Το καλοκαίρι τα παιδιά ενθουσιάζονται επειδή δεν έχουν σχολείο, επειδή θα κάνουν μπάνιο στη θάλασσα και θα φάνε όσα παγωτά θέλουν (ή έτσι νομίζουν). Αυτό το διάλειμμα από τη ρουτίνα τους είναι απαραίτητο, ενώ αναζητούν και περισσότερο χρόνο από τους γονείς τους, ειδικά στις διακοπές. Και κάπου εκεί αρχίζουν τα προβλήματα. Γιατί εκτός από τα παιδιά κι εμείς οι γονείς έχουμε ανάγκη από διακοπές.
Στις καλοκαιρινές διακοπές οι γονείς είμαστε πιο χαλαροί, μπορεί να είμαστε πιο ελαστικοί με τους κανόνες και τα όριά μας, όπως για παράδειγμα στην ώρα βραδινού ύπνου των παιδιών ή τη διατροφή. Όμως ταυτόχρονα, ενώ κι εμείς θέλουμε να περάσουμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά, θέλουμε να κάνουμε κι όσα μας έλειψαν από μια κουραστική χρονιά. Να βγούμε με φίλους, να χαζέψουμε στο κινητό λίγο παραπάνω, να βρούμε χρόνο να κάνουμε ουσιαστικές συζητήσεις με τα παιδιά.
Εκτός από τις όμορφες στιγμές με τα παιδιά στις διακοπές, κάθε οικογένεια έχει να θυμηθεί και τσακωμούς και γκρίνιες και απογοητεύσεις. Κι αυτό γιατί τα παιδιά ζητάνε σύνδεση μαζί μας αλλά συχνά εμείς κάνουμε αυτά τα κοινά 3 λάθη:
1. Είμαστε συνέχεια στο κινητό:
Δεν έχουμε δουλειά το πρωί κι έτσι έχουμε χρόνο να διαβάσουμε ή να δούμε αστεία βιντεάκια με την ησυχία μας. Να πιούμε τον καφέ μας όπως θέλουμε. Ταυτόχρονα, όμως, τα παιδιά ονειρεύονται πλούσια πρωινά (με πολλή ζάχαρη συνήθως), βόλτες στη θάλασσα και χουζούρι στο κρεβάτι.
Όταν τα παιδιά μας βλέπουν συνέχεια να είμαστε κολλημένοι στο κινητό, αποσυνδέονται από εμάς. Πιστεύουν ότι το κινητό “είναι πιο σημαντικό” για εμάς και απογοητεύονται. Τα όρια στον χρόνο που θα απασχοληθούμε είναι ουσιαστικά όπως και το timing, π.χ. να το κάνουμε όταν τα παιδιά κοιμούνται.
2. Θεωρούμε ότι όλα είναι στιγμές για “εκπαίδευση”:
Στις διακοπές έχουμε περισσότερο χρόνο κι είμαστε πιο ήρεμοι. Νιώθουμε και τύψεις για όσα δεν κάναμε όλο τον χειμώνα, για τις στιγμές που μπορούσαμε να διδάξουμε κάτι στο παιδί αλλά τις αφήσαμε να περάσουν. Και τώρα θέλουμε να αναπληρώσουμε.
Δεν είναι όμως όλες οι στιγμές κατάλληλες για αυτό. Γιατί οι διακοπές πρέπει να είναι διακοπές και για τα παιδιά. Αν, λοιπόν, την ώρα που στεναχωριέται επειδή του έπεσε το παγωτό, πάρουμε την αφορμή να του μάθουμε “γιατί δεν γκρινιάζουμε”, ίσως να μην είναι στην κατάλληλη φάση να το ακούσει. Τα παιδιά χρειάζονται περισσότερο σύνδεση το καλοκαίρι κι όχι “μαθήματα”.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε και αυτό. Ειδικά όταν το κάνουμε με ενσυναίσθηση και με τρόπο που ερχόμαστε πιο κοντά στο παιδί ενδυναμώνοντας τη σχέση μας.
3. Δεν χαλαρώνουμε και είμαστε “προκατειλημμένοι” για τις προθέσεις τους:
Κάθε φορά που έχουν μια κακή συμπεριφορά, δεν ψάχνουμε το “γιατί” το κάνουν αλλά μένουμε στη δική μας ενόχληση. Ναι, θέλουμε να ξεκουραστούμε και όταν το παιδί μας ξυπνάει με γκρίνια ή δεν θέλει να ακολουθήσει στην απογευματινή βόλτα, μπορεί να εκνευριστούμε κάπως περισσότερο. Όμως, δεν το κάνει για να μας χαλάσει τη διάθεση ούτε τς διακοπές! Καλό είναι να αξιοποιήσουμε την καλή μας, χαλαρή διάθεση και να λύσουμε το πρόβλημα πιο γρήγορα ανακαλύπτοντας την αιτία πίσω από τη συμπεριφορά!