Όλοι χρειαζόμαστε αγάπηγια να αισθανόμαστε ζωντανοί, και να επιβεβαιωνόμαστε υπαρξιακά.
Η ερμηνεία της αγάπης, είναι η έντονη βίωση συναισθημάτων που αναλαμβανόμαστε πιο αισιόδοξα τη ζωή. Δίνει κίνητρα για να συναντηθεί η ψυχή με το φώς και την ολότητα. Κάποια στιγμή ορισμένοι τυχεροί ίσως συναντήσουν την αγάπη.
Για να είσαστε σε θέση να βιώσετε το απόλυτο συναίσθημα, πρέπει να έχετε την κατάλληλη ψυχολογία και την ανάλογη προσωπικότητα. Η κοινωνικοποίηση και οι μέθοδοι επικοινωνίας που θα χρησιμοποιήσετε θα σας βοηθήσουν να αισθανθείτε ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σας νιώσουν και τότε δεν θα είστε μόνοι.
Ο τολμών νικά
Διαχωρίσετε τον ενθουσιασμό από την αγάπη. Ο ενθουσιασμός είναι ένα ψυχολογικό στάδιο έντονου σκιρτήματος, αλλά δεν έχει μεγάλη διάρκεια. Είναι το πρώτο στάδιο μιας μαγευτικής έλξης, όπου όλα δείχνουν να είναι τέλεια.
Κατά μέσο όρο διαρκεί περίπου έξι μήνες. Οι κατάλληλες συνθήκες ίσως να οδηγήσουν σε αισθήματα αγάπης, αλλά δεν είναι απόλυτο.
Αρκετοί αυθυποβάλλονται σε αυτό το συναίσθημα ενθουσιασμού από την έντονη επιθυμία τους να εξελιχθεί σε αγάπη. Πάντα υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ δυο ανθρώπων ακόμα και όταν μια σχέση εξελίσσεται καλά.
Εντοπίσετε και διαπραγματευτείτε τις διαφορές που σας χωρίζουν, χωρίς να απομακρύνεστε και να αφήνετε τη σχέση δηλητηριασμένη.
Εκφράστε τα ειλικρινή σας συναισθήματα, και δείξτε ξεκάθαρα στο σύντροφό σας ποιοι είσαστε και τι θέλετε. Όταν μπορείτε να οι επεξεργαστείτε τις διαφορές σας έχετε καλές πιθανότητες να οδηγηθείτε στο επόμενο κοινό στάδιο, όπου και οι δυο θα αισθάνεστε ασφαλείς να παρουσιάζεστε όπως πραγματικά είστε, χωρίς να καταπιέζεστε.
Τα άτομα που έχουν χάσει μια αγάπη πολλές φορές, αισθάνονται πικρία και το τσίμπημα της προδοσίας. Η αγάπη είναι ένα πολύτιμο στοιχείο του εαυτού μας. Όταν την απορρίπτουν, τότε χάνουμε ένα κομμάτι από την ψυχή μας.
Ακόμα κι αν ο πόνος είναι αναπόφευκτος, κανείς δεν κουράζεται στην αναζήτησή της καθώς αξίζει κάθε κόστος.
Όπως ο θάνατος είναι μια φυσική συνέπεια της ζωής, έτσι και ο πόνος είναι μέρος της αγάπης, αλλά χωρίς αυτήν δεν υπάρχει αξία στην πράξη της καθημερινότητας.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περισσότερα είδη αγάπης από ότι σε μια ρομαντική σχέση. Ο τύπος της αγάπης που φεύγει δεν είναι αγάπη. Δεν μπορείς να διαγράψεις απλά ένα πρόσωπο σε μια φιλία ή μια ρομαντική σχέση.
Συνεχίζει να υπάρχει τροφοδοτώντας τη σκέψη με καινούρια συναισθήματα που προσελκύουν την προσοχή μας, και αποκωδικοποιούν την αντίληψη που έχουμε για τους άλλους.
Ο αρχαίος φιλόσοφος Επίκτητος διακήρυξε, ότι δεν επηρεαζόμαστε τόσο από τα φαινόμενα όπως συμβαίνουν, αλλά πολύ περισσότερο από τον τρόπο που τα ερμηνεύουμε.
Μία από τις πιο κοινές μορφές της αγάπης που έρχεται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε την αναζήτηση της ρομαντικής αγάπης είναι ο Έρωτας. Το πάθος και η επιθυμία, βρήκαν αντιπρόσωπο στο γιό της θεάς Αφροδίτης, και το μαγικό συστατικό που ονομάζουμε χημεία βοηθά να ανάψει η αρχή μιας σχέσης, αλλά και την ατέλειωτη αναζήτηση.
