Πολλά βιβλία εκδίδονται, αλλά λίγα καταφέρνουν να γίνουν τόσο ευπώλητα, ώστε να θεωρηθούν μπεστ-σέλερ. Ποια βιβλία έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να το πετύχουν αυτό; Όσα είναι μυθιστορήματα (ιδίως θρίλερ ή μυστηρίου), απομνημονεύματα ή βιογραφίες, έχουν μεγάλες αρχικές πωλήσεις και εκδίδονται προς το τέλος του έτους αλλά πριν από την περίοδο των Χριστουγέννων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ουγγρικής καταγωγής καθηγητή Άλμπερτ-Λάζλο Μπαραμπάσι του Πανεπιστημίου Νορθίστερν της Βοστόνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό επιστήμης των δεδομένων «EPJ Data Science», ανέλυσαν στοιχεία από τις λίστες με τα μπεστ-σέλερ των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» για την περίοδο 2008-2016, που περιλάμβαναν συνολικά περίπου 4.500 βιβλία.
Ανέπτυξαν έτσι μια φόρμουλα που προβλέπει αν ένα βιβλίο έχει τα «φόντα» να γίνει μεγάλη εμπορική επιτυχία. Αν ένα βιβλίο με το «καλημέρα» εμφανισθεί στη λίστα των ευπώλητων, έχει σαφώς μεγαλύτερες πιθανότητες να μείνει εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δύσκολα γίνεται μπεστ-σέλερ ένα βιβλίο που δεν είναι μυθιστόρημα ή βιογραφία και που δεν έχει κάνει καλή «εκκίνηση» στα βιβλιοπωλεία.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μολονότι τα βιβλία μυθοπλασίας (μυθιστορήματα και άλλα) πουλάνε περισσότερα αντίτυπα από τα άλλα είδη βιβλίων (δοκίμια, ιστορίας, φιλοσοφίας, επιστημονικά, ταξιδιωτικά κ.ά.), τα τελευταία είναι πιθανότερο να παραμείνουν μπεστ-σέλερ από τη στιγμή που τα καταφέρουν να το πετύχουν αυτό. Δηλαδή, είναι πιο εφήμερα τα μυθιστορήματα στην καταξίωσή τους ως μπεστ-σέλερ, ενώ τα μη λογοτεχνικά βιβλία συχνά παραμένουν περισσότερες εβδομάδες στις λίστες των μπεστ-σέλερ.
Από την άλλη, οι συγγραφείς λογοτεχνικών βιβλίων, οι οποίοι είναι συνήθως και πιο παραγωγικοί, κάνουν περισσότερες διαδοχικές εμπορικές επιτυχίες, δηλαδή αν ένας μυθιστοριογράφος κάνει ένα μπεστ-σέλερ, έχει αυξημένες πιθανότητες να κάνει και άλλα στη συνέχεια. Αυτό συνεπικουρείται και από το γεγονός ότι συχνά τα λογοτεχνικά βιβλία εντάσσονται σε κάποια σειρά. Κάτι τέτοιο δεν είναι το ίδιο εύκολο για τους μη λογοτεχνικούς συγγραφείς (ιστορικούς, φιλοσόφους, οικονομολόγους κ.α.), που συνήθως ούτε τόσο παραγωγικοί είναι, ούτε τόσο πιστό αναγνωστικό κοινό έχουν, ούτε βιβλία σε σειρές γράφουν.
