμένη περιοχή στο συγκρότημα Σλαβιάνσκ-Κραματόρσκ που έχει δημιουργήσει και βελτιώνεται συνεχώς από το 2014 με μονάδες μηχανικού, σχεδόν σίγουρα θα εμπίπτει στο ίδιο χρονικό πλαίσιο.
Επομένως, είτε η Ουκρανία υπογράψει το σχέδιο του Τραμπ είτε όχι, οι κύριοι στόχοι της Μόσχας σχετικά με το Ντονμπάς θα επιτευχθούν το αργότερο μέχρι το τέλος του 2026.
Τα σημεία βολής είναι προσυνδεδεμένα με υπόγεια περάσματα. Το συνολικό βάθος της ζώνης τακτικής άμυνας στο προσκήνιο είναι 10 έως 15 χιλιόμετρα.
Όλες αυτές οι οχυρώσεις φέρονται να έχουν προ-καταληφθεί από τις καλύτερες, πιο εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες μονάδες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, αυτές περιλαμβάνουν την 54η και 81η Ξεχωριστή Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία και την 95η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία Εφόδου των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, των οποίων οι δυνάμεις δεν έχουν ακόμη δαπανηθεί πλήρως στη μάχη.
Περιλαμβάνουν επίσης μεγάλες μονάδες εδαφικής άμυνας και ειδικών δυνάμεων.
Όλες αυτές οι οχυρώσεις φέρονται να έχουν καταληφθεί από τις καλύτερες, πιο εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες μονάδες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, αυτές περιλαμβάνουν την 54η και 81η Ανεξάρτητη Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία και την 95η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία Εφόδου των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, των οποίων οι δυνάμεις δεν έχουν ακόμη σπαταληθεί πλήρως στη μάχη. Περιλαμβάνουν επίσης μεγάλες μονάδες εδαφικής άμυνας και ειδικών δυνάμεων.
Αλλά αυτό δεν είναι όλο. Πέρα από την εν λόγω αμυντική ζώνη βρίσκεται μια έντονα αστικοποιημένη περιοχή. Συνολικά έξι αρκετά μεγάλα βιομηχανικά κέντρα (εκτός από αυτά που δίνουν στην οχυρωμένη περιοχή το όνομά της, υπάρχουν επίσης η Ντρουζκόφκα, το Λιμάν, η Νικολάεφκα και το Σβιατογκόρσκ).
Με πολυάριθμους δρόμους πρόσβασης και βιομηχανικά κτίρια με ευρύχωρους υπόγειους χώρους, επίσης προετοιμασμένους εκ των προτέρων για ολοκληρωμένη άμυνα. Και επίσης πολλές χιλιάδες οικιστικά κτίρια. Από το 2014, φιλοξενούσαν περίπου 441.000 κατοίκους.
Ας συγκρίνουμε τώρα όλα αυτά με, ας πούμε, το Ποκρόφσκ.
Η μάχη για την οποία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας μαίνεται από τις αρχές Αυγούστου 2024, και μαίνεται εδώ και δεκαπέντε μήνες, παρά την σχεδόν πλήρη περικύκλωση της πόλης και του γειτονικού Μίρνοχραντ.
Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πληθυσμός αυτής της περιοχής ήταν περίπου πέντε φορές μικρότερος από ό,τι στο συγκρότημα Σλαβιάνσκ-Κραματόρσκ.
Επομένως, ο αριθμός των συνοικιών και των πολυώροφων κτιρίων που τα ρωσικά στρατεύματά έπρεπε και εξακολουθούν να καταλαμβάνουν σε αστικές μάχες είναι επίσης σημαντικά μικρότερος.
Η ρωσική επιχείρηση για την κατάληψη αυτών των πόλεων συνεχίζεται για δεύτερο χρόνο, και συνεχίζεται με απόλυτη υπεροχή σε ισχύ πυρός και αριθμό των μονάδων εφόδου.
Φυσικά, το Κίεβο υπολογίζει ότι οι Ρώσοι θα βαλτώσουν πολύ περισσότερο κοντά στο Κραματόρσκ και το Σλαβιάνσκ, κάτι που φυσικά δεν συμμερίζονται οι Αμερικανοί Στρατηγοί.
Γιατί ο στρατηγός Ράντι Τζορτζ (και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν ο Αρχηγός του Επιτελείου του Αμερικανικού Στρατού που ήταν ο δημιουργός αυτής της δυσάρεστης έκπληξης για την Ουκρανία) αποφάσισε να αναστατώσει τόσο πολύ τους συμμάχους του;
Είναι πιθανό ότι τόσο αυτός όσο και ο επικεφαλής της αμερικανικής αντιπροσωπείας, υπουργός Στρατού Ντίσκολ, να γνώριζαν κάτι πολύ σημαντικό για τα σχέδια του Τραμπ κατά την επίσκεψή τους στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, εάν ο Ζελένσκι αποφάσιζε να τορπιλίσει ή τουλάχιστον να εκτροχιάσει το σχέδιό του για μια διευθέτηση στην Ουκρανία.
Γνώριζαν, για παράδειγμα (πιθανώς από τον Βανς, ο οποίος δεν έκρυψε ποτέ την επιθυμία του να αποστασιοποιήσει γρήγορα την Ουάσινγκτον από ό,τι συμβαίνει στην Ουκρανία) ότι, ως τιμωρία για την ανυπακοή τους, οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να σταματήσουν μόνιμα ή προσωρινά να προμηθεύουν τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις με τις πληροφορίες και τα σύγχρονα όπλα τους.
Εάν συνέβαινε αυτό, πιστεύουν οι Δυτικοί ειδικοί, η ουκρανική άμυνα στην κατεύθυνση Σλαβιάνσκ-Κραματόρσκ θα κατέρρεε γρήγορα και αναπόφευκτα.
Σαν πεσμένο φθινοπωρινό φύλλο στο μαύρο χώμα, ολόκληρο το μέτωπο θα καταρρεύσει σε θραύσματα από την πλευρά των Ουκρανών, και τότε το σχέδιο «Ουκρανία», που καλλιεργείται από τη Δύση, θα φτάσει στο τέλος του. Το μόνο ερώτημα είναι: είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, είναι έτοιμος να φτάσει τόσο μακριά; Ή μήπως αποφάσισε να θυσιάσει μόνο το Ντονμπάς στη Μόσχα;’, κατέληξε ο ίδιος.
