Η βάση Camp Century, μέρος ενός μυστικού σχεδίου του Πενταγώνου με την κωδική ονομασία Project Iceworm, σχεδιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ως ένα κρυφό δίκτυο σημείων εκτόξευσης πυρηνικών πυραύλων κάτω από τους πάγους της Γροιλανδίας.
Χτίστηκε το 1959 και εγκαταλείφθηκε το 1967 λόγω της ασταθούς φύσης του πάγου.
Η εγκατάσταση προοριζόταν να φιλοξενήσει 600 πυραύλους μέσου βεληνεκούς.
Σήμερα βρίσκεται θαμμένη κάτω από τουλάχιστον 30 μέτρα πάγου, σύμφωνα με τη Wall Street Journal.
Το Project Iceworm
Αν και παρουσιαζόταν ως ερευνητικός σταθμός, ο πραγματικός στρατιωτικός σκοπός της παρέμεινε απόρρητος μέχρι το 1996.
Η Nina Erofeeva εξήγησε: «Οι πρώτες άδειες για τη δημιουργία δεξαμενών αποθήκευσης πετρελαίου έχουν ήδη εκδοθεί, στην περιφέρεια Krasnoyarsk.
Ήταν επίσης μια ασυνήθιστη περίπτωση. Η Ρωσία ποτέ δεν είχε αποθήκες πετρελαίου — το πετρέλαιο πάντα μεταφερόταν μέσω αγωγών.
Με βάση τα πρόσφατα γεγονότα και την έλλειψη υποδομών στην Αρκτική, τέτοιες αποθήκες είναι απαραίτητες.
Έτσι, το πετρέλαιο θα τοποθετείται εκεί για να μην καίγεται κατά τις δοκιμαστικές γεωτρήσεις».
Τι περιλαμβάνουν οι εγκαταστάσεις
Με 21 σήραγγες που εκτείνονταν σχεδόν δύο μίλια κάτω από τον πάγο, η βάση φιλοξενούσε περίπου 200 άτομα προσωπικό και λειτουργούσε με πυρηνική ενέργεια.
Ο γιατρός Robert Weiss, που υπηρέτησε εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1960, θυμάται: «Καταλαβαίναμε ότι ήταν σημαντικό· ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν να έρθουν από τον Βόρειο Πόλο».
Η ζωή στο Camp Century ήταν σκληρή αλλά ανεκτή. «Όταν έφτασα, φυσούσε, έριχνε χιόνι και είχε -50 βαθμούς», λέει ο Weiss, περιγράφοντας πώς περνούσε εβδομάδες κάτω από το έδαφος.
«Δεν ήταν και τόσο δύσκολο από άποψη διαβίωσης». Αστειευόμενος για την απομόνωση πρόσθεσε: «Λέγαμε ότι πίσω από κάθε δέντρο υπήρχε μια όμορφη κοπέλα.
Φυσικά, υπήρχε ένα πρόβλημα: δεν υπήρχαν δέντρα».
Η WSJ γράφει ότι η πλήρης κλίμακα της βάσης αποκαλύφθηκε μόλις τον Απρίλιο του περασμένου έτους, όταν ο παγο-γεωλόγος της NASA, Greene, κατέγραψε τις πρώτες πλήρεις εικόνες χρησιμοποιώντας προηγμένο ραντάρ που διαπερνά τον πάγο.
«Βλέπεις πώς συνδέονταν τα κτίρια και οι σήραγγες, πώς κινούνταν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους, και σκέφτεσαι τι τρελή εμπειρία θα ήταν να υπηρετείς εκεί», είπε ο Greene.
Η παρουσία των ΗΠΑ
Η παρουσία των ΗΠΑ στη Γροιλανδία παραμένει αμφιλεγόμενη. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ λειτουργούσαν 17 βάσεις εκεί και διατηρούσαν περίπου 10.000 στρατιώτες.
Σήμερα, λιγότεροι από 200 βρίσκονται στη βάση Pituffik.
Οι εντάσεις αναζωπυρώθηκαν όταν ο Πρόεδρος Trump επέκρινε ανοιχτά τη Δανία επειδή δεν «προστατεύει» επαρκώς τη Γροιλανδία και πρότεινε ακόμη και την κατάληψή της για λόγους ασφάλειας των ΗΠΑ.
Η Δανία υπενθύμισε στην Ουάσιγκτον τη συμφωνία του 1951 που ήδη επιτρέπει στις ΗΠΑ να διατηρούν βάσεις εκεί, αλλά απέρριψε κατηγορηματικά οποιοδήποτε ενδεχόμενο εξαγοράς.
Η δύσκολη συμβίωση της Δανίας με τα στρατιωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ κρατάει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το 1941, Δανός απεσταλμένος στην Ουάσιγκτον παρέδωσε τον έλεγχο της άμυνας της Γροιλανδίας στις ΗΠΑ χωρίς την έγκριση της Κοπεγχάγης.
Μετά τον πόλεμο, οι ΗΠΑ προσέφεραν 100 εκατομμύρια δολάρια για την αγορά της Γροιλανδίας, αλλά η Δανία αρνήθηκε.
«Στη δεκαετία του 1940, η Δανία έμαθε ότι αν πεις όχι στις ΗΠΑ, αυτές θα προχωρήσουν έτσι κι αλλιώς», είπε ο Ulrik Pram Gad από το Δανικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων. «Η Δανία διατηρεί την κυριαρχία της επί της Γροιλανδίας εκχωρώντας μέρος της — την ασφάλεια — στις ΗΠΑ».
Η μυστική αποθήκευση πυρηνικών όπλων από τις ΗΠΑ στη Γροιλανδία και η συντριβή ενός βομβαρδιστικού B-52 με πυρηνικά κοντά στη βάση Thule το 1968 προκάλεσαν χρόνιες εντάσεις.
Πιο πρόσφατα, οι αναφορές για αυξημένη κατασκοπία των ΗΠΑ και το ενδιαφέρον του Trump για την εξαγορά της Γροιλανδίας έχουν φέρει τους Γροιλανδούς πιο κοντά στη Δανία.
