Η εμβολιαστική περίοδος έχει ξεκινήσει, και οι ειδικοί προτρέπουν τον πληθυσμό, και ιδιαίτερα τις ευάλωτες ομάδες, να προγραμματίσουν άμεσα τα ραντεβού τους για τον εμβολιασμό κατά της γρίπης και άλλων ιογενών λοιμώξεων.
Ωστόσο, ένα κρίσιμο ερώτημα που απασχολεί τους επιστήμονες αφορά την μειωμένη ανοσολογική απόκριση των ηλικιωμένων, παρά το γεγονός ότι αυτοί αποτελούν προτεραιότητα στον εμβολιασμό.
Γιατί οι άνθρωποι άνω των 65 ετών φαίνεται να μην ανταποκρίνονται με την ίδια αποτελεσματικότητα σε εμβόλια όπως οι νεότεροι;
Η νέα μελέτη του Ινστιτούτου Allen επιχειρεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, αποκαλύπτοντας σημαντικές μεταβολές στο ανοσοποιητικό σύστημα με την ηλικία, που εξηγούν την εξασθενημένη ανοσολογική αντίδραση των ηλικιωμένων.
Σύμφωνα με την έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, οι ερευνητές μελέτησαν το ανοσοποιητικό προφίλ περισσότερων από 96 υγιών ενήλικων ατόμων, ηλικίας 25 έως 65 ετών, για πάνω από δύο χρόνια, καταγράφοντας τις αλλαγές στα ανοσοκύτταρα καθώς προχωρούσε η γήρανση.
Η σημαντικότερη ανακάλυψη αφορά τα Τ λεμφοκύτταρα, τα οποία διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη συντονισμένη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι, με την ηλικία, τα Τ κύτταρα στους ηλικιωμένους περνούν σε μία «Th2-like» κατάσταση, κάτι που περιορίζει την ικανότητά τους να συντονίσουν μια αποτελεσματική ανοσολογική αντίδραση. Επιπλέον, αυτή η αλλαγή δυσκολεύει τα Β λεμφοκύτταρα στο να παράγουν τα απαραίτητα αντισώματα για την καταπολέμηση των λοιμώξεων και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.
Αυτές οι ανακαλύψεις ενισχύουν την ιδέα ότι η γήρανση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο και όχι αποτέλεσμα εξωτερικών παραγόντων όπως η χρόνια φλεγμονή. Αυτό έχει σημαντικές συνέπειες για την εφαρμογή εμβολίων, καθώς μπορεί να εξηγήσει γιατί τα εμβόλια που είναι αποτελεσματικά για τους νεότερους πληθυσμούς, συχνά δεν παρέχουν την ίδια προστασία στους ηλικιωμένους.
Ωστόσο, η μελέτη αυτή ανοίγει νέους δρόμους για την ανάπτυξη πιο εξατομικευμένων προσεγγίσεων στον εμβολιασμό. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι στο μέλλον, οι γιατροί θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν το ανοσολογικό προφίλ κάθε ασθενούς για να προβλέπουν την απόκριση του οργανισμού σε εμβόλια, ώστε να προσαρμόζουν την θεραπεία σύμφωνα με τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε ατόμου.
Επιπλέον, τεχνολογίες γονιδιακής επεξεργασίας, όπως το CRISPR, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να «επαναπρογραμματίσουν» τα Τ κύτταρα των ηλικιωμένων πριν από τον εμβολιασμό, ώστε να αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο όπως τα νεότερα κύτταρα. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να βοηθήσει στην ενίσχυση της ανοσίας των ηλικιωμένων, κάνοντάς τους πιο ανθεκτικούς στις λοιμώξεις και πιο ευάλωτους στις σοβαρές επιπλοκές που προκαλούνται από αυτές.
Η έρευνα αυτή δεν περιορίζεται μόνο στα εμβόλια, αλλά ρίχνει φως σε έναν ευρύτερο τομέα της επιστήμης, αποκαλύπτοντας τους τρόπους με τους οποίους το ανοσοποιητικό σύστημα μεταβάλλεται με την ηλικία και επηρεάζει τη συνολική μας υγεία. Με αυτές τις γνώσεις, οι επιστήμονες αναμένουν ότι στο μέλλον θα αναπτυχθούν νέες θεραπείες που θα ενισχύσουν την ανοσολογική υγεία μας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής.