Το συναίσθημα του φλερτ δίνει τις γνωστές πεταλούδες με την αθώα παιχνιδιάρικη αγάπη. Αυτό το παιχνίδι αγάπης μπορεί να να κάνει αισθητή την παρουσία του με ένα ρομαντικό σύντροφο, ή ακόμη και έναν φίλο χωρίς να περιέχει χημεία.
Μιλώντας για φίλους, υπάρχει ένα είδος βαθιάς φιλίας που περιέχει αγάπη, και είναι η πραγματική Φιλία. Οι πραγματικοί φίλοι αιαθάνονται σαν αδελφές ψυχές, καθώς ο χρόνος που περνούν μαζί μπορεί να σταματήσει, και πολλές φορές αυτή η βαθιά φιλία καταλήγει σε δεσμό.
Το είδος της αγάπης που όλοι αναζητούν είναι η «παντοτινή αγάπη» . Υποψιάζονται ότι είναι κάτι σπάνιο έως εντελώς απίθανο να συμβεί, ακόμη και σε μια μακροχρόνια σχέση αγάπης. Αυτή είναι η υπόσχεση και η αρχή του τέλους κάθε παραμυθιού.
Ευτυχισμένοι σε μια αγάπη που διαρκεί για πάντα. Ίσως αυτή η αγάπη να βρίσκεται μόνο στη σχέση γονέων και παιδιών, και σε κάποιο ελάχιστο ποσοστό τυχερών ανθρώπων. Υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις.
Μια σχέση μακροχρόνιας βαθιάς αγάπης είναι η οικογενειακή αγάπη, που βρίσκεται σε υψηλά ποσοστά επιτυχίας, και αντιπροσωπεύει τον προσωπικό και κοινωνικό ιστό όλων μας. Αυτό το είδος της οικογενειακής αγάπης, περιλαμβάνει ανάγκες εξάρτησης και υποχρεώσεων, ανεξάρτητα από τις προσωπικές μας ικανότητες και προοπτικές.
Υπάρχει επίσης η εγωκεντρική αγάπη. Το εγωιστικό – ναρκισσιστικό είδος της αγάπης που είναι σε έξαρση σήμερα, και εκτιμάται ως το πιο ικανοποιητικό και πλούσιο σε «εγώ».
Είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί μέσα μας, καθώς σχεδόν κανείς δεν το παραδέχεται, αλλά όλοι διαπιστώνουν ότι υπάρχει στους άλλους.
Αυτή η αγάπη του εαυτού μας ακούει και τιμά τα ιδιαίτερα συναισθήματα μέσα μας, και έχει εσωτερική καθοδήγηση και προτιμήσεις στα θέλω της. Αποφεύγει να επιτίθεται στον εαυτό της και βρίσκεται συνεχώς σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να ικανοποιήσει με οποιονδήποτε τρόπο το «εγώ».
Παραδόξως, η αυτοκριτική δεν λειτουργεί για τον εαυτό της, αλλά σε μαστίγωμα και κριτική των άλλων, – επιτρέπει όμως στους άλλους να συμπάσχουν με τους ίδιους.
Άφησα στο τέλος τη Απόλυτη Αγάπη, που υπάρχει σε αφθονία παντού , μέσα μας και γύρω μας. Είναι η καθολική αγάπη για όλους και φυσικά είναι η Χριστοκεντρική Αγάπη.
Ο Ιησούς Χριστός περιγράφει την απόλυτη αγάπη μέσα από τον Απόστολο Παύλο στον ύμνο της Αγάπης, που είναι τρόπος ζωής. Ο χρυσός κανόνας είναι «Μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελες να σου κάνουν». «Να αγαπάς τους άλλους οπως τον εαυτό σου»
Υποκλίνομαι στο θείο Λόγο, καθώς δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλήρωση του «είναι» μας χωρίς Αυτή την Αγάπη.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι η συγχώρεση περιλαμβάνει μέσα της την Αγάπη, και την Πίστη.
Η συγχώρεση απαλύνει τον πόνο της απόρριψης της αγάπης από όπου κι αν προέρχεται, και η πίστη είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη ότι αυτό που συμβαίνει στην παρούσα ζωή μας, δεν είναι η αληθινή έννοια της αληθινής αγάπης, αλλά μια αίσθηση για την αέναη αναζήτησή της.
Η αγάπη, όπως την εννοούμε, δεν υπάρχει στην ψεύτικη εικονική ζωή μας αλλά στην πραγματική Πατρίδα μας.
Το τέλος, αυτού του ονείρου της εικονικής μας ζωής, σηματοδοτεί την αρχή της βίωσης, της πραγματικής και αιώνιας Αγάπης στη Φωτεινή Πατρίδα.
el.gr
