Δεν είναι λίγοι οι ασφαλισμένοι που πιστεύουν ότι, επειδή πληρώνουν κάθε μήνα την ιδιωτική τους ασφάλιση, μπορούν να τρέξουν χωρίς δεύτερη σκέψη στα επείγοντα ενός ιδιωτικού νοσοκομείου και να τα έχουν όλα λυμένα. Η πραγματικότητα, όμως, κρύβει… ψιλά γράμματα που συχνά αποκαλύπτονται την πιο κρίσιμη στιγμή.
Ο λόγος που πολλοί πολίτες διαλέγουν ιδιωτική κάλυψη είναι ξεκάθαρος: η άμεση αντιμετώπιση σε επείγον περιστατικό, χωρίς λίστες αναμονής και ταλαιπωρία. Όμως, το «επείγον» δεν είναι ό,τι νομίζουν όλοι. Μιλάμε για καταστάσεις που απειλούν τη ζωή, όχι για έναν πυρετό που μπορεί να δει γιατρός στο σπίτι ή την επόμενη μέρα.
Αν ο ασφαλισμένος χρειαστεί όντως να πάει σε ιδιωτικό νοσοκομείο, η πρώτη και ασφαλέστερη κίνηση είναι να καλέσει το call center της ασφαλιστικής. Εκεί θα του πουν σε ποια κλινική μπορεί να πάει και θα ενημερώσουν οι ίδιοι το νοσοκομείο ώστε να τον περιμένουν. Χωρίς αυτό το βήμα, πολλοί έχουν βρεθεί προ εκπλήξεων.
Σε συμβόλαια όπου υπάρχει συνεργασία εταιρείας–νοσοκομείου, ο ασφαλισμένος αντιμετωπίζεται στη βάση της συμφωνίας τους. Δηλαδή, υπάρχουν κάποιες «προνομιακές» ειδικότητες και εξετάσεις που παρέχονται χωρίς κόστος, αλλά όχι όλα. Για οτιδήποτε δεν καλύπτεται, ο λογαριασμός πέφτει στον ίδιο τον ασθενή.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, σε αρκετά συμβόλαια το επείγον χρεώνεται κανονικά στον ασφαλισμένο, κι εκείνος απλώς αποζημιώνεται μετά εφόσον καταθέσει τα χαρτιά και εγκριθούν. Άλλοι το μαθαίνουν στο γκισέ, την ώρα που πονάνε.
Η αλήθεια είναι μία: η ιδιωτική ασφάλιση μπορεί να σώσει ζωές, αλλά μόνο όταν ο ασφαλισμένος ξέρει επακριβώς τι καλύπτει και τι όχι. Αλλιώς, το «επείγον» μπορεί να καταλήξει επείγουσα… χρέωση.
